.de Sp \" Vertical space (when we can't use .PP) .if t .sp .5v .if n .sp .. .\" Automatically generated by Pod::Man 2.27 (Pod::Simple 3.28) .\" .\" Standard preamble: .\" ======================================================================== .de Vb \" Begin verbatim text .ft CW .nf .ne \\$1 .. .de Ve \" End verbatim text .ft R .fi .. .\" Set up some character translations and predefined strings. \*(-- will .\" give an unbreakable dash, \*(PI will give pi, \*(L" will give a left .\" double quote, and \*(R" will give a right double quote. \*(C+ will .\" give a nicer C++. Capital omega is used to do unbreakable dashes and .\" therefore won't be available. \*(C` and \*(C' expand to `' in nroff, .\" nothing in troff, for use with C<>. .tr \(*W- .ds C+ C\v'-.1v'\h'-1p'\s-2+\h'-1p'+\s0\v'.1v'\h'-1p' .ie n \{\ . ds -- \(*W- . ds PI pi . if (\n(.H=4u)&(1m=24u) .ds -- \(*W\h'-12u'\(*W\h'-12u'-\" diablo 10 pitch . if (\n(.H=4u)&(1m=20u) .ds -- \(*W\h'-12u'\(*W\h'-8u'-\" diablo 12 pitch . ds L" "" . ds R" "" . ds C` "" . ds C' "" 'br\} .el\{\ . ds -- \|\(em\| . ds PI \(*p . ds L" `` . ds R" '' . ds C` . ds C' 'br\} .ie \n(.g .ds Aq \(aq .el .ds Aq ' .\" .\" Escape single quotes in literal strings from groff's Unicode transform. .de IX .. .\" .\" If the F register is turned on, we'll generate index entries on stderr for .\" titles (.TH), headers (.SH), subsections (.SS), items (.Ip), and index .\" entries marked with X<> in POD. Of course, you'll have to process the .\" output yourself in some meaningful fashion. .\" .\" Avoid warning from groff about undefined register 'F'. .nr rF 0 .if \n(.g .if rF .nr rF 1 .if (\n(rF:(\n(.g==0)) \{ . if \nF \{ . de IX . tm Index:\\$1\t\\n%\t"\\$2" .. . if !\nF==2 \{ . nr % 0 . nr F 2 . \} . \} .\} .rr rF .\" fudge factors for nroff and troff . .if n \{\ . ds #H 0 . ds #V .8m . ds #F .3m . ds #[ \f1 . ds #] \fP .\} .\" .\" Accent mark definitions (@(#)ms.acc 1.5 88/02/08 SMI; from UCB 4.2). .\" Fear. Run. Save yourself. No user-serviceable parts. .if t \{\ . ds #H ((1u-(\\\\n(.fu%2u))*.13m) . ds #V .6m . ds #F 0 . ds #[ \& . ds #] \& .\} .\" simple accents for nroff and troff . .if n \{\ . ds ' \& . ds ` \& . ds ^ \& . ds , \& . ds ~ ~ . ds / .\} .if t \{\ . ds ' \\k:\h'-(\\n(.wu*8/10-\*(#H)'\'\h"|\\n:u" . ds ` \\k:\h'-(\\n(.wu*8/10-\*(#H)'\`\h'|\\n:u' . ds ^ \\k:\h'-(\\n(.wu*10/11-\*(#H)'^\h'|\\n:u' . ds , \\k:\h'-(\\n(.wu*8/10)',\h'|\\n:u' . ds ~ \\k:\h'-(\\n(.wu-\*(#H-.1m)'~\h'|\\n:u' . ds / \\k:\h'-(\\n(.wu*8/10-\*(#H)'\z\(sl\h'|\\n:u' .\} .\" troff and (daisy-wheel) nroff accents . .ds : \k:\h'-(\n(.wu*8/10-\*(#H+.1m+\*(#F)'\v'-\*(#V'\z.\h'.2m+\*(#F'.\h'|\n:u'\v'\*(#V' .ds 8 \h'\*(#H'\(*b\h'-\*(#H' .ds o \k:\h'-(\n(.wu+\w'\(de'u-\*(#H)/2u'\v'-.3n'\*(#[\z\(de\v'.3n'\h'|\n:u'\*(#] .ds d- \h'\*(#H'\(pd\h'-\w'~'u'\v'-.25m'\f2\(hy\fP\v'.25m'\h'-\*(#H' .ds D- D\k:\h'-\w'D'u'\v'-.11m'\z\(hy\v'.11m'\h'|\n:u' .ds th \*(#[\v'.3m'\s+1I\s-1\v'-.3m'\h'-(\w'I'u*2/3)'\s-1o\s+1\*(#] .ds Th \*(#[\s+2I\s-2\h'-\w'I'u*3/5'\v'-.3m'o\v'.3m'\*(#] .ds ae a\h'-(\w'a'u*4/10)'e .ds Ae A\h'-(\w'A'u*4/10)'E .\" corrections for vroff . .if v .ds ~ \\k:\h'-(\\n(.wu*9/10-\*(#H)'\s-2\u~\d\s+2\h'|\\n:u' .if v .ds ^ \\k:\h'-(\\n(.wu*10/11-\*(#H)'\v'-.4m'^\v'.4m'\h'|\\n:u' .\" for low resolution devices (crt and lpr) . .if \n(.H>23 .if \n(.V>19 \ \{\ . ds : e . ds 8 ss . ds o a . ds d- d\h'-1'\(ga . ds D- D\h'-1'\(hy . ds th \o'bp' . ds Th \o'LP' . ds ae ae . ds Ae AE .\} .rm #[ #] #H #V #F C .\" ======================================================================== .\" .IX Title "WGET 1" .\"******************************************************************* .\" .\" This file was generated with po4a. Translate the source file. .\" .\"******************************************************************* .\" This file is distributed under the same license as original manpage .\" Copyright of the original manpage: .\" Copyright © 1996-2012 Free Software Foundation, Inc. (GFDL-NIV-1.2) .\" Copyright © of Polish translation: .\" Wojtek Kotwica (PTM) , 2002. .\" Michał Kułach , 2012, 2013, 2014. .TH WGET 1 2014\-06\-06 "GNU Wget 1.15" "GNU Wget" .if n .ad l .\" For nroff, turn off justification. Always turn off hyphenation; it makes .\" way too many mistakes in technical documents. .nh .SH NAZWA wget \- nieinteraktywny program do pobierania z sieci .SH SKŁADNIA .IX Header SYNOPSIS wget [\fIopcja\fP]... [\fI\s-1URL\s0\fP]... .SH OPIS .IX Header DESCRIPTION \&\s-1GNU\s0 Wget jest wolnym programem narzędziowym do pobierania plików z sieci. Obsługuje protokoły \s-1HTTP\s0, \s-1HTTPS\s0 i \s-1FTP\s0, a także pobieranie poprzez serwery proxy \s-1HTTP\s0. .PP Wget jest nieinteraktywny, co pozwala mu działać w tle, w czasie gdy użytkownik nie jest zalogowany. Dzięki temu użytkownik może rozpocząć pobieranie i rozłączyć się z komputerem, pozwalając Wgetowi na zakończenie pracy. Większość przeglądarek WWW wymaga ciągłej obecności człowieka, co staje się uciążliwe przy pobieraniu dużej ilości danych. .PP Wget potrafi podążać za odnośnikami zawartymi w stronach \s-1HMTL\s0, \s-1XHTML\s0 i \s-1CSS\s0 oraz tworzyć lokalne wersje zdalnych witryn, w pełni odtwarzając strukturę katalogów oryginalnej strony. Jest to czasami nazywane "pobieraniem rekurencyjnym". Podczas takiego działania Wget respektuje ustalenia Standardu Robot Exclusion (\fI/robots.txt\fP). Możliwe jest poinstruowanie programu, by w pobieranych plikach przekształcał odnośniki tak, aby wskazywały na lokalne kopie, do przeglądania bez połączenia. .PP Wget został zaprojektowany tak, by działać solidnie również przy powolnych bądź niestabilnych połączeniach. Jeżeli pobieranie nie udaje się z powodu problemów z siecią, ponawia próby aż do ściągnięcia całości pliku. Jeśli dany serwer obsługuje taką możliwość, Wget nakaże kontynuację pobierania od miejsca, w którym przerwano. .SH OPCJE .IX Header OPTIONS .SS "Składnia opcji" .IX Subsection "Option Syntax" Wget używa \s-1GNU\s0 getopt do przetwarzania argumentów wiersza poleceń, więc każda opcja ma długi i krótki format. Długie opcje są łatwiejsze do zapamiętania, lecz wpisuje się je dłużej. Można dowolnie łączyć oba style zapisu lub podać opcje po argumentach wiersza poleceń. Można więc użyć: .PP .Vb 1 \& wget \-r \-\-tries=10 http://fly.srk.fer.hr/ \-o log .Ve .PP Spacja pomiędzy opcją akceptującą argument i argumentem może być pomięta. Zamiast \fB\-o log\fP można wpisać \fB\-olog\fP. .PP Można umieścić kilka opcji, które nie wymagają argumentów razem, tak jak poniżej: .PP .Vb 1 \& wget \-drc .Ve .PP Jest to równoważne zapisowi: .PP .Vb 1 \& wget \-d \-r \-c .Ve .PP Ponieważ opcje mogą być podane po argumentach, może być konieczne oddzielenie ich za pomocą \fB\-\-\fP. Poniższe polecenie spróbuje pobrać \&\s-1URL\s0 \fB\-x\fP, zapisując niepowodzenie do \fIlog\fP: .PP .Vb 1 \& wget \-o log \-\- \-x .Ve .PP Opcje, które akceptują listy oddzielone przecinkami, respektują konwencję podania pustej listy, która usuwa ich wartosć. Jest to przydatne do wyczyszczenia ustawień \fI.wgetrc\fP np. jeśli \fI.wgetrc\fP użytkownika ustawia \f(CW\*(C`exclude_directories\*(C'\fP na \fI/cgi\-bin\fP, to poniższy przykład najpierw zresetuje wartość, a następnie ustawi ją na \fI/~nobody\fP i \fI/~somebody\fP. Można również wyczyścić listę w \fI.wgetrc\fP. .PP .Vb 1 \& wget \-X " \-X /~nobody,/~somebody .Ve .PP Większość opcji, która nie akceptuje argumentów są opcjami \fIlogicznymi\fP tzn. takimi, których stan można opisać zmienną zero\-jedynkową (\*(L"logiczną\*(R"). Na przykład \fB\-\-follow\-ftp\fP mówi Wgetowi, aby podążał za linkami \s-1FTP\s0 z plików \s-1HTML\s0, a \&\fB\-\-no\-glob\fP nakazuje nieprzeprowadzania rozwijania masek URL\-i \s-1FTP\s0. Opcje logiczną są albo \fIpozytywne\fP, albo \fInegatywne\fP (te zaczynają się od \fB\-\-no\fP). Wszystkie takie opcje mają kilka własności. .PP Jeżeli nie zaznaczono inaczej, to przyjmuje się, że domyślne zachowanie jest przeciwne niż to, które zapewnia opcja. Na przykład udokumentowane istnienie \fB\-\-follow\-ftp\fP wskazuje, że domyślnie \fInie\fP podąża się za linkami \s-1FTP\s0 ze stron \s-1HTML\s0. .PP Działanie opcji pozytywnych można odwrócić dodając \fB\-\-no\-\fP do ich nazw; analogicznie w przypadku opcji negatywnych (wyłączających) \- usuwając przedrostek \fB\-\-no\-\fP. Może to wyglądać na niepotrzebne \-\- skoro domyślnym działaniem opcji pozytywnych jest nie robienie czegoś, to po co zapewniać metodę jawnego wyłączania ich? Wynika to z działania pliku startowego, który może zmienić wartości domyślne. Przykładowo, skorzystanie z wpisu \f(CWfollow_ftp = on\fP w pliku \fI.wgetrc\fP powoduje, że Wget domyślnie podąża (\fIfollow\fP) za dowiązaniami \s-1FTP\s0, natomiast opcja \fB\-\-no\-follow\-ftp\fP jest jedynym sposobem na przywrócenie wartości pierwotnie domyślnych z wiersza poleceń. .SS "Podstawowe opcje uruchamiania" .IX Subsection "Basic Startup Options" .IP \fB\-V\fP 4 .IX Item -V .PD 0 .IP \fB\-\-version\fP 4 .IX Item --version .PD Wyświetla wersję Wgeta. .IP \fB\-h\fP 4 .IX Item -h .PD 0 .IP \fB\-\-help\fP 4 .IX Item --help .PD Wypisuje komunikat pomocy, opisujący wszystkie opcje, jakie można przekazać Wgetowi w wierszu poleceń. .IP \fB\-b\fP 4 .IX Item -b .PD 0 .IP \fB\-\-background\fP 4 .IX Item --background .PD Przechodzi w tło natychmiast po rozpoczęciu pracy. Jeśli nie podano pliku wyjściowego za pomocą \fB\-o\fP, wyjście jest przekierowywane do \fIwget\-log\fP. .IP "\fB\-e\fP \fIpolecenie\fP" 4 .IX Item "-e command" .PD 0 .IP "\fB\-\-execute\fP \fIpolecenie\fP" 4 .IX Item "--execute command" .PD Wykonuje \fIpolecenie\fP tak, jakby było częścią \fI.wgetrc\fP. Polecenie wywołane w ten sposób zostanie wykonane \&\fIpo\fP poleceniach z \fI.wgetrc\fP, więc będzie mieć nad nimi priorytet. Aby podać kilka poleceń wgetrc, należy użyć opcji \fB\-e\fP wielokrotnie. .SS "Opcje dziennika i pliku wejściowego" .IX Subsection "Logging and Input File Options" .IP "\fB\-o\fP \fIdziennik\fP" 4 .IX Item "-o logfile" .PD 0 .IP \fB\-\-output\-file=\fP\fIdziennik\fP 4 .IX Item --output-file=logfile .PD Rejestruje wszystkie komunikaty w pliku \fIdziennika\fP. Normalnie są zgłaszane na standardowym wyjściu błędów. .IP "\fB\-a\fP \fIdziennik\fP" 4 .IX Item "-a logfile" .PD 0 .IP \fB\-\-append\-output=\fP\fIdziennik\fP 4 .IX Item --append-output=logfile .PD Dodaje komunikaty na końcu pliku \fIdziennika\fP. Jest to to samo, co \fB\-o\fP, tyle że dopisuje do \fIdziennika\fP zamiast nadpisywać stary. Jeśli plik \fIdziennik\fP nie istnieje, jest tworzony. .IP \fB\-d\fP 4 .IX Item -d .PD 0 .IP \fB\-\-debug\fP 4 .IX Item --debug .PD Włącza wyjście diagnostyczne, czyli wypisywanie rozmaitych informacji ważnych dla twórców Wget, gdy nie działa on poprawnie. Administrator systemu mógł skompilować Wget bez obsługi trybu usuwania błędów, wówczas \&\fB\-d\fP nie będzie działać. Należy zauważyć, że kompilacja z obsługą diagnostyki jest zawsze bezpieczna \*(-- Wget skompilowany w ten sposób \&\fInie\fP będzie wypisywał żadnych informacji diagnostycznych dopóki nie zażąda się tego opcją \fB\-d\fP. .IP \fB\-q\fP 4 .IX Item -q .PD 0 .IP \fB\-\-quiet\fP 4 .IX Item --quiet .PD Tryb cichy. Wyłącza wyjście Wget. .IP \fB\-v\fP 4 .IX Item -v .PD 0 .IP \fB\-\-verbose\fP 4 .IX Item --verbose .PD Pełne wyjście, z wszystkimi dostępnymi danymi. Jest to opcja domyślna. .IP \fB\-nv\fP 4 .IX Item -nv .PD 0 .IP \fB\-\-non\-verbose\fP 4 .IX Item --no-verbose .PD Niepełne wyjście \-\- wyłącza pełne wyjście, ale nie ucisza całkowicie (to robi się opcją \fB\-q\fP); komunikaty o błędach i podstawowe informacje będą nadal wypisywane. .IP \fB\-\-report\-speed=\fP\fItyp\fP 4 .IX Item --report-speed=type Wypisuje przepustowość jako \fItyp\fP. Jedyną akceptowaną wartością są bity (\fBbits\fP). .IP "\fB\-i\fP \fIplik\fP" 4 .IX Item "-i file" .PD 0 .IP \fB\-\-input\-file=\fP\fIplik\fP 4 .IX Item --input-file=file .PD Odczytuje URL\-e z lokalnego lub zewnętrznego \fIpliku\fP. Jeśli jako \fIplik\fP podano \fB\-\fP, to URL\-e są czytane ze standardowego wejścia (aby czytać z pliku nazwanego \fB\-\fP, należy użyć zapisu \fB./\-\fP). .Sp Czyta URL\-e z pliku wejściowego \fIplik\fP, w związku z czym nie trzeba ich podawać w wierszu poleceń. Jeśli