.\" 1999 PTM Leszek "Leafnode" Krupiński .TH SMBCLIENT 1 "30 Lis 1999" "smbclient 2.0.3" .PP .SH "NAZWA" smbclient \- klient zasobów SMB/CIFS podobny do ftp .PP .SH "SKŁADNIA" .PP \fBsmbclient\fP nazwausługi [hasło] [\-s smb\&.conf] [\-B adres IP] [\-O opcje gniazd] [\-R porządek sprawdzania nazw] [\-M nazwa NetBIOS] [\-i zasięg] [\-N] [\-n nazwa NetBIOS] [\-d poziom debugowania] [\-P] [\-p port] [\-l podstawa nazwy logów] [\-h] [\-I adres IP] [\-E] [\-U nazwa użytkownika] [\-L nazwa NetBIOS] [\-t kod terminala] [\-m maksymalny poziom protokołu] [\-W grupa robocza] [\-TIXFqgbNan] [\-D katalog] [\-c lista komend] .PP .SH "OPIS" \fI Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!\fP .PP .PP Ten program jest częścią pakietu \fBSamba\fP\&. .PP \fBsmbclient\fP jest klientem, który potrafi \'rozmawiać\' z serwerem SMB/CIFS\&. Oferuje on interfejs podobny do tego z programu ftp (zobacz \fBftp (1)\fP)\&. Umożliwia on rzeczy takie jak pobieranie plików z serwera na lokalny komputer, umieszczanie plików z lokalnego komputera na serwer, pobieranie informacji o katalogach z serwera itp\&. .PP .SH "OPCJE" .PP .IP .IP "\fBnazwa usługi\fP" nazwa usługi jest nazwą usługi na serwerze, z której chcesz skorzystać\&. Nazwa usługi na postać \f(CW//serwer/usługa\fP, gdzie \fIserwer\fP jest nazwą NetBIOS serwera SMB/CIFS oferującego pożądaną usługę, a \fIusługa\fP jest nazwą pożądanej usługi. Aby w taki sposób połączyć się z usługą \fIdrukarka\fP na serwerze SMB/CIFS \fIserwersmb\fP, powinieneś użyć nazwy usługi .IP \f(CW//serwersmb/drukarka\fP .IP Zauważ, że nazwą serwera nie musi być nazwą IP (DNS) hosta tego serwera\&. Wymaganą nazwą jest nazwa NetBIOS serwera, która nie musi być taka sama jak adres IP (DNS) serwera\&. .IP Nazwa serwera jest sprawdzana zgodnie z parametrem \fB-R\fP \fBsmbclient\fPa lub używając parametru \fBname resolve order\fP z pliku smb\&.conf, pozwalającego administratorowi na zmianę porządku i metod znajdywania nazw\&. .IP .IP "\fBhasło\fP" parametr hasło jest hasłem wymaganym do uzyskania dostępu do określonej usługi na określonym serwerze\&. Jeśli ten parametr jest podany, opcja \fB-N\fP (pomiń zapytanie o hasło) jest brana pod uwagę\&. .IP Nie ma domyślnego hasła\&. Jeśli nie podano hasła przy wywołaniu programu (używając tego parametru lub dodając hasło do opcji \fB-U\fP (zobacz niżej)) i nie została podana opcja \fB-N\fP klient zapyta się o hasło, nawet jeśli pożądana usługa nie wymaga takowego\&. (Jeśli hasło nie jest potrzebne, po prostu wciśnij ENTER aby podać zerowe hasło\&.) .IP Uwaga: Niektóre serwery (włączając w to OS/2 i Windows for Workgroups) wymagają hasła pisanego dużymi literami\&. Hasła pisane małymi literami lub mieszane mogą być odrzucone przez te serwery\&. .IP Bądź ostrożny w dodawaniu haseł do skryptów\&. .IP .IP "\fB-s smb\&.conf\fP" Ten parametr określa ścieżkę do pliku konfiguracyjnego pakietu Samba, smb\&.conf\&. Ten plik kontroluje wszystkie aspekty konfiguracji Samby na komputerze. Smbclient także musi przeczytać ten plik\&. .IP .IP "\fB-B adres IP\fP" Adres IP używany przy wysyłaniu pakietu rozgłoszeniowego\&. .IP .IP "\fB-O opcje gniazd\fP" Opcje gniazd TCP do ustawienia przez klienta. Zobacz parametr \fBopcje gniazd\fP na stronie podręcznika systemowego \fBsmb\&.conf (5)\fP aby sprawdzić listę poprawnych opcji\&. .IP .IP "\fB-R porządek sprawdzania nazw\fP" Ta opcja pozwala użytkownikowi programu smbclient na ustalenie, jakie usługi sprawdzania nazw zostaną użyte do sprawdzenia nazwy NetBIOS hosta, z którym chcesz się połączyć\&. .IP Opcjami są: .IP .IP .IP o \fBlmhosts\fP : Sprawdzanie adresów IP w pliku lmhosts Samby\&. Plik lmhosts jest przechowywany w tym samym katalogu, co plik \fBsmb\&.conf\fP\&. .IP .IP o \fBhost\fP : Przeprowadź standardową zamianę nazwy hosta na adres IP korzystając z pliku systemowego /etc/hosts, służącego do przeszukiwań NIS i DNS\&. Ta metoda