İSİM¶
mount - bir dosya sistemini bağlar
KULLANIM¶
mount [-lhV]
mount -a [-fFnrsvw] [-t sdstürü]
mount [-fnrsvw] [-o seçenekler[,...]] aygıt | dizin
mount [-fnrsvw] [-t sdstürü] [-o seçenekler] aygıt dizin
AÇIKLAMA¶
Bir Unix sisteminde erişilebilen bütün dosyalar
büyük bir ağaç yapısı,
/
dizinini kök kabul eden bir hiyerarşik bir yapı
içerisinde düzenlenir. Bu dosyalar, çeşitli
aygıtları da kapsayarak uzayıp gidebilir.
mount
komutu, çeşitli aygıtlarda bulunan dosya sistemlerini, bu
ağaç yapısına ekler. Bunun tam
karşıtı olan
umount(8) ise
bağlanmış bir dosya sistemini bu yapıdan
ayırır.
mount komutunun standart şekli:
- mount -t tür aygıt dizin
Bu komut, çekirdeğe,
aygıt üzerinde bulunan,
tür türündeki dosya sistemini
dizin
dizinine bağlamasını söyler. Şayet varsa,
bu dizindeki içerik, sahiplik ve kipler görünmez olur.
Dosya sistemi bu dizine bağlı olduğu sürece bu
eski içeriğe ulaşmak mümkün olmaz.
dizin, bağlanan
aygıttaki dosya sisteminin
kökünü içerir.
Aşağıdaki kullanım biçimleri herhangi bir
bağlama işlemi yapmazlar:
- mount -h
- Yardım iletisi gösterir.
- mount -V
- Sürüm bilgilerini gösterir.
- mount [-l] [-t tür]
- (tür türündeki) bağlanmış
bütün dosya sistemlerini listeler. -l
seçeneği bu listeye etiketleri (ext2, ext3 ve XFS) ekler.
Ayrıntılar için aşağıya
bakınız.
Linux 2.4.0'den beri dosya hiyerarşisinin bir kısmı
başka bir yere tekrar bağlamak mümkündür.
Çağrı şu şekildedir:
- mount --bind eski_dizin yeni_dizin
proc dosya sistemi özel bir aygıt ile
eşleştirilmemiştir. Onu bağlarken isteğe
bağlı bir anahtar kelime, sözgelimi
proc,
aygıt tanımlaması için kullanılabilir.
(Alışılagelmiş tercih olan
none daha az
uğurludur:
umount'dan alınacak bir 'none busy'
(hiçbir şey meşgul değil) hata iletisi kafa
karıştırıcı olabilir.
Pek çok aygıt /dev/sda1 gibi bir dosya ismi ile belirtilir
(özel bir blok aygıtın ismi ile), fakat diğer
olasılıklar da mevcuttur. Mesela, NFS'nin
bağlanması durumunda, aygıt knuth.cwi.nl:/dir
şeklinde görünebilir. Özel bir blok
aygıtı, onun etiket ismi ya da UUID'si
(aşağıda,
-L ve
-U seçeneklerine
bakınız) ile belirtilebilir.
/etc/fstab dosyası (bakınız
fstab(5)), hangi
aygıtların, hangi seçenekler ile nereye
bağlanacağını belirten satırlar
içerebilir. Bu dosya üç değişik
şekilde kullanılır:
- i.
- mount -a [-t tür]
komutu, (genellikle bir açılış betiği
içinde verilir) fstab içinde belirtilen bütün
dosya sistemlerinin (gerçek türleri ile) belirtilen
şekilde bağlanmasını sağlar. Sadece
noauto anahtar kelimesini içeren satırlarda
belirtilen dosya sistemleri bağlanmaz. -F
seçeneği ile mount komutu kendini bir alt
süreç olarak çok sayıda
çalıştıracak, bu sayede bütün
dosya sistemleri aynı anda bağlanabilecektir.
- ii.
- fstab içinde belirtilen bir dosya sistemini bağlarken,
sadece aygıt ya da sadece bağlantı
noktasını belirtmek yeterlidir.
- iii.
- Normalde, sadece süper kullanıcı dosya sistemlerini
bağlayabilir. Bunun yanında, fstab bir satırda
user seçeneğini de içeriyorsa, bu
satırda belirtilen dosya sistemi herhangi bir
kullanıcı tarafından bağlanabilir.
Böylece, fstab dosyasında
-
/dev/cdrom /cd iso9660 ro,user,noauto,unhide
-
olarak belirtilmiş bir satır ile herhangi bir
kullanıcı CDROM'unun iso9660 dosya sistemini
-
veya
-
komutuyla bağlayabilir.
Ayrıntılı bilgi için
fstab(5)'e
bakınız. Bir dosya sistemini sadece onu bağlayan
kullanıcı ayırabilir. Şayet herhangi bir
kullanıcın dosya sistemlerini ayırabilmesini
istiyorsanız, fstab içindeki satırda
user yerine
users kelimesini kullanın.
owner seçeneği
user seçeneğine benzer.
Kullanıcının, bu özel dosyanın sahibi
olması zorunluluğunu getirir. Bu, mesela /dev/fd için,
bir sisteme giriş betiğinin konsol
kullanıcısını bu aygıtın sahibi
yaptığı durumlarda yararlı olabilir.
mount ve
umount, bağlı olan dosya sistemlerinin
listesini /etc/mtab dosyası içine kaydederler. Şayet
mount komutuna herhangi bir argüman verilmemiş ise, bu
liste ekrana basılır. proc dosya sistemi
bağlandığı zaman (varsayalım ki /proc'da),
/etc/mtab ve /proc/mounts dosyaları oldukça benzer
içeriklere sahip olurlar. İlkinde daha fazla bilgi mevcuttur;
örneğin kullanılan mount seçenekleri gibi, fakat
olması gerektiği gibi güncel değildir
(aşağıdaki
-n seçeneğine
bakınız). /etc/mtab'ı bir sembolik bağ ile
/proc/mounts'a bağlamak mümkündür fakat bu
yöntemde bazı bilgilerin kaybolması ve bazı
dönüş (loop) aygıtlarının
erişilebilirliğinin kısıtlanması sorunu
ortaya çıkabilir.
SEÇENEKLER¶
Bir
mount çağrısında kullanılabilen
bütün seçenekler, önce fstab tablosundaki dosya
sistemi seçeneklerinden elde edilir ve daha sonra "
-o
seçenekler" ile belirtilen seçenekler
uygulanır, en sonunda da
-r veya (hazır olduğunda)
-w seçenekleri uygulanır.
mount komutunda kullanabilecek seçenekler:
- -V
- Sürüm bilgilerini gösterir.
- -h
- Bir yardım iletisi gösterir.
- -v
- Yapılan işlem hakkında daha
ayrıntılı bilgi verir.
- -a
- fstab içinde kayıtlı bütün dosya
sistemlerini (belirtilen türdekileri) bağlar.
- -F
- (-a ile birlikte kullanılır.) Her bir aygıt
için mount komutunun yeni bir kopyasını
çalıştırır. Bu sayede
değişik aygıtlar veya NFS sunucular aynı anda
bağlanabilir. Bu yöntem hızlı
olmasının yanında, NFS
zamanaşımlarının da aynı anda
kullanılmasını sağlar. Olumsuz tarafı
ise, bağlama işlemlerinin bilinmeyen bir sırada
yapılacak olmasıdır. Bu nedenle, hem /usr hem de
/usr/spool sistemlerini bağlamak istiyorsanız, bu
seçeneği kullanamazsınız.