URL\-e podano zarówno w wierszu poleceń, jak i w pliku wejściowym, to pierwsze zostaną pobrane pliki wymienione w wierszu poleceń. Jeśli nie podano opcji \fB\-\-force\-html\fP, to \fIplik\fP powinien składać się z zestawu URL\-i \- po jednym na wiersz. .Sp Jednakże jeśli zostanie podana opcja \fB\*(--force\-html\fP, to plik będzie traktowany jak dokument \fBhtml\fP. Mogą się wówczas pojawić kłopoty z odnośnikami względnymi, które można rozwiązać dodając \&\f(CW\*(C`\*(C'\fP do pliku lub podając \fB\*(--base=\fP\fIurl\fP w wierszu poleceń. .Sp Jeśli \fIplik\fP jest plikiem zewnętrznym, to dokument zostanie potraktowany automatycznie jako \fBhtml\fP, jeśli jego Content\-Type pasuje do \fBtext/html\fP. Co więcej, położenie \fIpliku\fP zostanie użyte jako href, jeśli nie podano innego. .IP \fB\-F\fP 4 .IX Item -F .PD 0 .IP \fB\-\-force\-html\fP 4 .IX Item --force-html .PD Kiedy wejście jest czytane z pliku, wymusza aby było traktowane jako plik \&\s-1HTML\s0. Pozwala to na pobieranie względnych odnośników z istniejących plików \s-1HTML\s0 znajdujących się na lokalnym dysku naszego komputera, przez dodanie znacznika \f(CW\*(C`\*(C'\fP do pliku \s-1HTML\s0 lub użycie opcji \fB\*(--base\fP. .IP "\fB\-B\fP \fI\s-1URL\s0\fP" 4 .IX Item "-B URL" .PD 0 .IP \fB\-\-base=\fP\fI\s-1URL\s0\fP 4 .IX Item --base=URL .PD Przekształca linki względne używając \fI\s-1URL\s0\-i\fP jako punktu odniesienia, przy odczytywaniu linków z pliku \s-1HTML\s0 określonego opcją \fB\-i\fP/\fB\-\-input\-file\fP (razem z \fB\-\-force\-html\fP lub gdy plik został pobrany z serwera zewnętrznego, opisującego go jako \s-1HTML\s0). Jest to odpowiednik obecności znacznika \f(CWBASE\fP w pliku wejściowym \s-1HTML\s0, z wartością \fI\s-1URL\s0\fP jako wartość atrybutu \f(CWhref\fP. .Sp Na przykład przy podaniu \fBhttp://foo/bar/a.html\fP do \fI\s-1URL\s0\fP i odczytaniu przez Wgeta \fB../baz/b.html\fP z pliku wejściowego, zostanie on przekształcony do \fBhttp://foo/baz/b.html\fP. .IP \fB\-\-config=\fP\fI\s-1plik\s0\fP 4 .IX Item --config=FILE Domyślne położenie pliku startowego, który ma być użyty. .SS "Opcje pobierania" .IX Subsection "Download Options" .IP \fB\-\-bind\-address=\fP\fIadres\fP 4 .IX Item --bind-address=ADDRESS Podczas tworzenia klienckich połączeń \s-1TCP/IP\s0, wiąże z lokalnym komputerem, przez \f(CW\*(C`bind()\*(C'\fP, zadany \fIadres\fP. \fIAdres\fP można podać jako nazwę hosta lub adres \s-1IP\s0. Może się przydać jeśli dany komputer ma przypisane kilka adresów \s-1IP\s0. .IP "\fB\-t\fP \fIliczba\fP" 4 .IX Item "-t number" .PD 0 .IP \fB\-\-tries=\fP\fIliczba\fP 4 .IX Item --tries=number .PD Ustawia liczbę prób na \fIliczbę\fP. \fB0\fP lub \fBinf\fP oznacza próbowanie bez końca. Domyślna wartość wynosi 20, z wyjątkiem błędów krytycznych, takich jak "connection refused" (odrzucono połączenie) lub "not found" (nie znaleziono \- 404), gdy nie podejmuje się ponownych prób. .IP "\fB\-O\fP \fIplik\fP" 4 .IX Item "-O file" .PD 0 .IP \fB\-\-output\-document=\fP\fIplik\fP 4 .IX Item --output-document=file .PD Dokumenty nie będą zapisywane do odpowiednich plików, ale wszystkie zostaną sklejone i zapisane do \fIpliku\fP. Jeśli jako \fIplik\fP podano \fB\-\fP, dokumenty będą zapisane na standardowe wyjście, wyłączając konwersję linków (proszę użyć \fB./\-\fP, aby zapisać do pliku o nazwie \fB\-\fP). .Sp Użycie \fB\-O\fP \fInie\fP jest przeznaczone jako "użyj nazwy \fIpliku\fP zamiast tej z \s-1URL\s0\-a", lecz jest to odpowiednik przekierowania powłoki: \fBwget \-O plik http://foo\fP jest zaprojektowane do działania jak \fBwget \-O \- http://foo > plik\fP; \fIplik\fP zostanie natychmiast przycięty, i \fIcała\fP zawartość pobierania zostanie do niego zapisana. .Sp Z tego powodu, \fB\-N\fP (sprawdzanie znacznika czasowego) nie jest obsługiwane w połączeniu z \fB\-O\fP: ponieważ \fIplik\fP jest zawsze nowo tworzony, będzie miał on zawsze całkiem nowy znacznik czasowy. Przy użyciu tej kombinacji wyświetlane jest ostrzeżenie. .Sp Podobnie, używanie \fB\-r\fP lub \fB\-p\fP z \fB\-O\fP może nie działać zgodnie z przewidywaniami: Wget nie będzie pobierał pierwszego pliku do \fIpliku\fP, a reszty do zwykłych plików; \fIcała\fP zawartość pobierania zostanie umieszczona w \fIpliku\fP. Zostało to wyłączone w wersji 1.11, lecz powróciło (z ostrzeżeniem) w 1.11.2, ponieważ są przypadki, gdzie takie zachowanie może mieć sens. .Sp Proszę zauważyć, że kombinacja z \fB\-k\fP jest dozwolona tylko przy pobieraniu pojedynczego dokumentu, ponieważ w takim przypadku, wszystkie relatywne URI zostaną przekształcone w URI zewnętrzne. Opcja \fB\-k\fP nie ma sensu przy wielu URI, które zostały pobrane do pojedynczego pliku, stąd \fB\-k\fP może być użyte tylko, jeśli wyjściem jest zwykły plik. .IP \fB\-nc\fP 4 .IX Item -nc .PD 0 .IP \fB\-\-no\-clobber\fP 4 .IX Item --no-clobber .PD Jeśli plik jest pobierany więcej niż raz do tego samego katalogu, zachowanie Wgeta zależy od kilku opcji, między innymi \fB\-nc\fP. W pewnych przypadkach istniejący lokalny plik będzie nadpisany lub \fIprzebity\fP (ang. clobbered), przy powtórzeniu ściągania. W innych przypadkach zostanie zachowany. .Sp Przy uruchomieniu Wget bez opcji \fB\-N\fP, \fB\-nc\fP, \fB\-r\fP lub \fB\-p\fP pobranie tego samego pliku do tego samego katalogu spowoduje pozostawienie pierwotnego egzemplarza \fIpliku\fP i nadanie drugiemu nazwy \&\fIplik\fP\fB.1\fP. Gdy plik będzie ściągany kolejny raz, trzeci egzemplarz otrzyma nazwę \fIfile\fP\fB.2\fP, i tak dalej (jest tak również z opcją \fB\-nd\fP, nawet jeśli działa równocześnie \fB\-r\fP lub \fB\-p\fP). Przy podanej opcji \fB\-nc\fP, zachowanie takie jest wstrzymywane, a Wget odmawia pobrania nowszych kopii \fIpliku\fP. Dlatego też, "\f(CWno\-clobbe\fP" jest w rzeczywistości złą nazwą dla tego trybu \-\- nie chroni on przed nadpisywaniem (gdyż temu zapobiegają już numeryczne przyrostki), ale przed zachowywaniem wielu wersji pliku. .Sp Przy uruchomieniu Wget z \fB\-r\fP lub \fB\-p\fP, ale bez \fB\-N\fP, \fB\-nd\fP czy \fB\-nc\fP, ponowne ściągnięcie pliku powoduje, że nowa kopia po prostu nadpisuje starą. Dodanie \fB\-nc\fP zapobiega takiemu zachowaniu, skutkując zamiast tego zachowaniem pierwotnej wersji i ignorowaniem ewentualnych nowych kopii z serwera. .Sp Przy uruchomieniu Wget z \fB\-N\fP, z opcją \fB\-r\fP lub \fB\-p\fP albo bez niej, decyzja, czy ściągać nową wersję pliku czy też nie, zależy od znaczników czasu (dat modyfikacji) i rozmiarów lokalnego i zdalnego pliku. \fB\-nc\fP nie można podawać równocześnie z \fB\-N\fP. .Sp Proszę zauważyć, że jeśli podano \fB\-nc\fP, pliki z przyrostkami \fB.html\fP lub \&\fB.htm\fP będą odczytywane z dysku i przetwarzane tak, jakby zostały pobrane z sieci. .IP \fB\-\-backups=\fP\fIkopia\-zapasowa\fP 4 .IX Item --backups=backups Przed nadpisaniem pliku, istniejący jest zachowywany poprzez dodanie przyrostka \&\fB.1\fP (\fB_1\fP w \s-1VMS\s0) do nazwy pliku. Przy kolejnym przebiegu kolejne kopie zapasowe mają nazwy zmieniane na \fB.2\fP, \fB.3\fP itd., aż do osiągnięcia liczby \fIkopii\-zapasowych\fP (gdy ją przekroczą są usuwane). .IP \fB\-c\fP 4 .IX Item -c .PD 0 .IP \fB\-\-continue\fP 4 .IX Item --continue .PD Kontynuuje pobieranie częściowo ściągniętego pliku. Przydatne, gdy chcemy dokończyć ściąganie rozpoczęte w poprzednim przebiegu Wgeta lub przez inny program. Przykład: .Sp .Vb 1 \& wget \-c ftp://sunsite.doc.ic.ac.uk/ls\-lR.Z .Ve .Sp Jeśli w bieżącym katalogu istnieje plik \fIls\-lR.Z\fP, Wget przyjmie, że jest to początkowy fragment zdalnego pliku i zażąda od serwera kontynuacji pobierania od przesunięcia równego długości lokalnego pliku. .Sp Proszę zauważyć, że nie ma potrzeby podawania tej opcji jeśli chcemy tylko, by aktualnie wywołany Wget ponownie próbował ściągać plik, w połowie którego zostało zerwane połączenie. Jest to zachowanie domyślne. Opcja \fB\-c\fP wpływa tylko na wznawianie pobrań zaczętych \fIprzed\fP bieżącym wywołaniem Wget i tylko dla tych plików, których lokalne kopie nadal istnieją. .Sp Bez \fB\-c\fP, polecenie z poprzedniego przykładu pobrałby po prostu zdalny plik do \fIls\-lR.Z.1\fP, zostawiając w spokoju obcięty plik \fIls\-lR.Z\fP. .Sp Począwszy od Wget 1.7, jeśli użyjemy \fB\-c\fP dla niepustego pliku, a okaże się, że serwer nie obsługuje kontynuacji ściągania, to program odmówi rozpoczęcia ściągania od zera, które prowadziłoby do zniszczenia istniejącej zawartości. Jeśli naprawdę chcemy ściągać od początku, powinniśmy usunąć taki plik. .Sp Również od wersji 1.7, jeśli użyjemy \fB\-c\fP dla pliku, którego rozmiar jest taki sam, jak na serwerze, to Wget odmówi ściągnięcia pliku i wypisze komunikat objaśniający. Tak samo dzieje się, gdy plik jest mniejszy na serwerze niż lokalnie (prawdopodobnie dlatego, że został zmieniony na serwerze od czasu naszej ostatniej próby ściągania) \*(-- ponieważ "kontynuacja" jest bezsensowna, pobieranie nie zachodzi. .Sp Z drugiej strony, przy stosowaniu \fB\-c\fP, każdy plik, który jest większy na serwerze niż lokalnie będzie uważany za nie w pełni ściągnięty. Wówczas pobranych i doczepionych na koniec pliku lokalnego zostanie tylko \&\f(CW\*(C`(wielkość(zdalny) \- wielkośc(lokalny))\*(C'\fP bajtów. W pewnych przypadkach takie zachowanie jest pożądane \*(-- na przykład, można skorzystać z \fBwget \-c\fP do ściągnięcia tylko nowej porcji danych, dopisanej na końcu zbioru danych czy pliku dziennika. .Sp Jednakże, jeśli plik na serwerze jest większy dlatego, że został \fIzmieniony\fP, a nie tylko \fIdoklejono\fP do niego dane, to w efekcie otrzymamy zniekształcony plik. Wget w żaden sposób nie może sprawdzić, czy lokalny plik jest poprawną częścią początkową zdalnego. Należy na to szczególnie uważać stosując \fB\-c\fP w połączeniu z \fB\-r\fP, gdyż każdy plik będzie uważany za kandydata na \*(L"nieukończone ściąganie\*(R". .Sp Inną sytuacja, w której przy korzystaniu z \fB\-c\fP uzyskuje się zniekształcony plik, zachodzi, gdy mamy do czynienia z ułomnym serwerami pośredniczącymi \s-1HTTP\s0, wstawiającym łańcuch "transfer interrupted" do lokalnego pliku. W przyszłości będzie może dodana opcja "rollback", obsługująca ten przypadek. .Sp Proszę zauważyć, że \fB\-c\fP działa tylko z serwerami \s-1FTP\s0 i \s-1HTTP\s0, które obsługują nagłówek \f(CW\*(C`Range\*(C'\fP. .IP \fB\-\-progress=\fP\fItyp\fP 4 .IX Item --progress=type Umożliwia wskazanie typu wskaźnika postępu. Dozwolonymi rodzajami wskaźnika są "dot" (kropka) i "bar" (pasek). .Sp Domyślnie stosowany jest wskaźnik "bar". Rysowany jest wówczas pasek postępu złożony ze znaków graficznych \s-1ASCII\s0 (zwany czasem wskaźnikiem "termometrowym"), wskazujący stan pobierania. Jeżeli wyjściem programu nie jest \s-1TTY\s0, to domyślnie zostanie użyty wskaźnik typu "dot". .Sp Aby przełączyć się na zapis kropkowy należy użyć opcji \fB\-\-progres=dot\fP. Śledzi on pobieranie wypisując kropki, a każda oznacza określoną ilość pobranych danych. .Sp Przy korzystaniu z tego wskaźnika, można także ustalić \fIstyl\fP. Wykonuje się to podając typ wskaźnika w postaci \fBdot:\fP\fIstyl\fP. W różnych stylach pojedynczej kropce przypisuje się różne znaczenie. W stylu \f(CW\*(C`default\*(C'\fP każda kropka oznacza 1K (tysiąc), grupa liczy dziesięć kropek, a wiersz 50 kropek. Styl \f(CW\*(C`binary\*(C'\fP jest bardziej "komputerowy" \-\- 8K dla kropki, 16\-kropkowe grupy i 48 kropek w wierszu (co daje 384K na wiersz). Przy pobieraniu dużych plików odpowiedni jest styl \&\f(CW\*(C`mega\*(C'\fP \*(-- każda kropka symbolizuje pobrane 64K, w grupie jest osiem kropek, a w wierszu 48 (więc każdy wiersz zawiera 3M). Jeśli \f(CW\*(C`mega\*(C'\fP jest niewystarczające, można użyć \f(CW\*(C`giga\*(C'\fP \- każda kropka symbolizuje 1M, w grupie jest osiem kropek, a w wierszu 32 (co daje 32M na wiersz). .Sp Proszę zauważyć, że domyślny styl można ustawić za pomocą polecenia \f(CW\*(C`progress\*(C'\fP w swoim pliku \fI.wgetrc\fP. Ustawienie można przesłonić w wierszu poleceń. Wyjątkiem jest tu wyjście nie będące \s-1TTY\s0, gdy pasek kropkowy jest faworyzowany w stosunku do paska kreskowego. Aby wymusić pasek kreskowy, należy użyć polecenia \fB\-\-progress=bar:force\fP. .IP \fB\-N\fP 4 .IX Item -N .PD 0 .IP \fB\-\-timestamping\fP 4 .IX