NAZWA¶
ipcrm - usuwa kolejkę komunikatów, zbiór semaforów lub id
pamięci współdzielonej
SKŁADNIA¶
ipcrm [
-M klucz |
-m id |
-Q
klucz |
-q id |
-S klucz |
-s
id ] ...
przestarzałe użycie:
ipcrm [
shm |
msg |
sem ]
id ...
OPIS¶
Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!
ipcrm usuwa z systemu obiekty komunikacji międzyprocesowej Systemu V
(IPC) oraz skojarzone z nimi struktury danych. Aby usunąć takie
obiekty, należy być superużytkownikiem lub twórcą
albo właścicielem tego obiektu.
Istnieją trzy typy obiektów IPC Systemu V: pamięć
współdzielona, kolejki komunikatów i semafory. Usuwanie obiektu
typu kolejka komunikatów lub semafor jest natychmiastowe
(niezależnie od tego, czy jakiś proces wciąż trzyma
identyfikator IPC tego obiektu). Obiekt typu pamięć
współdzielona jest usuwany tylko wtedy, gdy wszystkie obecnie
połączone procesy usuną (
shmdt(2)) ten obiekt z ich
wirtualnej przestrzeni adresowej.
Obsługiwane są dwa style składni. Stara, historyczna
składnia linuksowa składa się trzyliterowego słowa
kluczowego, mówiącego, jakiej klasy obiekt ma być
usunięty, po którym następuje jeden lub więcej
identyfikatorów obiektów tego typu.
Składania zgodna z SUS pozwala na podanie zera lub więcej
obiektów wszystkich typów w pojedynczym wywołaniu. Obiekty
mogą być określone albo przez klucz, albo przez identyfikator
(patrz niżej). Zarówno klucze, jak i identyfikatory mogą
być podane w postaci dziesiętnej, szesnastkowej (zaczynającej
się od '0x' lub '0X') lub ósemkowej (zaczynającej się od
'0')
OPCJE¶
- -M shmkey
- usuwa segment pamięci współdzielonej
utworzony z kluczem shmkey, gdy tylko ostatni proces się od
niego odłączy.
- -m shmid
- usuwa segment pamięci współdzielonej
identyfikowany przez shmid, gdy tylko ostatni proces się od
niego odłączy.
- -Q msgkey
- usuwa kolejkę komunikatów utworzoną z
kluczem msgkey.
- -q msgid
- usuwa kolejkę komunikatów identyfikowaną
przez msgid.
- -S semkey
- usuwa semafor utworzony z kluczem semkey.
- -s semid
- usuwa semafor identyfikowany przez semid.
Szczegóły usuwania są opisane w
msgctl(2),
shmctl(2) i
semctl(2). Identyfikatory i klucze mogą
być znalezione za pomocą
ipcs(8).
UWAGI¶
W swojej pierwszej implementacji linuksowej, ipcrm używało
przestarzałej składni pokazanej w sekcji
SKŁADNIA. Od
tego czasu została dodana funkcjonalność obecna w innych
implementacjach *niksowych, mianowicie możliwość usuwania
zasobów przez podanie klucza (a nie tylko identyfikatora) oraz
zgodność składni polecenia. Dla zachowania wstecznej
zgodności poprzednia składnia jest wciąż obsługiwana.
ZOBACZ TAKŻE¶
ipcs(8),
msgctl(2),
msgget(2),
semctl(2),
semget(2),
shmctl(2),
shmdt(2),
shmget(2),
ftok(3)
Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu
Tłumaczenia Manuali i
może nie być aktualne. W razie
zauważenia różnic między powyższym opisem a
rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub funkcji, prosimy o
zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony
podręcznika za pomocą polecenia:
- man --locale=C 1 ipcrm
Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man - więcej informacji można
znaleźć pod adresem
http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.