İSİM¶
mount - bir dosya sistemini bağlar
KULLANIM¶
mount [-lhV]
mount -a [-fFnrsvw] [-t sdstürü]
mount [-fnrsvw] [-o seçenekler[,...]] aygıt | dizin
mount [-fnrsvw] [-t sdstürü] [-o seçenekler] aygıt dizin
AÇIKLAMA¶
Bir Unix sisteminde erişilebilen bütün dosyalar büyük
bir ağaç yapısı,
/ dizinini kök kabul eden bir
hiyerarşik bir yapı içerisinde düzenlenir. Bu dosyalar,
çeşitli aygıtları da kapsayarak uzayıp gidebilir.
mount komutu, çeşitli aygıtlarda bulunan dosya
sistemlerini, bu ağaç yapısına ekler. Bunun tam
karşıtı olan
umount(8) ise bağlanmış bir
dosya sistemini bu yapıdan ayırır.
mount komutunun standart şekli:
- mount -t tür aygıt dizin
Bu komut, çekirdeğe,
aygıt üzerinde bulunan,
tür türündeki dosya sistemini
dizin dizinine
bağlamasını söyler. Şayet varsa, bu dizindeki
içerik, sahiplik ve kipler görünmez olur. Dosya sistemi bu
dizine bağlı olduğu sürece bu eski içeriğe
ulaşmak mümkün olmaz.
dizin, bağlanan
aygıttaki dosya sisteminin kökünü içerir.
Aşağıdaki kullanım biçimleri herhangi bir bağlama
işlemi yapmazlar:
- mount -h
- Yardım iletisi gösterir.
- mount -V
- Sürüm bilgilerini gösterir.
- mount [-l] [-t tür]
- (tür türündeki)
bağlanmış bütün dosya sistemlerini listeler.
-l seçeneği bu listeye etiketleri (ext2, ext3 ve XFS)
ekler. Ayrıntılar için aşağıya
bakınız.
Linux 2.4.0'den beri dosya hiyerarşisinin bir kısmı başka
bir yere tekrar bağlamak mümkündür. Çağrı
şu şekildedir:
- mount --bind eski_dizin yeni_dizin
proc dosya sistemi özel bir aygıt ile
eşleştirilmemiştir. Onu bağlarken isteğe
bağlı bir anahtar kelime, sözgelimi
proc, aygıt
tanımlaması için kullanılabilir.
(Alışılagelmiş tercih olan
none daha az
uğurludur:
umount'dan alınacak bir 'none busy' (hiçbir
şey meşgul değil) hata iletisi kafa
karıştırıcı olabilir.
Pek çok aygıt /dev/sda1 gibi bir dosya ismi ile belirtilir (özel
bir blok aygıtın ismi ile), fakat diğer olasılıklar
da mevcuttur. Mesela, NFS'nin bağlanması durumunda, aygıt
knuth.cwi.nl:/dir şeklinde görünebilir. Özel bir blok
aygıtı, onun etiket ismi ya da UUID'si (aşağıda,
-L ve
-U seçeneklerine bakınız) ile
belirtilebilir.
/etc/fstab dosyası (bakınız
fstab(5)), hangi
aygıtların, hangi seçenekler ile nereye
bağlanacağını belirten satırlar içerebilir. Bu
dosya üç değişik şekilde kullanılır:
- i.
- mount -a [-t tür]
komutu, (genellikle bir açılış betiği içinde
verilir) fstab içinde belirtilen bütün dosya sistemlerinin
(gerçek türleri ile) belirtilen şekilde
bağlanmasını sağlar. Sadece noauto anahtar
kelimesini içeren satırlarda belirtilen dosya sistemleri
bağlanmaz. -F seçeneği ile mount komutu
kendini bir alt süreç olarak çok sayıda
çalıştıracak, bu sayede bütün dosya
sistemleri aynı anda bağlanabilecektir.
- ii.
- fstab içinde belirtilen bir dosya sistemini
bağlarken, sadece aygıt ya da sadece bağlantı
noktasını belirtmek yeterlidir.
- iii.
- Normalde, sadece süper kullanıcı dosya
sistemlerini bağlayabilir. Bunun yanında, fstab bir satırda
user seçeneğini de içeriyorsa, bu satırda
belirtilen dosya sistemi herhangi bir kullanıcı tarafından
bağlanabilir.
Böylece, fstab dosyasında
-
/dev/cdrom /cd iso9660 ro,user,noauto,unhide
-
olarak belirtilmiş bir satır ile herhangi bir kullanıcı
CDROM'unun iso9660 dosya sistemini
-
veya
-
komutuyla bağlayabilir.
Ayrıntılı bilgi için
fstab(5)'e bakınız.
Bir dosya sistemini sadece onu bağlayan kullanıcı
ayırabilir. Şayet herhangi bir kullanıcın dosya
sistemlerini ayırabilmesini istiyorsanız, fstab içindeki
satırda
user yerine
users kelimesini kullanın.
owner seçeneği
user seçeneğine benzer.
Kullanıcının, bu özel dosyanın sahibi olması
zorunluluğunu getirir. Bu, mesela /dev/fd için, bir sisteme
giriş betiğinin konsol kullanıcısını bu
aygıtın sahibi yaptığı durumlarda yararlı
olabilir.
mount ve
umount, bağlı olan dosya sistemlerinin
listesini /etc/mtab dosyası içine kaydederler. Şayet
mount komutuna herhangi bir argüman verilmemiş ise, bu liste
ekrana basılır. proc dosya sistemi bağlandığı
zaman (varsayalım ki /proc'da), /etc/mtab ve /proc/mounts dosyaları
oldukça benzer içeriklere sahip olurlar. İlkinde daha fazla
bilgi mevcuttur; örneğin kullanılan mount seçenekleri
gibi, fakat olması gerektiği gibi güncel değildir
(aşağıdaki
-n seçeneğine bakınız).
/etc/mtab'ı bir sembolik bağ ile /proc/mounts'a bağlamak
mümkündür fakat bu yöntemde bazı bilgilerin
kaybolması ve bazı dönüş (loop)
aygıtlarının erişilebilirliğinin
kısıtlanması sorunu ortaya çıkabilir.
SEÇENEKLER¶
Bir
mount çağrısında kullanılabilen
bütün seçenekler, önce fstab tablosundaki dosya sistemi
seçeneklerinden elde edilir ve daha sonra "
-o
seçenekler" ile belirtilen seçenekler
uygulanır, en sonunda da
-r veya (hazır olduğunda)
-w seçenekleri uygulanır.
mount komutunda kullanabilecek seçenekler:
- -V
- Sürüm bilgilerini gösterir.
- -h
- Bir yardım iletisi gösterir.
- -v
- Yapılan işlem hakkında daha
ayrıntılı bilgi verir.
- -a
- fstab içinde kayıtlı bütün dosya
sistemlerini (belirtilen türdekileri) bağlar.
- -F
- (-a ile birlikte kullanılır.) Her bir
aygıt için mount komutunun yeni bir kopyasını
çalıştırır. Bu sayede değişik
aygıtlar veya NFS sunucular aynı anda bağlanabilir. Bu
yöntem hızlı olmasının yanında, NFS
zamanaşımlarının da aynı anda
kullanılmasını sağlar. Olumsuz tarafı ise,
bağlama işlemlerinin bilinmeyen bir sırada yapılacak
olmasıdır. Bu nedenle, hem /usr hem de /usr/spool sistemlerini
bağlamak istiyorsanız, bu seçeneği
kullanamazsınız.
