.\" -*- coding: UTF-8 -*- .\" -*- nroff -*- .\"******************************************************************* .\" .\" This file was generated with po4a. Translate the source file. .\" .\"******************************************************************* .TH XARGS 1 .SH NAZWA xargs \- wykonaj polecenie z argumentami pobranymi ze standardowego wejścia .SH SKŁADNIA \fBxargs\fP .nh [\fIoptions\fP] [\fIcommand\fP [\fIinitial\-arguments\fP]] .hy .SH OPIS Ta strona opisuje wersję GNU programu \fBxargs\fP. \fBxargs\fP czyta ze standardowego wejścia listę elementów rozdzielonych spacjami (argumenty je zawierające mogą być ujęte w pojedyncze lub podwójne cudzysłowy albo spacje w argumentach mogą być poprzedzone przez odwrotne ukośniki) lub znakami nowej linii. Następnie wykonywane jest \fIpolecenie\fP (domyślnie \fI/bin/echo\fP) jeden lub więcej razy z \fIargumentami\-początkowymi\fP, po których następują argumenty przeczytane ze standardowego wejścia. Puste linie ze standardowego wejścia są ignorowane. .P The command line for \fIcommand\fP is built up until it reaches a system\-defined limit (unless the \fB\-n\fP and \fB\-L\fP options are used). The specified \fIcommand\fP will be invoked as many times as necessary to use up the list of input items. In general, there will be many fewer invocations of \fIcommand\fP than there were items in the input. This will normally have significant performance benefits. Some commands can usefully be executed in parallel too; see the \fB\-P\fP option. .P Ponieważ nazwy plików pod Uniksem mogą zawierać spacje i znaki nowej linii, to domyślne zachowanie jest często problematyczne: \fBxargs\fP niepoprawnie przetwarza pliki zawierające powyższe znaki. W takich sytuacjach lepiej jest używać opcji \fB\-0\fP, co zapobiega takim problemom. Podczas używania tej opcji należy się upewnić, że program, który przetwarza wejście dla \fBxargs\fP także używa znaku null jako separatora. Jeśli na przykład tym programem jest GNU \fBfind\fP, to odpowiednia opcja to \fB\-print0\fP. .P Jeśli uruchomione polecenia zakończy się z kodem 255, to \fBxargs\fP natychmiast przerwie swoje działanie bez czytania dalszego wejścia. Jeśli się to zdarzy, to na standardowym wyjściu błędów wypisywany jest komunikat błędu. .SH OPCJE .TP .PD \fB\-0, \-\-null\fP Nazwy plików wejściowych są zakończone znakiem null zamiast spacją, a cudzysłowy i odwrotne ukośniki nie mają specjalnego znaczenia (wszystkie znaki są brane dosłownie). Łańcuch końca pliku jest traktowany jak każdy inny. Opcja jest użyteczna, gdy argumenty mogą zawierać białe znaki, cudzysłowy, apostrofy lub odwrotne ukośniki. Ta opcja może być użyta do pobrania argumentów od programu GNU \fBfind\fP uruchomionego z opcją \fB\-print0\fP. .TP .PD \fB\-a \fP\fIfile\fP\fB, \-\-arg\-file=\fP\fIfile\fP Czyta elementy z podanego pliku \fIfile\fP zamiast ze standardowego wejścia. Jeśli ta opcja jest używane, to standardowe wejście nie jest zmieniane podczas uruchamiania poleceń. W przeciwnym wypadku standardowe wejście jest przekierowywane z \fI/dev/null\fP. .TP .PD \fB\-\-delimiter=\fP\fIdelim\fP\fB, \-d\fP\fI delim\fP Input items are terminated by the specified character. The specified delimiter may be a single character, a C\-style character escape such as \fB\en\fP, or an octal or hexadecimal escape code. Octal and hexadecimal escape codes are