Item --timestamping .PD Włącza stosowanie znaczników czasu (time\-stamping). .IP \fB\-\-no\-use\-server\-timestamps\fP 4 .IX Item --no-use-server-timestamps Nie ustawia znacznika czasu pliku lokalnego na podstawie znacznika z serwera. .Sp Domyślnie, gdy plik jest pobierany, używany jest znacznik czasu pliku zdalnego. Pozwala to na użycie opcji \fB\-\-timestamping\fP w kolejnych wywołaniach wgeta. Czasem korzystniej jest ustawić znacznik czasu na podstawie rzeczywistego czasu pobierania; w tym celu powstała opcja \fB\-\-no\-use\-server\-timestamps\fP. .IP \fB\-S\fP 4 .IX Item -S .PD 0 .IP \fB\-\-server\-response\fP 4 .IX Item --server-response .PD Wypisuje nagłówki wysyłane przez serwery \s-1HTTP\s0 i odpowiedzi wysyłane przez serwery \s-1FTP\s0. .IP \fB\-\-spider\fP 4 .IX Item --spider Wywołany z tą opcją, Wget będzie zachowywał się jak sieciowy \fIpająk\fP (Web spider), to znaczy, że nie będzie pobierał stron, a jedynie sprawdzał, czy tam są. Można to wykorzystać to sprawdzenia zakładek (bookmarks), na przykład tak: .Sp .Vb 1 \& wget \-\-spider \-\-force\-html \-i bookmarks.html .Ve .Sp Ta funkcja wymaga jeszcze wiele pracy, by Wget osiągnął możliwości zbliżone do prawdziwych pająków \s-1WWW\s0. .IP "\fB\-T seconds\fP" 4 .IX Item "-T seconds" .PD 0 .IP \fB\-\-timeout=\fP\fIsekundy\fP 4 .IX Item --timeout=seconds .PD Ustawia sieciowy czas oczekiwania na \fIsekundy\fP sekund. Jest to odpowiednik jednoczesnego podania \fB\-\-dns\-timeout\fP, \fB\-\-connect\-timeout\fP i \&\fB\-\-read\-timeout\fP. .Sp Podczas interakcji z siecią, Wget może sprawdzić czas oczekiwania i przerwać operację, gdy zabiera zbyt dużo czasu. Zapobiega to takim anomaliom jak zawieszenie odczytu i niekończące się łączenie. Jedynym domyślnym czasem oczekiwania jest 900 sekundowe oczekiwanie na odczyt. Ustawienie "0", wyłączy go. Nie poleca się zmian domyślnych ustawień, chyba że wie się, co się robi. .Sp Wszystkie opcje związane z czasami oczekiwania akceptują wartości dziesiętne oraz ułamki sekundowe, np. \fB0.1\fP jest poprawną (choć bezsensowną) wartością czasu oczekiwania. Wartości mniejsze od sekundy są przydatne do sprawdzania czasu odpowiedzi serwera lub w celu testowania opóźnienia sieciowego. .IP \fB\-\-dns\-timeout=\fP\fIsekundy\fP 4 .IX Item --dns-timeout=seconds Ustawia czas translacji adresów \s-1DNS\s0 na \fIsekundy\fP sekund. Jeśli translacja \s-1DNS\s0 nie zostanie ukończona w podanym czasie, zakończy się błędem. Domyślnie, nie ma ograniczeń czasowych innych niż wynikających z implementacji bibliotek systemowych. .IP \fB\-\-connect\-timeout=\fP\fIsekundy\fP 4 .IX Item --connect-timeout=seconds Ustawia czas oczekiwania połączenia na \fIsekundy\fP sekund. Połączenia \s-1TCP\s0, które potrzebują więcej czasu do poprawnego nawiązania, zostaną przerwane. Domyślnie, czas oczekiwania połączenia nie jest zdefiniowany, z wyłączeniem rozwiązań zaimplementowanych w bibliotekach systemowych. .IP \fB\-\-read\-timeout=\fP\fIsekundy\fP 4 .IX Item --read-timeout=seconds Ustawia czasy oczekiwania odczytu (i zapisu) na \fIsekundy\fP sekund. "Czas" odnosi się tu do \fIczasu bezczynności\fP, tzn. jeśli w dowolnej chwili pobierania, dane nie są otrzymywane przez więcej niż podana liczba sekund, to odczyt zwraca błąd, a pobieranie jest restartowane. Opcja ta nie wpływa bezpośrednio na czas trwania samego pobierania. .Sp Zdalny serwer może oczywiście przerwać połączenie wcześniej, niż wynika to z wymagań tej opcji. Domyślny czas oczekiwania odczytu wynosi 900 sekund. .IP \fB\-\-limit\-rate=\fP\fIwielkość\fP 4 .IX Item --limit-rate=amount Ogranicza prędkość pobierania do \fIwielkość\fP bajtów na sekundę. Wielkość może być wyrażona w bajtach, kilobajtach (z przyrostkiem \fBk\fP lub megabajtach (z przyrostkiem \fBm\fP. Na przykład \fB\-\-limit\-rate=20k\fP ograniczy prędkość pobierania do 20 KB/s. Jest to przydatne, gdy z jakiegoś powodu nie chce się pozwolić Wgetowi na zajęcie całej przepustowości łącza. .Sp Opcja wymaga liczb dziesiętnych, połączonych z reguły z odpowiednim przyrostkiem; poprawną wartością jest na przykład \fB\-\-limit\-rate=2.5k\fP. .Sp Proszę zauważyć, że implementację Wgeta jest wstrzymywanie transferu na pewny czas po tym, gdy odczyt sieciowy zabiera mniej czasu niż wynikałoby to z żądanej przepustowości. Ta strategia skutkuje ostatecznie spowolnieniem transferu \s-1TCP\s0 do wartości przybliżonej do podanej. Osiągnięcie zbalansowanego poziomu może chwilę potrwać, dlatego proszę się nie dziwić, że ograniczanie przepustowości nie działa zbyt dobrze w przypadku bardzo małych plików. .IP "\fB\-w\fP \fIsekundy\fP" 4 .IX Item "-w seconds" .PD 0 .IP \fB\-\-wait=\fP\fIsekundy\fP 4 .IX Item --wait=seconds .PD Odczekuje zadaną liczbę sekund pomiędzy kolejnymi pobraniami. Zaleca się używanie tej opcji, gdyż zmniejsza obciążenie serwera dzięki rzadszym żądaniom. Czas, zamiast w sekundach, można podać w minutach dodając przyrostek \f(CW\*(C`m\*(C'\fP, w godzinach \- dodając \f(CW\*(C`h\*(C'\fP lub w dniach \&\- dodając \f(CW\*(C`d\*(C'\fP. .Sp Określanie dużej wartości tej opcji przydaje się jeśli sieć lub komputer docelowa są wyłączone. Wówczas Wget może odczekać wystarczająco długo, by rozsądnie spodziewać się, że przed ponowną próbą błąd sieci został naprawiony. Na czas oczekiwania określony przez tę opcję wpływa \f(CW\-\-random\-wait\fP. .IP \fB\-\-waitretry=\fP\fIsekundy\fP 4 .IX Item --waitretry=seconds Opcję tę stosujemy jeśli nie chcemy, by Wget czekał pomiędzy \fIkażdym\fP pobraniem, a tylko pomiędzy ponawianymi próbami nieudanych pobrań. Wget zastosuje \fIodczekiwanie liniowe\fP (\fIlinear backoff\fP), czekając 1 sekundę po pierwszym niepowodzeniu z danym plikiem, następnie 2 sekundy po drugim niepowodzeniu z tym plikiem, aż do maksymalnej liczby \fIsekund\fP, jaką podano. Zatem, wartość 10 faktycznie spowoduje, że Wget będzie odczekiwał łącznie do (1 + 2 + ... + 10) = 55 sekund na każdy plik. .Sp Domyślna wartość jaka zostanie przyjęta, wynosi 10 sekund. .IP \fB\-\-random\-wait\fP 4 .IX Item --random-wait W niektórych z ośrodków wykonywana jest analiza plików dziennikowych (tzw. logów), która ma na celu zidentyfikowanie programów do pobierania, takich jak Wget. Polega ona na wyszukiwaniu statystycznie znaczących podobieństw między różnicami czasu, jaki upłynął pomiędzy kolejnymi żądaniami. Ta opcja powoduje, że dla zamaskowania przed takimi analizami obecności Wgeta czas pomiędzy żądaniami będzie się wahać od 0,5 do 1,5 * \fIsekundy\fP, gdzie \fIsekundy\fP podano opcją \fB\*(--wait\fP (\fB\-w\fP). .Sp W artykule z 2001, w pewnej publikacji poświęconej rozwijaniu oprogramowania na popularnych platformach klienckich, podano kod wykonujący taką analizę na bieżąco. Autor sugerował blokowanie na poziomie adresu klasy C, co ma gwarantować, że programy pobierające zostaną zablokowane niezależnie od zmiany adresów przedzielanych przez \s-1DHCP\s0. .Sp Opcja \fB\-\-random\-wait\fP powstała z powodu tej właśnie nierozważnej porady, zalecającej blokowanie wielu postronnych użytkowników ośrodka z powodu działań jednego z nich. .IP \fB\-\-no\-proxy\fP 4 .IX Item --no-proxy Wyłącza używanie serwerów pośredniczących, nawet jeśli zdefiniowano odpowiednią zmienną środowiskową \f(CW*_proxy\fP. .IP "\fB\-Q\fP \fIwielkość\fP" 4 .IX Item "-Q quota" .PD 0 .IP \fB\-\-quota=\fP\fIwielkość\fP 4 .IX Item --quota=quota .PD Określa ograniczenie wielkości pobieranych danych przy ściąganiu automatycznym. Limit podawany jest w bajtach (domyślnie), kilobajtach (z przyrostkiem \fBk\fP) lub megabajtach (z przyrostkiem \fBm\fP). .Sp Warto pamiętać, że ograniczenie to nigdy nie dotyczy pobierania pojedynczego pliku. Tak więc, jeśli podamy \&\fBwget \-Q10k ftp://wuarchive.wustl.edu/ls\-lR.gz\fP, to zostanie ściągnięty cały plik \fIls\-lR.gz\fP. Tak samo dzieje się nawet wówczas, gdy w wierszu poleceń zostanie wyszczególnionych kilka URL\-i. Ograniczenie wielkości jest jednak przestrzegane podczas pobierania rekurencyjnego lub według pliku wejściowego. Zatem, można spokojnie napisać \fBwget \-Q2m \-i witryny\fP \&\-\- po przekroczeniu ograniczenia ściąganie zostanie przerwane. .Sp Ustawienie limitu na \fB0\fP lub na \fBinf\fP znosi ograniczenie pobierania. .IP \fB\-\-no\-dns\-cache\fP 4 .IX Item --no-dns-cache Wyłącza buforowanie translacji \s-1DNS\s0. Wget zwykle zapamiętuje przetłumaczone adresy \s-1IP\s0 z \s-1DNS\s0, dzięki czemu nie musi odpytywać ponownie serwera \s-1DNS\s0 w sprawie tego samego (zwykle małego) zestawu hostów, z których następuje pobieranie. Bufor istnieje wyłącznie w pamięci; nowa kopia Wgeta ponownie odpyta serwery \s-1DNS\s0. .Sp W niektórych przypadkach zostało zgłoszone, że buforowanie nazw hostów nie jest pożądane nawet, gdy trwa to tylko tyle, ile działanie Wgeta. Po użyciu tej opcji, Wget wysyła nowe żądanie translacji \s-1DNS\s0 (bardziej precyzyjnie: nowe wywołanie \f(CWgethostbyname\fP lub \f(CWgetaddrinfo\fP) przy każdym zestawianiu nowego połączenia. Proszę zauważyć, że opcja ta \fInie\fP wpływa na buforowanie, które może być wykonywane przez odpowiednią bibliotekę lub w zewnętrznej warstwie buforowania, takiej jak \s-1NSCD\s0. .Sp Jeśli przeznaczenie tej opcji nie jest całkowicie jasne, prawdopodobnie nie ma potrzeby jej stosowania. .IP \fB\-\-restrict\-file\-names=\fP\fItryby\fP 4 .IX Item --restrict-file-names=modes Zmienia znaki, które mają być cytowane w odnośnikach zewnętrznych podczas tworzenia lokalnych nazw plików. Znaki, które są \fIograniczone\fP przez tę opcję, są cytowane \- tzn. zastępowane przez \fB%HH\fP, gdzie \fBHH\fP jest liczbą szesnastkową odpowiadającą ograniczonemu znakowi. Opcję można wykorzystać również do wymuszenia określonej wielkości liter. .Sp Domyślnie, Wget cytuje znaki, które nie są prawidłowe lub bezpieczne jako część nazwy pliku w danym systemie operacyjnym, jak również znaki kontrolne, które zwykle nie są wyświetlane. Opcja jest przydatna do zmiany wartości domyślnych, np. ponieważ plik został pobrany na partycję nienatywną, aby wyłączyć cytowanie znaków kontrolnych lub aby jeszcze bardziej ograniczyć zestaw znaków, do wartości \s-1ASCII\s0. .Sp \fITryby\fP są zestawem wartości tekstowych, oddzielonych przecinkiem. Akceptowanymi wartościami są: \fBunix\fP, \fBwindows\fP, \fBnocontrol\fP, \fBascii\fP, \fBlowercase\fP i \fBuppercase\fP. Wartości \fBunix\fP i \fBwindows\fP są wzajemnie sprzeczne (jedna przesłoni drugą), podobnie jak \fBlowercase\fP i \fBuppercase\fP. Dwie ostatnie są wartościami specjalnymi, ponieważ nie zmieniają one zestawu znaków do cytowania, lecz wymuszają przekształcenie ścieżek plików lokalnych na, odpowiednio, małe litery i duże litery. .Sp Jeśli użyje się trybu \fBunix\fP, to Wget będzie cytował znak \fB/\fP oraz znaki kontrolne z przedziałów 0\-31 i 128\-159. Jest to domyślne zachowanie w systemach uniksowych. .Sp Przy podaniu trybu \fBwindows\fP, Wget cytuje znaki \fB\e\fP, \&\fB|\fP, \fB/\fP, \fB:\fP, \fB?\fP, \fB"\fP, \fB*\fP, \fB<\fP, \fB>\fP oraz znaki kontrolne w przedziałach 0\-31 i 128\-159. Dodatkowo, w lokalnych nazwach plików, w trybie windowsowym Wget oddziela nazwę komputera i port znakiem \fB+\fP zamiast \&\fB:\fP, oraz używa \fB@\fP zamiast \fB?