Scroll to navigation

PROCMAILEX(5) File Formats Manual PROCMAILEX(5)

NAZWA

procmailex - przykłady plików rc procmaila

SKŁADNIA

przykłady $HOME/.procmailrc

OPIS

Opisu formatu pliku rc znajduje się w procmailrc(5).

Technika punktów ważonych jest opisana szczegółowo na stronie procmailsc(5).

Ta strona podręcznika pokazuje kilka przykładowych reguł. Przykłady kompletnych plików rc znajdują się w sekcji UWAGI podręcznika procmail(1); można też zajrzeć do przykładowych plików rc w katalogu /usr/share/doc/procmail/examples.

PRZYKŁADY

Sortuje pocztę przychodzącą z listy dyskusyjnej scuba-dive do folderu pocztowego scubafile (używa lokalnego pliku blokującego scubafile.lock).

:0:
* ^TOscuba
scubafile


Forwarduje pocztę o kompilatorach od petera do williama (i
    zachowuje kopię lokalnie w pliku petcompil).






:0
* ^From.*peter
* ^Subject:.*compilers
{


   :0 c


   ! william@somewhere.edu


   :0


   petcompil
}






Równoważne rozwiązanie, które robi to
    samo:






:0 c
* ^From.*peter
* ^Subject:.*compilers
! william@somewhere.edu


   :0 A


   petcompil






Równoważne, lecz trochę wolniejsze
    rozwiązanie, robiące to samo:






:0 c
* ^From.*peter
* ^Subject:.*compilers
! william@somewhere.edu
:0
* ^From.*peter
* ^Subject:.*compilers
petcompil






Nowicjusze w temacie procmaila, planujący trochę z
    nim poeksperymentować, powinni zapewnić sobie jakiś
    rodzaj sieci bezpieczeństwa. Wstawienie
    następujących dwóch reguł przed wszystkimi
    innymi regułami, zapewni, że ostatnie 32 wiadomości
    będą chronione. Aby działało to zgodnie z
    oczekiwaniami, należy przed dodaniem tych dwóch reguł,
    w katalogu $MAILDIR utworzyć katalog o nazwie
    "backup".






:0 c
backup
:0 ic
| cd backup && rm -f dummy `ls -t msg.* | sed -e 1,32d`






Jeśli system nie generuje początkowych linii
    "From " lub generuje je w nieprawidłowy sposób, to
    można to naprawić, wywołując procmail z
    opcją -f-. Innym sposobem naprawienia tego problemu jest wstawienie
    następujących dwóch reguł powyżej
    wszystkich innych reguł pliku rc. Będą one
    filtrować nagłówek dowolnego listu za pomocą
    formail(1), który obetnie wszelkie początkowe
    "From " i automatycznie je odtworzy.






:0 fhw
| formail -I "From " -a "From "






Dodaje nagłówki wszystkich wiadomości,
    które nie przyszły od postmastera, do prywatnej kolekcji
    nagłówków (dla statystyk lub debuggowania poczty);
    używa pliku blokującego "headc.lock". Aby
    zapewnić, że plik blokujący nie zostanie
    usunięty przed zakończeniem potoku, trzeba podać
    opcję "w"; w przeciwnym wypadku plik blokujący
    zostałby usunięty w momencie przyjęcia poczty przez
    potok.






:0 hwc:
* !^FROM_MAILER
| uncompress headc.Z; cat >>headc; compress headc






Lub aby użyć efektywniejszego gzip-a zamiast
    compress-a:






:0 hwc:
* !^FROM_MAILER
| gzip >>headc.gz






Forwarduje wszystkie wiadomości krótsze niż
    1000 bajtów na podany adres domowy (w tej regule nie jest potrzebny
    plik blokujący).






:0
* < 1000
! myname@home






Dzieli pochodzącą z listy dyskusyjnej surfing
    kolekcję wiadomości (ang. digest) na pojedyncze
    wiadomości i zachowuje je w pliku surfing, używając
    lokalnego pliku blokującego surfing.lock.






:0:
* ^Subject:.*surfing.*Digest
| formail +1 -ds >>surfing






Zachowuje w pliku postm wszystkie e-maile pochodzące od
    postmastera lub mailer-deamona. Użyje pliku postm.lock jako lokalnego
    pliku blokującego.