sprawdzania nazw jest zależna od systemu operacyjnego\&. .IP .IP o \fBwins\fP : zapytaj o nazwę komputer z adresem IP podanym w parametrze \fBwins server\fP z pliku smb\&.conf\&. Jeśli nie podano żadnego serwera WINS ta metoda jest pomijana\&. .IP .IP o \fBbcast\fP : Rozgłoś zapytanie na każdym ze znanych lokalnych interfejsów sieciowych wymienionych w parametrze \fBinterfaces\fP z pliku smb\&.conf\&. Jest to najmniej wiarygodna metoda sprawdzania nazw, ponieważ zależy ona od tego, czy docelowy host jest aktualnie podłączony do podsieci\&. Aby podać konkretny adres rozgłoszeniowy można użyć opcji \fB-B\fP\&. .IP .IP Jeśli ten parametr nie jest ustawiony, użyta zostanie opcja \fBname resolve order\fP z pliku \fBsmb\&.conf\fP\&. .IP Domyślną kolejnością jest lmhosts, host, wins, bcast. Bez parametru \fB-R\fP lub bez żadnego wpisu w parametrze \fB"name resolve order"\fP z pliku \fBsmb\&.conf\fP metody sprawdzania nazw będą używane w tej kolejności\&. .IP .IP "\fB-M nazwa NetBIOS\fP" Ta opcja umożliwia ci wysłanie wiadomości na inny komputer przy użyciu protokołu "WinPopup"\&. Po ustanowieniu połączenia wpisz swoją wiadomość. Aby zakończyć wpisywanie wciśnij ^D (control-D)\&. .IP Jeśli na komputerze docelowym jest uruchomiony WinPopup, użytkownik otrzyma wpisaną wiadomość i prawdopodobnie usłyszy sygnał dźwiękowy\&. Jeśli WinPopup nie jest uruchomiony, wiadomość nie zostanie doręczona a żadna wiadomość o błędzie się nie pojawi\&. .IP Wiadomość zostanie obcięta, jeśli jej rozmiar przekracza 1600 bajtów\&. Jest to ograniczenie protokołu\&. .IP Przydatną sztuczką jest wysłanie wiadomości na standardowe wejście programu \fBsmbclient\fP\&. Na przykład .IP \f(CWcat mojawiadomość\&.txt | smbclient \-M JANEK\fP .IP wyśle wiadomość z pliku \fBmojawiadomość\&.txt\fP na komputer JANEK\&. .IP Mogą się też przydać opcje \fB-U\fP i \fB-I\fP, które kontrolują części OD i DO wiadomości\&. .IP Zobacz opcję \fBmessage command\fP z pliku \fBsmb\&.conf (5)\fP opisującą zachowanie się Samby w przypadku otrzymania wiadomości WinPopup\&. .IP Uwaga: skopiuj skrót do programu WinPopup do grupy autostart systemu Windows, jeśli chcesz zawsze mieć możliwość odbierania wiadomości\&. .IP .IP "\fB-i zasięg\fP" Ta opcja określa zasięg NetBIOS, który smbclient będzie używał do komunikowania się przy generowaniu nazw NetBIOS\&. Szczegółowe informacje dotyczące zasięgów NetBIOS możesz znaleźć w rfc1001\&.txt i rfc1002\&.txt\&. Zasięgi NetBIOS są \fIbardzo\fP rzadko używane. Zmieniaj te ustawienia tylko jeśli jesteś administratorem wszystkich systemów NetBIOS, z którymi chcesz się komunikować\&. .IP .IP "\fB-N\fP" Jeśli ta opcja jest ustawiona, pomijane jest normalne zapytanie klienta o hasło użytkownika\&. Ta opcja jest przydatna przy łączeniu się z usługą, która nie wymaga hasła\&. .IP Normalnie klient pyta o hasło, chyba że hasło podane jest w linii poleceń lub posłużono się tym parametrem\&. .IP .IP "\fB-n nazwa NetBIOS\fP" Domyślnie klient użyje nazwy lokalnego hosta (dużymi literami) jako swojej nazwy NetBIOS\&. Ten parametr pozwala na ustalenie dowolnej nazwy NetBIOS\&. .IP .IP "\fB-d poziom debugowania\fP" poziom debugowania jest liczbą od 0 do 10, lub literą \'A\'\&. .IP Jeśli ten parametr nie jest podany, domyślną wartością jest zero\&. .IP Im wyższa jest ta wartość, tym więcej szczegółów będą zawierały logi\&. Przy poziomie 0 raportowane będą tylko krytyczne błędy i poważne ostrzeżenia\&. Poziom 1 jest sensowny dla normalnej pracy - generuje małą, ale wystarczającą ilość informacji o przeprowadzanych operacjach\&. .IP Poziomy powyżej 1 wygenerują znaczną ilość danych i powinny być używane tylko przy poszukiwaniu przyczyn problemów\&. Poziomy powyżej 3 są zaprojektowane tylko dla deweloperów i generują OGROMNĄ ilość danych, przy czym większość jest nieczytelna\&. Jeśli poziom debugowania będzie ustawiony na \'A\', zostaną zapisane \fIwszystkie\fP