\fP do oddzielenia części zapytania w nazwie pliku od reszty. Dlatego, \s-1URL\s0 który w trybie uniksowym zostałby zachowany jako \fBwww.xemacs.org:4300/search.pl?input=blah\fP, w trybie windowsowym zostanie zapisany jako \fBwww.xemacs.org+4300/search.pl@input=blah\fP. Jest to domyślny tryb w systemie Windows. .Sp Tryb \fBnocontrol\fP wyłącza cytowanie znaków kontrolnych. Opcja ta ma sens, gdy pobierane są URL\-e zawierające znaki \s-1UTF\-8\s0 w systemie, który może zapisywać i wyświetlać nazwy plików w \s-1UTF\-8\s0 (część możliwych wartości bajtów używanych w sekwencjach \s-1UTF\-8\s0 mieści się w zakresie wartości opisywanych przez Wgeta jako "kontrolne". .Sp Tryb \fBascii\fP cytuje wszystkie bajty spoza zakresu znaków \s-1ASCII\s0 (czyli większe niż 127). Przydatne, gdy kodowanie nazw plików nie pasuje do tego używanego lokalnie. .IP \fB\-4\fP 4 .IX Item -4 .PD 0 .IP \fB\-\-inet4\-only\fP 4 .IX Item --inet4-only .IP \fB\-6\fP 4 .IX Item -6 .IP \fB\-\-inet6\-only\fP 4 .IX Item --inet6-only .PD Wymusza połączenia z adresami IPv4 lub IPv6. Z opcją \fB\-\-inet4\-only\fP lub \fB\-4\fP, Wget połączy się wyłącznie z adresami IPv4, ignorując rekordy \s-1AAAA\s0 w \s-1DNS\s0 i odmawiając połączenia z adresami IPv6 podanymi w URL\-u. Analogicznie, opcja \fB\-\-inet6\-only\fP lub \fB\-6\fP spowoduje łączenie się wyłącznie z adresami IPv6 i ignorowanie rekordów A i adresów IPv4. .Sp Nie powinno się zwykle używać żadnej z tych opcji. Domyślnie, Wget obsługujący adresy IPv6 będzie używał rodziny adresów określonych przez rekord \s-1DNS\s0 hosta. Jeśli \s-1DNS\s0 odpowie zarówno adresem IPv4 jak i IPv6, to Wget spróbuje połączyć się z nimi po kolei, dopóki mu się to nie uda (zob. też opcja \f(CW\-\-prefer\-family\fP opisana poniżej). .Sp Opcje te mogą posłużyć do celowego wymuszenia użycia rodzin adresów IPv4 lub IPv6 w systemach o podwójnej rodzinie adresów, zwykle w celu pomocy w debugowaniu lub do obsługi nieprawidłowej konfiguracji sieci. W tym samym czasie można użyć tylko jednej z opcji \fB\-\-inet6\-only\fP i \fB\-\-inet4\-only\fP. Żadna z nich nie jest dostępna we Wgecie skompilowanym bez obsługi IPv6. .IP \fB\-\-prefer\-family=none\fP/\fBIPv4\fP/\fBIPv6\fP 4 .IX Item --prefer-family=none/IPv4/IPv6 Gdy do wyboru będzie kilka adresów, łączy się najpierw z adresami z podanej rodziny. Kolejność adresów zwrócona przez \&\s-1DNS\s0 domyślnie jest używana bez zmian. .Sp Zapobiega się w ten sposób fałszywym błędom i próbom łączenia przy dostępnie do hostów, które obsługują zarówno adresy IPv6 jak i IPv4 z sieci IPv4. Na przykład \fBwww.kame.net\fP tłumaczy się na \&\fB2001:200:0:8002:203:47ff:fea5:3085\fP i \&\fB203.178.141.194\fP. Jeśli preferowaną rodziną adresów jest \f(CW\*(C`IPv4\*(C'\fP, to one są używane jako pierwsze; jeśli preferowaną rodziną jest \f(CW\*(C`IPv6\*(C'\fP, adresy IPv6 mają pierwszeństwo. Jeśli podaną wartością jest \f(CW\*(C`none\*(C'\fP, to używana jest kolejność adresów zwracana przez \s-1DNS\s0. .Sp W przeciwieństwie do opcji \fB\-4\fP i \fB\-6\fP, ta opcja nie wyklucza dostępu do którejś rodziny adresów \- zmienia jedynie \fIkolejność\fP wykorzystania adresów. Proszę również zauważyć, że zmiana kolejności wykonywana za pomocą tej opcji jest \fIstabilna\fP \- nie dotyka kolejności adresów w tej samej rodzinie. Oznacza to, że względna kolejność adresów IPv4 i adresów IPv6, we wszystkich przypadkach pozostaje bez zmian. .IP \fB\-\-retry\-connrefused\fP 4 .IX Item --retry-connrefused Uznaje "odrzucenie połączenia" za błąd przejściowy i próbuje ponownie. Zwykle Wget poddaje się w przypadku \s-1URL\s0\-i, przy których nie może się połączyć, ponieważ taki błąd uznawany jest za znak całkowitego niedziałania serwera i ponowne próby zwykle nie przyniosłyby rezultatu. Opcja jest przeznaczona do tworzenia kopii lustrzanych stron na niestabilnych serwerach, które mają tendencję do znikania na krótki czas z sieci. .IP \fB\-\-user=\fP\fIużytkownik\fP 4 .IX Item --user=user .PD 0 .IP \fB\-\-password=\fP\fIhasło\fP 4 .IX Item --password=password .PD Określa użytkownika \fIużytkownik\fP i hasło \fIhasło\fP do pobierania plików za pomocą \&\s-1FTP\s0 i \s-1HTTP\s0. Można przesłonić te parametry za pomocą opcji \fB\-\-ftp\-user\fP i \fB\-\-ftp\-password\fP w przypadku połączeń \&\s-1FTP\s0 oraz \fB\-\-http\-user\fP i \fB\-\-http\-password\fP w przypadku połączeń \s-1HTTP\s0. .IP \fB\-\-ask\-password\fP 4 .IX Item --ask-password Pyta o hasło po zestawieniu każdego połączenia. Nie można użyć tej opcji z \fB\-\-password\fP, ponieważ wzajemnie się wykluczają. .IP \fB\-\-no\-iri\fP 4 .IX Item --no-iri Wyłącza obsługę \s-1URI\s0 ze znakami narodowymi (\s-1IRI\s0). Opcja \fB\-\-iri\fP włącza ją. Obsługa \s-1IRI\s0 jest domyślnie włączona. .Sp Można ustawić domyślną wartość obsługi \s-1IRI\s0 za pomocą polecenia \f(CWiri\fP w \fI.wgetrc\fP, które może być przesłonięte z wiersza poleceń. .IP \fB\-\-local\-encoding=\fP\fIkodowanie\fP 4 .IX Item --local-encoding=encoding Wymusza użycie \fIkodowania\fP jako domyślnego kodowania systemowego. Wpływa to na sposób, w jaki Wget przekształca URL\-e podane jako argumenty do kodowania \s-1UTF\-8\s0, w celu obsługi \&\s-1IRI\s0. .Sp Wget używa funkcji \f(CWnl_langinfo()\fP, a następnie zmiennej środowiskowej \f(CWCHARSET\fP w celu ustalenia kodowania. Jeśli nie powiedzie się to, używane jest \s-1ASCII\s0. .Sp Można ustawić domyślne kodowanie lokalne za pomocą polecenia \f(CWlocal_encoding\fP w \fI.wgetrc\fP, które może być przesłonięte z wiersza poleceń. .IP \fB\-\-remote\-encoding=\fP\fIkodowanie\fP 4 .IX Item --remote-encoding=encoding Wymusza użycie \fIkodowania\fP jako domyślnego kodowania serwera zdalnego. Wpływa to na sposób tłumaczenia URI znajdowanych w plikach, z kodowania zdalnego na \s-1UTF\-8\s0 podczas pobierania rekurencyjnego.Opcja jest przydatna tylko do obsługi \&\s-1IRI\s0, w celu interpretacji znaków spoza ASCII. .Sp W przypadku \s-1HTTP\s0, kodowanie zdalne można znaleźć w nagłówku \s-1HTTP\s0 \f(CWContent\-Type\fP i w metaznaczniku \f(CWContent\-Type http\-equiv\fP. .Sp Można ustawić domyślne kodowanie za pomocą polecenia \f(CWremoteencoding\fP w \&\fI.wgetrc\fP, które może być przesłonięte z wiersza poleceń. .IP \fB\-\-unlink\fP 4 .IX Item --unlink Wymusza wykonywanie unlink na plikach, zamiast przebijania plików istniejących. Opcja jest przydatna w przypadku pobierania do katalogu zawierającego dowiązania zwykłe (twarde). .SS "Opcje katalogów" .IX Subsection "Directory Options" .IP \fB\-nd\fP 4 .IX Item -nd .PD 0 .IP \fB\-\-no\-directories\fP 4 .IX Item --no-directories .PD Nie tworzy hierarchii katalogów przy pobieraniu rekurencyjnym. Po włączeniu tej opcji wszystkie pliki będą zapisywane do bieżącego katalogu bez przebijania (jeśli nazwa pojawi się więcej niż raz, nazwy plików otrzymają rozszerzenie \fB.n\fP). .IP \fB\-x\fP 4 .IX Item -x .PD 0 .IP \fB\-\-force\-directories\fP 4 .IX Item --force-directories .PD Przeciwieństwo \fB\-nd\fP. Wymusza utworzenie hierarchii katalogów nawet jeśli nie miałaby być stworzona. Np. \fBwget \-x http://fly.srk.fer.hr/robots.txt\fP zapisze ściągnięty plik jako \fIfly.srk.fer.hr/robots.txt\fP. .IP \fB\-nH\fP 4 .IX Item -nH .PD 0 .IP \fB\-\-no\-host\-directories\fP 4 .IX Item --no-host-directories .PD Wyłącza tworzenie katalogów z nazwą hosta jako przedrostkiem. Domyślnie, \&\fB\-r http://fly.srk.fer.hr/\fP spowoduje utworzenie struktury katalogów zaczynającej się od \fIfly.srk.fer.hr/\fP, gdzie trafi cała reszta. Ta opcja wyłącza takie zachowanie. .IP \fB\-\-protocol\-directories\fP 4 .IX Item --protocol-directories Używa nazwy protokołu jako części nazwy katalogu plików lokalnych. Na przykład, po użyciu tej opcji \fBwget \-r http://\fP\fIhost\fP zostanie zapisane do katalogu \fBhttp/\fP\fIhost\fP\fB/...\fP zamiast do \fIhost\fP\fB/...\fP. .IP \fB\-\-cut\-dirs=\fP\fIliczba\fP 4 .IX Item --cut-dirs=number Ignoruje podaną \fIliczbę\fP składowych katalogu. Przydatne do precyzyjnego sterowania katalogami, w których będą składowane pliki z pobierania rekurencyjnego. .Sp Weźmy, na przykład, katalog \fBftp://ftp.xemacs.org/pub/xemacs/\fP. Jeżeli pobierzemy go z \fB\-r\fP, to lokalnie zostanie zachowany jako \&\fIftp.xemacs.org/pub/xemacs/\fP. Mimo że opcja \fB\-nH\fP pozwala na usunięcie części \fIftp.xemacs.org/\fP, nadal utkniemy z \fIpub/xemacs\fP. Tu właśnie z pomocą przychodzi \fB\*(--cut\-dirs\fP. Powoduje, że Wget "nie widzi" zadanej \fIliczby\fP składowych zdalnego katalogu. Oto kilka przykładów pokazujących, jak działa opcja \fB\*(--cut\-dirs\fP. .Sp .Vb 4 \& Brak opcji \-> ftp.xemacs.org/pub/xemacs/ \& \-nH \-> pub/xemacs/ \& \-nH \-\-cut\-dirs=1 \-> xemacs/ \& \-nH \-\-cut\-dirs=2 \-> . \& \& \-\-cut\-dirs=1 \-> ftp.xemacs.org/xemacs/ \& ... .Ve .Sp Jeśli chcemy po prostu pozbyć się struktury katalogów, to opcja ta jest podobna do kombinacji \fB\-nd\fP i \fB\-P\fP. Jednak \fB\*(--cut\-dirs\fP, w przeciwieństwie do \fB\-nd\fP, nie pozbywa się podkatalogów \*(-- na przykład, przy \fB\-nH \-\-cut\-dirs=1\fP, podkatalog \fIbeta/\fP będzie, zgodnie z oczekiwaniami, umieszczony w \fIxemacs/beta\fP. .IP "\fB\-P\fP \fIprefiks\fP" 4 .IX Item "-P prefix" .PD 0 .IP \fB\-\-directory\-prefix=\fP\fIprefiks\fP 4 .IX Item --directory-prefix=prefix .PD Ustawia przedrostek katalogów na \fIprefiks\fP. \fIPrzedrostek katalogów\fP oznacza katalog, zostaną zapisane wszystkie inne pliki i katalogi, tzn. wierzchołek drzewa pobierania. Domyślnym przedrostkiem jest \fB.\fP, katalog bieżący. .SS "Opcje HTTP" .IX Subsection "HTTP Options" .IP \fB\-\-default\-page=\fP\fInazwa\fP 4 .IX Item --default-page=name Używa \fInazwy\fP jako domyślnej nazwy pliku, gdy nie jest ona znana (np. w przypadku URL\-ów kończących się ukośnikiem), zamiast \fIindex.html\fP. .IP \fB\-E\fP 4 .IX Item -E .PD 0 .IP \fB\-\-adjust\-extension\fP 4 .IX Item --adjust-extension .PD Jeśli pobierany jest plik typu \fBapplication/xhtml+xml\fP lub \fBtext/html\fP a jego \s-1URL\s0 nie kończy się wyrażeniem regularnym \fB\e.[Hh][Tt][Mm][Ll]?\fP, to opcja ta spowoduje dodanie przyrostka \fB.html\fP do lokalnej nazwy pliku. Przydatne, na przykład, gdy tworzymy kopię lustrzaną witryny, która używa stron \&\fB.asp\fP, ale chcemy, by pozyskane strony dawały się przeglądać za pomocą własnego serwera Apache. Innym dobrym zastosowaniem jest pobieranie wyjścia generowanego przez skrypty CGI. \s-1URL\s0 typu \&\fBhttp://site.com/article.cgi?25\fP zostanie zachowany jako \&\fIarticle.cgi?25.html\fP. .Sp Proszę zauważyć, że pliki o zmienionych w ten sposób nazwach będą ponownie pobierane za każdym razem gdy będziemy odświeżać kopię lustrzaną witryny. Dzieje się tak, ponieważ Wget nie potrafi stwierdzić, że lokalny plik \fIX.html\fP odpowiada zdalnemu URL\-owi \fIX\fP (gdyż nie wie, że ten \s-1URL\s0 tworzy wyjście typu \fBtext/html\fP lub \fBapplication/xhtml+xml\fP). .Sp Wget upewni się też (stan na wersję 1.12), że pobierane pliki typu \fBtext/css\fP kończą się przyrostkiem \fB.css\fP. Zmieniono nazwę tej opcji z \fB\-\-html\-extension\fP, aby lepiej oddać to nowe zachowanie. Stara nazwa opcji jest wciąż akceptowana, ale jest przestarzała. .Sp W przyszłości, opcja może zostać poszerzona, aby objąć również przyrostki innych typów zawartości, w tym takich, które nie są przetwarzane przez Wget. .IP \fB\-\-http\-user=\fP\fIużytkownik\fP 4 .IX Item --http-user=user .PD 0 .IP \fB\-\-http\-password=\fP\fIhasło\fP 4 .IX Item --http-password=password .PD Określa nazwę użytkownika i hasło, które Wget prześle serwerowi \s-1HTTP\s0. W zależności od rodzaju protokołu wezwanie\-odpowiedź, Wget koduje je stosując albo uwierzytelnianie podstawowe (\f(CWbasic\fP, niechronione), albo w oparciu o skrót (\f(CWdigest\fP) lub też korzystając z metody Windowsa (\f(CWNTLM\fP). .Sp Inną metodę podania nazwy i hasła użytkownika jest wyszczególnienie ich w samym URL\-u. Obie te metody ujawniają hasło każdemu, kto zechce uruchomić \f(CWps\fP. Żeby uchronić hasła przed podpatrzeniem, należy przechowywać je w pliku \&\fI.wgetrc\fP lub \fI.netrc\fP i, za pomocą \f(CWchmod\fP, zapewnić tym plikom ochronę przed innymi użytkownikami. Jeżeli hasła są naprawdę ważne, w tych plikach też nie należy trzymać ich na stałe \*(-- proszę usunąć je z plików zaraz po rozpoczęciu pobierania przez Wgeta. .IP \fB\-\-no\-http\-keep\-alive\fP 4 .IX Item --no-http-keep-alive Wyłącza funkcję "keep\-alive" pobierań \s-1HTTP\s0. Wget zwykle prosi serwer o utrzymywanie otwartego połączenia, dzięki czemu, jeśli pobiera się więcej niż jeden dokument z tego samego serwera, są przesyłane tym samym połączeniem \s-1TCP\s0. Oszczędza to czas i redukuje obciążenie serwera. .Sp Opcja jest przydatna, gdy połączenia stałe (keep\-alive) nie działają poprawnie, np. z powodu błędu serwera lub niemożności obsługi takich połączeń przez skrypty po stronie serwera. .IP \fB\-\-no\-cache\fP 4 .IX Item --no-cache Wyłącza buforowanie po stronie serwera. W takim przypadku Wget wysyła zdalnemu serwerowi odpowiednią komendę (\fBPragma: no\-cache\fP), dzięki której plik zostanie pobrany z usługi zdalnej, a nie zwrócona zostanie wersja buforowana. Jest to szczególnie przydatne do pobierania i wymiatania przeterminowanych dokumentów z serwerów proxy. .Sp Domyślnie, buforowanie