:0:
* ^FROM_MAILER
postm






Prosta reguła auto-odpowiadająca. Upewnia
    się, że nie odpowiada na pocztę od jakiegoś
    demona (np. odbita poczta lub poczta z list dyskusyjnych), ani na listy
    pochodzące od Ciebie samego. Bez tych zabezpieczeń
    mogłaby się zdarzyć katastrofa. Aby reguła
    odpowiadała na pocztę przychodzącą, powinno
    się ją wstawić przed wszystkie inne reguły pliku
    rc. Radzi się jednak wstawiać ją za wszelkimi
    regułami, które obsługują pocztę
    pochodzącą z list dyskusyjnych; zazwyczaj nie jest dobrym
    pomysłem generowanie automatycznych odpowiedzi na pocztę z
    list dyskusyjnych (tak, regexp !^FROM_DAEMON powinien je
    wyłapać, jednak jeśli lista dyskusyjna nie pracuje
    zgodnie z przyjętymi konwencjami, to może to być
    niewystarczające).






:0 h c
* !^FROM_DAEMON
* !^X-Loop: twój@własny.adres.pocztowy
| (formail -r -A"Precedence: junk" \


    -A"X-Loop: twój@własny.adres.pocztowy" ; \


   echo "Poczta odebrana.") | $SENDMAIL -t






Bardziej skomplikowana reguła auto-odpowiadająca,
    która implementuje funkcjonalność znanego programu
    vacation(1). Reguła ta jest oparta na tych samych zasadach, co
    poprzednia (zapobieganie odbijania maili od demonów). Dodatkowo
    utrzymuje bazę danych vacation, wyciągając nazwę
    nadawcy i wstawiając ją do pliku vacation.cache, o ile
    była to nowa nazwa (plik vacation.cache jest
    obsługiwany przez formail(1), który będzie
    się upewniał, że zawiera tylko najnowsze nazwiska;
    rozmiar pliku jest ograniczony do 8192 bajtów). Jeśli nazwisko
    było nowe, wysłana zostanie automatycznie wygenerowana
    odpowiedź.


Jak można zauważyć następująca
    reguła zawiera komentarze pomiędzy warunkami. Jest to
    dozwolone. Jednakże nie można wpisywać
    komentarzy w linii zawierającej warunek.






SHELL=/bin/sh    # dla innych powłok trzeba to poprawić
:0 Whc: vacation.lock


 # Szybkie sprawdzenie, czy poczta jest adresowana do nas
* $^To:.*\<$\LOGNAME\>


 # Nie odpowiadaj na maile od usług lub z list pocztowych
* !^FROM_DAEMON


 # Pętle pocztowe to zło
* !^X-Loop: your@own.mail.address
| formail -rD 8192 vacation.cache


  :0 ehc         # jeśli nazwiska nie było w cache


  | (formail -rA"Precedence: junk" \


       -A"X-Loop: twój@własny.adres.pocztowy" ; \


     echo "Odebrałem Twój list,"; \


     echo "lecz nie wrócę do poniedziałku."; \


     echo "-- "; cat $HOME/.signature \


    ) | $SENDMAIL -oi -t






Zachowuje wszelkie wiadomości dotyczące TeX-a w
    oddzielnych plikach o unikatowych nazwach w katalogu o nazwie texmail
    (katalog musi istnieć); nie ma potrzeby używać w tym
    wypadku plików blokujących, więc ich nie
    używamy.






:0
* (^TO|^Subject:.*)TeX[^t]
texmail






To samo, co powyżej, lecz teraz zapisuje listy w plikach
    numerowanych (folder pocztowy MH).






:0
* (^TO|^Subject:.*)TeX[^t]
texmail/.






Można także zapisać list w kilku folderach
    naraz. Następująca reguła dostarczy pocztę do
    dwóch folderów MH i jednego folderu katalogowego. Jest to w
    rzeczywistości tylko jeden plik z dwoma dodatkowymi
    dowiązaniami twardymi (hardlinks).






:0
* (^TO|^Subject:.*)TeX[^t]
texmail/. wordprocessing dtp/.






Zachowuje wszystkie listy o spotkaniach (meetings) w folderze
    znajdującym się w katalogu, którego nazwa się
    zmienia co miesiąc. Np. jeśli był styczeń 1994,
    folder miałby nazwę "94-01/meeting", a lokalny plik
    blokujący nazywałby się
  "94-01/meeting.lock".