- -f
- Gerçek sistem çağrısı hariç
yapılması gereken herşeyi yapar. Tabir yerindeyse, dosya
sisteminin bağlanmasını taklit eder. mount komutunun
ne yapmaya çalıştığını izleyebilmek
açısından -v seçeneğiyle birlikte
kullanıldığında daha yararlıdır. Bu
ayrıca, -n seçeneği ile daha önceden
bağlanmış aygıtlara yeni girdiler eklemek için de
kullanılabilir.
- -l
- mount çıktısına ext2, ext3 ve
XFS etiketlerini ekler. Bunun için, mount komutunun disk
aygıtlarını okuma iznine sahip olması gerekir (suid
root olmak gibi). Dosya sistemlerine, ext2 veya ext3 için
e2label(8)) komutunu kullanarak, XFS için ise
xfs_admin(8) ile böyle bir etiket atanabilir.
- -n
- /etc/mtab dosyasına kaydedilmeden dosya sisteminin
bağlanmasını sağlar. Bu seçenek /etc gibi salt
okunur dosya sistemlerinin bağlanmasında faydalı
olabilir.
- -s
- Uyduruk mount seçeneklerinde hata verilip
işlemin yarıda kalmasını önler. Bu seçenek
sayesinde, dosya sisteminde desteklenmeyen seçenekler
gözardı edilir. Bütün dosya sistemleri bu
seçeneği desteklemez. Bu seçenek, Linux autofs
tabanlı özdevinimli bağlayıcılara destek
için vardır.
- -r
- Dosya sistemini salt okunur bağlar. -o ro ile
eşanlamlıdır.
- -w
- Dosya sistemini oku-yaz bağlar. -o rw ile
eşanlamlıdır.
- -L etiket
- Belirtilen etiket'e sahip dosya sistemini
bağlar.
- -U uuid
- uuid ile evrensel tek kimliği belirtilen dosya
sistemini bağlar. Bu son iki seçeneğin
çalışabilmesi için /proc/partitions
dosyasının mevcut olması gerekir (Linux 2.1.116
sürümünden beri vardır).
- -t sdstürü
- sdstürü ile bağlanacak dosya
sisteminin türü belirtilir. Desteklenen dosya sistemi
türleri şunlardır: adfs, affs, autofs, coda, coherent,
cramfs, devpts, efs, ext, ext2, ext3, hfs, hpfs, iso9660, jfs, minix,
msdos, ncpfs, nfs, ntfs, proc, qnx4, reiserfs, romfs, smbfs, sysv, udf,
ufs, umsdos, vfat, xenix, xfs, xiafs. coherent, sysv ve xenix
benzerdirler ve xenix ile coherent gelecekte kullanımdan
kalkacaktır. Bu nedenle sysv kullanın. Linux 2.1.21
sürümünden itibaren ext ve xiafs desteği
kalkmıştır.
Bu türlerin pek çoğu için, mount'un
yaptığı sıradan bir mount(2) sistem
çağrısıdır ve dosya sistemi türü
hakkında ayrıntılı bilgiye ihtiyaç duyulmaz.
nfs, smbfs, ncpfs gibi birkaç tür
içinse, sırf bu türlere özgü kod gereklidir.
nfs türüne özgü kod yerleşiktir ama
smbfs ve ncpfs ayrı birer mount
yazılımına sahiptirler. Bütün türleri tek
bir yöntemle bağlayabilmek için, mount komutu
sdstürü belirtilmişse /sbin/mount.sdstürü
(tabii varsa) yazılımını
çalıştırır. smbmount
yazılımının pek çok değişik
sürümü olduğu için çeşitli
çağrı teamülleri vardır, istenen
çağrıyı gerçekleştirbilmek için
/sbin/mount.smb isminde bir kabuk betiği gerekebilir.
iso9660 türü öntanımlıdır. Şayet
-t seçeneği belirtilmemişse veya auto
türü tanımlı ise, dosya sistemi türü
için, süperblok algılanmaya
çalışılacaktır. (minix, ext, ext2, ext3, xiafs,
iso9660, jfs, reiserfs, romfs, ufs, ntfs, qnx4, bfs, xfs, cramfs, hfs,
hpfs, adfs ve vxfs desteklenmektedir). Şayet bu algılamadan bir
sonuç elde edilemezse; mount, /etc/filesystems
dosyasını okumaya çalışır. Şayet bu
dosya da yoksa /proc/filesystems dosyasını arar.
"nodev" etiketli olanlar (örn, devpts, proc ve nfs)
hariç, burada listelenen bütün dosya sistemleri
denenecektir.
Kullanıcılar tarafından bağlanan disketler için
auto türü faydalı olabilir. Algılama
sırasını değiştirmek için, bir
/etc/filesystems dosyası oluşturmak (bu sayede vfat'i msdos'tan
önce denemek mümkün olur) veya çekirdek
modülü olarak bir özdevinimli yükleyici kullanmak
faydalı olacaktır. UYARI: Algılama için buluşsal
bir yöntem kullanılır ve bu dosya sisteminin
yanlış tanınmasına sebep olabilir.
Birden fazla dosya sistemi türü, virgül ayraçlı bir
liste olarak belirtilebilir. Bağlanması istenmeyen dosya sistemi
türlerinin isimlerinden önce no öneki konulabilir.
(Bu, -a seçeneği ile, bu daha anlamlı olabilir).
Örneğin,
-
- komutuyla msdos ve ext türleri hariç
bütün dosya sistemleri bağlanacaktır.
- -o seçenekler
- seçenekler, virgül ayraçlı bir
seçenek dizgesi olarak verilebilir. Bu seçeneklerden
bazıları, sadece /etc/fstab dosyası içinde mevcut
iseler işe yararlar. Aşağıdaki seçenekler,
bağlanmak istenen herhangi bir dosya sistemine uygulanabilirler
(fakat bütün dosya sistemleri bu seçenekleri kabul etmez,
örneğin sync seçeneği bugün için
sadece ext2, ext3 ve ufs'yi etkiler):
- async
- Dosya sistemine bütün G/Çlar
eşzamansız yapılır.
- atime
- Her erişim için, dosya indisi erişim
zamanı güncellenir. Bu öntanımlıdır.
- auto
- -a seçeneği ile bağlanabilir.
- defaults
- Öntanımlı seçenekler kullanır:
rw, suid, dev, exec, auto, nouser, async
- dev
- Dosya sistemi üzerindeki karakter ve özel blok
aygıtları yorumlanır.
- exec
- Çalıştırılabilir dosyaların
çalıştırılmasına izin verilir.
- noatime
- Dosya sistemi üzerinde, dosya indisi erişim
zamanı güncellenmez (Örneğin, haber kuyruğuna
erişim çabuklaştırılarak haber sunucuları
hızlandırılabilir).
- noauto
- Dosya sistemi -a seçeneği ile
bağlanmaz, bu dosya sistemi açıkça belirtilerek
bağlanabilir.
- nodev
- Dosya sistemi üzerindeki karakter ve özel blok
aygıtları yorumlanmaz.
- noexec
- Çalıştırılabilir dosyaların
çalıştırılmasına izin verilmez. Bu
seçenek farklı bir mimariye ait
çalıştırılabilir dosyaların bulunduğu
bir dosya sistemi için yararlıdır.
- nosuid
- set-user-identifier or set-group-identifier bitlerinin
(kullanıcı ve grup belirtme bitleri) etkili olmasına izin
verilmez (bu güvenli görünebilir, ama gerçekte,
suidperl(1) betiğinin kurulu olduğu durumlarda daha
güvensiz bir ortam oluşturur).
- nouser
- Sıradan (root olmayan) kullanıcıların
dosya sistemini bağlamasına izin verilmez. Bu seçenek
öntanımlıdır.