- -f
- Gerçek sistem çağrısı hariç
yapılması gereken herşeyi yapar. Tabir yerindeyse,
dosya sisteminin bağlanmasını taklit eder.
mount komutunun ne yapmaya
çalıştığını izleyebilmek
açısından -v seçeneğiyle
birlikte kullanıldığında daha
yararlıdır. Bu ayrıca, -n
seçeneği ile daha önceden
bağlanmış aygıtlara yeni girdiler eklemek
için de kullanılabilir.
- -l
- mount çıktısına ext2, ext3 ve XFS
etiketlerini ekler. Bunun için, mount komutunun disk
aygıtlarını okuma iznine sahip olması gerekir
(suid root olmak gibi). Dosya sistemlerine, ext2 veya ext3 için
e2label(8)) komutunu kullanarak, XFS için ise
xfs_admin(8) ile böyle bir etiket atanabilir.
- -n
- /etc/mtab dosyasına kaydedilmeden dosya sisteminin
bağlanmasını sağlar. Bu seçenek /etc
gibi salt okunur dosya sistemlerinin bağlanmasında
faydalı olabilir.
- -s
- Uyduruk mount seçeneklerinde hata verilip işlemin
yarıda kalmasını önler. Bu seçenek
sayesinde, dosya sisteminde desteklenmeyen seçenekler
gözardı edilir. Bütün dosya sistemleri bu
seçeneği desteklemez. Bu seçenek, Linux autofs
tabanlı özdevinimli bağlayıcılara
destek için vardır.
- -r
- Dosya sistemini salt okunur bağlar. -o ro ile
eşanlamlıdır.
- -w
- Dosya sistemini oku-yaz bağlar. -o rw ile
eşanlamlıdır.
- -L etiket
- Belirtilen etiket'e sahip dosya sistemini bağlar.
- -U uuid
- uuid ile evrensel tek kimliği belirtilen dosya sistemini
bağlar. Bu son iki seçeneğin
çalışabilmesi için /proc/partitions
dosyasının mevcut olması gerekir (Linux 2.1.116
sürümünden beri vardır).
- -t sdstürü
- sdstürü ile bağlanacak dosya sisteminin
türü belirtilir. Desteklenen dosya sistemi türleri
şunlardır: adfs, affs, autofs, coda, coherent, cramfs,
devpts, efs, ext, ext2, ext3, hfs, hpfs, iso9660, jfs, minix, msdos,
ncpfs, nfs, ntfs, proc, qnx4, reiserfs, romfs, smbfs, sysv, udf, ufs,
umsdos, vfat, xenix, xfs, xiafs. coherent, sysv ve xenix benzerdirler
ve xenix ile coherent gelecekte kullanımdan kalkacaktır. Bu
nedenle sysv kullanın. Linux 2.1.21 sürümünden
itibaren ext ve xiafs desteği kalkmıştır.
Bu türlerin pek çoğu için, mount'un
yaptığı sıradan bir mount(2) sistem
çağrısıdır ve dosya sistemi
türü hakkında ayrıntılı bilgiye
ihtiyaç duyulmaz. nfs, smbfs, ncpfs gibi
birkaç tür içinse, sırf bu türlere
özgü kod gereklidir. nfs türüne
özgü kod yerleşiktir ama smbfs ve ncpfs
ayrı birer mount yazılımına
sahiptirler. Bütün türleri tek bir yöntemle
bağlayabilmek için, mount komutu
sdstürü belirtilmişse
/sbin/mount.sdstürü (tabii varsa)
yazılımını
çalıştırır. smbmount
yazılımının pek çok
değişik sürümü olduğu
için çeşitli çağrı
teamülleri vardır, istenen
çağrıyı gerçekleştirbilmek
için /sbin/mount.smb isminde bir kabuk betiği gerekebilir.
iso9660 türü öntanımlıdır.
Şayet -t seçeneği belirtilmemişse veya
auto türü tanımlı ise, dosya sistemi
türü için, süperblok algılanmaya
çalışılacaktır. (minix, ext, ext2,
ext3, xiafs, iso9660, jfs, reiserfs, romfs, ufs, ntfs, qnx4, bfs, xfs,
cramfs, hfs, hpfs, adfs ve vxfs desteklenmektedir). Şayet bu
algılamadan bir sonuç elde edilemezse; mount,
/etc/filesystems dosyasını okumaya
çalışır. Şayet bu dosya da yoksa
/proc/filesystems dosyasını arar. "nodev" etiketli
olanlar (örn, devpts, proc ve nfs) hariç, burada listelenen
bütün dosya sistemleri denenecektir.
Kullanıcılar tarafından bağlanan disketler
için auto türü faydalı olabilir.
Algılama sırasını değiştirmek
için, bir /etc/filesystems dosyası oluşturmak (bu
sayede vfat'i msdos'tan önce denemek mümkün olur)
veya çekirdek modülü olarak bir özdevinimli
yükleyici kullanmak faydalı olacaktır. UYARI:
Algılama için buluşsal bir yöntem
kullanılır ve bu dosya sisteminin yanlış
tanınmasına sebep olabilir.
Birden fazla dosya sistemi türü, virgül
ayraçlı bir liste olarak belirtilebilir.
Bağlanması istenmeyen dosya sistemi türlerinin
isimlerinden önce no öneki konulabilir. (Bu,
-a seçeneği ile, bu daha anlamlı olabilir).
Örneğin,
-
- komutuyla msdos ve ext türleri hariç bütün
dosya sistemleri bağlanacaktır.
- -o seçenekler
- seçenekler, virgül ayraçlı bir
seçenek dizgesi olarak verilebilir. Bu seçeneklerden
bazıları, sadece /etc/fstab dosyası içinde
mevcut iseler işe yararlar. Aşağıdaki
seçenekler, bağlanmak istenen herhangi bir dosya sistemine
uygulanabilirler (fakat bütün dosya sistemleri bu
seçenekleri kabul etmez, örneğin sync
seçeneği bugün için sadece ext2, ext3 ve
ufs'yi etkiler):
- async
- Dosya sistemine bütün G/Çlar eşzamansız
yapılır.
- atime
- Her erişim için, dosya indisi erişim zamanı
güncellenir. Bu öntanımlıdır.
- auto
- -a seçeneği ile bağlanabilir.
- defaults
- Öntanımlı seçenekler kullanır: rw,
suid, dev, exec, auto, nouser, async
- dev
- Dosya sistemi üzerindeki karakter ve özel blok
aygıtları yorumlanır.
- exec
- Çalıştırılabilir dosyaların
çalıştırılmasına izin verilir.
- noatime
- Dosya sistemi üzerinde, dosya indisi erişim zamanı
güncellenmez (Örneğin, haber kuyruğuna
erişim çabuklaştırılarak haber
sunucuları hızlandırılabilir).
- noauto
- Dosya sistemi -a seçeneği ile bağlanmaz, bu
dosya sistemi açıkça belirtilerek
bağlanabilir.
- nodev
- Dosya sistemi üzerindeki karakter ve özel blok
aygıtları yorumlanmaz.
- noexec
- Çalıştırılabilir dosyaların
çalıştırılmasına izin verilmez.
Bu seçenek farklı bir mimariye ait
çalıştırılabilir dosyaların
bulunduğu bir dosya sistemi için yararlıdır.
- nosuid
- set-user-identifier or set-group-identifier bitlerinin
(kullanıcı ve grup belirtme bitleri) etkili olmasına
izin verilmez (bu güvenli görünebilir, ama
gerçekte, suidperl(1) betiğinin kurulu olduğu
durumlarda daha güvensiz bir ortam oluşturur).
- nouser
- Sıradan (root olmayan) kullanıcıların dosya
sistemini bağlamasına izin verilmez. Bu seçenek
öntanımlıdır.