informacje\&. Ta opcja jest tylko dla deweloperów, i to tylko takich, którzy \fInaprawdę\fP chcą wiedzieć, jak działa kod\&. .IP Ten parametr unieważni opcję \fBlog level\fP z pliku \fBsmb\&.conf (5)\fP\&. .IP .IP "\fB-P\fP" Ta opcja nie jest już używana\&. Kod programu Samba2\&.0 pozwala serwerowi na decydowanie o typie urządzenie, więc nie jest potrzebna flaga drukarki\&. .IP .IP "\fB-p port\fP" To jest numer portu TCP, który zostanie użyty przy ustanawianiu połączenia z serwerem\&. Standardowy ("dobrze znany" - well-known) numer portu TCP dla serwera SMB/CIFS to 139; jest on ustawieniem domyślnym. .IP .IP "\fB-l podstawa nazwy logów\fP" Jeśli ten parametr jest ustawiony, decyduje on o podstawie nazwy pliku, do którego będą zapisywane informacje o działaniach klienta\&. .IP Domyślna podstawa nazwy jest określana przy kompilacji\&. .IP Podstawa nazwy jest używana do utworzenia ostatecznej nazwy pliku\&. Na przykład jeśli podaną podstawą jest "log", ostateczną nazwą pliku będzie \f(CWlog\&.client\fP\&. .IP Utworzony plik dziennika (logu) nigdy nie jest usuwany przez klienta\&. .IP .IP "\fB-h\fP" Wyświetl informacje o użytkowaniu klienta\&. .IP .IP "\fB-I adres IP\fP" Jest to adres IP serwera, do którego chcesz się podłączyć\&. Powinna to być standardowa notacja "a\&.b\&.c\&.d"\&. .IP Normalnie klient próbuje zlokalizować serwer SMB/CIFS przez mechanizm sprawdzania nazw NetBIOS opisany powyżej w parametrze \fBname resolve order\fP Użycie tego parametru wymusza na kliencie użycie podanego adresu IP i podana nazwa NetBIOS będzie zignorowana\&. .IP Nie ma domyślnej wartości dla tego parametru\&. Jeśli ta wartość nie zostanie podana, będzie ona ustalona automatycznie przez klienta w sposób opisany powyżej\&. .IP .IP "\fB-E\fP" Ten parametr wywołuje zapisywanie wiadomości przez klienta do standardowego strumienia błędów (stderr). .IP Normalnie te wiadomości są wysyłane do standardowego strumienia wyjścia - zazwyczaj konsola użytkownika\&. .IP .IP "\fB-U nazwa użytkownika\fP" Ten parametr określa nazwę użytkownika, która zostanie użyta przy nawiązywaniu połączenia, zakładając że twój serwer nie używa wersji protokołu, który łączy hasła z udziałami, ale z nazwami użytkowników\&. .IP Niektóre serwery są wybredne co do wielkości znaków tej nazwy, a niektóre wymagają, aby była to ważna nazwa NetBIOS\&. .IP Jeśli nie podano żadnej nazwy użytkownika, użyta zostanie wersja pisana dużymi literami zmiennej środowiskowej \f(CWUSER\fP lub \f(CWLOGNAME\fP (w takiej kolejności)\&. Jeśli nie podano żadnej nazwy użytkownika i żadna ze zmiennych środowiskowych nie istnieje, to użyta zostanie nazwa użytkownika "GUEST"\&. .IP Jeśli zmienna środowiskowa \f(CWUSER\fP zawiera znak \'%\', wszystko po tym znaku będzie traktowane jako hasło\&. To pozwala na ustawienie zmiennej środowiskowej na \f(CWUSER=użytkownik%hasło\fP, w związku z czym hasło nie jest podawane w linii poleceń, gdzie może być podejrzane przez komendę ps\&. .IP Jeśli usługa, do której chcesz się podłączyć wymaga hasła, może ono być podane przy pomocy opcji \fB-U\fP, przez dodanie symbolu procentu ("%") i hasła do nazwy użytkownika\&. Na przykład, aby podłączyć się do usługi jako użytkownik \f(CW"janek"\fP z hasłem \f(CW"sekret"\fP, możesz użyć opcji .br .IP \f(CW-U janek%sekret\fP .br .IP w linii poleceń\&. Zauważ, że nie ma spacji wokół symbolu procentu\&. .IP Jeśli podasz hasło jako część nazwy użytkownika, to ustawiana jest opcja \fB-N\fP (pomiń zapytanie o hasło)\&. .IP Jeśli podasz hasło jako parametr \fIi\fP jako część nazwy użytkownika, to pierwszeństwo ma hasło podane jako część nazwy użytkownika\&. Nie podanie niczego przed lub po znaku procentu spowoduje użycie odpowiednio pustej nazwy użytkownika lub pustego hasła\&. .IP Hasło może też być podane przez ustawienie zmiennej środowiskowej \f(CWPASSWORD\fP, która zawiera hasło użytkownika\&. Zauważ, że może to być bardzo