:0:
* meeting
`date +%y-%m`/meeting






To samo, co wyżej, lecz jeśliby katalog
    "94-01" nie istniał, toby został automatycznie
    utworzony:






MONTHFOLDER=`date +%y-%m`
:0 Wic
* ? test ! -d $MONTHFOLDER
| mkdir $MONTHFOLDER
:0:
* meeting
${MONTHFOLDER}/meeting






To samo, co powyżej, lecz z użyciem innych
    środków:






MONTHFOLDER=`date +%y-%m`
DUMMY=`test -d $MONTHFOLDER || mkdir $MONTHFOLDER`
:0:
* meeting
${MONTHFOLDER}/meeting






Jeśli jest się zapisanym do kilku list dyskusyjnych,
    a ludzie wysyłają te same maile na niektóre z nich, to
    może się zdarzyć, że otrzyma się
    zduplikowane listy (po jednym z każdej listy).
    Następująca reguła eliminuje powtórzone maile.
    Mówi formailowi, by trzymał 8-kilobajtowy plik bufora, w
    którym będzie zapisywał Message-ID ostatnio odbieranych
    listów. Ponieważ elementy te muszą być unikatowe
    dla każdego nowego listu, to są idealnym rozwiązaniem
    na duplikaty. Wystarczy wstawić następującą
    regułę na początek pliku rc i gotowe.






:0 Wh: msgid.lock
| formail -D 8192 msgid.cache






Uwaga: jeśli wystąpią problemy z
    dostarczaniem poczty w regułach występujących po tej
    regule i procmail spróbuje wrzucić mail z powrotem do kolejki,
    to w czasie następnego uruchomienia kolejki mail zostanie uznany za
    duplikat i wyrzucony. Ktoś, kto nie ma zbyt dużych
    umiejętności w pisaniu skryptów, może
    spróbować użyć następującej
    reguły, która zapisze duplikaty w osobnym folderze zamiast
    wyrzucać je całkowicie. Folder ten można od czasu do
    czasu przeglądać i opróżniać.






:0 Whc: msgid.lock
| formail -D 8192 msgid.cache
:0 a:
duplicates






Procmail może dostarczać pocztę
    bezpośrednio do folderów MH, ale nie aktualizuje pliku
    sekwencji, którym zarządza prawdziwe MH, zawierającego
    informacje o nieprzeczytanej poczcie. Aby procmail aktualizował ten
    plik także, należy użyć reguły podobnej
    do poniższej. Reguła ta zapisze wszystko, co zawiera w
    treści maila słowo "spam" do folderu MH zwanego
    spamfold. Proszę zwrócić uwagę na lokalny plik
    blokujący, który jest potrzebny, ponieważ programy MH
    nie blokują pliku sekwencji. Asynchroniczne uruchomienia
    programów MH, które zmieniają plik sekwencji,
    mogą spowodować jego uszkodzenie. Niestety plik blokady nie
    rozwiązuje całkowicie problemu, ponieważ
    rcvstore(1) może zostać uruchomiony w czasie
    działania poleceń "show" lub "mark" lub
    jakiegoś innego programu MH. Problem ma zostać
    rozwiązany w przyszłych wersjach MH, zanim to jednak
    nastąpi należy się liczyć z ryzykiem uszkodzenia
    plików sekwencji.






:0 :spamfold/$LOCKEXT
* B ?? spam
| rcvstore +spamfold






Podczas bezpośredniego dostarczania do folderów
    emacsa (np. folderów pocztowych obsługiwanych przez dowolny
    pocztowy pakiet emacsowy, np. RMAIL czy VM), powininno się
    używać kompatybilnych z emacsem plików
    blokujących. Mailerom emacsowym brakuje piątej klepki pod tym
    względem, denerwują się bardzo, jeśli
    ktoś dostarcza pocztę do folderów, które
    znajdują się już w ich buforach wewnętrznych.
    Następująca reguła zakłada, że $HOME jest
    równy /home/john.






MAILDIR=Mail
:0:/usr/local/lib/emacs/lock/!home!john!Mail!mailbox
* ^Subject:.*cokolwiek
mailbox






Inaczej, można kazać procmailowi dostarczać
    pocztę do swoich własnych mailboxów, a następnie
    periodycznie opróżniać je i kopiować do
    plików emacsowych przy użyciu movemail(1). Movemail
    używa lokalnych plików blokujących mailbox.lock
    dla danego mailboxa. Jest to preferowany tryb współpracy
    emacsowych mailerów z procmailem.