- remount
- Bağlı olan bir dosya sistemini tekrar bağlamaya
çalışır. Buna genellikle, bağlama
özelliklerinin değiştirilmesi gereken durumlarda
başvurulur. Mesela, salt okunur kipte
bağlanmış bir dosya sistemine yazma izni vermek
için kullanılabilir. Aygıt ya da
bağlantı noktasını değiştirmez.
- ro
- Dosya sistemini salt okunur kipte bağlar.
- rw
- Dosya sistemini oku-yaz kipinde bağlar.
- suid
- set-user-identifier or set-group-identifier bitlerinin
(kullanıcı ve grup belirtme bitleri) etkili olmasına
izin verilir.
- sync
- Dosya sistemine bütün G/Çlar eşzamanlı
yapılır.
- user
- Sıradan (root olmayan) kullanıcıların dosya
sistemini bağlamasına izin verilir. Sistemi bağlayan
kullanıcının adı mtab'a yazılır,
böylece bu kullanıcı dosya sistemini daha sonra
ayırabilir. Bu seçenek, noexec, nosuid ve
nodev seçeneklerini de kapsar (seçenek
satırındaki user, exec, dev,
suid gibi sonraki seçenekler tarafından
gözardı edilmedikleri müddetçe).
- users
- Bütün kullanıcılara mount ve
umount komutunu kullanma yetkisi verir. Bu seçenek,
noexec, nosuid ve nodev seçeneklerini de
kapsar (seçenek satırındaki user, exec,
dev, suid gibi sonraki seçenekler tarafından
gözardı edilmedikleri müddetçe).
-
DOSYA SİSTEMİNE ÖZGÜ SEÇENEKLER¶
Aşağıdaki seçenekler, sadece belirli dosya
sistemlerinde geçerlidir. Bunları dosya sistemi
çeşitlerine göre sıraladık. Hepsi
-o
seçeneğine argüman olarak kullanılırlar.
adfs için mount seçenekleri¶
- uid=değer ve gid=değer
- Dosya sistemindeki dosyaların kullanıcı ve grup
kimliklerini ayarlar. Öntanımlı olarak uid=gid=0
dır.
- ownmask=değer ve
othmask=değer
- Sırası ile adfs için "sahibinin"
izinlerini ve "diğerlerinin" izinlerini ayarlar.
(öntanımlı olarak: sırası ile 0700 ve
0077 dir). Ayrıca /usr/src/linux/Documentation/filesystems/adfs.txt
dosyasına bakmanız faydalı olacaktır.
affs için mount seçenekleri¶
- uid=değer ve gid=değer
- Dosya sistemi kökünün kullanıcı ve grup
kimliklerini ayarlar. Öntanımlı olarak uid=gid=0
dır. Fakat uid ve gid seçeneklerine
değer belirtilmediği durumlarda, o anki sürecin
değerleri atanır.
- setuid=değer ve
setgid=değer
- Bütün dosya sisteminin kullanıcı ve grup
kimliklerini ayarlar.
- mode=değer
- Asıl değerleri yok sayarak, bütün
dosyaların erişim izinlerini değer & 0777
olarak değiştirir. Okuma iznine sahip dizinlere arama izni
ekler. değer sekizlik tabanda belirtilir.
- protect
- Dosya sistemindeki koruma bitlerinde herhangi bir değişiklik
yapılmasına izin vermez.
- usemp
- Dosya sistemi kökünün kullanıcı ve grup
kimliklerini, ilk sync veya umount sonrası
bağlama noktasının kullanıcı ve grup
kimliklerine ayarlar ve sonra da bu seçenek temizlenir. Tuhaf...
- verbose
- Her başarılı bağlama için, ekrana
bilgilendirici bir ileti basar.
- prefix=dizge
- Bir bağı izlerken oylum isminden önce
kullanılan önek.
- volume=dizge
- Bir sembolik bağı izlerken / den önce
kullanılan önek (en fazla 30 karakterlik).
- reserved=değer
- Aygıtın başlangıcındaki
kullanılmamış blok sayısı
(öntanımlı: 2).
- root=değer
- Kök bloğunun kesin yeri belirtilir.
- bs=değer
- Blok boyu belirtilir. Kullanılabilecek değerler: 512, 1024,
2048, 4096.
- grpquota, noquota, quota, usrquota
- Bu seçenekler geçerlidir ama yoksayılır
(bununla birlikte, bu seçenekler /etc/fstab içinde
kullanılırsa kota araçları tepki
verebilirler).
coherent için mount seçenekleri¶
Yoktur.
devpts için mount seçenekleri¶
devpts dosya sistemi bir sahte dosya sistemidir, geleneksel olarak
/dev/pts üzerine bağlanır. Bir sahte uçbirimi elde
edebilmek için, bir süreç /dev/ptmx'i açar; daha
sonra bu uçbirimin numarası bu sürece bildirilir ve
yardımcı sahte uçbirime /dev/pts/<numara>
şeklinde erişilebilir.
- uid=değer ve gid=değer
- Yeni oluşturulan PTY'lerin kullanıcı ve grup
kimliklerini ayarlar. Hiçbir şey belirtilmemişse, bu
değerlere, uçbirimi oluşturan sürecin
değerleri atanır. Örneğin: GID 5 ile bir tty
grubu varsa, gid=5 ile yeni açılan PTY bu gruba dahil
edilir.
- mode=değer
- Yeni oluşturulan PTY'lerin kipini ayarlar.
Öntanımlı değer 0600 dür. Hiçbir
şey belirtilmemişse, bu değerlere, uçbirimi
oluşturan sürecin değerleri atanır.
mode=620 ve gid=5 değerleri ile yeni
açılan PTYler için "mesg y"
öntanımlı olur.
ext için mount seçenekleri¶
Yoktur. 'ext' dosya sistemi askıya
alınmıştır. Bu dosya sistemini kullanmayın.
Linux-2.1.21 sürümünden beri extfs çekirdek
kodunun bir parçası değildir.
ext2 için mount seçenekleri¶
ext2 dosya sistemi Linux'un standart dosya sistemidir. Bir
çekirdek hatasından dolayı, rasgele
mount
seçenekleri ile sisteme bağlanabilir (Linux 2.0.4 de bu sorun
düzeltilmiştir).
- bsddf, minixdf
- statfs sistem çağrısı için
davranışı ayarlar. bsddf
davranışı (öntanımlıdır),
ext2 dosya sistemi tarafından veri saklamak için
kullanılmayan (overhead) blokları
çıkarmaktayken, minixdf
davranışı, dosya sisteminin toplam blok
sayısını f_blocks alanında
döndürür. Örnek:
$ mount /k -o minixdf; df /k; umount /k
Dosya sistemi 1K-blok Dolu Boş Kull% Bağl. yeri
/dev/sda6 2630655 86954 2412169 3% /k
$ mount /k -o bsddf; df /k; umount /k
Dosya sistemi 1K-blok Dolu Boş Kull% Bağl. yeri
/dev/sda6 2543714 13 2412169 0% /k
-
(Not: Bu örnek, /etc/fstab içinde verilen seçeneklere,
komut satırı seçeneklerinin eklenebileceğini
gösterir.)
- check, check=normal, check=strict
- Denetim seviyesi belirtilir. Bu seçeneklerden en az biri
belirtildiği zaman ( check=normal
öntanımlıdır), dosya indisleri ve
blokların biteşlemleri bağlama
sırasında denetlenir (bu yarım dakikaya veya
büyük disklerde daha fazla zamana mal olabilir ve
oldukça kullanışsızdır).
check=strict seçeneği ile bloğu serbest
bırakacak blok serbestleştirme denetimleri veri
alanında yapılır.