jest dozwolone. .IP \fB\-\-no\-cookies\fP 4 .IX Item --no-cookies Wyłącza używanie ciasteczek (cookies). Ciasteczka są mechanizmem do przechowywania stanu po stronie serwera. Serwer przesyła klientowi ciasteczko stosując nagłówek \f(CWSet\-Cookie\fP, a klient przy późniejszych żądaniach odpowiada tym samym ciasteczkiem. Ponieważ ciasteczka umożliwiają właścicielom serwera prowadzenie rejestrów gości i wymianę się tymi informacjami z innymi ośrodkami, niektórzy uważają je za pogwałcenie prywatności. Domyślnie cookies są używane, jednak ich \fIzapisywanie\fP nie jest domyślnie włączone. .IP "\fB\-\-load\-cookies\fP \fIplik\fP" 4 .IX Item "--load-cookies file" Przed pierwszym pobraniem \s-1HTTP\s0 wczytuje ciasteczka z \fIpliku\fP. \fIPlik\fP jest plikiem tekstowym w formacie, jaki pierwotnie zastosowano dla pliku \fIcookies.txt\fP przeglądarki Netscape. .Sp Na ogół korzysta się z tej opcji przy tworzeniu kopii lustrzanych tych ośrodków, które do skorzystania z części lub całości zasobów wymagają zalogowania się. Proces logowania się zwykle polega na tym, że po otrzymaniu od nas informacji uwierzytelniającej i jej zweryfikowaniu serwer \s-1WWW\s0 wysyła ciasteczko \s-1HTTP\s0. Następnie, gdy przeglądarka sięga do zasobów, odsyła serwerowi otrzymane ciasteczko, potwierdzając w ten sposób naszą tożsamość. .Sp Utworzenie kopii tego rodzaju witryny wymaga wysyłania przez Wget takich samych ciasteczek, jakie podczas komunikowania się z tym ośrodkiem przesyła nasza przeglądarka. Osiąga się to za pomocą \fB\*(--load\-cookies\fP \&\-\- wystarczy wskazać programowi lokalizację pliku \fIcookies.txt\fP, a on wyśle te same ciasteczka, które w tej samej sytuacji wysłałaby przeglądarka. Poszczególne przeglądarki przechowują tekstowe pliki ciasteczek w różnych miejscach: .RS 4 .ie n .IP """Netscape 4.x.""" 4 .el .IP "\f(CWNetscape 4.x.\fR" 4 .IX Item "Netscape 4.x." Ciasteczka są w \fI~/.netscape/cookies.txt\fP. .ie n .IP """Mozilla and Netscape 6.x.""" 4 .el .IP "\f(CWMozilla and Netscape 6.x.\fR" 4 .IX Item "Mozilla and Netscape 6.x." Plik ciasteczek Mozilli nazywa się również \fIcookies.txt\fP, jest położony gdzieś w \fI~/.mozilla\fP, w katalogu właściwym dla profilu użytkownika. Pełna ścieżka zazwyczaj kończy się czymś w rodzaju \&\fI~/.mozilla/default/coś\-dziwnego/cookies.txt\fP. .ie n .IP """Internet Explorer.""" 4 .el .IP "\f(CWInternet Explorer.\fR" 4 .IX Item "Internet Explorer." Ciasteczko, jakiego mógłby użyć Wget, można utworzyć korzystając z menu "Plik" i opcji "Importuj i Eksportuj", "Eksportuj pliki cookie". Zostało to przetestowane z Internet Explorerem 5 \*(-- nie ma gwarancji, że będzie działać z wcześniejszymi wersjami. .ie n .IP """Other browsers.""" 4 .el .IP "\f(CWOther browsers.\fR" 4 .IX Item "Other browsers." Jeżeli do tworzenia ciasteczek korzysta się z innej przeglądarki, \&\fB\*(--load\-cookies\fP będzie działać tylko wtedy, gdy uda się je zlokalizować lub utworzyć plik ciasteczek w formacie Netscape, jakiego oczekuje Wget. .RE .RS 4 .Sp Jeśli nie można skorzystać z \fB\*(--load\-cookies\fP, jest jeszcze inna możliwość. Jeśli używana przeglądarka udostępnia "menedżera plików cookie", można z niego skorzystać, żeby podglądnąć ciasteczka, jakie zostały wykorzystane podczas uzyskiwania dostępu do witryny, której kopię chce się utworzyć. Proszę zapisać nazwę i wartość ciasteczka, a następnie ręcznie nakazać Wgetowi wysłanie ciasteczka o zadanej postaci, obchodząc równocześnie "oficjalny" kod odpowiedzialny za obsługę ciasteczek: .Sp .Vb 1 \& wget \-\-no\-cookies \-\-header "Cookie:I=I" .Ve .RE .IP "\fB\-\-save\-cookies\fP \fIplik\fP" 4 .IX Item "--save-cookies file" Zachowuje ciasteczka do \fIpliku\fP przed wyjściem. Nie zostaną zapisane ciasteczka przeterminowane lub nieposiadające daty ważności (zwane "ciasteczkami sesyjnymi"); por. \fB\-\-keep\-session\-cookies\fP. .IP \fB\-\-keep\-session\-cookies\fP 4 .IX Item --keep-session-cookies Po podaniu, powoduje że \fB\-\-save\-cookies\fP zachowuje również ciasteczka sesyjne, które zwykle nie są zapisywane, ponieważ są przeznaczone do zachowania w pamięci i usunięcia z niej po zamknięciu przeglądarki. Zachowywanie ich może być przydatne na stronach, które wymagają logowania lub odwiedzenia strony głównej przed uzyskaniem dostępu do innych stron. Po skorzystaniu z tej opcji, różne przebiegi Wgeta mogą być traktowane jako jedna sesja przeglądarki, w zależności od strony internetowej. .Sp Ponieważ format pliku ciasteczek nie przechowuje zwykle ciasteczek sesyjnych, Wget oznacza je znacznikiem czasowym przedawnienia równym 0. Opcja \fB\-\-load\-cookies\fP rozpoznaje je jako ciasteczka sesyjne, lecz może to zmylić inne przeglądarki. Proszę zwrócić uwagę, że tak załadowane ciasteczka będą traktowane jak inne ciasteczka sesji, co oznacza, że trzeba użyć opcji \fB\-\-keep\-session\-cookies\fP ponownie, aby zachować je za pomocą opcji \fB\-\-save\-cookies\fP. .IP \fB\-\-ignore\-length\fP 4 .IX Item --ignore-length Niestety, niektóre serwery \s-1HTTP\s0 (dokładniej mówiąc, programy \s-1CGI\s0) wysyłają błędne nagłówki \f(CWContent\-Length\fP, co powoduje, że Wget głupieje, sądząc, że nie została pobrana całość dokumentu. Syndrom ten można uchwycić, gdy Wget próbuje w kółko pobierać ten sam dokument, za każdym razem twierdząc, że (inaczej niż zwykle) połączenie zostało zamknięte na dokładnie tym samym bajcie. .Sp Wywołany z tą opcją, Wget będzie ignorował nagłówek \f(CWContent\-Length\fP, tak jakby nie istniał. .IP \fB\-\-header=\fP\fIwiersz\-nagłówka\fP 4 .IX Item --header=header-line Wysyła \fIwiersz\-nagłówka\fP razem z pozostałą częścią nagłówka w każdym żądaniu \s-1HTTP\s0. Podany nagłówek jest wysyłany bez zmian, tak więc musi zawierać nazwę i wartość (po dwukropku) i nie może zawierać znaku nowego wiersza. .Sp Możliwe jest określenie więcej niż jednego dodatkowego nagłówka przez kilkakrotne podanie opcji \fB\-\-header\fP. .Sp .Vb 3 \& wget \-\-header=\*(AqAccept\-Charset: iso\-8859\-2\*(Aq \e \& \-\-header=\*(AqAccept\-Language: hr\*(Aq \e \& http://fly.srk.fer.hr/ .Ve .Sp Podanie pustego łańcucha jako nagłówka kasuje wszystkie uprzednio zdefiniowane przez użytkownika nagłówki. .Sp Od Wgeta 1.10, można użyć tej opcji do przesłonięcia nagłówków, które byłyby wygenerowane automatycznie. Oto przykład nakazania Wgetowi połączenie z komputerem lokalnym, jednak podając \fBfoo.bar\fP w nagłówku \f(CWHost\fP: .Sp .Vb 1 \& wget \-\-header="Host: foo.bar" http://localhost/ .Ve .Sp W wersjach poniżej 1.10, takie użycie opcji \fB\-\-header\fP powodowało wysyłanie zduplikowanych nagłówków. .IP \fB\-\-max\-redirect=\fP\fIliczba\fP 4 .IX Item --max-redirect=number Określa maksymalną liczbę przekierowań w celu dotarcia do zasobu. Domyślnie jest to 20, czyli znaczniej więcej niż z reguły potrzeba. Opcja może się przydać, jeśli zajdzie potrzeba pozwolenia na więcej (lub mniej) przekierowań. .IP \fB\-\-proxy\-user=\fP\fIużytkownik\fP 4 .IX Item --proxy-user=user .PD 0 .IP \fB\-\-proxy\-passwd=\fP\fIhasło\fP 4 .IX Item --proxy-password=password .PD Określają nazwę użytkownika i hasło, które zostaną użyte do uwierzytelnianiana serwerze pośredniczącym. Wget koduje je stosując podstawowy (\f(CWbasic\fP) schemat uwierzytelniania. .Sp Odnoszą się do tego podobne zagadnienia związane z bezpieczeństwem, jak w przypadku opcji \fB\-\-http\-password\fP. .IP \fB\-\-referer=\fP\fIurl\fP 4 .IX Item --referer=url Zamieszcza nagłówek "Referer: \fIurl\fP" w żądaniu \s-1HTTP\s0. Przydatne do pobierania dokumentów z takim przetwarzaniem po stronie serwera, które zakłada, że są one zawsze pobierane przez interaktywne przeglądarki internetowe i uznawane za poprawne tylko wtedy, gdy Referer jest ustawione na jedną ze stron, które na nie wskazują. .IP \fB\-\-save\-headers\fP 4 .IX Item --save-headers Zapisuje nagłówki wysyłane przez serwer \s-1HTTP\s0 do pliku, przed właściwą zawartością, z pustym wierszem jako separatorem. .IP "\fB\-U\fP \fInazwa\-agenta\fP" 4 .IX Item "-U agent-string" .PD 0 .IP \fB\-\-user\-agent=\fP\fInazwa\-agenta\fP 4 .IX Item --user-agent=agent-string .PD Serwerowi \s-1HTTP\s0 przedstawia się jako agent o podanej nazwie. .Sp Protokół \s-1HTTP\s0 pozwala klientom na podanie, za pomocą pola \&\f(CWUser\-Agent\fP nagłówka swojej tożsamości. Umożliwia to rozróżnianie oprogramowania \s-1WWW\s0, zwykle do celów statystycznych lub śledzenia naruszeń protokołu. Wget normalnie przedstawia się jako \fBWget/\fP\fIwersja\fP, gdzie \fIwersja\fP jest aktualnym numerem wersji programu. .Sp Znane są jednak pewne witryny narzucające politykę przykrawania wyników stosownie do informacji dostarczonej im w polu \f(CWUser\-Agent\fP. Mimo iż koncepcyjnie nie jest to taki zły pomysł, zaczął być nadużywany przez serwery odmawiające informacji klientom innym niż (kiedyś) Netscape lub, częściej, Internet Explorer. Ta opcja umożliwia zmianę linii \f(CWUser\-Agent\fP wysyłanej przez Wget. Nie zachęcamy do używania tej opcji, chyba że z pełną świadomością. .Sp Podanie pustego łańcucha za pomocą \fB\-\-user\-agent=""\fP powoduje, że Wget nie będzie wysyłał nagłówka \f(CWUser\-Agent\fP w żądaniach \s-1HTTP\s0. .IP \fB\-\-post\-data=\fP\fIłańcuch\fP 4 .IX Item --post-data=string .PD 0 .IP \fB\-\-post\-file=\fP\fIplik\fP 4 .IX Item --post-file=file .PD Używa metody \s-1POST\s0 do wszystkich żądań \s-1HTTP\s0 i wysyła podane dane w ciele żądania. \fB\-\-post\-data\fP wysyła \fIłańcuch\fP jako dane, podczas gdy \fB\-\-post\-file\fP wysyła zawartość \fIpliku\fP. W pozostałych aspektach ich działanie jest identyczne. W szczególności \fIobie\fP opcje oczekują zawartości w postaci \f(CWklucz=wartość&klucz2=wartość2\fP, kodowaniem znaków specjalnych w postaci procentowej; jedyną różnicą jest, że jedna oczekuje zawartości jako parametru wiersza polecenia, a druga akceptuje swą treść z pliku. W szczególności, \fB\-\-post\-file\fP \fInie\fP przysyła plików w postaci załączników, muszą być to dane w postaci \f(CWklucz=wartość\fP (z właściwym kodowaniem "procentowym"), jak zaznaczono wyżej. Wget nie obsługuje obecnie \f(CWmultipart/form\-data\fP przy przesyłaniu danych \s-1POST\s0, a jedynie \f(CWapplication/x\-www\-form\-urlencoded\fP. Proszę użyć jedynie jednej z opcji \fB\-\-post\-data\fP i \fB\-\-post\-file\fP. .Sp Proszę zauważyć, że wget nie wymaga aby zawartość była w postaci \&\f(CW\*(C`klucz1=wartość1&klucz2=wartość2\*(C'\fP ani nie sprawdza tego. Wget przesyła takie dane, jakie mu dostarczono. Większość serwerów oczekuje jednak, aby dane \s-1POST\s0 występowały w powyższej postaci przy przetwarzaniu formularzy \s-1HTML\s0. .Sp Proszę zwrócić uwagę, że Wget musi znać rozmiar danych \s-1POST\s0 z góry. W związku z tym, argumentem do opcji \f(CW\-\-post\-file\fP musi być zwykły plik; przekazanie potoku FIFO lub czegoś takiego jak \fI/dev/stdin\fP nie zadziała. Nie jest do końca jasne, jak obejść to ograniczenie wpisane w protokół \s-1HTTP/1\s0.0. Choć \s-1HTTP/1\s0.1 wprowadza transfer \fIfragmentaryczny\fP, który nie wymaga wiedzy o długości żądania z góry, to klient nie może go używać, dopóki nie wie, że komunikuje się z serwerem \s-1HTTP/1\s0.1. Nie może tego wiedzieć, dopóki nie otrzyma odpowiedzi, która wymaga pełnego żądania... .Sp Uwaga: Według stanu na wersję 1.15 przy przekierowaniu Wgeta po sfinalizowaniu żądania \s-1POST\s0, zachowanie programu będzie zależało od kodu zwróconego przez serwer. Jeśli będzie to 301 Moved Permanently, 302 Moved Temporarily lub 307 Temporary Redirect, Wget, zgodnie z \s-1RFC2616,\s0, będzie kontynuował wysyłanie żądania \s-1POST\s0. Jeśli serwer chce zmienić metodę żądań klienta przy przekierowaniu powinien wysłać kod 303 See Other. .Sp Przykład pokazuje, jak zalogować się do serwera używającego \s-1POST\s0, a następnie przejść do pobierania żądanych stron, dostępnych prawdopodobnie tylko dla użytkowników uwierzytelnionych: .Sp .Vb 4 \& # Logowanie do serwera. Można to zrobić tylko raz. \& wget \-\-save\-cookies cookies.txt \e \& \-\-post\-data 'user=foo&password=bar' \e \& http://server.com/auth.php \& \& # Teraz przechwytujemy stronę lub strony o które nam chodzi. \& wget \-\-load\-cookies cookies.txt \e \& \-p http://server.com/interesting/article.php .Ve .Sp Jeśli serwer