Aby wyciągnąć określone
    nagłówki z listu i wstawić je do zmiennych
    środowiskowych, można użyć dowolnej z
    następujących konstrukcji:






SUBJECT=`formail -xSubject:`    # pole regularne
FROM=`formail -rt -xTo:`        # przypadek specjalny
:0 h                            # metoda alternatywna
KEYWORDS=| formail -xKeywords:






Jeśli w pliku .procmailrc używane są pliki
    tymczasowe, to aby upewnić się, że zostaną one
    usunięte zaraz przed zakończeniem pracy procmaila,
    można użyć linijek podobnych do tych:






TEMPORARY=$HOME/tmp/pmail.$$
TRAP="/bin/rm -f $TEMPORARY"






Słowo kluczowe TRAP może być
    także użyte do zmiany kodu wyjścia procmaila. Np. aby
    procmail zakończył pracę z kodem wyjścia
    "1" zamiast standardowego kodu, można
  użyć:






EXITCODE=""
TRAP="exit 1;"   # Kończący średnik jest istotny


                 # gdyż exit nie jest samodzielnym programem






Albo też, jeśli kod wyjścia nie musi
    zależeć od programów uruchamianych z TRAP,
    można użyć zwykłego:






EXITCODE=1






Następująca reguła drukuje każdy
    nadchodzący list, który wygląda jak plik
  postscriptowy.






:0 Bb
* ^^%!
| lpr






Następująca reguła robi to samo, lecz jest
    trochę bardziej selektywna. Drukuje tylko te pliki postscriptowe,
    które pochodzą od serwera drukarki. Pierwszy warunek
    dopasowuje tylko, jeśli zostanie znaleziony w nagłówku.
    Następny dopasowuje tylko na początku ciała
    wiadomości.






:0 b
* ^From[ :].*print-server
* B ?? ^^%!
| lpr






To samo, co powyżej, lecz z użyciem innych
    środków:






:0
* ^From[ :].*print-server
{


  :0 B b


  * ^^%!


  | lpr
}






Podobnie:






:0 HB b
* ^^(.+$)*From[ :].*print-server
* ^^(.+$)*^%!
| lpr






Załóżmy, że mamy dwa konta i że
    oba są używane regularnie, lecz znajdują się w
    całkowicie różnych miejscach (tj. można
    czytać pocztę tylko z jednego z dwóch kont).
    Chcielibyśmy przekazywać pocztę
    przybywającą na konto pierwsze do konta drugiego i odwrotnie.
    Pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl jest
    użycie na obydwu komputerach plików .forward, lecz to
    nie zadziała, gdyż utworzy się w ten sposób
    pętlę pocztową. Można uniknąć
    pętli przez wstawienie następującej reguły na
    początku wszystkich innych reguł w plikach
    $HOME/.procmailrc obydwu komputerach. Jeśli dodane zostanie
    dokładnie to samo pole "X-Loop:" na obydwu komputerach, to
    poczta może już być bezpiecznie przekazywana z jednego
    z tych kont na drugie.






:0 c
* !^X-Loop: twojlogin@twoj.adres.pocztowy
| formail -A "X-Loop: twojlogin@twoj.adres.pocztowy" | \


   $SENDMAIL -oi twojlogin@drugie.konto






Jeśli ktoś prześle pocztę ze
    słowem "retrieve" w temacie, to następująca
    reguła automatycznie odeśle z powrotem zawartość
    pliku info_file. Jak we wszystkich regułach, należy
    uważać na pętle pocztowe.






:0
* !^From +TWOJ_USERNAME
* !^Subject:.*Re:
* !^FROM_DAEMON
* ^Subject:.*retrieve
| (formail -r ; cat info_file) | $SENDMAIL -oi -t






A teraz przykład bardzo prostego serwera plików
    dostępnego przez pocztę. Dla bardziej wymagających
    aplikacji, sugeruję zapoznanie się z programem
    SmartList (dostępnym w tym samym miejscu, co dystrybucja
    procmaila). Ten serwer plików odsyła najwyżej jeden
    plik na żądanie, ignoruje ciało nadchodzących
    listów, a linia tematu Subject: musi wyglądać
    jak "Subject: send file plik_którego_chcesz" (spacje
    są istotne), nie zwraca plików, które mają nazwy
    rozpoczynające się od kropki i nie umożliwia odbioru
    plików spoza drzewa katalogów serwera plików
    (dostosowując ten przykład do własnych potrzeb, prosimy
    pamiętać o tym, by nieumyślnie nie zdjąć
    ostatniego z wymienionych ograniczeń).






