.\" Translation (C) 1999 Pawel Wilk .\" {PTM/PW/0.1/14-11-1999/"przetwarza i wysyła wiadomość pocztową"} .TH qmail-inject 8 .SH NAZWA qmail-inject \- przetwórz i wyślij wiadomość pocztową .SH SKŁADNIA .B qmail-inject [ .B \-nNaAhH ] [ .B \-f\fIsender ] [ .I odbiorca ... ] .SH OPIS \fI Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!\fP .PP .B qmail-inject czyta wiadomość pocztową ze swojego standardowego wejścia, dodaje odpowiednie informacje do nagłówka tej wiadomości, po czym wywołuje .B qmail-queue by ją wysłać do jednego lub wielu odbiorców. Zobacz .B qmail-header(5) by uzyskać informacje na temat tego jak .B qmail-inject przepisuje pola nagłówka. .B qmail-inject normalnie zwraca 0. Zwraca 100 przy wyjściu, jeśli był wywołany niepoprawnie lub jeśli w otrzymanej wiadomości jest jakiś ostry, składniowy błąd. Zwraca też 111 przy błędach chwilowych. .SH "ZMIENNE ŚRODOWISKOWE" Dla wygody użytkowników nie uruchamiających bezpośrednio .B qmail-inject program .B qmail-inject pobiera wiele opcji poprzez zmienne środowiskowe. Nazwa użytkownika w polu .B From nagłówka jest ustawiana przez zmienne .BR QMAILUSER , .BR MAILUSER , .BR USER , lub .BR LOGNAME , zależnie od tego, która z nich jest ustawiona najpierw. Nazwa hosta jest zwykle ustawiana przez globalny plik kontrolny .I defaulthost ale może być przesłonięta przez zmienną .B QMAILHOST lub .BR MAILHOST . Imię i nazwisko (nazwa osobowa) to zmienne .BR QMAILNAME , .BR MAILNAME , lub .BR NAME . Domyślny, kopertowy adres nadawcy jest taki sam jak domyślny adres z pola .B From , lecz może być przesłonięty przy użyciu .B QMAILSUSER i .BR QMAILSHOST . Może być też zmodyfikowany z użyciem literek .B r i .B m opisanych poniżej. Odbicia (zwroty poczty) będą wysyłane właśnie pod ten adres. Jeśli zmienna .B QMAILMFTFILE jest ustawiona, .B qmail-inject czyta listę adresów list dyskusyjnych, jeden adres na linię z podanego pliku. Jeśli To+Cc zawiera jeden z tych adresów (bez względu na wielkość liter) to .B qmail-inject dodaje pole Mail-Followup-To ze wszystkimi adresami To+Cc. .B qmail-inject nie doda nagłówka Mail-Followup-To do wiadomości, która już taki nagłówek posiada. Zmienna środowiskowa .B QMAILINJECT może zawierać jakąkolwiek z poniższych liter: .TP .B c Używa stylu komentarz-adres dla pola .B From . Normalnie .B qmail-inject używa stylu nazwa-adres. .TP .B s Nie zwraca uwagi na żadne nadchodzące pola .B Return-Path . Normalnie, jeśli pole .B Return-Path jest dołączone to ustawiany jest kopertowy adres nadawcy przesłaniający wszystkie ustawienia zmiennych środowiskowych. .B Return-Path jest usuwane w każdym przypadku. .TP .B f Usuwa każde nadchodzące pole .B From przesyłki. Normalnie, jeśli pole .B From jest załączone to jego zawartość przesłania standardowe pole .B From wytworzone przez .BR qmail-inject . .TP .B i Usuwa każde nadchodzące pole .B Message-ID wiadomości. Normalnie, jeśli pole .B Message-ID jest załączone to przesłania ono pole .B Message-ID stworzone przez .BR qmail-inject . .TP .B r Używa zmiennych kopertowych ścieżek powrotu (VERPs) zorientowanych odbiorczo. .B qmail-inject dołączy każdy adres odbiorcy to kopertowego nadawcy kopii wiadomości idącej do tego odbiorcy. .TP .B m Używa zmiennych kopertowych ścieżek powrotu (VERPs) zorientowanych na wiadomość. .B qmail-inject dołączy obecną datę i identyfikator procesu do kopertowego nadawcy. .SH OPCJE .TP .B \-a Wysyła wiadomość to wszystkich adresów podanych jako argumenty .I recip ; nie używa adresów odbiorców określonych nagłówkami wiadomości. .TP .B \-h Wysyła wiadomość to wszystkich odbiorców określonych w nagłówkach. Dla wiadomości nie-przelotowych