- check=none, nocheck
- Denetim yapılmaz. Bu hızlıdır. Yeni
çekirdeklerde artık bir denetim seçeneği
yoktur. Denetimin e2fsck(8) ile yapılması daha
mantıklıdır.
- debug
- Her (yeniden) bağlama sırasında hata ayıklama
bilgileri basılır.
- errors=continue, errors=remount-ro, errors=panic
- Bir hata saptandığında ne
yapılacağı belirtilir (ya hata
yoksayılır ve sadece dosya sistemi hatasını
gösterip devam eder veya dosya sistemini salt okunur olarak yeniden
bağlar ya da panikleyip sistemi durdurur).
Öntanımlı seçenek, dosya sisteminin
süper bloğunda belirtilmiştir ve tune2fs(8)
kullanılarak değiştirilebilir.
- grpid veya bsdgroups, nogrpid veya
sysvgroups
- Bu seçeneklerle yeni oluşturulacak bir dosyanın hangi
grup kimliğini alacağını belirtilir.
grpid belirtildiğinde, dosya, oluşturulduğu
dizinin grup kimliğini alır. Aksi takdirde, dizinde
setgid biti yoksa, o anki sürecin fsgid'ini
alır (öntanımlıdır). Dizinde
setgid bitinin bulunduğu durumda,dosya, grup
kimliğini üst dizinden alır ve kendisi bir dizin ise
ise setgid bitini de alır.
- resgid=n, resuid=n
- ext2 dosya sistemi var olan disk alanının bir
kısmını ayırır
(öntanımlı olarak %5, bakınız
mke2fs(8) ve tune2fs(8)). Bu seçenek ile
ayrılmış disk alanının kimin
tarafından kullanılacağına karar verilir
(kabaca: belirtilen kullanıcı kimliğe sahip
kullanıcı veya belirtilen gruba ait
kullanıcı).
- sb=n
- Süper blok olarak 1. blok yerine n. bloğun
kullanılmasını sağlar. Bu seçenek dosya
sistemi hasar gördüğü zamanlarda
faydalı olabilir (eskiden, süper blokların
kopyaları her 8192 blokta bir yaratılırdı:
1.blokta, 8193. blokta, 16385.blokta, ... ve büyük dosya
sistemlerinde yüzlerce veya binlerce kopya bulunurdu).
Sürüm 1.08'den beri, mke2fs(8), yedek süper
blokların sayısını kısıtlamak
için bir seçeneğe sahiptir: -s (seyrek
süper bloklar) ve Sürüm 1.15'den beri bu
seçenek öntanımlı olarak
kullanılmaktadır. Bu aynı zamanda; son
sürüm tarafından oluşturulmuş bir ext2
dosya sisteminin Linux 2.0.* altında oku-yaz kipinde
bağlanamayacağı anlamına da gelmektedir. Blok
numaralamada genellikle 1k'lık birimler kullanır. Bir dosya
sisteminde 4k'lık bloklar halinde 32768 mantıksal blok
kullanmak isterseniz, "sb=131072" kullanmanız gerekir.
- grpquota, noquota, quota, usrquota
- Bu seçenekler geçerlidir ama yoksayılır.
- nouid32
- 32 bitlik kullanıcı ve grup kimliklerini kapatır. Bu
seçenek, sadece 16 bitlik değerleri kabul eden eski
çekirdekler ile uyumu sağlamak içindir.
ext3 için mount seçenekleri¶
ext3 dosya sistemi, jurnalleme yeteneğine sahip bir ext2 dosya
sistemidir.
ext2 ile aynı seçenekleri destekler. Bunlara
ek olarak aşağıdaki seçenekleri de
desteklemektedir:
- journal=update
- ext3 dosya sisteminin jurnal dosyasını o anki
biçime göre günceller.
- journal=inum
- Şayet bir jurnal dosyası mevcut ise, bu seçenek
göz ardı edilir. Diğer durumlarda, ext3 dosya
sisteminin jurnal dosyasını temsil edecek dosya indisini
tanımlamak için kullanılır; belirtilen dosya
indisinde bir dosya varsa, ext3 yeni jurnal dosyasını bu
dosyanın üzerine yazarak oluşturur.
- noload
- Bağlama esnasında ext3 dosya sisteminin jurnal
dosyasını yüklemez.
- data=journal, data=ordered, data=writeback
- Dosya verileri için jurnalleme kipi belirtilir. Meta veri, daima
kaydedilir.
- journal
- Tüm veri, ana dosya sistemine yazılmadan önce jurnal
dosyasına gönderilir.
- ordered
- Tüm veri, meta verisi jurnal dosyasına kaydedilmeden
önce mutlaka ana dosya sistemine yazılır. Bu
öntanımlı kiptir.
- writeback
- Veri sırasına bakılmaz. Asıl veri, meta veri
jurnal dosyasına gönderildikten sonra da ana dosya sistemine
yazılabilir. Bir rivayete göre bu, en yüksek
erişim hızına sahip seçenektir. Dosya
sisteminin iç
bütünlüğünün
korunmasını garanti eder, bununla birlikte, bir
istemdışı kapanma sonrasında yapılan
kurtarma işlemi sırasında dosyalarda son girilen
veriler bulunmayabilir.
-
fat için mount seçenekleri¶
(Not:
fat bağımsız bir dosya sistemi değildir
ama msdos, umsdos ve vfat dosya sistemlerinin ana
parçasıdır.)
- blocksize=512, blocksize=1024, blocksize=2048
- Blok boyu belirtilir (öntanımlı: 512).
- uid=değer ve gid=değer
- Tüm dosyaların kullanıcı ve grup kimliklerini
ayarlar. Öntanımlı olarak o anki sürecin
kullanıcı ve grup kimlikleri kullanılır.
- umask=değer
- umask'ı ayarlar (verilmeyecek izinlerin bit maskesi).
Öntanımlı olarak, o anki sürecin
umask'ı kullanılır. Değer sekizlik tabanda
verilir.
- check=değer
- Üç farklı salamuralık seviye
seçilebilir:
- r[elaxed]
- Büyük ve küçük harfler aynı
kabul edilir ve uzun isimler kısaltılır
(örneğin; epeyuzunisim.filanca, epeyuzun.fil olur), isim ve
uzantıda ön ve iç boşluklar korunur.
- n[ormal]
- "relaxed" seçeneğine çok benzer ama pek
çok özel karakter kabul edilmez (*, ?, <, boşluk,
vs.). Bu seçenek öntanımlıdır.
- s[trict]
- "normal" seçeneğine çok benzer ama Linux'ta
bazen kullanılan fakat MS-DOS tarafından kabul edilmeyen
özel karakterler ve uzun isimler reddedilir (+, =, boşluk,
vs.).
-
- codepage=değer
- FAT ve VFAT dosya sistemlerinde, kısa isim karakterlerine
dönüşüm için kullanılacak kod
sayfası belirtilir. Öntanımlı: 437.
- conv=b[inary], conv=t[ext], conv=a[uto]
- fat dosya sistemi, çekirdek içinden, CRLF<-->LF
dönüşümünü (MS-DOS metin
biçiminden UNIX metin biçimine ya da tersi) yapabilir.
Şu dönüşüm kipleri
kullanılabilir:
- b[inary]
- Dönüşüm yapılmaz. Bu
öntanımlı değerdir.
- t[ext]
- CRLF<-->LF dönüşümü
bütün dosyalarda yapılır.