używa ciasteczek sesji do śledzenia uwierzytelnienia użytkownika, to powyższy przykład nie zadziała, ponieważ \fB\-\-save\-cookies\fP nie zachowa ich (podobnie jak przeglądarki), a plik \fIcookies.txt\fP będzie pusty. W takim przypadku, oprócz \fB\-\-save\-cookies\fP należy użyć również \fB\-\-keep\-session\-cookies\fP. .IP \fB\-\-method=\fP\fImetoda\-HTTP\fP 4 .IX Item --method=HTTP-Method Do skryptów "restowych" (RESTfull, gdzie REST oznacza Representational State Transfer) Wget pozwala na wysłanie innych metod \s-1HTTP\s0 bez konieczności jawnego ustawiania ich przy pomocy opcji \fB\-\-header=Header\-Line\fP. Wget użyje takiego łańcucha, jaki jest mu podany po \fB\-\-method\fP jako metoda \s-1HTTP\s0 do serwera. .IP \fB\-\-body\-data=\fP\fIłańcuch\-danych\fP 4 .IX Item --body-data=Data-String .PD 0 .IP \fB\-\-body\-file=\fP\fIplik\-danych\fP 4 .IX Item --body-file=Data-File .PD Opcja musi być ustawiona gdy konieczne jest wysłanie dodatkowych danych do serwera przy użyciu metody podanej w \fB\-\-method\fP. \fB\-\-body\-data\fP wysyła \fIłańcuch\-danych\fP jako dane, a \fB\-\-body\-file\fP wysyła zawartość \fIpliku\-danych\fP. Poza tym obie opcje działają tak samo. .Sp Obecnie \fB\-\-body\-file\fP \fInie\fP służy do transmisji plików jako całości. Wget nie obsługuje w tej chwili \f(CW\*(C`multipart/form\-data\*(C'\fP do transmisji danych, a jedynie \f(CW\*(C`application/x\-www\-form\-urlencoded\*(C'\fP. W przyszłości może się to zmienić tak, aby wget wysyłał \fB\-\-body\-file\fP jako cały plik zamiast wysyłania jego zawartości na serwer. Proszę zauważyć, że Wget musi znać wpierw zawartość danych \&\s-1BODY\s0, dlatego argument do opcji \fB\-\-body\-file\fP powinien być zwykłym plikiem. Więcej szczegółów znajduje się w opisie opcji \fB\-\-post\-file\fP. Powinno się podawać albo opcję \fB\-\-body\-data\fP albo \fB\-\-body\-file\fP. .Sp Jeśli Wget zostanie przekierowany po sfinalizowaniu żądania, wznowi bieżącą metodę i będzie wysyłał żądanie \s-1GET\s0 aż do zakończenia przekierowania. Jest tak w przypadku wszystkich kodów z wyjątkiem 307 Temporary Redirect, który służy do bezpośredniego wskazania, ze metoda \fInie\fP powinna się zmienić. Inny wyjątek ma miejsce gdy metoda jest ustawiona na \f(CW\*(C`POST\*(C'\fP, ponieważ wówczas przestrzegane są zasady określone przez \fB\-\-post\-data\fP. .IP \fB\-\-content\-disposition\fP 4 .IX Item --content-disposition Opcja włącza eksperymentalną (niepełną) obsługę nagłówka \f(CWContent\-Disposition\fP. Może to obecnie spowodować dodatkowe kluczenie serwera związane z żądaniami \f(CWHEAD\fP, znane jest również kilka błędów, co powoduje, że opcja ta domyślnie nie jest włączona. .Sp Opcja jest przydatna niektórym programom \s-1CGI\s0 pobierającym pliki, które używają nagłówków \f(CWContent\-Disposition\fP do opisania nazwy pobieranego pliku. .IP \fB\-\-content\-on\-error\fP 4 .IX Item --content-on-error Jeśli ta opcja jest włączona, to wget nie będzie pomijał zawartości gdy serwer odpowie kodem statusu http wskazującym na błąd. .IP \fB\-\-trust\-server\-names\fP 4 .IX Item --trust-server-names Jeśli jest włączona, przy przekierowaniu ostatnia część przekierowującego \s-1URL\s0\-a będzie używana jako lokalna nazwa pliku. Domyślnie korzysta się z ostatniej części \s-1URL\0\-a pierwotnego. .IP \fB\-\-auth\-no\-challenge\fP 4 .IX Item --auth-no-challenge Jeśli opcja jest podana, Wget będzie wysyłał proste (Basic) informacje uwierzytelniające \s-1HTTP\s0 (nazwa użytkownika i hasło w jawnym tekście) przy wszystkich żądaniach, tak jak domyślnie robił to Wget w wersjach 1.10.2 i wcześniejszych. .Sp Używanie tej opcji nie jest zalecane, jako że została przeznaczona jedynie do obsługiwania kilku zapomnianych serwerów, które nigdy nie wysyłają pytań o uwierzytelnienie \s-1HTTP\s0, lecz akceptują nieżądane informacje uwierzytelniające, oprócz uwierzytelnienia opartego na formularzu. .SS "Opcje (\s-1SSL/TLS\s0) \s-1HTTPS\s0" .IX Subsection "HTTPS (SSL/TLS) Options" W celu obsługi szyfrowanych pobierań \s-1HTTP\s0 (\s-1HTTPS\s0), Wget musi być skompilowany z dodatkową biblioteką \s-1SSL\s0 \- obecnie OpenSSL. Jeśli Wget jest skompilowany bez obsługi \s-1SSL\s0, żadna z tych opcji nie będzie dostępna. .IP \fB\-\-secure\-protocol=\fP\fIprotokół\fP 4 .IX Item --secure-protocol=protocol Wybiera protokół zabezpieczeń. Poprawnymi wartościami są \fBauto\fP, \fBSSLv2\fP, \fBSSLv3\fP, \fBTLSv1\fP i \fB\s-1PFS\s0\fP. Jeśli używane jest \fBauto\fP, automatycznego wyboru protokołu dokonuje biblioteka \s-1SSL\s0, co jest osiągane przez wysłanie pozdrowienia SSLv2 z informacją o obsłudze SSLv3 i TLSv1. Tak jest domyślnie. .Sp Podanie \fBSSLv2\fP, \fBSSLv3\fP lub \fBTLSv1\fP wymusza użycie odpowiedniego protokołu. Jest to przydatne przy komunikacji ze starymi i błędnymi implementacjami \s-1SSL\s0 serwera, które nie pozwalają na łatwy wybór poprawnej wersji protokołu przez bibliotekę \&\s-1SSL\s0. Na szczęście, takie serwery są rzadkością. .Sp Określenie \fB\s-1PFS\s0\fP wymusza używanie zestawów kluczy Perfect Forward Security (PFS). W skrócie, \s-1PFS\s0 zwiększa bezpieczeństwo tworząc jednorazowy klucz do każdego połączenia. Używa też nieco więcej mocy \s-1CPU zarówno na kliencie jak i na serwerze. Używamy kluczy, które są uznawane za bezpieczne (tzn. np nie jest to \s-1MD4\s0) oraz protokołu \s-1TLS\s0. .IP \fB\-\-https\-only\fP 4 .IX Item --https-only W trybie rekurencyjnym podąża wyłącznie za odnośnikami \s-1HTTPS\s0. .IP \fB\-\-no\-check\-certificate\fP 4 .IX Item --no-check-certificate Nie sprawdza certyfikatu serwera pod kątem dostępnego ośrodka certyfikacji. Nie wymaga również tego, aby nazwa hosta \s-1URL\-a\s0 pasowała do nazwy ogólnej w certyfikacie. .Sp Od wersji 1.10, Wget domyślnie weryfikuje certyfikat serwera w odniesieniu do znanych ośrodków certyfikacji, przerywając nawiązanie połączenia \s-1SSL\s0 (handshaking) i pobieranie pliku, jeśli weryfikacja się nie powiedzie. Choć zwiększa się w ten sposób bezpieczeństwo pobierań, zrywa to jednak kompatybilność z niektórymi stronami, które działały z poprzednimi wersjami Wgeta, szczególnie korzystającymi z podpisanych przez siebie, wygasłych lub niepoprawnych z innego powodu certyfikatów. Opcja ta wymusza "niebezpieczny" tryb działania, który zmienia błędy weryfikacji certyfikatów w ostrzeżenia i pozwala kontynuować. .Sp Jeśli wystąpią błędy "weryfikacji certyfikatu" lub błąd o treści "nazwa w certyfikacie nie pasuje do żądanej nazwy hosta", można użyć tej opcji aby ominąć weryfikację i kontynuować pobieranie. \fIProszę używać tej opcji tylko wtedy, gdy jest się przekonanym o wiarygodności strony lub gdy kompletnie nie dba się o poprawność jej certyfikatu\fP. Przy przesyłaniu poufnych lub ważnych danych, niesprawdzanie certyfikatu jest zwykle bardzo złym pomysłem. .IP \fB\-\-certificate=\fP\fIplik\fP 4 .IX Item --certificate=file Używa certyfikatu klienta z \fIpliku\fP. Jest to konieczne w przypadku serwerów wymagających certyfikatów od klientów, którzy się z nimi łączą. Zwykle taki certyfikat nie jest wymagany, a ten przełącznik jest opcjonalny. .IP \fB\-\-certificate\-type=\fP\fItyp\fP 4 .IX Item --certificate-type=type Określa typ certyfikatu klienta. Poprawnymi wartościami są \fB\s-1PEM\s0\fP (zakładany domyślnie) i \fBDER\fP, znany również jako \fBASN1\fP. .IP \fB\-\-private\-key=\fP\fIplik\fP 4 .IX Item --private-key=file Odczytuje klucz prywatny z \fIpliku\fP. Pozwala to na dostarczenie klucza prywatnego w oddzielnym od certyfikatu pliku. .IP \fB\-\-private\-key\-type=\fP\fItyp\fP 4 .IX Item --private-key-type=type Określa typ klucza prywatnego. Akceptowanymi wartościami są \fB\s-1PEM\s0\fP (domyślnie) i \fB\s-1DER\s0\fP. .IP \fB\-\-ca\-certificate=\fP\fIplik\fP 4 .IX Item --ca-certificate=file Używa \fIpliku\fP jako pliku z zestawem ośrodków certyfikacji (\*(L"\s-1CA\*(R"\s0) do weryfikacji pośredników. Certyfikaty muszą być w formacie \s-1PEM\s0. .Sp Bez tej opcji, Wget szuka certyfikatów \s-1CA\s0 w lokalizacji systemowej, wybranej podczas instalacji OpenSSL. .IP \fB\-\-ca\-directory=\fP\fIkatalog\fP 4 .IX Item --ca-directory=directory Określa katalog zawierający certyfikaty \s-1CA\s0 w formacie \s-1PEM\s0. Każdy plik zawiera certyfikat \s-1CA\s0, a nazwa pliku jest oparta o wartości skrótu wyliczonego na podstawie certyfikatu. Osiąga się to przetwarzając katalog certyfikatów narzędziem \f(CWrehash\fP pochodzącego z OpenSSL. Używanie \fB\-\-ca\-directory\fP jest efektywniejsze od \fB\-\-ca\-certificate\fP w przypadku, gdy zainstalowanych jest wiele certyfikatów, ponieważ pozwala Wgetowi pobierać certyfikaty na żądanie. .Sp Bez tej opcji, Wget szuka certyfikatów \s-1CA\s0 w lokalizacji systemowej, wybranej podczas instalacji OpenSSL. .IP \fB\-\-random\-file=\fP\fIplik\fP 4 .IX Item --random-file=file Używa \fIpliku\fP jako źródła losowych danych służących za ziarno do generatora liczb pseudolosowych, w systemach pozbawionych \fI/dev/random\fP. .Sp W takich systemach biblioteka \s-1SSL\s0 wymaga zewnętrznego źródła losowości do rozpoczęcia pracy. Może być \s-1EGD\s0 (por. \&\fB\-\-egd\-file\fP poniżej) lub odczyt z zewnętrznego źródła podanego przez użytkownika. Jeśli nie poda się tej opcji, Wget poszuka losowych danych w \f(CW$RANDFILE\fP lub, jeśli zmienna nie jest ustawiona, w \fI$HOME/.rnd\fP. Jeśli żadna z metod się nie powiedzie, prawdopodobnie nie będzie się dało zastosować szyfrowania \s-1SSL\s0. .Sp Pojawienie się błędu "Could not seed OpenSSL \s-1PRNG\s0; disabling \s-1SSL\s0." oznacza, że należy zapewnić losowe dane korzystając z jednej z powyższych metod. .IP \fB\-\-egd\-file=\fP\fIplik\fP 4 .IX Item --egd-file=file Używa \fIpliku\fP jako gniazda \s-1EGD\s0. \s-1EGD\s0 to skrót od \fIEntropy Gathering Daemon\fP (demon pozyskujący entropię), programu działającemu w przestrzeni użytkownika, który zbiera dane z różnych nieprzewidywalnych źródeł w systemie i udostępnia je innym programom, które mogą ich potrzebować. Oprogramowanie szyfrujące, takie jak biblioteka \s-1SSL\s0 wymaga źródeł niepowtarzającej się losowości, do wykorzystania jako ziarno generatora liczb losowych, używanego do tworzenia kluczy silnych kryptograficznie. .Sp OpenSSL pozwala użytkownikowi podać swoje źródło entropii za pomocą zmiennej środowiskowej \&\f(CWRAND_FILE\fP. Jeśli pozostanie ona nieustawiona lub podany plik nie tworzy wystarczającej losowości, OpenSSL odczyta dane losowe z gniazda \s-1EGD\s0 podanego za pomocą opisywanej opcji. .Sp Jeśli nie poda się tej opcji (ani nie użyje się równoważnego polecenia uruchomieniowego), \s-1EGD\s0 nigdy nie zostanie użyte. Mechanizm ten nie jest potrzebny w nowoczesnych systemach uniksowych, obsługujących \fI/dev/random\fP. .IP \fB\-\-warc\-file=\fP\fIplik\fP 4 .IX Item --warc-file=file Używa \fIpliku\fP jako celu pliku \s-1WARC\s0. .IP \fB\-\-warc\-header=\fP\fIłańcuch\fP 4 .IX Item --warc-header=string Używa \fIłańcucha\fP jako rekordu warcinfo. .IP \fB\-\-warc\-max\-size=\fP\fIrozmiar\fP 4 .IX Item --warc-max-size=size Ustawia maksymalny rozmiar plików \s-1WARC\s0 na \fIrozmiar\fP. .IP \fB\-\-warc\-cdx\fP 4 .IX Item --warc-cdx Zapisuje pliku indeksu \s-1CDX\s0. .IP \fB\-\-warc\-dedup=\fP\fIpliku\fP 4 .IX Item --warc-dedup=file Nie przechowuje rekordów wyszczególnionych w danym pliku \s-1CDX\s0. .IP \fB\-\-no\-warc\-compression\fP 4 .IX Item --no-warc-compression Nie kompresuje plików \s-1WARC\s0 za pomocą \s-1GZIP\s0. .IP \fB\-\-no\-warc\-digests\fP 4 .IX Item --no-warc-digests Nie oblicza sum \s-1SHA1\s0. .IP \fB\-\-no\-warc\-keep\-log\fP 4 .IX Item --no-warc-keep-log Nie przechowuje pliku dziennika w rekordzie \s-1WARC\s0. .IP \fB\-\-warc\-tempdir=\fP\fIkatalog\fP 4 .IX Item --warc-tempdir=dir Określa położenie plików tymczasowych tworzonych przy zapisie \s-1WARC\s0. .SS "Opcje \s-1FTP\s0" .IX Subsection "FTP Options" .IP \fB\-\-ftp\-user=\fP\fIużytkownik\fP 4 .IX Item --ftp-user=user .PD 0 .IP \fB\-\-ftp\-password=\fP\fIhasło\fP 4 .IX Item --ftp-password=password .PD Określa nazwę użytkownika i hasło serwera \s-1FTP\s0. Bez tej opcji (i równoważnej opcji uruchomieniowej) używane jest domyślne hasło \fB\-wget@\fP, używane zwykle do anonimowych \s-1FTP\s0. .Sp Inną metodę podania nazwy i hasła