understood as for the \fBprintf\fP command. Multibyte characters are not supported. When processing the input, quotes and backslash are not special; every character in the input is taken literally. The \fB\-d\fP option disables any end\-of\-file string, which is treated like any other argument. You can use this option when the input consists of simply newline\-separated items, although it is almost always better to design your program to use \fB\-\-null\fP where this is possible. .TP \fB\-E\fP\fI eof\-str\fP Nadaje łańcuchowi końca pliku wartość \fIeof\-str\fP. Jeżeli ciąg oznaczający koniec pliku pojawi się w jednej z linii wejściowych, reszta danych jest ignorowana. Jeśli nie użyto opcji \fB\-E\fP, ani \fB\-e\fP, to łańcuch końca pliku nie jest używany. .TP .PD \fB\-e\fP[\fIeof\-str\fP], \fB\-\-eof\fP[\fI=eof\-str\fP] Opcja jest synonimem opcji \fB\-E\fP. Należy zamiast niej używać opcji \fB\-E\fP, ponieważ jest zgodna z POSIX\-em, podczas gdy ta opcja \(em nie jest. Jeśli pominięto \fIeof\-str\fP, to łańcuch końca pliku nie jest używany. Jeśli nie podano ani opcji \fB\-E\fP, ani opcji \fB\-e\fP, to łańcuch końca pliku nie jest używany. .TP \fB\-I\fP\fI replace\-str\fP Zastępuje wszystkie wystąpienia \fIreplace\-str\fP w \fIpoczątkowych\-argumentach\fP argumentami przeczytanym ze standardowego wejścia. Ponadto, niecytowane odstępy nie separują argumentów, zamiast nich separatorem jest znak nowej linii. Automatycznie włączane są opcje \fB\-x\fP oraz \fB\-L\fP \fI1\fP. .TP .PD \fB\-i\fP[\fIreplace\-str\fP], \fB\-\-replace\fP[\fI=replace\-str\fP] This option is a synonym for \fB\-I\fP\fIreplace\-str\fP if \fIreplace\-str\fP is specified. If the \fIreplace\-str\fP argument is missing, the effect is the same as \fB\-I\fP{}. This option is deprecated; use \fB\-I\fP instead. .TP \fB\-L\fP\fI max\-lines\fP Używa co najwyżej \fImax\-lines\fP niepustych linii danych wejściowych na każdy wiersz poleceń. Spacje na końcu linii powodują, że jest do niej dołączana następna linia. Automatycznie włączana jest opcja \fB\-x\fP. .TP .PD \fB\-l\fP[\fImax\-lines\fP], \fB\-\-max\-lines\fP[=\fImax\-lines\fP] Synonim opcji \fB\-L\fP. W przeciwieństwie do \fB\-L\fP argument \fImax\-lines\fP jest opcjonalny; jeśli nie jest podany to jego wartością domyślną jest jeden. Opcja \fB\-l\fP jest przestarzała ponieważ standard POSIX wymienia \fB\-L\fP zamiast niej. .TP .PD \fB\-n\fP\fI max\-args\fP\fB, \fP\fB\-\-max\-args\fP=\fImax\-args\fP Używa co najwyżej \fImax\-args\fP argumentów na każdy wiersz poleceń. Może zostać użytych mniej argumentów niż \fImax\-args\fP, jeśli zostanie przekroczony ich rozmiar (patrz opcja \fB\-s\fP), chyba że podana jest opcja \fB\-x\fP, w którym to przypadku \fBdziałanie programu xargs zostanie zakończone\fP. .TP .PD \fB\-P\fP\fI max\-procs\fP, \fB\-\-max\-procs\fP=\fImax\-procs\fP Run up to \fImax\-procs\fP processes at a time; the default is 1. If \fImax\-procs\fP is 0, \fBxargs\fP will run as many processes as possible at a time. Use the \fB\-n\fP option or the \fB\-L\fP option with \fB\-P\fP; otherwise chances are that only one exec will be done. While \fBxargs\fP is running, you can send its process a SIGUSR1 signal to increase the number of commands to run simultaneously, or a SIGUSR2 to decrease the number. You cannot increase it above an implementation\-defined limit (which is shown