- a[uto]
- CRLF<-->LF dönüşümü metin
dosyası olmadıkları bilinen uzantılara sahip
dosyalara uygulanmaz. Bu uzantıların adları
fs/fat/misc.c dosyasının başlarında
bulunabilir (2.0 da bulunan liste şudur: exe, com, bin, app, sys,
drv, ovl, ovr, obj, lib, dll, pif, arc, zip, lha, lzh, zoo, tar, z, arj,
tz, taz, tzp, tpz, gz, tgz, deb, gif, bmp, tif, gl, jpg, pcx, tfm, vf, gf,
pk, pxl, dvi).
-
- Hesaplanan lseeks işlemlerini gerçekleştiren
yazılımlar çekirdek-içi metin
dönüşümünden hoşlanmazlar. Pek
çok kişi, bu dönüşüm
işlemi sonucu oluşmuş veri
çöplüklerine sahiptir. Bizden uyarması:
DİKKATLİ OLUN!
- İkilik kipte bağlanmış dosya sistemleri
için, bu dönüşümü
sağlayacak bir araç (fromdos/todos) mevcuttur.
- cvf_format=modül
- Sürücü olarak kullanılacak CVF (Compressed
Volume File -
Sıkıştırılmış Oylum
Dosyası) modülü olarak özdevinimli saptanan
modül yerine modül modülünü
kullanmaya zorlar. Şayet çekirdek kmod destekli ise,
cvf_format=xxx seçeneği istek üzerine CVF
modülü yüklemesini de kontrol eder.
- debug
- Hata ayıklama etkinleştirilir. Bir sürüm
dizgesi ve bir dosya sistemi parametreleri listesi basılır
(parametrelerin tutarsız
göründüğü durumlarda, bu bilgi
ayrıca basılır).
- fat=12, fat=16, fat=32
- 12, 16 veya 32 bitlik fat sistemi belirtilir. Bu seçeneğin
belirtildiği durumlarda özdevinimli FAT türü
saptaması yoksayılır. Kullanırken
DİKKATLİ OLUN!
- iocharset=modül
- 8 bitlik karakterlerle, 16 bitlik Unicode karakterler arasında
dönüşüm işlemi için
kullanılacak karakter kümesi belirtilir.
Öntanımlı değer iso-8859-1 dır. Uzun
dosya isimleri disk üzerinde Unicode biçiminde
saklanır.
- quiet
- Sessiz kip etkinleştirilir. Dosyalara chown ve chmod
uygulandığında
başarısızlık halinde hata
döndürülmez. Kullanırken
DİKKATLİ OLUN!
- sys_immutable, showexec, dots, nodots,
dotsOK=[yes|no]
- Bir FAT dosya sistemi üzerinde, Unix veya DOS teamüllerini
zorlayan çeşitli yanlış girişimler.
hpfs için mount seçenekleri¶
- uid=değer ve gid=değer
- Dosya sistemindeki dosyaların kullanıcı ve grup
kimliklerini ayarlar. Öntanımlı olarak o anki
sürecin kullanıcı ve grup kimlikleri
kullanılır.
- umask=değer
- umask'ı ayarlar (verilmeyecek izinlerin bit maskesi).
Öntanımlı olarak, o anki sürecin
umask'ı kullanılır. Değer sekizlik tabanda
verilir.
- case=lower, case=asis
- Bütün dosya isimlerini ya küçük harfe
dönüştürür veya oldukları gibi
bırakır. Öntanımlı: case=lower
(küçük harfe dönüştür).
- conv=binary, conv=text, conv=auto
- Bir dosyayı okurken, conv=text için, bazı
rasgele CR'leri siler (kısmen, satırsonu karakteri ile
bitenlerin tümü); conv=binary için dosya
olduğu gibi okunur; conv=auto için,
conv=binary ve conv=text arasında daha fazla veya
daha az rasgelelik seçilir. Öntanımlı:
conv=binary.
- nocheck
- Tutarlılık denetimleri yapılırken hata
verirse, bağlama işlemini yarıda kesmez.
iso9660 için mount seçenekleri¶
Normal bir
iso9660 dosyası 8.3 şeklinde
(tıpkı DOS'daki dosya ismi kısıtlamasında
olduğu gibi) ve bütün karakterler büyük
harf şeklinde görünür. Dosya sahibi, koruma,
bağ sayısı, blok/karakter aygıtları
için hazırlık ve benzer şeyler için
ayrıca alanlar bulunmaz.
Rock Ridge, iso9660'a bu unixvari özellikleri eklemeye yarayan bir
uzantıdır. Basitçe, ek bilgilerin tamamının
kaydı için her bir dizin kaydında genişletmeler
vardır. Rock Ridge kullanıldığı durumlarda,
dosya sistemi normal bir Unix dosya sisteminde farksızdır.
Elbette, arada bir fark vardır: CDROM salt okunurdur.
- norock
- Rock Ridge genişletmesinin, kullanmak mümkün olsa
bile, kullanılmasını önler.
Aşağıda, map seçeneğine
bakınız.
- nojoliet
- Microsoft Joliet genişletmesinin, kullanmak mümkün
olsa bile, kullanılmasını önler.
Aşağıda, map seçeneğine
bakınız.
- check=r[elaxed], check=s[trict]
- check=r[elaxed] seçeneği ile, dosyalar listelenmeden
önce dosya ismi küçük harfe
dönüştürülür. Bu işlem,
sadece norock ve map=normal seçenekleri ile birlikte
kullanılırsa, bir anlam ifade etmektedir.
Öntanımlı olarak check=s[trict]
kullanılmaktadır.
- uid=değer ve gid=değer
- Muhtemelen, Rock Ridge genişletmesinde belirtilen bilgileri
önemsenmeden dosya sistemindeki bütün
dosyaların sahiplik veya grup iyeliklerini belirtilen
değerlere çevirir.Öntanımlı olarak
uid=0 ve gid=0 kullanılmaktadır.
- map=n[ormal], map=o[ff], map=a[corn]
- Rock Ridge olmayan bölümler için, normal isim
dönüşümü ile büyük
harflar küçük harflere çevrilir, isimlerin
sonundaki `;1'ler düşer ve `;'ler `.'ya çevirir.
map=o[ff] seçeneği ile isim
dönüşümü yapılmaz.
Öntanımlı olarak map=n[ormal]
kullanılır. map=a[corn] seçeneği,
map=n[ormal] ile aynıdır ama fazladan Acorn
genişletmesini de ekler (tabii varsa).
- mode=değer
- Rock Ridge olmayan bölümler için, bütün
dosyalara belirtilen kipi verir. Öntanımlı olarak
herkes için okuma izni verilmiş olarak
kullanılır. Linux 2.1.37'den beri, kipi ondalık
olarak belirtmek gerekmemektedir. Sekizlik taban 0 ile
başlatılarak gösterilir.
- unhide
- Gizli ve kısıtlı haklara sahip dosyaları da
gösterir.
- block=[512|1024|2048]
- Blok boyutlarını belirtilen değere göre
ayarlar. Öntanımlı değer 1024'dür.
- conv=a[uto], conv=b[inary], conv=m[text],
conv=t[ext]
- (Öntanımlı: conv=binary.) Linux 1.3.54'den
beri bu seçeneğin bir etkisi
kalmamıştır. (ayrıca ikilik (binary) olmayan
ayarları kullanmak oldukça tehlikelidir. İstenmeyen
veri bozulmalarına sebep verebilir.)
- cruft
- Şayet dosya uzunluğunun en kıymetli baytı
bozuksa, dosya uzunluğunun en kıymetli bitlerini yok saymak
için bu seçeneği ayarlayabilirsiniz. Bu
seçenek ile dosya boyutları 16 MB ile
sınırlandırılır. Şayet
bütün CD-ROM garip bir boyuta sahipse (negatif ya da
800MB'dan büyük), cruft seçeneği
kendiliğinden devreye sokulur. Ayrıca oylum belirten
ardışık numaralar 0 veya 1'den farklı
görünüyorsa, bu seçenek yine devreye girer.