oznacza to adresy wyszczególnione w .BR To , .BR Cc , .BR Bcc , .BR Apparently-To . Dla wiadomości przelotowych oznacza adresy podane w .BR Resent-To , .BR Resent-Cc , .BR Resent-Bcc . Nie używa żadnych argumentów .I recip . .TP .B \-A (Domyślna.) Wysyła wiadomość do wszystkich adresów podanych jaki argumenty .I recip . Jeśli nie dołączono argumentów .I recip to wiadomość zostanie wysłana do wszystkich nagłówkowych adresatów. .TP .B \-H Wysyła wiadomość do wszystkich nagłówkowych odbiorców, a także do wszystkich adresów podanych jako argumenty .I recip . .TP .B \-f\fIsender Przepuszcza pole .I sender do .B qmail-queue jako kopertowego nadawcę wiadomości. Przesłania to zawartość .B Return-Path i wszystkich zmiennych środowiskowych. .TP .B \-N (Domyślna.) Wysuwa przetworzoną wiadomość do .BR qmail-queue . .TP .B \-n Wypisuje wiadomość zamiast wysyłać ją do .BR qmail-queue . .SH "PLIKI KONTROLNE" .TP 5 .I defaultdomain Domyślna nazwa domeny. Domyślnie: .IR me , jeśli plik taki jest ustawiony; w przeciwnym razie nazwa literowa .BR defaultdomain , która pewnie nie jest tym czego oczekujesz. .B qmail-inject dodaje tę nazwę do każdej nazwy hosta bez kropek, włączając .I defaulthost jeśli .I defaulthost nie zawiera kropek. (Wyjątek: obejrzyj .IR plusdomain .) Zmienna środowiskowa .B QMAILDEFAULTDOMAIN przesłania ustawienia z pliku .IR defaultdomain . .TP 5 .I defaulthost Domyślna nazwa hosta. Domyślnie: .IR me , jeśli plik taki jest ustawiony; w przeciwnym razie nazwa literowa .BR defaulthost , która pewnie nie jest tym czego oczekujesz. .B qmail-inject dodaje tę nazwę do każdego adresu nie posiadającego nazwy hosta. .I defaulthost musi być obecną nazwą twojej maszyny. Na przykład, możesz chcieć by poczta wychodząca oznakowana była tylko nazwą twojej domeny. Zmienna środowiskowa .B QMAILDEFAULTHOST przesłania ustawienia z pliku .IR defaulthost . .TP 5 .I idhost Nazwa hosta dla identyfikatorów wiadomości (nagłówki Message-ID). Domyślnie: .IR me , jeśli plik taki jest ustawiony; w przeciwnym razie nazwa literowa .BR idhost , która oczywiście nie jest tym czego oczekujesz. .I idhost powinien być obecną nazwą hosta. Na przykład możesz też chcieć używać zmyślonych nazw hosta w polu Message-ID. Jednakże, .I idhost musi być w pełni kwalifikowaną nazwą domenową wewnątrz twojej domeny, a każdy host w twojej domenie powinien używać odmiennego ustawienia .IR idhost . Zmienna środowiskowa .B QMAILIDHOST przesłania ustawienie z pliku .IR idhost . .TP 5 .I plusdomain Nazwa domeny z plusem. Domyślnie: .IR me , jeśli taki plik istnieje; w przeciwnym razie literowa nazwa .BR plusdomain , która z prawdopodobnie nie jest tym co chcesz. .B qmail-inject dodaje tę nazwę do każdej nazwy hosta kończącej się znakiem plus, włączając .I defaulthost jeśli .I defaulthost kończy się znakiem plusa. Jeśli nazwa hosta nie zawiera kropek, lecz kończy się znakiem plusa to .B qmail-inject używa pliku .IR plusdomain , a nie .IR defaultdomain . Zmienna środowiskowa .B QMAILPLUSDOMAIN przesłania ustawienie pliku kontrolnego .IR plusdomain . .SH "ZOBACZ TAKŻE" addresses(5), qmail-control(5), qmail-header(5), qmail-queue(8) .SH "INFORMACJE O TŁUMACZENIU" Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i \fImoże nie być aktualne\fR. W razie zauważenia różnic między powyższym opisem a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub funkcji, prosimy o zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia: .IP man \-\-locale=C 8 qmail-inject .PP Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man \- więcej informacji można znaleźć pod adresem http://sourceforge.net/projects/manpages\-pl/.