- remount
- Bağlı olan bir dosya sistemini tekrar
bağlamaya çalışır. Buna genellikle, bağlama
özelliklerinin değiştirilmesi gereken durumlarda
başvurulur. Mesela, salt okunur kipte bağlanmış bir
dosya sistemine yazma izni vermek için kullanılabilir.
Aygıt ya da bağlantı noktasını
değiştirmez.
- ro
- Dosya sistemini salt okunur kipte bağlar.
- rw
- Dosya sistemini oku-yaz kipinde bağlar.
- suid
- set-user-identifier or set-group-identifier bitlerinin
(kullanıcı ve grup belirtme bitleri) etkili olmasına izin
verilir.
- sync
- Dosya sistemine bütün G/Çlar
eşzamanlı yapılır.
- user
- Sıradan (root olmayan) kullanıcıların
dosya sistemini bağlamasına izin verilir. Sistemi bağlayan
kullanıcının adı mtab'a yazılır,
böylece bu kullanıcı dosya sistemini daha sonra
ayırabilir. Bu seçenek, noexec, nosuid ve
nodev seçeneklerini de kapsar (seçenek
satırındaki user, exec, dev, suid
gibi sonraki seçenekler tarafından gözardı
edilmedikleri müddetçe).
- users
- Bütün kullanıcılara mount ve
umount komutunu kullanma yetkisi verir. Bu seçenek,
noexec, nosuid ve nodev seçeneklerini de kapsar
(seçenek satırındaki user, exec, dev,
suid gibi sonraki seçenekler tarafından gözardı
edilmedikleri müddetçe).
-
DOSYA SİSTEMİNE ÖZGÜ SEÇENEKLER¶
Aşağıdaki seçenekler, sadece belirli dosya sistemlerinde
geçerlidir. Bunları dosya sistemi çeşitlerine göre
sıraladık. Hepsi
-o seçeneğine argüman olarak
kullanılırlar.
adfs için mount seçenekleri¶
- uid=değer ve
gid=değer
- Dosya sistemindeki dosyaların kullanıcı ve
grup kimliklerini ayarlar. Öntanımlı olarak uid=gid=0
dır.
- ownmask=değer ve
othmask=değer
- Sırası ile adfs için
"sahibinin" izinlerini ve "diğerlerinin"
izinlerini ayarlar. (öntanımlı olarak: sırası ile
0700 ve 0077 dir). Ayrıca
/usr/src/linux/Documentation/filesystems/adfs.txt dosyasına
bakmanız faydalı olacaktır.
affs için mount seçenekleri¶
- uid=değer ve
gid=değer
- Dosya sistemi kökünün kullanıcı ve
grup kimliklerini ayarlar. Öntanımlı olarak uid=gid=0
dır. Fakat uid ve gid seçeneklerine değer
belirtilmediği durumlarda, o anki sürecin değerleri
atanır.
- setuid=değer ve
setgid=değer
- Bütün dosya sisteminin kullanıcı ve
grup kimliklerini ayarlar.
- mode=değer
- Asıl değerleri yok sayarak, bütün
dosyaların erişim izinlerini değer & 0777 olarak
değiştirir. Okuma iznine sahip dizinlere arama izni ekler.
değer sekizlik tabanda belirtilir.
- protect
- Dosya sistemindeki koruma bitlerinde herhangi bir
değişiklik yapılmasına izin vermez.
- usemp
- Dosya sistemi kökünün kullanıcı ve
grup kimliklerini, ilk sync veya umount sonrası
bağlama noktasının kullanıcı ve grup kimliklerine
ayarlar ve sonra da bu seçenek temizlenir. Tuhaf...
- verbose
- Her başarılı bağlama için, ekrana
bilgilendirici bir ileti basar.
- prefix=dizge
- Bir bağı izlerken oylum isminden önce
kullanılan önek.
- volume=dizge
- Bir sembolik bağı izlerken / den önce
kullanılan önek (en fazla 30 karakterlik).
- reserved=değer
- Aygıtın başlangıcındaki
kullanılmamış blok sayısı
(öntanımlı: 2).
- root=değer
- Kök bloğunun kesin yeri belirtilir.
- bs=değer
- Blok boyu belirtilir. Kullanılabilecek değerler:
512, 1024, 2048, 4096.
- grpquota, noquota, quota,
usrquota
- Bu seçenekler geçerlidir ama yoksayılır
(bununla birlikte, bu seçenekler /etc/fstab içinde
kullanılırsa kota araçları tepki verebilirler).
coherent için mount seçenekleri¶
Yoktur.
devpts için mount seçenekleri¶
devpts dosya sistemi bir sahte dosya sistemidir, geleneksel olarak
/dev/pts üzerine bağlanır. Bir sahte uçbirimi elde
edebilmek için, bir süreç /dev/ptmx'i açar; daha sonra bu
uçbirimin numarası bu sürece bildirilir ve yardımcı
sahte uçbirime /dev/pts/<numara> şeklinde erişilebilir.
- uid=değer ve
gid=değer
- Yeni oluşturulan PTY'lerin kullanıcı ve grup
kimliklerini ayarlar. Hiçbir şey belirtilmemişse, bu
değerlere, uçbirimi oluşturan sürecin değerleri
atanır. Örneğin: GID 5 ile bir tty grubu varsa,
gid=5 ile yeni açılan PTY bu gruba dahil edilir.
- mode=değer
- Yeni oluşturulan PTY'lerin kipini ayarlar.
Öntanımlı değer 0600 dür. Hiçbir şey
belirtilmemişse, bu değerlere, uçbirimi oluşturan
sürecin değerleri atanır. mode=620 ve gid=5
değerleri ile yeni açılan PTYler için "mesg
y" öntanımlı olur.
ext için mount seçenekleri¶
Yoktur. 'ext' dosya sistemi askıya alınmıştır. Bu dosya
sistemini kullanmayın. Linux-2.1.21 sürümünden beri extfs
çekirdek kodunun bir parçası değildir.
ext2 için mount seçenekleri¶
ext2 dosya sistemi Linux'un standart dosya sistemidir. Bir çekirdek
hatasından dolayı, rasgele
mount seçenekleri ile sisteme
bağlanabilir (Linux 2.0.4 de bu sorun düzeltilmiştir).
- bsddf, minixdf
- statfs sistem çağrısı için
davranışı ayarlar. bsddf davranışı
(öntanımlıdır), ext2 dosya sistemi tarafından
veri saklamak için kullanılmayan (overhead) blokları
çıkarmaktayken, minixdf davranışı, dosya
sisteminin toplam blok sayısını f_blocks
alanında döndürür. Örnek:
$ mount /k -o minixdf; df /k; umount /k
Dosya sistemi 1K-blok Dolu Boş Kull% Bağl. yeri
/dev/sda6 2630655 86954 2412169 3% /k
$ mount /k -o bsddf; df /k; umount /k
Dosya sistemi 1K-blok Dolu Boş Kull% Bağl. yeri
/dev/sda6 2543714 13 2412169 0% /k
-
(Not: Bu örnek, /etc/fstab içinde verilen seçeneklere, komut
satırı seçeneklerinin eklenebileceğini gösterir.)
- check, check=normal, check=strict
- Denetim seviyesi belirtilir. Bu seçeneklerden en az
biri belirtildiği zaman ( check=normal
öntanımlıdır), dosya indisleri ve blokların
biteşlemleri bağlama sırasında denetlenir (bu
yarım dakikaya veya büyük disklerde daha fazla zamana mal
olabilir ve oldukça kullanışsızdır).
check=strict seçeneği ile bloğu serbest
bırakacak blok serbestleştirme denetimleri veri alanında
yapılır.