użytkownika jest wyszczególnienie ich w samym URL\-u. Obie te metody ujawniają hasło każdemu, kto zechce uruchomić \f(CWps\fP. Żeby uchronić hasła przed podpatrzeniem, należy przechowywać je w pliku \&\fI.wgetrc\fP lub \fI.netrc\fP i, za pomocą \f(CWchmod\fP, zapewnić tym plikom ochronę przed innymi użytkownikami. Jeżeli hasła są naprawdę ważne, w tych plikach też nie należy trzymać ich na stałe \*(-- proszę usunąć je z plików zaraz po rozpoczęciu pobierania przez Wgeta. .IP \fB\-\-no\-remove\-listing\fP 4 .IX Item --no-remove-listing Nie usuwa tymczasowych plików \fI.listing\fP generowanych przez odczyty \s-1FTP\s0. Normalnie, pliki te zawierają nieprzetworzone listingi katalogów otrzymane z serwerów \s-1FTP\s0. Pozostawienie ich może się przydać do celów diagnostycznych lub łatwego sprawdzenia zawartości katalogów zdalnego serwera (np. do sprawdzenia, że tworzona kopia lustrzana jest kompletna). .Sp Proszę zauważyć, że mimo iż Wget zapisuje w tym przypadku do pliku o znanej nazwie, nie jest to dziura w zabezpieczeniach w sytuacji, gdy użytkownik stworzy \&\fI.listing\fP jako dowiązanie symboliczne do \fI/etc/passwd\fP czy innego pliku i poprosi superużytkownika (\f(CWroot\fPa) o uruchomienie Wget w tym katalogu. W zależności od użytych opcji, Wget albo odmówi zapisu do \&\fI.listing\fP (co spowoduje niepowodzenie operacji na maskach, rekurencyjnej czy zależnej od znaczników czasu), albo dowiązanie symboliczne zostanie usunięte i zastąpione faktycznym plikiem \fI.listing\fP, albo też listing zostanie zapisany do pliku \fI.listing.numer\fP. .Sp Choć ta sytuacja nie stwarza kłopotów, jednak \f(CWroot\fP nie powinien nigdy uruchamiać Wget w katalogu niezaufanego użytkownika. Użytkownik taki mógłby na przykład dowiązać \fIindex.html\fP do \fI/etc/passwd\fP i poprosić \&\f(CW\*(C`root\*(C'\fPa o uruchomienie Wget z opcjami \fB\-N\fP lub \fB\-r\fP, tak że plik ten zostałby nadpisany. .IP \fB\-\-no\-glob\fP 4 .IX Item --no-glob Wyłącza obsługę masek w przypadku \s-1FTP\s0. Obsługa masek oznacza, że można używać znaków specjalnych, \fIuogólniających\fP (wieloznaczników), takich jak \fB*\fP, \fB?\fP, \fB[\fP i \fB]\fP, do pobrania większej liczby plików z tego samego katalogu naraz, np. .Sp .Vb 1 \& wget ftp://gnjilux.srk.fer.hr/*.msg .Ve .Sp Domyślnie obsługa masek będzie włączona jeśli \s-1URL\s0 zawiera znaki uogólniające. Tej opcji można użyć do włączenia bądź wyłączenia obsługi masek na stałe. .Sp Może zajść potrzeba ujęcia URL\-a w znaki cudzysłowu, by uchronić go przed rozwinięciem przez powłokę. Obsługa masek powoduje, że Wget oczekuje listingu katalogu, którego postać jest zależna od systemu. Z tego powodu obecnie działa tylko z uniksowymi serwerami \s-1FTP\s0 (i z tymi, które potrafią emulować wyjście uniksowego \f(CWls\fP). .IP \fB\-\-no\-passive\-ftp\fP 4 .IX Item --no-passive-ftp Wyłącza użycie \fIpasywnego\fP trybu transferu \s-1FTP\s0. Pasywny \s-1FTP\s0 nakazuje klientowi łączącemu się z serwerem zestawić połączenie, zamiast wykorzystywać inne rozwiązania. .Sp Jeśli komputer ma bezpośrednie połączenie z Internetem, to zarówno pasywne jak i aktywne \s-1FTP\s0 powinny działać tak samo dobrze. Za większością zapór sieciowych i konfiguracji \s-1NAT\s0, pasywny \s-1FTP\s0 ma większą szansę działania. Jednak w niektórych rzadkich konfiguracjach zapór, aktywny \s-1FTP\s0 działa, a pasywny \s-1FTP\s0 nie. Jeśli zachodzi prawdopodobieństwo, że ma miejsce ta sytuacja, proszę użyć opisywanej opcji lub ustawić w swym pliku konfiguracyjnym \f(CWpassive_ftp=off\fP. .IP \fB\-\-preserve\-permissions\fP 4 .IX Item --preserve-permissions Zachowuje uprawnienia zdalnych plików zamiast uprawnień wynikających z umask. .IP \fB\-\-retr\-symlinks\fP 4 .IX Item --retr-symlinks Zwykle przy rekurencyjnym pobieraniu katalogów \s-1FTP\s0, gdy program natknie się na dowiązanie symboliczne, plik docelowy nie jest pobierany, natomiast tworzone jest odpowiednie dowiązanie w lokalnym systemie plików. Plik docelowy nie jest pobierany, chyba że pobieranie rekurencyjne dosięgło go bezpośrednio. .Sp Przy opcji \fB\-\-retr\-symlinks\fP Wget podąża za dowiązaniem symbolicznym i pobiera plik, na który ono wskazuje. Obecnie opcja ta nie powoduje tłumaczenia dowiązań symbolicznych katalogów i dalszego pobierania rekurencyjnego w nim, lecz w przyszłości powinna otrzymać taką możliwości. .Sp Proszę zauważyć, że przy pobieraniu pliku (nie katalogu) podanego w wierszu poleceń, a nie osiągniętego z powodu pobierania rekurencyjnego, opcja nie odnosi skutku. W takich przypadkach plik docelowy dowiązania jest zawsze pobierany. .SS "Opcje pobierania rekurencyjnego" .IX Subsection "Recursive Retrieval Options" .IP \fB\-r\fP 4 .IX Item -r .PD 0 .IP \fB\-\-recursive\fP 4 .IX Item --recursive .PD Włącza pobieranie rekurencyjne. Domyślny maksymalny poziom wynosi 5. .IP "\fB\-l\fP \fIgłębokość\fP" 4 .IX Item "-l depth" .PD 0 .IP \fB\-\-level=\fP\fIgłębokość\fP 4 .IX Item --level=depth .PD Podaje maksymalny poziom głębokości rekurencji. .IP \fB\-\-delete\-after\fP 4 .IX Item --delete-after Ta opcja nakazuje Wget usunięcie każdego z plików, jaki pobiera, \fIpo\fP wykonaniu ściągania. Jest przydatna do pobierania wstępnego (prefetching) popularnych stron poprzez serwer pośredniczący, np.: .Sp .Vb 1 \& wget \-r \-nd \-\-delete\-after http://whatever.com/~popular/page/ .Ve .Sp Opcja \fB\-r\fP nakazuje pobieranie rekurencyjne, a \fB\-nd\fP nietworzenie katalogów. .Sp Proszę zauważyć, że \fB\-\-delete\-after\fP usuwa pliki z lokalnego komputera. Nie wydaje polecenia \fB\s-1DELE\s0\fP, na przykład zdalnym ośrodkom \s-1FTP\s0. Także jeśli podano \fB\-\-delete\-after\fP, to \fB\-\-convert\-links\fP jest ignorowane, więc przede wszystkim pliki \fB.orig\fP po prostu nie są tworzone. .IP \fB\-k\fP 4 .IX Item -k .PD 0 .IP \fB\-\-convert\-links\fP 4 .IX Item --convert-links .PD Po zakończeniu pobierania konwertuje odnośniki w dokumencie tak, by nadawały się do lokalnego przeglądania. Dotyczy to nie tylko widzialnych odnośników hipertekstowych, ale każdej części dokumentu, która prowadzi do zewnętrznych materiałów, jak osadzone obrazki, odnośniki do arkuszy stylów, odnośniki hipertekstowe do zawartości innej niż \s-1HTML\s0, itp. .Sp Każdy odnośnik będzie zmieniony na jeden z dwu sposobów: .RS 4 .IP \(bu 4 Odnośniki do plików, które zostały ściągnięte przez Wget zostaną zmienione tak, by odwoływały się do pliku, na jaki wskazują, jako odnośniki względne. .Sp Przykład: jeśli ściągnięty plik \fI/foo/doc.html\fP jest powiązany z z \fI/bar/img.gif\fP, również ściągniętym, to odnośnik w \fIdoc.html\fP zostanie zmieniony tak, by wskazywał na \fB../bar/img.gif\fP. Ten rodzaj przekształcenia działa bezproblemowo dla dowolnej kombinacji katalogów. .IP \(bu 4 Odnośniki do plików, które nie zostały ściągnięte przez Wget zostaną zmienione tak, by zawierały nazwę hosta i ścieżkę bezwzględną miejsca, na które wskazują. .Sp Przykład: jeśli ściągnięty plik \fI/foo/doc.html\fP jest powiązany z z \fI/bar/img.gif\fP (lub z \fI../bar/img.gif\fP), to odnośnik w \fIdoc.html\fP zostanie zmieniony tak, by wskazywał na \&\fIhttp://hostname/bar/img.gif\fP. .RE .RS 4 .Sp Z tego powodu, przeglądanie lokalne działa niezawodnie: jeśli powiązany plik był ściągnięty, to odnośnik wskazuje na jego lokalną nazwę, jeśli nie był \-\- to na pełny adres internetowy, a nie pojawia się popsuty odnośnik. Konwersja pierwotnych odnośników na odnośniki względne zapewnia nam możliwość przesuwania pobranej hierarchii katalogów do innego katalogu. .Sp Proszę zauważyć, że dopiero na samym końcu pobierania Wget może rozpoznać, które odnośniki zostały ściągnięte. Z tego powodu, opcja \fB\-k\fP wykonuje swoją pracę po zakończeniu wszystkich pobrań. .RE .IP \fB\-K\fP 4 .IX Item -K .PD 0 .IP \fB\-\-backup\-converted\fP 4 .IX Item --backup-converted .PD Podczas konwersji pliku zachowuje kopię zapasową pierwotnej wersji z przyrostkiem \fB.orig\fP. Wpływa na zachowanie opcji \fB\-N\fP. .IP \fB\-m\fP 4 .IX Item -m .PD 0 .IP \fB\-\-mirror\fP 4 .IX Item --mirror .PD Włącza opcje odpowiednie do tworzenia kopii lustrzanych. Ta opcja włącza rekurencję, stosowanie znaczników czasu, ustawia nieograniczony poziom rekurencji i zachowuje wypisania zawartości katalogów \s-1FTP\s0. Obecnie jest równoważna użyciu \fB\-r \-N \-l inf \-\-no\-remove\-listing\fP. .IP \fB\-p\fP 4 .IX Item -p .PD 0 .IP \fB\-\-page\-requisites\fP 4 .IX Item --page-requisites .PD Opcja powoduje, że Wget ściągnie wszystkie pliki niezbędne do poprawnego wyświetlenia danej strony \s-1HTML\s0. Obejmuje to takie rzeczy jak grafikę, dźwięki i powiązane arkusze stylów. .Sp Przy zwykłym trybie pracy, podczas pobierania pojedynczej strony \s-1HTML\s0, ewentualne powiązane dokumenty, które mogą być potrzebne do poprawnego jej wyświetlenia, nie są pobierane. Pomóc może użycie opcji \fB\-r\fP z \fB\-l\fP, ale ponieważ Wget normalnie nie odróżnia dokumentów zewnętrznych od włączonych, na ogół pozostaje się z "oskubanymi dokumentami", którym brakuje potrzebnych elementów towarzyszących. .Sp Na przykład, powiedzmy, że dokument \fI1.html\fP zawiera znacznik \&\f(CW\fP odnoszący się do \fI1.gif\fP i znacznik \f(CW\fP wskazujący na zewnętrzny dokument \fI2.html\fP. Powiedzmy, że \fI2.html\fP jest podobny, tyle, że jego obrazkiem jest \fI2.gif\fP a odnośnik wskazuje na \fI3.html\fP. Załóżmy, że kontynuujemy takie zależności aż do jakiejś dowolnie dużej liczby. .Sp Jeśli wykona się polecenie: .Sp .Vb 1 \& wget \-r \-l 2 http://I/1.html .Ve .Sp to zostaną pobrane \fI1.html\fP, \fI1.gif\fP, \fI2.html\fP, \fI2.gif\fP i \fI3.html\fP. Jak widać, \fI3.html\fP nie posiada towarzyszącego mu elementu, gdyż Wget w celu określenia miejsca, gdzie powinien przerwać rekurencję po prostu zlicza liczbę skoków (aż do 2) od początkowego \&\fI1.html\fP. Jednak przy takim poleceniu: .Sp .Vb 1 \& wget \-r \-l 2 \-p http://I/1.html .Ve .Sp zostaną ściągnięte wszystkie powyższe pliki \fIoraz\fP wymagany przez \&\fI3.html\fP plik \fI3.gif\fP. Podobnie, .Sp .Vb 1 \& wget \-r \-l 1 \-p http:///1.html .Ve .Sp spowoduje pobranie \fI1.html\fP, \fI1.gif\fP, \fI2.html\fP i \fI2.gif\fP. Można by sądzić, że: .Sp .Vb 1 \& wget \-r \-l 0 \-p http://I/1.html .Ve .Sp pobrałoby tylko \fI1.html\fP i \fI1.gif\fP, ale niestety tak nie jest, gdyż \&\fB\-l 0\fP jest równoważnikiem \fB\-l inf\fP \*(-- czyli nieskończonej rekurencji. Do pobrania pojedynczej strony \s-1HTML\s0 (lub ich grupy, wszystkich podanych w wierszu poleceń lub w pliku wejściowym URL\-i \&\fB\-i\fP) i towarzyszących jej (lub im) elementów, wystarczy pominąć \&\fB\-r\fP i \fB\-l\fP: .Sp .Vb 1 \& wget \-p http:///1.html .Ve .Sp Proszę zauważyć, że Wget zachowa się tak, jakby podano opcję \fB\-r\fP, ale zostanie pobrana tylko pojedyncza strona i jej elementy. Program nie będzie podążał za odnośnikami z tej strony do zewnętrznych dokumentów. Faktycznie, do ściągania pojedynczej strony i wszystkich towarzyszących jej elementów (nawet jeśli leżą one na odrębnych serwerach \s-1WWW\s0) i upewnienia się, że całość lokalnie poprawnie się wyświetla, autor oprócz \fB\-p\fP korzysta z kilku dodatkowych opcji: .Sp .Vb 1 \& wget \-E \-H \-k \-K \-p http:/// .Ve .Sp Kończąc ten temat, warto wiedzieć, że Wget uważa za odnośnik do dokumentu zewnętrznego każdy \s-1URL\s0 podany w znaczniku \f(CW\fP, \f(CW\fP lub \f(CW\fP, oprócz \f(CW\fP. .IP \fB\-\-strict\-comments\fP 4 .IX Item --strict-comments Włącza ścisłe przetwarzanie komentarzy \s-1HTML\s0. Domyślnie, komentarze są przerywane po pierwszym wystąpieniu \fB\-\->\fP. .Sp Zgodnie ze specyfikacją, komentarze \s-1HTML\s0 są wyrażone jako \fIdeklaracje\fP \s-1SGML\s0. Deklaracja jest specjalnym znacznikiem, rozpoczynającym się \&\fB\fP, np. \fB\fP, która może zawierać dodatkowe komentarze, między parą ograniczników \fB\-\-\fP. Komentarze \s-1HTML\s0 są "pustymi deklaracjami", bez tekstu niebędącego komentarzem. Stąd \fB\fP jest poprawnym komentarzem, jak również \fB\fP, lecz \fB\fP nim nie jest. .Sp Z drugiej strony, większość piszącym \s-1HTML\s0 nie odczytuje komentarzy jako cokolwiek innego poza tekstem ograniczonym \fB\fP, co nie jest tym samym. Np. coś takiego: \fB\fP jest poprawnym komentarzem o ile liczba minusów jest wielokrotnością czterech (sic!). Jeśli tak nie jest, to ściśle mówiąc komentarz kończy się dopiero po następnym wystąpieniu \&\fB\-\-\fP, które może nastąpić np. na końcu dokumentu. Z tego powodu, wiele popularnych przeglądarek internetowych całkowicie ignoruje specyfikację i implementuje coś, czego użytkownicy mogą się spodziewać: komentarze ograniczone \fB\fP. .Sp Do wersji 1.9 Wget interpretował komentarze w sposób ścisły, co powodowało wybrakowanie wielu linków w stronach internetowych wyświetlających się poprawnie w przeglądarkach, lecz mających nieszczęście w postaci niezgodnych z normą komentarzy. Począwszy od wersji 1.9, Wget dołączył do grona klientów implementujących "naiwne" komentarze, zamykając każdy komentarz po pierwszym wystąpieniu \fB\-\->\fP. .Sp Jeśli zajdzie potrzeba ścisłego parsowania komentarzy, ta opcja je włączy. .SS "Opcje rekurencyjnego akceptowania/odrzucania" .IX Subsection "Recursive Accept/Reject Options" .IP "\fB\-A\fP \fIlista\-akc\fP \fB\-\-accept\fP \fIlista\-akc\fP" 4 .IX Item "-A acclist --accept acclist" .PD 0 .IP "\fB\-R\fP \fIlista\-odrz\fP \fB\-\-reject\fP \fIlista\-odrz\fP" 4 .IX Item "-R rejlist --reject rejlist" .PD Określa oddzieloną przecinkami listę przyrostków lub wzorców nazw plików do, odpowiednio, zaakceptowania lub odrzucenia. Proszę pamiętać, że maski (wieloznaczniki) tzn. \fB*\fP, \fB?