- session=x
- Çoklu oturuma sahip disklerde oturum seçer. Linux 2.3.4'den
beri kullanılmaktadır.
- sbsector=xxx
- xxx. sektörden başlayan oturumu seçer. Linux
2.3.4'den beri kullanılmaktadır.
minix için mount seçenekleri¶
Yoktur.
msdos için mount seçenekleri¶
fat dosya sistemi seçeneklerine bakınız.
Şayet msdos dosya sisteminde bir tutarsızlık tespit
edilirse, hata raporu verir ve dosya sistemini salt okunur bağlar.
Dosya sistemini yazılabilir hale
dönüştürmek için tekrar bağlamak
gerekir.
ncp için mount seçenekleri¶
Tıpkı
nfs gibi,
ncp gerçeklemesi de,
mount sistem çağrısı için bir ikilik
argüman ister (struct ncp_mount_data). Bu argüman
ncpmount(8) tarafından oluşturulur ve
mount
komutunun şu anki geçerli sürümü (2.6h)
ncp hakkında hiçbir şey bilmez.
nfs için mount seçenekleri¶
Çekirdek tarafından çözümlenen metin
biçimli seçenek sözdizimleri yerine
nfs dosya
sistemi struct nfs_mount_data türünde ikilik argümanlar
bekler.
mount aşağıdaki seçenekleri
'isim=değer' çiftleri olarak alır ve bunları bahsi
geçen yapı içine yerleştirir:
rsize=
n,
wsize=
n,
timeo=
n,
retrans=
n,
acregmin=
n,
acregmax=
n,
acdirmin=
n,
acdirmax=
n,
actimeo=
n,
retry=
n,
port=
n,
mountport=
n,
mounthost=
isim,
mountprog=
n,
mountvers=
n,
nfsprog=
n,
nfsvers=
n,
namlen=
n.
addr=
n seçeneği
geçerli bir seçenek olmakla birlikte, gözardı
edilir. Ayrıca şu mantıksal seçenekler,
no
öneki ile de tanınır:
bg, fg, soft, hard, intr, posix,
cto, ac, tcp, udp, lock. Ayrıntılı bilgi için
nfs(5)'e bakınız.
Özellikle yararlı seçenekler şunlardır:
- rsize=8192, wsize=8192
- Bu seçenek nfs bağlantınızı,
öntanımlı boyut olan 1024'e göre çok
daha hızlı bir hale getirecektir. (NFSv2, rsize ve
wsize seçeneklerinde bu değerlerden daha
büyük değerler ile çalışmaz.)
- hard
- NFS tipte bağlı bir dosya sistemine erişen bir
uygulama, sunucu çöktüğü zaman
askıda kalacaktır. Ayrıca intr belirtilmeden
süreç kesintiye uğratılamaz veya
öldürülemez. NFS sunucu tekrar hayata
dönünce, uygulama kaldığı yerden devam
eder. Sanırım herkesin istediği de bu olsa gerek.
- soft
- Bu seçenek sayesinde, nfs sunucunun bir süre cevap vermemesi
durumunda, belli bir süre sonra çekirdeğin
zamanaşımı yapmasına izin verilmiş
olur. Bu süre timeo=zaman biçiminde
tanımlanabilir. Bu seçenek, nfs sunucunun cevap
vermediği durumlarda veya bazı süreçlerin
sunucudan bir dosya almaya çalışırken
sunucunun tekrar başlatılması gerekebileceği
durumlarda faydalı olabilir. Genellikle, sadece bol miktarda
baş ağrısına sebep olur.
- nolock
- Kilitleme kullanılmaz, lockd başlatılmaz.
ntfs için mount seçenekleri¶
- iocharset=isim
- Dosya isimleri alınırken kullanılacak karakter
kümesidir. VFAT'den farklı olarak, NTFS
dönüştürülemeyen karakterleri
içeren isimleri gizler.
- utf8
- Dosya isimlerini dönüştürmek için UTF-8
kullanılır.
- uni_xlate=[0|1|2]
- 0 (veya `no' ya da `false') için, bilinmeyen Unicode karakterler
için önceleme dizgesi kullanılmaz. 1 (veya `yes' ya
da `true') veya 2 için, ":" ile başlayan vfat
türünde 4 baytlık önceleme dizgesi
kullanılır. Burada karakter kodlamasının bayt
sırası olarak, 2 için küçük
sonlu (little-endian) kodlama, 1 için ise bayt yer
değiştirmeli büyük sonlu (byteswapped
big-endian) kodlama kullanılır.
- posix=[0|1]
- Şayet etkin ise (posix=1), dosya sistemi büyük
küçük harf ayrımı yapar.
Dosyaların 8.3'lük diğer isimleri ise gizlenmek
yerine sabit bağlar ile temsil edilirler.
- uid=değer, gid=değer ve
umask= değer
- Dosya sistemindeki dosya izinlerini düzenler.
Öntanımlı olarak, dosyalar root
kullanıcıya aittir ve başkaları
tarafından okunamaz.
proc için mount seçenekleri¶
- uid=değer ve gid=değer
- Bu seçenekler geçerli olmakla birlikte,
gördüğüm kadarı ile hiçbir
etkiye sahip değillerdir.
reiserfs için mount seçenekleri¶
reiserfs için
mount seçenekleri bu adreste
ayrıntılı bir şekilde
açıklanmıştır:
http://www.namesys.com/mount-options.html
- conv
- 3.6 sürümü reiserfs
yazılımının, 3.5 sürümü
bir reiserfs dosya sistemini bağlamasını ve yeni
oluşturulan nesneler için 3.6 biçiminin
kullanılmasını sağlar. Bu dosya sistemi
artık reiserfs 3.5 sürümü araçlarla
uyumlu olmayacaktır.
- hash=rupasov, hash=tea, hash=r5,
hash=detect
- reiserfs'nin dizinler içindeki dosyaları bulması
için kullanılacak hash işlevini seçmek
için kullanılır.
- rupasov
- Yury Yu. Rupasov tarafından bulunmuş bir hash
yöntemi. Oldukça hızlı ve yerel
ayarları koruyan bir yöntemdir, sözlüğe
bağlı kalarak yakın dosya isimlerini yakın
değerlere eşler. Bu seçenek
kullanılmamalıdır, oldukça yüksek bir
ihtimalle isim değer eşlemesinde karmaşaya yol
açabilir.
- tea
- Jeremy Fitzhardinge tarafından gerçeklenen bir Davis-Meyer
işlevi. İsimlerde, hash permütasyon bitlerini
kullanır. Yüksek rastlantısallığa ve
düşük olasılıkla, bir miktar
işlemci gücüne mal olacak, hash
uyumsuzluklarına sebep olabilir. R5 hash ile EHASHCOLLISION
hatalarında uzmanlaşılmışsa bu
seçenek kullanılabilir.
- r5
- rupasov hash'ının geliştirilmiş bir
sürümü. Çok büyük dizinler yoksa
ve garip dosya ismi şablonları mevcut değilse
kullanılacak en iyi seçenektir.
Öntanımlıdır.
- detect
- Bağlanmış dosya sisteminde kullanılan hash
işlevini tespit etmeye ve bu bilgiyi reiserfs süper
bloğuna yazmayı sağlar. Bu seçenek sadece,
eski türdeki dosya sistemlerinde ve ilk bağlama
esnasında faydalı olabilir.