niebezpieczne na niektórych systemach, ale na innych umożliwia to użytkownikom skryptowanie komend smbclienta bez możliwości podejrzenia hasła na liście procesów w przypadku podania go w linii poleceń\&. .IP Uwaga: Niektóre serwery (włączając w to OS/2 i Windows for Workgroups) wymagają hasła pisanego dużymi literami\&. Hasła pisane małymi literami lub mieszane mogą być odrzucone przez te serwery\&. .IP Bądź ostrożny przy dopisywaniu haseł do skryptów lub przy ustawianiu zmiennej środowiskowej \f(CWPASSWORD\fP\&. Na wielu systemach linia poleceń działającego procesu może być podejrzana przy pomocy polecenia \f(CWps\fP\&. Aby mieć pewność bezpieczeństwa pozwalaj programowi smbclient na pytanie o hasło i wpisuj je bezpośrednio\&. .IP .IP "\fB-L\fP" Ta opcja pozwala na obejrzenie usług dostępnych na serwerze\&. Lista pojawi się po użyciu w taki sposób: \f(CW"smbclient \-L host"\fP\&. Opcja \fB-I\fP może być przydatna jeśli twoje nazwy NetBIOS nie są takie same jak nazwy DNS hostów TCP/IP lub jeśli próbujesz połączyć się z hostem z innej sieci\&. .IP .IP "\fB-t kod terminala\fP" Ta opcja mówi programowi smbclient jak interpretować nazwy plików pochodzące ze zdalnego serwera\&. Zazwyczaj azjatyckojęzyczne wielobajtowe implementacje Uniksów używają innych zestawów znaków niż serwery SMB/CIFS (na przykład \fIEUC\fP zamiast \fISJIS\fP)\&. Prawidłowe ustawienie tego parametru programowi smbclient na prawidłową konwersję między nazwami plików Uniksowymi a tymi pochodzącymi z serwerów SMB\&. Ta opcja nie została porządnie sprawdzona i mogą być z nią problemy\&. .IP Do kodów terminali należą: \f(CWsjis\fP, \f(CWeuc\fP, \f(CWjis7\fP, \f(CWjis8\fP, \f(CWjunet\fP, \f(CWhex\fP, \f(CWcap\fP\&. To nie jest pełna lista. Pełna lista znajduje się w kodzie źródłowym pakietu Samba\&. .IP .IP "\fB-m maksymalny poziom protokołu\fP" Wraz z nowym kodem w pakiecie Samba2\&.0 \fBsmbclient\fP zawsze próbuje nawiązać połączenie z najwyższym poziomem protokołu jaki serwer obsługuje\&. Ten parametr jest zachowany dla wstecznej kompatybilności, ale dowolny ciąg, który znajduje się po opcji \fB-m\fP zostanie zignorowany\&. .IP .IP "\fB-W grupa robocza\fP" Unieważnia domyślną grupę roboczą określoną w parametrze \fBworkgroup\fP z pliku \fBsmb\&.conf\fP dla tego połączenia\&. Ta opcja może być niezbędna do połączenia się z niektórymi serwerami\&. .IP .IP "\fB-T opcje programu tar\fP" smbclient może być użyty do stworzenia kopii zapasowej wszystkich plików znajdujących się na udziale SMB/CIFS, kompatybilnego z formatem \fBtar (1)\fP\&. Drugorzędne flagi tar, które mogą być podane to: .IP .IP .IP "\fBc\fP" Stwórz plik tar na Uniksie\&. Po tej opcji musi znajdować się nazwa pliku, pliku urządzenia streamera lub \f(CW"-"\fP dla standardowego wyjścia\&. Jeśli użyjesz standardowego wyjścia musisz użyć najniższej wartości poziomu debugowania \f(CW-d0\fP, aby uniknąć uszkodzenia pliku tar\&. Ta flaga nie może być podana razem z flagą \fBx\fP\&. .IP .IP "\fBx\fP" Rozpakuj lokalny plik tar z powrotem na udział\&. Jeśli opcja \fB-D\fP nie została podana, struktura plików i katalogów pliku tar zostanie odtworzona od głównego katalogu udziału\&. Po tej opcji musi znajdować się nazwa pliku tar, urządzenia lub \fB-D\fP dla standardowego wejścia\&. Flaga ta nie może być łączona z flagą \fBc\fP\&. Odtworzonym plikom zostanie nadana taka data stworzenia (modyfikacji), jaka została zapisana w pliku tar\&. Nie zostaje natomiast przywrócona data katalogom\&. .IP .IP "\fBI\fP" Włącz pliki i katalogi\&. Jest to domyślne zachowanie, kiedy pliki są wymienione powyżej\&. Powoduje to branie pod uwagę plików tar przy rozpakowywaniu lub tworzeniu (a zatem wszystko inne zostaje wyłączone z tych działań)\&. Zobacz przykład poniżej\&. .IP .IP "\fBX\fP" Wyłącz pliki i katalogi\&. Powoduje to wyłączenie pliku tar z działań rozpakowywania lub tworzenia\&. Zobacz przykład poniżej\&. .IP .IP "\fBb\fP" Rozmiar bloku\&. Po nim musi następować dozwolona (większa niż zero) wielkość bloku\&. Powoduje zapisanie pliku tar na rozmiar_bloku*TBLOCK (TBLOCK wynosi zazwyczaj 512) blokach\&. .IP .IP "\fBg\fP" Przyrostowe\&. Archiwizuj tylko te pliki, które mają ustawiony bit "archive"\&. Przydatne tylko z flagą \fBc\fP\&. .IP .IP "\fBq\fP" Ciche\&. Powstrzymuje tara przed wypisywaniem informacji diagnostycznych podczas pracy\&. Ten sam efekt daje tarmode quiet\&. .IP .IP "\fBr\fP" Włączanie lub wyłączanie oparte na wyrażeniach regularnych\&. Używa wyrażeń regularnych aby sprawdzić, czy dany plik należy włączyć lub wyłączyć z działań\&. Działa to jedynie jeśli Samba została skompilowana z HAVE_REGEX_H\&. Jednakże ten tryb może być bardzo wolny\&. Jeśli Samba nie została skompilowana z HAVE_REGEX_H, wykonywane jest porównywanie oparte na maskach (użycie znaków * i ?)\&. .IP .IP "\fBN\fP" Nowszy niż\&. Po tej opcji musi być nazwa pliku, którego data będzie porównywana z plikami znalezionymi w udziale podczas tworzenia archiwum\&. Tylko pliki nowsze niż podany plik zostaną zarchiwizowane do pliku tar\&. Przydatne tylko z flagą \fBc\fP\&. .IP .IP "\fBa\fP" Ustaw bit "archive"\&. Powoduje usunięcie bitu "archive" podczas archiwizowania pliku\&. Przydatne z flagami \fBg\fP i \fBc\fP\&. .IP .IP \fIDługie nazwy w plikach tar\fP .IP Tar smbclienta obsługuje obecnie długie nazwy plików zarówno przy archiwizowaniu jak i rozpakowywaniu\&. Jednakże pełna ścieżka razem z nazwą pliku musi mieć mniej niż 1024 bajty\&. Kiedy smbclient tworzy archiwum tar zapisywane są ścieżki względne, nie absolutne\&. .IP \fINazwy plików w archiwach tar\fP .IP Wszystkie nazwy plików mogą być podane jako ścieżki DOS'owe (z \f(CW\e\fP jako separatorem) lub jako ścieżki Unixowe (z \f(CW/\fP jako separatorem) .IP \fIPrzykłady\fP .IP .IP .IP o Odtworzenie pliku tar backup\&.tar do mójudział na mójpc (bez hasła)\&. .IP \f(CWsmbclient //mójpc/mójudział "" \-N \-Tx backup\&.tar\fP .IP .IP o Odtwórz wszystko oprócz users/docs .IP \f(CWsmbclient //mójpc/mójudział "" \-N \-TXx backup\&.tar users/docs\fP .IP .IP o Stwórz plik tar złożony z plików poniżej users/docs\&. .IP \f(CWsmbclient //mójpc/mójudział "" \-N \-Tc backup\&.tar users/docs\fP .IP .IP o Stwórz taki sam plik tar jak powyżej, ale używając ścieżki DOS\&. .IP \f(CWsmbclient //mójpc/mójudział "" \-N \-tc backup\&.tar users\eedocs\fP .IP .IP o Stwórz plik tar złożony ze wszystkich plików i katalogów z udziału\&. .IP \f(CWsmbclient //mójpc/mójudział "" \-N \-Tc backup\&.tar *\fP .IP .IP .IP "\fB-D początkowy katalog\fP" Zmień początkowy katalog przed uruchomieniem\&. Prawdopodobnie jedynym wykorzystaniem jest opcja tar \fB-T\fP\&. .IP .IP "\fB-c lista komend\fP" Lista komend jest to ciąg komend oddzielony średnikami, które mają być wykonane zamiast oczekiwania na podawanie komend przez standardowe wejście\&. \fB-N\fP jest wymuszana przez \fB-c\fP\&. .IP Ta opcja jest przydatna przy skryptowaniu i przekazywaniu standardowego wejścia do serwera, np\&. \f(CW-c \'print -\'\fP\&. .IP .PP .SH "OPERACJE" .PP Jeśli klient już działa, użytkownikowi powinien pokazać się znak zachęty: .PP \f(CWsmb:\e>\fP .PP Symbol odwrotnego ukośnika ("\e") wskazuje bieżący katalog roboczy na serwerze, który zmieni się, jeśli zostanie zmieniony bieżący katalog roboczy\&. .PP Znak zachęty wskazuje na to, że klient jest gotowy i czeka na polecenia\&. Każda komenda jest pojedynczym słowem, opcjonalnie po nim mogą nastąpić parametry specyficzne dla danej komendy\&. Komendy i parametry są rozdzielone spacjami, chyba że opis konkretnej komendy stanowi inaczej\&. Wszystkie komendy są niewrażliwe na wielkość znaków\&. To, czy istotna jest wielkość znaków parametrów przekazywanych do komend zależy od konkretnych komend\&. .PP Parametry pokazane w nawiasach kwadratowych (np\&. "[parametr]") są opcjonalne\&. Jeśli nie zaznaczono inaczej, do komendy stosują się zasady ogólne\&. Parametry podane w nawiasach kątowych (np\&. "") są obowiązkowe\&. .PP Zauważ, że wszystkie komendy wykonywane na serwerze są wykonywane przez przekazanie żądania do serwera\&. Tak więc zachowanie jest zależne od tego, jak serwer został zaimplementowany\&. .PP Komendy podane są w porządku alfabetycznym\&. .PP .IP .IP "\fB? [komenda]\fP" Jeśli "komenda" jest określona, to komenda \fB?