NAZWA¶

fmax, fmaxf, fmaxl - wyznaczają maksimum z dwóch liczb zmiennoprzecinkowych

SKŁADNIA¶

#include <math.h> double fmax(double x, double y); float fmaxf(float x, float y); long double fmaxl(long double x, long double y); Proszę linkować z -lm.
Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):
fmax(), fmaxf(), fmaxl():

OPIS¶

Funkcje te zwracają większą spośród wartości liczb x i y.

WARTOŚĆ ZWRACANA¶

Funkcje te zwracają maksimum z liczb x i y. Jeśli jednym z argumentów jest NaN, to zwracany jest drugi argument. Jeśli oba argumenty są NaN, to zwracane jest NaN.

BŁĘDY¶

Nie występują.

WERSJE¶

Funkcje te pojawiły się po raz pierwszy w wersji 2.1 biblioteki glibc.

ATRYBUTY¶

Wielowątkowość (patrz pthreads(7))¶

Funkcje fmax(), fmaxf() i fmaxl() są bezpieczne dla wątków.

ZGODNE Z¶

C99, POSIX.1-2001.

ZOBACZ TAKŻE¶

fmin(3)

O STRONIE¶

Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 3.71 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów, oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem http://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE¶

Autorem polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man jest Robert Luberda <robert@debian.org>. Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 3.71 oryginału.