-
- hashed_relocation
- Blok ayırıcıları ayarlar. Bazı
durumlarda başarım artışı
sağlayabilir.
- no_unhashed_relocation
- Blok ayırıcıları ayarlar. Bazı
durumlarda başarım artışı
sağlayabilir.
- noborder
- Yury Yu. Rupasov'un icadı olan kenar ayırıcı
algoritmasını iptal eder. Bazı durumlarda
başarım artışı sağlayabilir.
- nolog
- Günlüklemeyi (journalling) kapatır. Herhangi bir
çökme durumunda hızlı kurtarma
seçeneğinden vazgeçme pahasına, bir miktar
başarım artışı sağlayabilir.
Aslında, bu seçeneğin kullanılması
durumunda bile reiserfs günlükleme işlemlerine devam
edecektir ve geçerli verileri günlükleme
alanına yazacaktır. nolog genişletmesi halen
geliştirilmektedir.
- notail
- Öntanımlı olarak, reiserfs,
küçük dosyaları ve dosya
artıklarını doğrudan ağaç
yapısına kaydeder. Bu LILO(8) gibi bazı
uygulamaların kafasının
karışmasına sebep olur. Bu seçenek,
dosyaların ağacın içine paketlenmesini iptal
eder. (Burada dosya artıkları, bir dosyanın tam bir
bloktan artan ancak artan kısmın bir bloğu
dolduramayacak kısmıdır.)
- replayonly
- Günlüklemedeki işlemleri tekrarlar fakat
gerçekte dosya sistemini bağlamaz. Temelde reiserfsck
tarafından kullanılır.
- resize=sayı
- reiserfs bölümünün
çevrimiçi genişlemesine izin veren bir tekrar
bağlama seçeneğidir. reiserfs'ye,
aygıtın sayı bloka sahip olduğu
talimatını verir. Bu seçenek, Mantıksal oylum
yönetim sistemi (LVM) kullanan aygıtlar için
tasarlanmıştır.
ftp://ftp.namesys.com/pub/reiserfsprogs adresinden elde
edebileceğiniz özel bir yeniden
boyutlandırıcı araç vardır.
romfs için mount seçenekleri¶
Yoktur.
smbfs için mount seçenekleri¶
Tıpkı
nfs gibi,
smbfs gerçeklemesi de,
mount sistem çağrısı için bir ikilik
argüman ister (struct ncp_mount_data). Bu argüman
smbmount(8) tarafından oluşturulur ve
mount
komutunun şu anki geçerli sürümü (2.6h)
smbfs hakkında hiçbir şey bilmez.
sysv için mount seçenekleri¶
Yoktur.
udf için mount seçenekleri¶
- gid=
- Öntanımlı grup belirtilir.
- umask=
- Öntanımlı umask belirtilir.
- uid=
- Öntanımlı kullanıcı belirtilir.
- unhide
- Gizli dosyaları gösterir.
- undelete
- Silinmiş dosyaları listeler.
- strict
- Kesin uyumluluk sağlar (kullanılmamaktadır).
- utf8
- (Kullanılmamaktadır).
- iocharset
- (Kullanılmamaktadır).
- bs=
- Blok boyutunu ayarlar. (2048'den farklı bir ayarda
çalışmayabilir.)
- novrs
- Oylum sıralaması tanımayı atlar.
- session=
- 0 dan sayarak oturum numarası belirtilir.
Öntanımlı: son oturum.
- anchor=
- Standart çapa konumunu değiştirir.
Öntanımlı: 256.
- volume=
- VolumeDesc konumunu değiştirir
(kullanılmamaktadır).
- partition=
- PartitionDesc konumunu değiştirir
(kullanılmamaktadır).
- lastblock=
- Dosya sisteminin son bloğu belirtilir.
- fileset=
- Dosya kümesi blok konumunu değiştirir
(kullanılmamaktadır).
- rootdir=
- Kök dizinin konumunu değiştirir
(kullanılmamaktadır).
ufs için mount seçenekleri¶
- ufstype=değer
- UFS değişik işletim sistemlerinde geniş
çapta kullanılan bir dosya sistemidir. Sorun, uygulamalar
arası farklılıklardadır. Bazı uygulama
özellikleri belgelenmemiştir, bu nedenle ufs'nin
türünü özdevinimli olarak tanımak
çok zordur. Bu yüzden, kullanıcılar
bağlama işlemi esnasında ufs
türünü belirtmek zorundadır. Muhtemel
değerler şunlardır:
- old
- ufs'nin eski biçimi, salt okunurdur ve
öntanımlıdır.
- 44bsd
- BSD benzeri sistemler(NetBSD, FreeBSD, OpenBSD) tarafından
oluşturulmuş dosya sistemleri içindir.
- sun
- Sparc üzerinde sunOS veya Solaris tarafından
oluşturulmuş dosya sistemleri içindir.
- sunx86
- x86 üzerinde Solaris tarafından oluşturulmuş
dosya sistemleri içindir.
- nextstep
- NeXTStep tarafından (NeXT istasyonları üzerinde)
oluşturulmuş dosya sistemleri içindir (şu an
salt okunurdur).
- nextstep-cd
- NextStep CDROMlar (block_size == 2048) içindir, salt okunurdur.
- nextstep
- OpenStep tarafından oluşturulmuş dosya sistemleri
içindir (şu an salt okunurdur).
-
- onerror=değer
- hata durumundaki davranışları ayarlar:
- panic
- Bir hata durumunda çekirdek paniğine sebep olur.
- [lock|umount|repair]
- Bugün için, bu seçenekler bir işe yaramaz; bir
hata durumunda sadece bir konsol iletisi basılır.
-
umsdos için mount seçenekleri¶
msdos için
mount seçeneklerine
bakınız.
dotsOK seçeneği kabul edilmez.
vfat için mount seçenekleri¶
Her şeyden önce,
fat için olan
mount
seçenekleri,
vfat içinde geçerlidir.
dotsOK
seçeneği
vfat tarafından kabul edilmez.
Bunların yanında şu seçenekler de mevcuttur:
- uni_xlate
- Elde edilemeyen Unicode karakterlerini önceleme dizgesine
çevirir. Böylece, içinde Unicode karakterler olan
dosya isimleriyle yedekleme ve tekrar yükleme şansına
sahip olursunuz. Bu seçenek olmaksızın,
çevirinin mümkün olmadığı
hallerde, bir `?' işareti kullanılır. Önceleme
dizgesi `:' dir, çünkü aksi durumda vfat
sistemlerde geçersiz olur. Kullanılan önceleme
dizgesi, u Unicode karakteri temsil etmek üzere: ':', (u &
0x3f), ((u>>6) & 0x3f), (u>>12).
- posix
- Harf büyüklükleri farklı iki aynı isme
izin verir.
- nonumtail
- isim~num.uzt ismini denemeden önce sıra numarasız
kısa bir isim oluşturmayı dener.
- utf8
- UTF-8, konsol tarafından kullanılan dosya sistemleri
için güvenli 8 bitlik bir Unicode
kodlamasıdır. Bu seçenekle etkinleştirilir.
Şayet uni_xlate kullanılmışsa,
utf8 iptal edilir.
xenix için mount seçenekleri¶
Yoktur.
xfs için mount seçenekleri¶
- biosize=boyut
- Tercih edilen tamponlu G/Ç boyutunu ayarlar
(öntanımlı değer: 64K'dır).
boyut, istenen G/Ç boyutunun 2 tabanındaki
logaritması olarak ifade edilebilmelidir. Bu seçenek
için geçerli değerler 14 ile 16
arasıdır (her ikisi de dahil)ve bu değerler 16, 32 ve
64kB'a karşılıktır. 4K sayfa boyutuna sahip
bir makinede, 13 (8kB) geçerli bir değerdir. Tercih edilen
tamponlu G/Ç boyutu, tek tek her dosya için ioctl(2)
sistem çağrısı ile de
değiştirilebilir.