\fP wyświetli krótką informację dotyczącą podanej komendy\&. Jeśli pominięty zostanie parametr "komenda", wyświetlona zostanie lista dostępnych komend\&. .IP .IP "\fB! [komenda powłoki]\fP" Jeśli podana jest "komenda powłoki", komenda \fB!\fP uruchomi lokalnie powłokę i wykona zadaną komendę\&. Jeśli nie zostanie podana żadna komenda powłoki, uruchomiona zostanie lokalna powłoka\&. .IP .IP "\fBcd [nazwa katalogu]\fP" Jeśli zostanie podana "nazwa katalogu", to bieżący katalog roboczy na serwerze zostanie zmieniony na zadany\&. Ta operacja nie powiedzie się, jeśli z jakiegokolwiek powodu do katalogu nie ma dostępu\&. .IP Jeśli nie zostanie podana żadna nazwa katalogu, wyświetlona zostanie nazwa bieżącego katalogu roboczego na serwerze\&. .IP .IP "\fBdel \fP" Klient zażąda od serwera próby usunięcia wszystkich plików pasujących do maski z bieżącego katalogu roboczego na serwerze\&. .IP .IP "\fBdir \fP" Wyświetla listę plików pasujących do maski w bieżącym katalogu roboczym na serwerze\&. .IP .IP "\fBexit\fP" Przerwij połączenie z serwerem i wyjdź z programu\&. .IP .IP "\fBget [nazwa pliku lokalnego]\fP" Skopiuj z serwera plik o nazwie "nazwa pliku zdalnego" na lokalny komputer\&. Jeśli drugi parametr jest podany, to plik zostanie skopiowany do lokalnego pliku o nazwie "nazwa pliku lokalnego"\&. Zauważ, że wszystkie transfery są binarne\&. Zobacz też komendę \fBlowercase\fP\&. .IP .IP "\fBhelp [komenda]\fP" Zobacz komendę \fB?\fP powyżej\&. .IP .IP "\fBlcd [nazwa katalogu]\fP" Jeśli "nazwa katalogu" jest podana, to bieżący roboczy na komputerze lokalnym zostanie zmieniony na zadany\&. Ta operacja nie powiedzie się, jeśli z jakiegokolwiek powodu do katalogu nie ma dostępu\&. .IP Jeśli nie zostanie podana nazwa katalogu, wyświetlona zostanie nazwa bieżącego katalogu roboczego na lokalnym komputerze\&. .IP .IP "\fBlowercase\fP" Włącza wyświetlanie nazw plików małymi literami dla komend \fBget\fP i \fBmget\fP\&. .IP Kiedy wyświetlanie nazw plików małymi literami jest włączone, przy używaniu komend \fBget\fP i \fBmget\fP lokalne nazwy plików będą konwertowane do małych liter\&. Jest to często przydatne przy kopiowaniu plików MSDOS z serwera, ponieważ małe litery w nazwach plików są standardem w systemach Uniksowych\&. .IP .IP "\fBls \fP" Zobacz komendę \fBdir\fP powyżej\&. .IP .IP "\fBmask \fP" Ta komenda pozwala użytkownikowi na ustawienie maski, która będzie używana podczas wykonywania operacji rekurencyjnych przez komendy \fBget\fP i \fBmget\fP\&. .IP Kiedy rekurencja jest włączona, maski przekazane do komend \fBget\fP i \fBmget\fP działają jak filtry do plików, nie do katalogów\&. .IP Maska określona komendą \fBmask\fP jest niezbędna do filtrowania plików zawartych w tych katalogach\&. Na przykład, jeśli maską podaną komendzie \fBmget\fP jest "source*" a maską podaną komendzie \fBmask\fP jest "*\&.c" a rekurencja jest włączona, komenda \fBmget\fP pobierze wszystkie pliki pasujące do maski "*&\.c" we wszystkich katalogach poniżej pasujących do maski "source*" w bieżącym katalogu roboczym\&. .IP Zauważ, że domyślna wartość dla maski jest pusta (jej równoważnością jest "*") i pozostaje taka dopóki nie zostanie użyta komenda \fBmask\fP do jej zmiany\&. Najczęściej maska pozostaje niezdefiniowana\&. Aby uniknąć nieoczekiwanych rezultatów dobrze jest przywrócić wartość maski na "*" po użyciu komendy \fBmget\fP lub \fBmput\fP\&. .IP .IP "\fBmd \fP" Zobacz komendę \fBmkdir\fP\&. .IP .IP "\fBmget \fP" Skopiuj wszystkie