- check=none, nocheck
- Denetim yapılmaz. Bu hızlıdır. Yeni
çekirdeklerde artık bir denetim seçeneği yoktur.
Denetimin e2fsck(8) ile yapılması daha
mantıklıdır.
- debug
- Her (yeniden) bağlama sırasında hata
ayıklama bilgileri basılır.
- errors=continue, errors=remount-ro,
errors=panic
- Bir hata saptandığında ne
yapılacağı belirtilir (ya hata yoksayılır ve
sadece dosya sistemi hatasını gösterip devam eder veya
dosya sistemini salt okunur olarak yeniden bağlar ya da panikleyip
sistemi durdurur). Öntanımlı seçenek, dosya sisteminin
süper bloğunda belirtilmiştir ve tune2fs(8)
kullanılarak değiştirilebilir.
- grpid veya bsdgroups, nogrpid veya
sysvgroups
- Bu seçeneklerle yeni oluşturulacak bir
dosyanın hangi grup kimliğini alacağını
belirtilir. grpid belirtildiğinde, dosya,
oluşturulduğu dizinin grup kimliğini alır. Aksi
takdirde, dizinde setgid biti yoksa, o anki sürecin
fsgid'ini alır (öntanımlıdır). Dizinde
setgid bitinin bulunduğu durumda,dosya, grup kimliğini
üst dizinden alır ve kendisi bir dizin ise ise setgid
bitini de alır.
- resgid=n, resuid=n
- ext2 dosya sistemi var olan disk alanının bir
kısmını ayırır (öntanımlı olarak
%5, bakınız mke2fs(8) ve tune2fs(8)). Bu
seçenek ile ayrılmış disk alanının kimin
tarafından kullanılacağına karar verilir (kabaca:
belirtilen kullanıcı kimliğe sahip kullanıcı veya
belirtilen gruba ait kullanıcı).
- sb=n
- Süper blok olarak 1. blok yerine n. bloğun
kullanılmasını sağlar. Bu seçenek dosya sistemi
hasar gördüğü zamanlarda faydalı olabilir
(eskiden, süper blokların kopyaları her 8192 blokta bir
yaratılırdı: 1.blokta, 8193. blokta, 16385.blokta, ... ve
büyük dosya sistemlerinde yüzlerce veya binlerce kopya
bulunurdu). Sürüm 1.08'den beri, mke2fs(8), yedek
süper blokların sayısını kısıtlamak
için bir seçeneğe sahiptir: -s (seyrek süper
bloklar) ve Sürüm 1.15'den beri bu seçenek
öntanımlı olarak kullanılmaktadır. Bu aynı
zamanda; son sürüm tarafından oluşturulmuş bir
ext2 dosya sisteminin Linux 2.0.* altında oku-yaz kipinde
bağlanamayacağı anlamına da gelmektedir. Blok
numaralamada genellikle 1k'lık birimler kullanır. Bir dosya
sisteminde 4k'lık bloklar halinde 32768 mantıksal blok kullanmak
isterseniz, "sb=131072" kullanmanız gerekir.
- grpquota, noquota, quota,
usrquota
- Bu seçenekler geçerlidir ama
yoksayılır.
- nouid32
- 32 bitlik kullanıcı ve grup kimliklerini
kapatır. Bu seçenek, sadece 16 bitlik değerleri kabul eden
eski çekirdekler ile uyumu sağlamak içindir.
ext3 için mount seçenekleri¶
ext3 dosya sistemi, jurnalleme yeteneğine sahip bir ext2 dosya
sistemidir.
ext2 ile aynı seçenekleri destekler. Bunlara ek
olarak aşağıdaki seçenekleri de desteklemektedir:
- journal=update
- ext3 dosya sisteminin jurnal dosyasını o
anki biçime göre günceller.
- journal=inum
- Şayet bir jurnal dosyası mevcut ise, bu
seçenek göz ardı edilir. Diğer durumlarda, ext3 dosya
sisteminin jurnal dosyasını temsil edecek dosya indisini
tanımlamak için kullanılır; belirtilen dosya indisinde
bir dosya varsa, ext3 yeni jurnal dosyasını bu dosyanın
üzerine yazarak oluşturur.
- noload
- Bağlama esnasında ext3 dosya sisteminin
jurnal dosyasını yüklemez.
- data=journal, data=ordered,
data=writeback
- Dosya verileri için jurnalleme kipi belirtilir. Meta
veri, daima kaydedilir.
- journal
- Tüm veri, ana dosya sistemine yazılmadan
önce jurnal dosyasına gönderilir.
- ordered
- Tüm veri, meta verisi jurnal dosyasına
kaydedilmeden önce mutlaka ana dosya sistemine yazılır. Bu
öntanımlı kiptir.
- writeback
- Veri sırasına bakılmaz. Asıl veri, meta
veri jurnal dosyasına gönderildikten sonra da ana dosya
sistemine yazılabilir. Bir rivayete göre bu, en yüksek
erişim hızına sahip seçenektir. Dosya sisteminin
iç bütünlüğünün korunmasını
garanti eder, bununla birlikte, bir istemdışı kapanma
sonrasında yapılan kurtarma işlemi sırasında
dosyalarda son girilen veriler bulunmayabilir.
-
fat için mount seçenekleri¶
(Not:
fat bağımsız bir dosya sistemi değildir ama
msdos, umsdos ve vfat dosya sistemlerinin ana parçasıdır.)
- blocksize=512, blocksize=1024,
blocksize=2048
- Blok boyu belirtilir (öntanımlı: 512).
- uid=değer ve
gid=değer
- Tüm dosyaların kullanıcı ve grup
kimliklerini ayarlar. Öntanımlı olarak o anki sürecin
kullanıcı ve grup kimlikleri kullanılır.
- umask=değer
- umask'ı ayarlar (verilmeyecek izinlerin bit maskesi).
Öntanımlı olarak, o anki sürecin umask'ı
kullanılır. Değer sekizlik tabanda verilir.
- check=değer
- Üç farklı salamuralık seviye
seçilebilir:
- r[elaxed]
- Büyük ve küçük harfler aynı
kabul edilir ve uzun isimler kısaltılır (örneğin;
epeyuzunisim.filanca, epeyuzun.fil olur), isim ve uzantıda ön ve
iç boşluklar korunur.
- n[ormal]
- "relaxed" seçeneğine çok benzer
ama pek çok özel karakter kabul edilmez (*, ?, <,
boşluk, vs.). Bu seçenek öntanımlıdır.
- s[trict]
- "normal" seçeneğine çok benzer ama
Linux'ta bazen kullanılan fakat MS-DOS tarafından kabul
edilmeyen özel karakterler ve uzun isimler reddedilir (+, =,
boşluk, vs.).
-
- codepage=değer
- FAT ve VFAT dosya sistemlerinde, kısa isim
karakterlerine dönüşüm için kullanılacak kod
sayfası belirtilir. Öntanımlı: 437.
- conv=b[inary], conv=t[ext],
conv=a[uto]
- fat dosya sistemi, çekirdek içinden,
CRLF<-->LF dönüşümünü (MS-DOS metin
biçiminden UNIX metin biçimine ya da tersi) yapabilir. Şu
dönüşüm kipleri kullanılabilir:
- b[inary]
- Dönüşüm yapılmaz. Bu
öntanımlı değerdir.
- t[ext]
- CRLF<-->LF dönüşümü
bütün dosyalarda yapılır.