- dmapi, xdsm
- DMAPI (veri yönetim uygulaması geliştirme
arayüzü) olay çağrılarını
etkinleştirir.
- logbufs=değer
- Bellek içi günlük tamponlarının
sayısını ayarlar. Geçerli değerler, her
ikisi de dahil olmak üzere, 2 ila 8 arasıdır.
Öntanımlı değer, 64K lık blok boyutlu
bir dosya sistemi için 8 tampon, 32K blok boyutlu bir dosya sistemi
için 4 tampon, 16K blok boyutlu bir dosya sistemi için 3
tampon ve diğerleri için 2 tampondur. Tampon
sayısını artırmak, fazladan bellek
kullanımına sebep olmakla birlikte, bazı iş
yüklerinde başarım artırımı
sağlayabilir.
- logbsize=değer
- Bellek içi günlük tamponlarının boyunu
ayarlar. Geçerli değerler 16384 (16K) ve 32768 (32K)
dır. 32MB'den büyük bellekli makinelerde,
öntanımlı değer 32768, daha az belleğe
sahip makinelerde 16384 dür.
- logdev=aygıt, rtdev=aygıt
- Bir dış günlük (meta veri jurnali) ve/veya
gerçek zamanlı aygıt kullanılır. Bir
XFS dosya sistemi en fazla üç bölüme sahip
olabilir: bir veri bölümü, bir günlük
bölümü ve bir gerçek zamanlı
bölüm. Gerçek zamanlı bölüm
isteğe bağlıdır. Günlük
bölümü, veri bölümünün
içinde veya dışında olabilir.
Ayrıntılar için xfs(5)'e
bakınız.
- noalign
- Verilerin disklere paylaştırılmasında hizalama
yapılmayacaktır.
- noatime
- Bir dosya okunduğu zaman erişim zamanı
değiştirilmez.
- norecovery
- Dosya sistemi, günlük kurtarma
çalıştırılmadan
bağlanmış olacaktır. Şayet dosya
sistemi düzgün olarak ayrılmamılsa,
norecovery kipinde bağlandığında
kararsız hale gelebilir. Bundan dolayı bazı dosya ve
dizinlere erişilemeyebilir. norecovery
seçeneği ile bağlanan dosya sistemleri, salt okunur
kipte bağlanmalıdır, yoksa bağlama
işlemi başarısız olur.
- osyncisdsync
- Dosyalara yazma işlemleri, O_SYNC yerine D_DSYNC
kullanılıyormuşçasına
yapılır. Böylece, veri güvenliğinden
ödün vermeksizin daha iyi başarım elde
edilebilir. Bununla birlikte, bu seçenek etkin iken, O_SYNC
tarafından yazılan zaman damgası
güncellemeleri, sistem çökmesi durumunda,
kaybolabilirler.
- quota, usrquota, gqnoenforce
- Kullanıcı disk alanı kotaları
etkinleştirilir ve sınırlara uyma zorlanır
(isteğe bağlıdır - uqnoenforce ile
iptal edilir).
- grpquota, gqnoenforce
- Grup disk alanı kotaları etkinleştirilir ve
sınırlara uyma zorlanır (isteğe
bağlıdır - gqnoenforce ile iptal edilir).
- sunit=değer, swidth=değer
- Veriler çok sayıda diske
paylaştırıldığında veya bir RAID
aygıtı kullanıldığında
paylaştırma birimi ve genişliği belirtilir.
değer 512 bayt uzunluktaki blok birimleri ile verilmelidir.
Bu seçenek kullanılmamış ama dosya sistemi
çok diskli olarak oluşturulmuş ya da RAID
aygıtı mkfs ile oluşturulurken birim ve
genişlik belirtilmişse, mount sistem
çağrısı değeri süper bloktan
alacaktır. Doğrudan RAID aygıtları
üzerinde oluşturulan dosya sistemlerinde, dosya sistemi
oluşturulduktan sonra, dosya sisteminin oluşturulduğu
diskin yerleşimi değişirse, bu seçenek
süper bloktaki bilgileri değiştirmek için
kullanılabilir. sunit değeri belirtilmişse
swidth değerinin de belirtilmesi gereklidir. Ayrıca,
çok sayıda sunit değeri belirtilebilir.
xiafs için mount seçenekleri¶
Yoktur. Buna rağmen,
xiafs ile ilgili yanlış bir
şey yoktur, çok fazla kullanılmaz ve
geliştirilmez. Linux 2.1.21 sürümünde beri,
xiafs çekirdek kodunun bir parçası
değildir. Muhtemelen bu dosya sistemini
kullanmamalısınız.
DÖNÜŞ (LOOP) AYGITI¶
İleride muhtemel mount türlerinden birisi de
dönüş/loop aygıtları üzerinden
yapılacak olandır. Örnek komutumuz;
mount /tmp/fdimage /mnt -t msdos -o loop=/dev/loop3,blocksize=1024
/dev/loop3 aygıtını karşılık gelen
/tmp/fdimage dosyasına ayarlayacak ve daha sonra bu
aygıtı /mnt üzerine bağlayacaktır. Bu
tür bağlama
loop,
offset ve
encryption
isimleriyle belirtilen üç seçenekle yapılır
(sırasıyla aygıt, konum ve şifreleme).
Aslında bunlar
losetup(8)'a gönderilen
seçeneklerdir. Şayet aygıt açık
seçik belirtilmemişse (fakat
-o loop
seçeneği verilmişse),
mount komutu
kullanılmayan bir dönüş aygıtı arar
ve onu kullanır. Şayet /etc/mtab'ı /proc/mounts'a
sembolik bağ yapmayacak kadar akıllı iseniz,
mount
tarafından bağlanan herhangi bir döngü
aygıtı,
umount tarafından
ayrılacaktır. Ayrıca bir dönüş
aygıtını elle de ayırabilirsiniz:
losetup
-d. Ayrıntılar için
losetup(8)'e
bakınız.
İLGİLİ DOSYALAR¶
/etc/fstab dosya sistemi tablosu
/etc/mtab bağlı dosya sistemlerinin tablosu
/etc/mtab~ kilit dosyası
/etc/mtab.tmp geçici dosya
İLGİLİ BELGELER¶
mount(2),
umount(2),
fstab(5),
nfs(5),
xfs(5),
e2label(8),
losetup(8),
mke2fs(8),
mountd(8),
nfsd(8),
swapon(8),
tune2fs(8),
umount(8),
xfs_admin(8).
YAZILIM HATALARI¶
Bozulmuş bir dosya sisteminde hata vermesi muhtemeldir.
Bazı Linux dosya sistemleri
-o sync desteklemez (ext2 ve ext3
dosya sistemleri
sync seçeneği ile
bağlandıklarında eşzamanlı
güncellemeleri desteklerler (BSD tarzı)).
-o remount seçeneği
mount parametrelerini
değiştiremeyebilir (örneğin,
sb
hariç bütün
ext2fs özellikli parametreler
tekrar bağlama durumunda değiştirilebilir, fakat
fat için
gid ve
umask
değiştirilemez.)
TARİHÇE¶
AT&T UNIX'in 5. sürümünde bir
mount komutu
vardı.
ÇEVİRENLER¶
Yalçın Kolukısa <yalcink01 (at) yahoo.com> ve
Nilgün Belma Bugüner <nilgun (at)
belgeler·gen·tr>, Ocak 2004