pliki pasujące do maski na komputer, na którym uruchomiony jest klient\&. .IP Zauważ, że maska jest interpretowana inaczej przy operacjach rekurencyjnych i nierekurencyjnych - zobacz komendy \fBrecurse\fP i \fBmask\fP aby zdobyć więcej informacji\&. .IP .IP "\fBmkdir \fP" Tworzy nowy katalog na serwerze (jeśli pozwalają na to uprawnienia) z podaną nazwą\&. .IP .IP "\fBmput \fP" Skopiuj wszystkie pliki pasujące do maski z bieżącego katalogu roboczego komputera lokalnego do bieżącego katalogu roboczego na serwerze\&. .IP Zauważ, że maska jest interpretowana inaczej przy operacjach rekurencyjnych i nierekurencyjnych - zobacz komendy \fBrecurse\fP i \fBmask\fP aby zdobyć więcej informacji\&. .IP .IP "\fBprint \fP" Wydrukuj podany plik z lokalnego komputera używając drukarki podłączonej do serwera\&. .IP Zobacz też komendę \fBprintmode\fP\&. .IP .IP "\fBprintmode \fP" Ustawia tryb drukowania tak, aby obsługiwać dane binarne (takie jak grafika) albo tekst\&. Późniejsze komendy drukowania będą używały trybu ustawionego przez to polecenie\&. .IP .IP "\fBprompt\fP" Przełącza pytanie o nazwy plików podczas działania komend \fBmget\fP i \fBmput\fP\&. .IP Kiedy jest włączone, użytkownik będzie proszony o potwierdzenie transferu każdego z plików podczas działania tych komend\&. Kiedy jest wyłączone, wszystkie pliki zostaną przesłane bez zapytania o potwierdzenie\&. .IP .IP "\fBput [nazwa pliku zdalnego]\fP" Skopiuj plik o nazwie "nazwa pliku lokalnego" z komputera lokalnego na serwer\&. Jeśli zostanie podany drugi parametr, plik na serwerze zostanie nazwany "nazwa pliku zdalnego"\&. Zauważ, że wszystkie transfery są binarne\&. Zobacz też komendę \fBlowercase\fP\&. .IP .IP "\fBqueue\fP" Wyświetla kolejkę drukowania, pokazując identyfikator zadania, nazwę, rozmiar i aktualny stan\&. .IP .IP "\fBquit\fP" Zobacz komendę \fBexit\fP\&. .IP .IP "\fBrd \fP" Zobacz komendę \fBrmdir\fP\&. .IP .IP "\fBrecurse\fP" Przełącza stosowanie rekurencji dla komend \fBmget\fP i \fBmput\fP\&. .IP Kiedy jest włączona, te komendy będą przetwarzały wszystkie katalogi znajdujące się w katalogu początkowym i będą przeglądały ich zawartość jeśli nazwa danego katalogu pasuje do maski podanej komendzie\&. Pobrane będą tylko pliki pasujące do maski ustalonej za pomocą polecenia \fBmask\fP\&. Zobacz także polecenie \fBmask\fP\&. .IP Jeśli rekurencja jest wyłączona, kopiowane będą tylko pliki znajdujące się w bieżącym katalogu roboczym na komputerze źródłowym pasujące do maski podanej jako parametr polecenia \fBmget\fP lub \fBmput\fP, a maska ustalona za pomocą polecenia \fBmask\fP będzie zignorowana\&. .IP .IP "\fBrm \fP" Usuwa z bieżącego katalogu roboczego serwera wszystkie pliki pasujące do maski\&. .IP .IP "\fBrmdir \fP" Usuwa podany katalog (jeśli pozwalają na to prawa dostępu) z serwera\&. .IP .IP "\fBtar [IXbgNa]\fP" Przeprowadza operację tar - zobacz opcję \fB-T\fP powyżej\&. Na zachowanie może wpływać komenda \fBtarmode\fP (zobacz poniżej)\&. Użycie g (przyrostowe) i N (nowsze niż) wpłynie na ustawienia tarmode\&. Zauważ, że użycie opcji "-" z opcją x może nie działać - zamiast tego użyj linii poleceń\&. .IP .IP "\fBblocksize \fP" Rozmiar bloku\&. Po nim musi następować dopuszczalna (większa niż zero) wielkość bloku\&. Powoduje zapisanie pliku tar na rozmiar_bloku*TBLOCK (TBLOCK wynosi zazwyczaj 512) blokach\&. .IP .IP "\fBtarmode \fP" Zmienia zachowanie polecenia tar względem bitu "archive"\&. W trybie "full" polecenia tar zarchiwizuje wszystko nie zwracając uwagi na ustawienie bitu "archive" (jest to tryb domyślny)\&. W trybie "inc" (incremental - przyrostowy) tar zarchiwizuje tylko pliki z ustawionym bitem "archive"\&. W trybie "reset" tar usunie bit "archive" ze wszystkich plików, które archiwizuje (wymaga możliwości zapisywania w udziale)\&. .IP .IP "\fBsetmode \fP" Wersja DOSowej komendy attribm służącej do ustawiania atrybutów pliku\&. Na