- a[uto]
- CRLF<-->LF dönüşümü metin
dosyası olmadıkları bilinen uzantılara sahip dosyalara
uygulanmaz. Bu uzantıların adları fs/fat/misc.c
dosyasının başlarında bulunabilir (2.0 da bulunan
liste şudur: exe, com, bin, app, sys, drv, ovl, ovr, obj, lib, dll,
pif, arc, zip, lha, lzh, zoo, tar, z, arj, tz, taz, tzp, tpz, gz, tgz,
deb, gif, bmp, tif, gl, jpg, pcx, tfm, vf, gf, pk, pxl, dvi).
-
- Hesaplanan lseeks işlemlerini gerçekleştiren
yazılımlar çekirdek-içi metin
dönüşümünden hoşlanmazlar. Pek çok
kişi, bu dönüşüm işlemi sonucu
oluşmuş veri çöplüklerine sahiptir. Bizden
uyarması: DİKKATLİ OLUN!
- İkilik kipte bağlanmış dosya sistemleri
için, bu dönüşümü sağlayacak bir
araç (fromdos/todos) mevcuttur.
- cvf_format=modül
- Sürücü olarak kullanılacak CVF
(Compressed Volume File - Sıkıştırılmış
Oylum Dosyası) modülü olarak özdevinimli saptanan
modül yerine modül modülünü kullanmaya
zorlar. Şayet çekirdek kmod destekli ise, cvf_format=xxx
seçeneği istek üzerine CVF modülü
yüklemesini de kontrol eder.
- debug
- Hata ayıklama etkinleştirilir. Bir
sürüm dizgesi ve bir dosya sistemi parametreleri listesi
basılır (parametrelerin tutarsız
göründüğü durumlarda, bu bilgi ayrıca
basılır).
- fat=12, fat=16, fat=32
- 12, 16 veya 32 bitlik fat sistemi belirtilir. Bu
seçeneğin belirtildiği durumlarda özdevinimli FAT
türü saptaması yoksayılır. Kullanırken
DİKKATLİ OLUN!
- iocharset=modül
- 8 bitlik karakterlerle, 16 bitlik Unicode karakterler
arasında dönüşüm işlemi için
kullanılacak karakter kümesi belirtilir.
Öntanımlı değer iso-8859-1 dır. Uzun dosya
isimleri disk üzerinde Unicode biçiminde saklanır.
- quiet
- Sessiz kip etkinleştirilir. Dosyalara chown ve chmod
uygulandığında başarısızlık halinde
hata döndürülmez. Kullanırken DİKKATLİ OLUN!
- sys_immutable, showexec, dots,
nodots, dotsOK=[yes|no]
- Bir FAT dosya sistemi üzerinde, Unix veya DOS
teamüllerini zorlayan çeşitli yanlış
girişimler.
hpfs için mount seçenekleri¶
- uid=değer ve
gid=değer
- Dosya sistemindeki dosyaların kullanıcı ve
grup kimliklerini ayarlar. Öntanımlı olarak o anki
sürecin kullanıcı ve grup kimlikleri kullanılır.
- umask=değer
- umask'ı ayarlar (verilmeyecek izinlerin bit maskesi).
Öntanımlı olarak, o anki sürecin umask'ı
kullanılır. Değer sekizlik tabanda verilir.
- case=lower, case=asis
- Bütün dosya isimlerini ya küçük
harfe dönüştürür veya oldukları gibi
bırakır. Öntanımlı: case=lower
(küçük harfe dönüştür).
- conv=binary, conv=text, conv=auto
- Bir dosyayı okurken, conv=text için,
bazı rasgele CR'leri siler (kısmen, satırsonu karakteri ile
bitenlerin tümü); conv=binary için dosya olduğu
gibi okunur; conv=auto için, conv=binary ve
conv=text arasında daha fazla veya daha az rasgelelik
seçilir. Öntanımlı: conv=binary.
- nocheck
- Tutarlılık denetimleri yapılırken hata
verirse, bağlama işlemini yarıda kesmez.
iso9660 için mount seçenekleri¶
Normal bir
iso9660 dosyası 8.3 şeklinde (tıpkı
DOS'daki dosya ismi kısıtlamasında olduğu gibi) ve
bütün karakterler büyük harf şeklinde
görünür. Dosya sahibi, koruma, bağ sayısı,
blok/karakter aygıtları için hazırlık ve benzer
şeyler için ayrıca alanlar bulunmaz.
Rock Ridge, iso9660'a bu unixvari özellikleri eklemeye yarayan bir
uzantıdır. Basitçe, ek bilgilerin tamamının
kaydı için her bir dizin kaydında genişletmeler
vardır. Rock Ridge kullanıldığı durumlarda, dosya
sistemi normal bir Unix dosya sisteminde farksızdır. Elbette, arada
bir fark vardır: CDROM salt okunurdur.
- norock
- Rock Ridge genişletmesinin, kullanmak mümkün
olsa bile, kullanılmasını önler.
Aşağıda, map seçeneğine bakınız.
- nojoliet
- Microsoft Joliet genişletmesinin, kullanmak
mümkün olsa bile, kullanılmasını önler.
Aşağıda, map seçeneğine bakınız.
- check=r[elaxed], check=s[trict]
- check=r[elaxed] seçeneği ile, dosyalar
listelenmeden önce dosya ismi küçük harfe
dönüştürülür. Bu işlem, sadece
norock ve map=normal seçenekleri ile birlikte
kullanılırsa, bir anlam ifade etmektedir.
Öntanımlı olarak check=s[trict]
kullanılmaktadır.
- uid=değer ve
gid=değer
- Muhtemelen, Rock Ridge genişletmesinde belirtilen
bilgileri önemsenmeden dosya sistemindeki bütün
dosyaların sahiplik veya grup iyeliklerini belirtilen değerlere
çevirir.Öntanımlı olarak uid=0 ve gid=0
kullanılmaktadır.
- map=n[ormal], map=o[ff],
map=a[corn]
- Rock Ridge olmayan bölümler için, normal
isim dönüşümü ile büyük harflar
küçük harflere çevrilir, isimlerin sonundaki `;1'ler
düşer ve `;'ler `.'ya çevirir. map=o[ff]
seçeneği ile isim dönüşümü
yapılmaz. Öntanımlı olarak map=n[ormal]
kullanılır. map=a[corn] seçeneği,
map=n[ormal] ile aynıdır ama fazladan Acorn
genişletmesini de ekler (tabii varsa).
- mode=değer
- Rock Ridge olmayan bölümler için,
bütün dosyalara belirtilen kipi verir. Öntanımlı
olarak herkes için okuma izni verilmiş olarak
kullanılır. Linux 2.1.37'den beri, kipi ondalık olarak
belirtmek gerekmemektedir. Sekizlik taban 0 ile başlatılarak
gösterilir.
- unhide
- Gizli ve kısıtlı haklara sahip
dosyaları da gösterir.
- block=[512|1024|2048]
- Blok boyutlarını belirtilen değere göre
ayarlar. Öntanımlı değer 1024'dür.
- conv=a[uto], conv=b[inary],
conv=m[text], conv=t[ext]
- (Öntanımlı: conv=binary.) Linux
1.3.54'den beri bu seçeneğin bir etkisi
kalmamıştır. (ayrıca ikilik (binary) olmayan
ayarları kullanmak oldukça tehlikelidir. İstenmeyen veri
bozulmalarına sebep verebilir.)
- cruft
- Şayet dosya uzunluğunun en kıymetli
baytı bozuksa, dosya uzunluğunun en kıymetli bitlerini yok
saymak için bu seçeneği ayarlayabilirsiniz. Bu seçenek
ile dosya boyutları 16 MB ile
sınırlandırılır. Şayet bütün
CD-ROM garip bir boyuta sahipse (negatif ya da 800MB'dan büyük),
cruft seçeneği kendiliğinden devreye sokulur.