\fP, \fB[\fP lub \fB]\fP, które pojawią się jako element \fIlisty\-akc\fP lub \fIlisty\-odrz\fP, zostaną potraktowane jako wzorzec, a nie przyrostek. W takim przypadku, aby uniknąć rozwinięcia nazwy przez powłokę należy ująć wzorzec w cudzysłowy, jak w przykładach \fB\-A \*(L"*.mp3\*(R"\fP lub \fB\-A '*.mp3'\fP. .IP "\fB\-\-accept\-regex\fP \fIurl\-wyr\-reg\fP" 4 .IX Item "--accept-regex urlregex" .PD 0 .IP "\fB\-\-reject\-regex\fP \fIurl\-wyr\-reg\fP" 4 .IX Item "--reject-regex urlregex" .PD Określa wyrażenie regularne do zaakceptowania lub odrzucenia całego \s-1URL\s0\-a. .IP "\fB\-\-regex\-type\fP \fItyp\-wyr\-reg\fP" 4 .IX Item "--regex-type regextype" Określa typ wyrażenia regularnego. Dozwolonymi wartościami są \fBposix\fP i \fBpcre\fP. Proszę zauważyć, że w celu użycia typu \fBpcre\fP wget musi mieć wkompilowaną obsługę libpcre. .IP "\fB\-D\fP \fIlista\-domen\fP" 4 .IX Item "-D domain-list" .PD 0 .IP \fB\-\-domains=\fP\fIlista\-domen\fP 4 .IX Item --domains=domain-list .PD Ustala domeny, do których program może przechodzić. \fILista\-domen\fP jest listą separowaną przecinkami. Proszę zauważyć, że ta opcja \fInie\fP włącza \fB\-H\fP. .IP "\fB\-\-exclude\-domains\fP \fIlista\-domen\fP" 4 .IX Item "--exclude-domains domain-list" Podaje domeny, do których program ma \fInie\fP przechodzić. .IP \fB\-\-follow\-ftp\fP 4 .IX Item --follow-ftp Podąża za odnośnikami \s-1FTP\s0 z dokumentów \s-1HTML\s0. Bez tej opcji Wget będzie ignorował wszelkie odnośniki do \s-1FTP\s0. .IP \fB\-\-follow\-tags=\fP\fIlista\fP 4 .IX Item --follow-tags=list Wget ma wewnętrzną tablicę par: znacznik \s-1HTML\s0/atrybut, którą posługuje się przy poszukiwaniu powiązanych dokumentów podczas pobierania rekurencyjnego. Aby brany był pod uwagę tylko pewien podzbiór tych znaczników, należy użyć tej opcji, podając je w postaci \fIlisty\fP separowanej przecinkami. .IP \fB\-\-ignore\-tags=\fP\fIlista\fP 4 .IX Item --ignore-tags=list Jest to przeciwieństwo opcji \fB\-\-follow\-tags\fP. Dzięki podaniu \fIlisty\fP rozdzielonych przecinkami znaczników \s-1HTML\s0 można pominąć je podczas rekurencyjnego szukania dokumentów do pobrania. .Sp Niegdyś, ta opcja była najlepszym wyborem do ściągania pojedynczej strony razem z jej elementami, użyta w wierszu poleceń: .Sp .Vb 1 \& wget \-\-ignore\-tags=a,area \-H \-k \-K \-r http:/// .Ve .Sp Jednak autor tej opcji przeszedł przez stronę ze znacznikami typu \f(CW\fP i uświadomił sobie, że \fB\-G\fP nie wystarcza. Nie można po prostu nakazać Wget ignorowania \f(CW\fP, gdyż wówczas nie będą ściągane arkusze stylów. Obecnie najlepszym sposobem pobierania pojedynczej strony razem z jej elementami jest specjalnie przeznaczona do tego opcja \fB\-\-page\-requisites\fP. .IP \fB\-\-ignore\-case\fP 4 .IX Item --ignore-case Ignoruje wielkość znaków przy dopasowywaniu plików i katalogów. Wpływa to na zachowanie opcji \fB\-R\fP, \fB\-A\fP, \fB\-I\fP i \fB\-X\fP, podobnie jak przy stosowaniu masek przy pobieraniu stron \s-1FTP\s0. Na przykład, po zastosowaniu tej opcji \fB\-A \*(L"*.txt\*(R"\fP dopasuje \fBplik1.txt\fP, lecz również \fBplik.TXT\fP, \fBplik3.TxT\fP itd. Cudzysłowy w przykładzie powodują, że powłoka nie rozwija wzorca. .IP \fB\-H\fP 4 .IX Item -H .PD 0 .IP \fB\-\-span\-hosts\fP 4 .IX Item --span-hosts .PD Włącza przechodzenie pomiędzy hostami przy pobieraniu rekurencyjnym. .IP \fB\-L\fP 4 .IX Item -L .PD 0 .IP \fB\-\-relative\fP 4 .IX Item --relative .PD Podąża tylko za odnośnikami względnymi. Przydatne do pobierania konkretnej strony bez żadnych odwracających uwagę dodatków, nawet z tego samego hosta. .IP "\fB\-I\fP \fIlista\fP" 4 .IX Item "-I list" .PD 0 .IP \fB\-\-include\-directories=\fP\fIlista\fP 4 .IX Item --include-directories=list .PD Określa \fIlistę\fP rozdzielonych przecinkami katalogów, do których ma przechodzić program podczas pobierania. Elementy \fIlisty\fP mogą zawierać znaki uogólniające (maski). .IP "\fB\-X\fP \fIlista\fP" 4 .IX Item "-X list" .PD 0 .IP \fB\-\-exclude\-directories=\fP\fIlista\fP 4 .IX Item --exclude-directories=list .PD Określa \fIlistę\fP rozdzielonych przecinkami katalogów, które chcemy wykluczyć z pobierania. Elementy \fIlisty\fP mogą zawierać znaki uogólniające (maski). .IP \fB\-np\fP 4 .IX Item -np .PD 0 .IP \fB\-\-no\-parent\fP 4 .IX Item --no-parent .PD Powoduje, że Wget przy pobieraniu rekurencyjnym nigdy nie wchodzi do katalogu nadrzędnego. Przydatna opcja, gdyż gwarantuje, że ściągane będą tylko pliki \&\fIponiżej\fP pewnego poziomu. .SH ŚRODOWISKO .IX Header ENVIRONMENT Wget obsługuje serwery pośredniczące do pobierań przez \s-1HTTP\s0 i \s-1FTP\s0. Standardową metodą podawania położenia serwera pośredniczącego w przypadku Wgeta, są poniższe zmienne środowiskowe: .IP \fBhttp_proxy\fP 4 .IX Item http_proxy .PD 0 .IP \fBhttps_proxy\fP 4 .IX Item https_proxy .PD Gdy ustawione, zmienne \fBhttp_proxy\fP i \fBhttps_proxy\fP powinny zawierać URL\-e serwerów pośredniczących w, odpowiednio, połączeniach \s-1HTTP\s0 i \s-1HTTPS\s0. .IP \fBftp_proxy\fP 4 .IX Item ftp_proxy Zmienna powinna zawierać \s-1URL\s0 serwera pośredniczącego w połączeniach \s-1FTP\s0. Dość często spotyka się sytuację, gdy \fBhttp_proxy\fP i \&\fBftp_proxy\fP zawierają ten sam \s-1URL\s0. .IP \fBno_proxy\fP 4 .IX Item no_proxy Zmienna powinna zawierać listę rozszerzeń domen (separatorem jest przecinek), do których \fInie\fP będą stosowane serwery pośredniczące. Jeśli na przykład wartość \&\fBno_proxy\fP wynosi \fB.mit.edu\fP, to serwery pośredniczące nie będą stosowane do pobierania dokumentów z \s-1MIT\s0. .SH "KOD ZAKOŃCZENIA" .IX Header "EXIT STATUS" W przypadku wystąpienia problemów Wget może zwrócić jeden z poniższych kodów zakończenia. .ie n .IP "0" 4 .el .IP "\f(CW0\fR" 4 .IX Item 0 Nie wystąpiły żadne problemy. .ie n .IP "1" 4 .el .IP "\f(CW1\fR" 4 .IX Item 1 Podstawowy kod błędu. .ie n .IP "2" 4 .el .IP "\f(CW2\fR" 4 .IX Item 2 Błąd przetwarzania danych \-\- np. przy przetwarzaniu opcji wiersza polecenia, \&\fB.wgetrc\fP lub \fB.netrc\fP... .ie n .IP "3" 4 .el .IP "\f(CW3\fR" 4 .IX Item 3 Błąd wejścia/wyjścia pliku. .ie n .IP "4" 4 .el .IP "\f(CW4\fR" 4 .IX Item 4 Błąd sieci. .ie n .IP "5" 4 .el .IP "\f(CW5\fR" 4 .IX Item 5 Błąd weryfikacji \&\s-1SSL\s0. .ie n .IP "6" 4 .el .IP "\f(CW6\fR" 4 .IX Item 6 Błąd uwierzytelnienia nazwy użytkownika/hasła. .ie n .IP "7" 4 .el .IP "\f(CW7\fR" 4 .IX Item 7 Błędy protokołów. .ie n .IP "8" 4 .el .IP "\f(CW8\fR" 4 .IX Item 8 Serwer zwrócił błędną odpowiedź. .PP Oprócz kodów 0 i 1, kody zakończenia o mniejszej wartości liczbowej mają pierwszeństwo w sytuacji, gdy wystąpi wiele typów błędów. .PP W wersjach Wgeta do 1.12, kody zakończenia były niespójne i niezbyt pomocne. Pobierania rekurencyjne zawsze zwracały 0 (powodzenie) bez względu na wystąpienie ewentualnych błędów, a nierekurencyjne zwracały zawsze kod zakończenia odpowiadający ostatniej próbie pobierania. .SH PLIKI .IX Header FILES .IP \fB/etc/wgetrc\fP 4 .IX Item /etc/wgetrc Domyślne położenie \fIglobalnego\fP pliku startowego. .IP \fB.wgetrc\fP 4 .IX Item .wgetrc Plik startowy użytkownika. .SH BŁĘDY .IX Header BUGS Zachęcamy do zamieszczania zgłoszeń błędów dotyczących \s-1GNU\s0 Wget w systemie błędów (więcej szczegółów pod adresem <\fBhttp://wget.addictivecode.org/BugTracker\fP>). .PP Przed faktycznym przedłożeniem zgłoszenia błędu, proszę spróbować zastosować się do kilku prostych wskazówek. .IP 1. 4 Proszę upewnić się, że obserwowane zachowanie jest rzeczywiście błędem. Jeśli Wget się wywala, jest to błąd. Jeśli nie zachowuje się zgodnie z dokumentacją, jest to błąd. Jeśli coś działa dziwnie, ale nie ma pewności jak powinno to wyglądać, również może być to błąd, ale proszę dwa razy sprawdzić dokumentację i listy dyskusyjne. .IP 2. 4 Proszę spróbować powtórzyć ten błąd w możliwie najprostszych warunkach. Np. jeśli Wget pada podczas ściągania \fBwget \-rl0 \-kKE \-t5 \-Y0 http://yoyodyne.com \-o /tmp/log\fP, należy spróbować sprawdzić, czy to wywalanie się jest powtarzalne i czy pojawia się przy prostszym zestawie opcji. Można nawet spróbować zacząć pobieranie od strony, przy której wystąpiła awaria i sprawdzić, czy to nie ta strona w jakiś sposób ją powoduje. .Sp Ponadto, choć co prawda prawdopodobnie autor będzie zainteresowany zawartością pliku \fI.wgetrc\fP użytkownika, zwykłe skopiowanie go do wiadomości o błędzie jest raczej złym pomysłem. Zamiast tego, należy najpierw sprawdzić, czy błąd powtarza się przy \fI.wgetrc\fP przeniesionym w inne miejsce. Proszę przesłać odpowiednie fragmenty tego pliku tylko wtedy, gdy okaże się, że błąd zależy od ustawień \fI.wgetrc\fP. .IP 3. 4 Proszę uruchomić Wget z opcją \fB\-d\fP i przesłać uzyskany wynik (lub związane z błędem jego części). Jeśli Wget został skompilowany bez obsługi debugowania, proszę go przekompilować. \fIDużo\fP łatwiej jest śledzić błędy z udostępnioną diagnostyką. .Sp Uwaga: proszę upewnić się, że usunęło się wszystkie potencjalnie prywatne dane z dziennika debugowania, przed wysłaniem go na adres zgłoszeń błędów. Opcja \f(CW\-d\fP nie będzie starała się zbierać danych prywatnych, lecz dziennik \fIbędzie\fP zawierał dość kompletny zapis komunikacji Wgeta z serwerem, co może obejmować także hasła i część pobranych danych. Zgłoszenia błędów są archiwizowane publicznie, tak więc należy uznać, że zgłoszenia błędów są również dostępne publicznie. .IP 4. 4 Jeśli Wget się wywala, proszę uruchomić go w debuggerze, np. \f(CWgdb `which wget` core\fP i wpisać \f(CWwhere\fP, by otrzymać stos wywołania (backtrace). Może się to nie powieść, jeśli administrator systemu wyłączył pliki core, ale zawsze można spróbować. .SH "ZOBACZ TAKŻE" .IX Header "SEE ALSO" \fBNie\fP jest to kompletny podręcznik \s-1GNU\s0 Wgeta. Więcej informacji, w tym pełniejszy opis niektórych opcji oraz wiele poleceń możliwych do zastosowania w plikach \fI.wgetrc\fP i z opcją \fB\-e\fP znajduje się we wpisie \fIwget\fP w \s-1GNU\s0 Info. .SH AUTOR .IX Header AUTHOR Pierwotnie napisane przez Hrvojego Nikšicia . .SH PRAWA\ AUTORSKIE .IX Header COPYRIGHT Copyright (c) 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011 Free Software Foundation, Inc. .PP Zezwala się na kopiowanie, rozpowszechnianie i/lub modyfikowanie tego dokumentu na warunkach Licencji Wolnej Dokumentacji \s-1GNU\s0 (\s-1GNU\s0 Free Documentation License) w wersji 1.3 lub jakiejkolwiek nowszej wersji opublikowanej przez Fundację Wolnego Oprogramowania, przy czym Sekcjami niezmiennymi są "GNU General Public License" i "GNU Free Documentation License", bez treści przedniej lub tylnej strony okładki. Egzemplarz licencji zamieszczono w sekcji zatytułowanej "GNU Free Documentation License". .SH TŁUMACZENIE Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Wojtek Kotwica (PTM) i Michał Kułach . .PP Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją \fB 1.15 \fPoryginału.