przykład: .IP \f(CWsetmode mójplik +r\fP .IP sprawi, że plik "mójplik" będzie tylko do odczytu\&. .IP .PP .SH "UWAGI" .PP Niektóre serwery są wybredne, co do wielkości znaków podanej nazwy użytkownika, hasła, nazwy udziału (nazywanego także nazwą usługi) i nazw serwerów\&. Jeśli nie możesz się połączyć z serwerem spróbuj podać wszystkie parametry dużymi literami\&. .PP Często niezbędne jest użycie opcji \fB-n\fP przy łączeniu się z niektórymi typami serwerów\&. Na przykład LanManager OS/2 wymaga użycia prawidłowej nazwy NetBIOS, więc musisz podać prawidłową nazwę, która może być znana serwerowi\&. .PP smbclient obsługuje długie nazwy plików, jeśli serwer obsługuje protokół LANMAN2 lub nowszy\&. .PP .SH "ZMIENNE ŚRODOWISKOWE" .PP Zmienna \fBUSER\fP może zawierać nazwę użytkownika osoby używającej klienta\&. Ta informacja jest użyta tylko wtedy, gdy poziom protokołu jest na tyle wysoki, że obsługuje hasła na poziomie sesji\&. .PP Zmienna \fBPASSWORD\fP może zawierać hasło osoby używającej klienta\&. Ta informacja jest użyta tylko jeśli poziom protokołu jest na tyle wysoki, że obsługuje hasła na poziomie sesji\&. .PP .SH "INSTALACJA" .PP Lokalizacja programu klienta jest indywidualną kwestią administratora systemu\&. Dalej znajdują się tylko sugestie\&. .PP Zaleca się, aby oprogramowanie smbclienta było zainstalowane w katalogu /usr/local/samba/bin lub /usr/samba/bin\&. Ten katalog może być czytany przez wszystkich a zapisywany tylko przez roota\&. Każdy powinien mieć możliwość uruchomienia klienta\&. Klient nie powinien mieć ustawionych uprawnień setuid czy setgid! .PP Pliki z dziennikami pracy (logami) klienta powinny być umieszczane w katalogu, którego zawartość może być odczytywana i zapisywana tylko przez danego użytkownika\&. .PP Aby przetestować klienta, będziesz potrzebował nazwy serwera SMB/CIFS\&. Istnieje możliwość uruchomienia \fBsmbd (8)\fP jako zwykły użytkownik - uruchomienie serwera jako demona na porcie dostępnym dla użytkownika (zazwyczaj dowolny port powyżej 1024) dostarczy serwera, na którym będzie można przeprowadzać testy\&. .PP .SH "DIAGNOSTYKA" .PP Większość informacji diagnostycznych wysyłanych przez klienta jest rejestrowana w odpowiednim pliku\&. Nazwa tego pliku jest ustalana podczas kompilacji, ale może być zmieniona przez parametr podany z linii poleceń\&. .PP Liczba i źródło informacji diagnostycznych zależy od poziomu debugowania ustalonego przez klienta\&. Jeśli masz problemy, ustaw poziom debugowania na 3 i przejrzyj pliki z logami\&. .PP .SH "WERSJA" .PP Ta strona podręcznika systemowego obowiązuje dla wersji 2\&.0 pakietu Samba\&. .PP .SH "AUTOR" .PP Oryginalne oprogramowanie Samba i związane z nim narzędzia zostały stworzone przez Andrew Tridgella \fIsamba-bugs@samba\&.org\fP\&. Samba jest teraz rozwijana przez Samba Team jako projekt typu Open Source, podobny do sposobu rozwijania jądra Linuksa\&. .PP Oryginalne strony podręcznika systemowego pakietu Samba zostały napisane przez Karla Auera\&. Strony podręcznika systemowego zostały skonwertowane do formatu YODL (kolejne wspaniałe oprogramowanie Open Source, dostępne pod adresem \fBftp://ftp\&.icce\&.rug\&.nl/pub/unix/\fP) i odświeżone dla wersji 2\&.0 pakietu Samba przez Jeremy'ego Allisona\&. \fIsamba-bugs@samba\&.org\fP\&. .PP Zobacz \fBsamba (7)\fP\&. Znajdziesz tam pełną listę współpracowników i informacje jak wysłać informacje o błędach, komentarze itp\&. .SH "INFORMACJE O TŁUMACZENIU" Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i \fImoże nie być aktualne\fR. W razie zauważenia różnic między powyższym opisem a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub funkcji, prosimy o zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia: .IP man \-\-locale=C 1 smbclient .PP Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man \- więcej informacji można znaleźć pod adresem http://sourceforge.net/projects/manpages\-pl/.