Ayrıca oylum belirten ardışık numaralar 0 veya 1'den
farklı görünüyorsa, bu seçenek yine devreye
girer.
- session=x
- Çoklu oturuma sahip disklerde oturum seçer. Linux
2.3.4'den beri kullanılmaktadır.
- sbsector=xxx
- xxx. sektörden başlayan oturumu seçer. Linux
2.3.4'den beri kullanılmaktadır.
minix için mount seçenekleri¶
Yoktur.
msdos için mount seçenekleri¶
fat dosya sistemi seçeneklerine bakınız. Şayet msdos
dosya sisteminde bir tutarsızlık tespit edilirse, hata raporu verir
ve dosya sistemini salt okunur bağlar. Dosya sistemini yazılabilir
hale dönüştürmek için tekrar bağlamak gerekir.
ncp için mount seçenekleri¶
Tıpkı
nfs gibi,
ncp gerçeklemesi de,
mount
sistem çağrısı için bir ikilik argüman ister
(struct ncp_mount_data). Bu argüman
ncpmount(8) tarafından
oluşturulur ve
mount komutunun şu anki geçerli
sürümü (2.6h)
ncp hakkında hiçbir şey
bilmez.
nfs için mount seçenekleri¶
Çekirdek tarafından çözümlenen metin biçimli
seçenek sözdizimleri yerine
nfs dosya sistemi struct
nfs_mount_data türünde ikilik argümanlar bekler.
mount
aşağıdaki seçenekleri 'isim=değer' çiftleri
olarak alır ve bunları bahsi geçen yapı içine
yerleştirir:
rsize=
n,
wsize=
n,
timeo=
n,
retrans=
n,
acregmin=
n,
acregmax=
n,
acdirmin=
n,
acdirmax=
n,
actimeo=
n,
retry=
n,
port=
n,
mountport=
n,
mounthost=
isim,
mountprog=
n,
mountvers=
n,
nfsprog=
n,
nfsvers=
n,
namlen=
n.
addr=
n
seçeneği geçerli bir seçenek olmakla birlikte,
gözardı edilir. Ayrıca şu mantıksal seçenekler,
no öneki ile de tanınır:
bg, fg, soft, hard, intr,
posix, cto, ac, tcp, udp, lock. Ayrıntılı bilgi için
nfs(5)'e bakınız.
Özellikle yararlı seçenekler şunlardır:
- rsize=8192, wsize=8192
- Bu seçenek nfs bağlantınızı,
öntanımlı boyut olan 1024'e göre çok daha
hızlı bir hale getirecektir. (NFSv2, rsize ve
wsize seçeneklerinde bu değerlerden daha büyük
değerler ile çalışmaz.)
- hard
- NFS tipte bağlı bir dosya sistemine erişen
bir uygulama, sunucu çöktüğü zaman askıda
kalacaktır. Ayrıca intr belirtilmeden süreç
kesintiye uğratılamaz veya öldürülemez. NFS
sunucu tekrar hayata dönünce, uygulama kaldığı
yerden devam eder. Sanırım herkesin istediği de bu olsa
gerek.
- soft
- Bu seçenek sayesinde, nfs sunucunun bir süre
cevap vermemesi durumunda, belli bir süre sonra çekirdeğin
zamanaşımı yapmasına izin verilmiş olur. Bu
süre timeo=zaman biçiminde tanımlanabilir. Bu
seçenek, nfs sunucunun cevap vermediği durumlarda veya bazı
süreçlerin sunucudan bir dosya almaya
çalışırken sunucunun tekrar
başlatılması gerekebileceği durumlarda faydalı
olabilir. Genellikle, sadece bol miktarda baş ağrısına
sebep olur.
- nolock
- Kilitleme kullanılmaz, lockd
başlatılmaz.
ntfs için mount seçenekleri¶
- iocharset=isim
- Dosya isimleri alınırken kullanılacak
karakter kümesidir. VFAT'den farklı olarak, NTFS
dönüştürülemeyen karakterleri içeren
isimleri gizler.
- utf8
- Dosya isimlerini dönüştürmek için
UTF-8 kullanılır.
- uni_xlate=[0|1|2]
- 0 (veya `no' ya da `false') için, bilinmeyen Unicode
karakterler için önceleme dizgesi kullanılmaz. 1 (veya
`yes' ya da `true') veya 2 için, ":" ile başlayan vfat
türünde 4 baytlık önceleme dizgesi
kullanılır. Burada karakter kodlamasının bayt
sırası olarak, 2 için küçük sonlu
(little-endian) kodlama, 1 için ise bayt yer değiştirmeli
büyük sonlu (byteswapped big-endian) kodlama
kullanılır.
- posix=[0|1]
- Şayet etkin ise (posix=1), dosya sistemi
büyük küçük harf ayrımı yapar.
Dosyaların 8.3'lük diğer isimleri ise gizlenmek yerine
sabit bağlar ile temsil edilirler.
- uid=değer, gid=değer
ve umask=değer
- Dosya sistemindeki dosya izinlerini düzenler.
Öntanımlı olarak, dosyalar root kullanıcıya
aittir ve başkaları tarafından okunamaz.
proc için mount seçenekleri¶
- uid=değer ve
gid=değer
- Bu seçenekler geçerli olmakla birlikte,
gördüğüm kadarı ile hiçbir etkiye sahip
değillerdir.
reiserfs için mount seçenekleri¶
reiserfs için
mount seçenekleri bu adreste
ayrıntılı bir şekilde
açıklanmıştır:
http://www.namesys.com/mount-options.html
- conv
- 3.6 sürümü reiserfs
yazılımının, 3.5 sürümü bir reiserfs
dosya sistemini bağlamasını ve yeni oluşturulan
nesneler için 3.6 biçiminin kullanılmasını
sağlar. Bu dosya sistemi artık reiserfs 3.5
sürümü araçlarla uyumlu olmayacaktır.
- hash=rupasov, hash=tea, hash=r5,
hash=detect
- reiserfs'nin dizinler içindeki dosyaları
bulması için kullanılacak hash işlevini seçmek
için kullanılır.
- rupasov
- Yury Yu. Rupasov tarafından bulunmuş bir hash
yöntemi. Oldukça hızlı ve yerel ayarları koruyan
bir yöntemdir, sözlüğe bağlı kalarak
yakın dosya isimlerini yakın değerlere eşler. Bu
seçenek kullanılmamalıdır, oldukça yüksek
bir ihtimalle isim değer eşlemesinde karmaşaya yol
açabilir.
- tea
- Jeremy Fitzhardinge tarafından gerçeklenen bir
Davis-Meyer işlevi. İsimlerde, hash permütasyon bitlerini
kullanır. Yüksek rastlantısallığa ve
düşük olasılıkla, bir miktar işlemci
gücüne mal olacak, hash uyumsuzluklarına sebep olabilir. R5
hash ile EHASHCOLLISION hatalarında
uzmanlaşılmışsa bu seçenek kullanılabilir.
- r5
- rupasov hash'ının geliştirilmiş bir
sürümü. Çok büyük dizinler yoksa ve garip
dosya ismi şablonları mevcut değilse kullanılacak en
iyi seçenektir. Öntanımlıdır.
- detect
- Bağlanmış dosya sisteminde kullanılan
hash işlevini tespit etmeye ve bu bilgiyi reiserfs süper
bloğuna yazmayı sağlar. Bu seçenek sadece, eski
türdeki dosya sistemlerinde ve ilk bağlama esnasında
faydalı olabilir.