:0
* ^Subject: send file [0-9a-z]
* !^X-Loop: twojlogin@twoj.adres.pocztowy
* !^Subject:.*Re:
* !^FROM_DAEMON
* !^Subject: send file .*[/.]\.
{


  MAILDIR=$HOME/fileserver # zmień katalog do katalogu serwera plików


  :0 fhw                   # odwróć nagłówek listu i wyciągnij nazwę


  * ^Subject: send file \/[^ ]*


  | formail -rA "X-Loop: twojlogin@twoj.adres.pocztowy"


  FILE="$MATCH"            # żądany plik


  :0 ah


  | cat - ./$FILE 2>&1 | $SENDMAIL -oi -t
}






Następujący przykład zamienia wstępnie
    wszystkie przychodzące listy w czystym tekście, kodowane w
    formatach MIME na ładniejszy format 8-bitowy, który
    może być używany i wyświetlany w prostszy
    sposób przez większość programów. Program
    mimencode(1) jest częścią pakietu metamail
    Nathaniela Borensteina.






:0
* ^Content-Type: *text/plain
{


  :0 fbw


  * ^Content-Transfer-Encoding: *quoted-printable


  | mimencode -u -q


     :0 Afhw


     | formail -I "Content-Transfer-Encoding: 8bit"


  :0 fbw


  * ^Content-Transfer-Encoding: *base64


  | mimencode -u -b


     :0 Afhw


     | formail -I "Content-Transfer-Encoding: 8bit"
}






Następujący przykład jest raczej egzotyczny,
    lecz służy tylko ilustracji właściwości.
    Załóżmy, że masz w swoim katalogu domowym plik o
    nazwie ".pilne", a osoba wymieniona w tym pliku jest
    nadawcą nadchodzącego listu i chciałbyś, by ten
    list był zachowany w skrzynce "$MAILDIR/pilne" zamiast w
    dowolnym z normalnych folderów pocztowych. Można
    wówczas zrobić tak (uwaga: długość pliku
    $HOME/.pilne powinna być mniejsza niż $LINEBUF, jeśli
    to konieczne, należy zwiększyć wartość
    LINEBUF):






URGMATCH=`cat $HOME/.pilne`
:0 B:
* $^From.*${URGMATCH}
pilne






Całkowicie innym zastosowaniem procmaila byłoby
    warunkowe dołączanie filtrów do niektórych
    (wychodzących) tekstów lub listów. Typowym
    przykładem byłoby filtrowanie, w którym używane
    byłyby potoki dla wszystkich wychodzących e-maili, aby
    ustawić kodowanie MIME tylko wtedy, gdy to konieczne. W takim
    przypadku można uruchomić procmaila wewnątrz potoku na
    przykład w taki sposób:






cat newtext | procmail ./mimeconvert | mail chris@where.ever






Plik rc mimeconvert powinien zawierać coś w
    rodzaju (=0x80= i =0xff= powinny być zastąpione prawdziwymi
    znakami 8-bitowymi):






DEFAULT=|     # potok na stdout zamiast


              # dostarczania pocztę jak zwykle
:0 Bfbw
* [=0x80=-=0xff=]
| mimencode -q


  :0 Afhw


  | formail -I 'MIME-Version: 1.0' \


     -I 'Content-Type: text/plain; charset=ISO-8859-1' \


     -I 'Content-Transfer-Encoding: quoted-printable'










ZOBACZ TAKŻE


procmail(1), procmailrc(5), procmailsc(5),
    sh(1), csh(1), mail(1), mailx(1),
    uucp(1), aliases(5), sendmail(8), egrep(1),
    grep(1), biff(1), comsat(8), mimencode(1),
    lockfile(1), formail(1)






AUTORZY


Stephen R. van den Berg




<srb@cuci.nl>






Philip A. Guenther




<guenther@sendmail.com>










TŁUMACZENIE


Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony
    podręcznika man są: Przemek Borys (PTM)
    <pborys@dione.ids.pl> i Robert Luberda <robert@debian.org>.


Polskie tłumaczenie jest częścią
    projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie
    błędów na stronie
    http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją
     3.22 oryginału.







  

    2001/08/04
    BuGless