-
- hashed_relocation
- Blok ayırıcıları ayarlar. Bazı
durumlarda başarım artışı sağlayabilir.
- no_unhashed_relocation
- Blok ayırıcıları ayarlar. Bazı
durumlarda başarım artışı sağlayabilir.
- noborder
- Yury Yu. Rupasov'un icadı olan kenar
ayırıcı algoritmasını iptal eder. Bazı
durumlarda başarım artışı sağlayabilir.
- nolog
- Günlüklemeyi (journalling) kapatır. Herhangi
bir çökme durumunda hızlı kurtarma
seçeneğinden vazgeçme pahasına, bir miktar
başarım artışı sağlayabilir. Aslında,
bu seçeneğin kullanılması durumunda bile reiserfs
günlükleme işlemlerine devam edecektir ve geçerli
verileri günlükleme alanına yazacaktır. nolog
genişletmesi halen geliştirilmektedir.
- notail
- Öntanımlı olarak, reiserfs,
küçük dosyaları ve dosya artıklarını
doğrudan ağaç yapısına kaydeder. Bu
LILO(8) gibi bazı uygulamaların kafasının
karışmasına sebep olur. Bu seçenek, dosyaların
ağacın içine paketlenmesini iptal eder. (Burada dosya
artıkları, bir dosyanın tam bir bloktan artan ancak artan
kısmın bir bloğu dolduramayacak kısmıdır.)
- replayonly
- Günlüklemedeki işlemleri tekrarlar fakat
gerçekte dosya sistemini bağlamaz. Temelde reiserfsck
tarafından kullanılır.
- resize=sayı
- reiserfs bölümünün
çevrimiçi genişlemesine izin veren bir tekrar bağlama
seçeneğidir. reiserfs'ye, aygıtın
sayı bloka sahip olduğu talimatını verir. Bu
seçenek, Mantıksal oylum yönetim sistemi (LVM) kullanan
aygıtlar için tasarlanmıştır.
ftp://ftp.namesys.com/pub/reiserfsprogs adresinden elde
edebileceğiniz özel bir yeniden boyutlandırıcı
araç vardır.
romfs için mount seçenekleri¶
Yoktur.
smbfs için mount seçenekleri¶
Tıpkı
nfs gibi,
smbfs gerçeklemesi de,
mount
sistem çağrısı için bir ikilik argüman ister
(struct ncp_mount_data). Bu argüman
smbmount(8) tarafından
oluşturulur ve
mount komutunun şu anki geçerli
sürümü (2.6h)
smbfs hakkında hiçbir şey
bilmez.
sysv için mount seçenekleri¶
Yoktur.
udf için mount seçenekleri¶
- gid=
- Öntanımlı grup belirtilir.
- umask=
- Öntanımlı umask belirtilir.
- uid=
- Öntanımlı kullanıcı belirtilir.
- unhide
- Gizli dosyaları gösterir.
- undelete
- Silinmiş dosyaları listeler.
- strict
- Kesin uyumluluk sağlar (kullanılmamaktadır).
- utf8
- (Kullanılmamaktadır).
- iocharset
- (Kullanılmamaktadır).
- bs=
- Blok boyutunu ayarlar. (2048'den farklı bir ayarda
çalışmayabilir.)
- novrs
- Oylum sıralaması tanımayı atlar.
- session=
- 0 dan sayarak oturum numarası belirtilir.
Öntanımlı: son oturum.
- anchor=
- Standart çapa konumunu değiştirir.
Öntanımlı: 256.
- volume=
- VolumeDesc konumunu değiştirir
(kullanılmamaktadır).
- partition=
- PartitionDesc konumunu değiştirir
(kullanılmamaktadır).
- lastblock=
- Dosya sisteminin son bloğu belirtilir.
- fileset=
- Dosya kümesi blok konumunu değiştirir
(kullanılmamaktadır).
- rootdir=
- Kök dizinin konumunu değiştirir
(kullanılmamaktadır).
ufs için mount seçenekleri¶
- ufstype=değer
- UFS değişik işletim sistemlerinde geniş
çapta kullanılan bir dosya sistemidir. Sorun, uygulamalar
arası farklılıklardadır. Bazı uygulama
özellikleri belgelenmemiştir, bu nedenle ufs'nin
türünü özdevinimli olarak tanımak çok
zordur. Bu yüzden, kullanıcılar bağlama işlemi
esnasında ufs türünü belirtmek zorundadır.
Muhtemel değerler şunlardır:
- old
- ufs'nin eski biçimi, salt okunurdur ve
öntanımlıdır.
- 44bsd
- BSD benzeri sistemler(NetBSD, FreeBSD, OpenBSD)
tarafından oluşturulmuş dosya sistemleri içindir.
- sun
- Sparc üzerinde sunOS veya Solaris tarafından
oluşturulmuş dosya sistemleri içindir.
- sunx86
- x86 üzerinde Solaris tarafından
oluşturulmuş dosya sistemleri içindir.
- nextstep
- NeXTStep tarafından (NeXT istasyonları
üzerinde) oluşturulmuş dosya sistemleri içindir
(şu an salt okunurdur).
- nextstep-cd
- NextStep CDROMlar (block_size == 2048) içindir, salt
okunurdur.
- nextstep
- OpenStep tarafından oluşturulmuş dosya
sistemleri içindir (şu an salt okunurdur).
-
- onerror=değer
- hata durumundaki davranışları ayarlar:
- panic
- Bir hata durumunda çekirdek paniğine sebep olur.
- [lock|umount|repair]
- Bugün için, bu seçenekler bir işe
yaramaz; bir hata durumunda sadece bir konsol iletisi basılır.
-
umsdos için mount seçenekleri¶
msdos için
mount seçeneklerine bakınız.
dotsOK seçeneği kabul edilmez.
vfat için mount seçenekleri¶
Her şeyden önce,
fat için olan
mount
seçenekleri,
vfat içinde geçerlidir.
dotsOK
seçeneği
vfat tarafından kabul edilmez. Bunların
yanında şu seçenekler de mevcuttur:
- uni_xlate
- Elde edilemeyen Unicode karakterlerini önceleme
dizgesine çevirir. Böylece, içinde Unicode karakterler olan
dosya isimleriyle yedekleme ve tekrar yükleme şansına sahip
olursunuz. Bu seçenek olmaksızın, çevirinin
mümkün olmadığı hallerde, bir `?' işareti
kullanılır. Önceleme dizgesi `:' dir, çünkü
aksi durumda vfat sistemlerde geçersiz olur. Kullanılan
önceleme dizgesi, u Unicode karakteri temsil etmek üzere: ':',
(u & 0x3f), ((u>>6) & 0x3f), (u>>12).
- posix
- Harf büyüklükleri farklı iki aynı
isme izin verir.
- nonumtail
- isim~num.uzt ismini denemeden önce sıra
numarasız kısa bir isim oluşturmayı dener.
- utf8
- UTF-8, konsol tarafından kullanılan dosya
sistemleri için güvenli 8 bitlik bir Unicode
kodlamasıdır. Bu seçenekle etkinleştirilir. Şayet
uni_xlate kullanılmışsa, utf8 iptal edilir.
xenix için mount seçenekleri¶
Yoktur.
xfs için mount seçenekleri¶
- biosize=boyut
- Tercih edilen tamponlu G/Ç boyutunu ayarlar
(öntanımlı değer: 64K'dır). boyut, istenen
G/Ç boyutunun 2 tabanındaki logaritması olarak ifade
edilebilmelidir. Bu seçenek için geçerli değerler 14
ile 16 arasıdır (her ikisi de dahil)ve bu değerler 16, 32
ve 64kB'a karşılıktır. 4K sayfa boyutuna sahip bir
makinede, 13 (8kB) geçerli bir değerdir. Tercih edilen tamponlu
G/Ç boyutu, tek tek her dosya için ioctl(2) sistem
çağrısı ile de değiştirilebilir.
- dmapi, xdsm
- DMAPI (veri yönetim uygulaması geliştirme
arayüzü) olay çağrılarını
etkinleştirir.
- logbufs=değer
- Bellek içi günlük tamponlarının
sayısını ayarlar. Geçerli değerler, her ikisi de
dahil olmak üzere, 2 ila 8 arasıdır.
Öntanımlı değer, 64K lık blok boyutlu bir dosya
sistemi için 8 tampon, 32K blok boyutlu bir dosya sistemi için 4
tampon, 16K blok boyutlu bir dosya sistemi için 3 tampon ve
diğerleri için 2 tampondur. Tampon sayısını
artırmak, fazladan bellek kullanımına sebep olmakla
birlikte, bazı iş yüklerinde başarım
artırımı sağlayabilir.
- logbsize=değer
- Bellek içi günlük tamponlarının
boyunu ayarlar. Geçerli değerler 16384 (16K) ve 32768 (32K)
dır. 32MB'den büyük bellekli makinelerde,
öntanımlı değer 32768, daha az belleğe sahip
makinelerde 16384 dür.
- logdev=aygıt,
rtdev=aygıt
- Bir dış günlük (meta veri jurnali)
ve/veya gerçek zamanlı aygıt kullanılır. Bir XFS
dosya sistemi en fazla üç bölüme sahip olabilir: bir
veri bölümü, bir günlük bölümü ve
bir gerçek zamanlı bölüm. Gerçek zamanlı
bölüm isteğe bağlıdır. Günlük
bölümü, veri bölümünün içinde veya
dışında olabilir. Ayrıntılar için
xfs(5)'e bakınız.
- noalign
- Verilerin disklere paylaştırılmasında
hizalama yapılmayacaktır.
- noatime
- Bir dosya okunduğu zaman erişim zamanı
değiştirilmez.
- norecovery
- Dosya sistemi, günlük kurtarma
çalıştırılmadan bağlanmış
olacaktır. Şayet dosya sistemi düzgün olarak
ayrılmamılsa, norecovery kipinde
bağlandığında kararsız hale gelebilir. Bundan
dolayı bazı dosya ve dizinlere erişilemeyebilir.
norecovery seçeneği ile bağlanan dosya sistemleri,
salt okunur kipte bağlanmalıdır, yoksa bağlama
işlemi başarısız olur.
- osyncisdsync
- Dosyalara yazma işlemleri, O_SYNC yerine D_DSYNC
kullanılıyormuşçasına yapılır.
Böylece, veri güvenliğinden ödün vermeksizin daha
iyi başarım elde edilebilir. Bununla birlikte, bu seçenek
etkin iken, O_SYNC tarafından yazılan zaman damgası
güncellemeleri, sistem çökmesi durumunda, kaybolabilirler.
- quota, usrquota, gqnoenforce
- Kullanıcı disk alanı kotaları
etkinleştirilir ve sınırlara uyma zorlanır
(isteğe bağlıdır - uqnoenforce ile iptal
edilir).
- grpquota, gqnoenforce
- Grup disk alanı kotaları etkinleştirilir ve
sınırlara uyma zorlanır (isteğe
bağlıdır - gqnoenforce ile iptal edilir).
- sunit=değer,
swidth=değer
- Veriler çok sayıda diske
paylaştırıldığında veya bir RAID
aygıtı kullanıldığında paylaştırma
birimi ve genişliği belirtilir. değer 512 bayt
uzunluktaki blok birimleri ile verilmelidir. Bu seçenek
kullanılmamış ama dosya sistemi çok diskli olarak
oluşturulmuş ya da RAID aygıtı mkfs ile
oluşturulurken birim ve genişlik belirtilmişse, mount
sistem çağrısı değeri süper bloktan
alacaktır. Doğrudan RAID aygıtları üzerinde
oluşturulan dosya sistemlerinde, dosya sistemi oluşturulduktan
sonra, dosya sisteminin oluşturulduğu diskin yerleşimi
değişirse, bu seçenek süper bloktaki bilgileri
değiştirmek için kullanılabilir. sunit
değeri belirtilmişse swidth değerinin de
belirtilmesi gereklidir. Ayrıca, çok sayıda sunit
değeri belirtilebilir.
xiafs için mount seçenekleri¶
Yoktur. Buna rağmen,
xiafs ile ilgili yanlış bir şey
yoktur, çok fazla kullanılmaz ve geliştirilmez. Linux 2.1.21
sürümünde beri,
xiafs çekirdek kodunun bir
parçası değildir. Muhtemelen bu dosya sistemini
kullanmamalısınız.
DÖNÜŞ (LOOP) AYGITI¶
İleride muhtemel mount türlerinden birisi de dönüş/loop
aygıtları üzerinden yapılacak olandır. Örnek
komutumuz;
mount /tmp/fdimage /mnt -t msdos -o loop=/dev/loop3,blocksize=1024
/dev/loop3 aygıtını karşılık gelen /tmp/fdimage
dosyasına ayarlayacak ve daha sonra bu aygıtı /mnt üzerine
bağlayacaktır. Bu tür bağlama
loop,
offset
ve
encryption isimleriyle belirtilen üç seçenekle
yapılır (sırasıyla aygıt, konum ve şifreleme).
Aslında bunlar
losetup(8)'a gönderilen seçeneklerdir.
Şayet aygıt açık seçik belirtilmemişse (fakat
-o loop seçeneği verilmişse),
mount komutu
kullanılmayan bir dönüş aygıtı arar ve onu
kullanır. Şayet /etc/mtab'ı /proc/mounts'a sembolik bağ
yapmayacak kadar akıllı iseniz,
mount tarafından
bağlanan herhangi bir döngü aygıtı,
umount
tarafından ayrılacaktır. Ayrıca bir dönüş
aygıtını elle de ayırabilirsiniz:
losetup -d.
Ayrıntılar için
losetup(8)'e bakınız.
İLGİLİ DOSYALAR¶
/etc/fstab dosya sistemi tablosu
/etc/mtab bağlı dosya sistemlerinin tablosu
/etc/mtab~ kilit dosyası
/etc/mtab.tmp geçici dosya
İLGİLİ BELGELER¶
mount(2),
umount(2),
fstab(5),
nfs(5),
xfs(5),
e2label(8),
losetup(8),
mke2fs(8),
mountd(8),
nfsd(8),
swapon(8),
tune2fs(8),
umount(8),
xfs_admin(8).
YAZILIM HATALARI¶
Bozulmuş bir dosya sisteminde hata vermesi muhtemeldir.
Bazı Linux dosya sistemleri
-o sync desteklemez (ext2 ve ext3 dosya
sistemleri
sync seçeneği ile bağlandıklarında
eşzamanlı güncellemeleri desteklerler (BSD tarzı)).
-o remount seçeneği
mount parametrelerini
değiştiremeyebilir (örneğin,
sb hariç
bütün
ext2fs özellikli parametreler tekrar bağlama
durumunda değiştirilebilir, fakat
fat için
gid ve
umask değiştirilemez.)
TARİHÇE¶
AT&T UNIX'in 5. sürümünde bir
mount komutu vardı.
ÇEVİRENLER¶
Yalçın Kolukısa <yalcink01 (at) yahoo.com> ve Nilgün
Belma Bugüner <nilgun (at) belgeler·gen·tr>, Ocak 2004