with \-\-show\-limits). You cannot decrease it below 1. \fBxargs\fP never terminates its commands; when asked to decrease, it merely waits for more than one existing command to terminate before starting another. \fBPlease note\fP that it is up to the called processes to properly manage parallel access to shared resources. For example, if more than one of them tries to print to stdout, the output will be produced in an indeterminate order (and very likely mixed up) unless the processes collaborate in some way to prevent this. Using some kind of locking scheme is one way to prevent such problems. In general, using a locking scheme will help ensure correct output but reduce performance. If you don't want to tolerate the performance difference, simply arrange for each process to produce a separate output file (or otherwise use separate resources). .TP .PD \fB\-o, \-\-open\-tty\fP Reopen stdin as \fI/dev/tty\fP in the child process before executing the command. This is useful if you want \fBxargs\fP to run an interactive application. .TP .PD \fB\-p, \-\-interactive\fP Prosi użytkownika o potwierdzenie przed uruchomieniem każdego wiersza poleceń i przeczytaniem danych z terminala. Uruchamia wiersz poleceń tylko wtedy, gdy odpowiedź zaczyna się od "y" lub "Y". Automatycznie włącza opcję \fB\-t\fP. .TP .PD \fB\-\-process\-slot\-var\fP=\fInazwa\fP Set the environment variable \fIname\fP to a unique value in each running child process. Values are reused once child processes exit. This can be used in a rudimentary load distribution scheme, for example. .TP .PD \fB\-r, \-\-no\-run\-if\-empty\fP Jeżeli w danych ze standardowego wejścia nie znajdują się znaki inne niż spacje, polecenie nie jest uruchamiane. Normalnie polecenie jest uruchamiane jednorazowo, nawet gdy nie odczytano żadnych danych. Ta opcja jest rozszerzeniem GNU. .TP .PD \fB\-s\fP\fI max\-chars\fP, \fB\-\-max\-chars\fP\fI=max\-chars\fP Use at most \fImax\-chars\fP characters per command line, including the command and initial\-arguments and the terminating nulls at the ends of the argument strings. The largest allowed value is system\-dependent, and is calculated as the argument length limit for exec, less the size of your environment, less 2048 bytes of headroom. If this value is more than 128KiB, 128Kib is used as the default value; otherwise, the default value is the maximum. 1KiB is 1024 bytes. \fBxargs\fP automatically adapts to tighter constraints. .TP \fB\-\-show\-limits\fP Wyświetla ograniczenia na długość linii wiersza poleceń, które są ustanawiane przez system operacyjny, przez \fBxargs\fP w przypadku rozmiaru wewnętrznego bufora lub przez opcję \fB\-s\fP. Aby \fBxargs\fP nie zrobił nic poza wyświetleniem ograniczeń, jego wejście powinno być przekierowane z \fI/dev/null\fP (i być może powinna być podana opcja \fB\-\-no\-run\-if\-empty\fP). .TP \fB\-t, \-\-verbose\fP Wiersz poleceń jest wypisywany na standardowe wyjście błędów przed wykonaniem polecenia. .TP .PD \fB\-x, \-\-exit\fP Kończy działanie programu, jeżeli rozmiar zostanie przekroczony (patrz opcja \fB\-s\fP). .TP \fB\-\-help\fP Podaje wszystkie opcje programu \fBxargs\fP i kończy działanie. .TP \fB\-\-version\fP Wypisuje numer wersji \fIxargs\fP i kończy działanie programu. .SH PRZYKŁADY .nf \fBfind /tmp \-name core \-type f \-print | xargs /bin/rm \-f\fP .fi Wyszukuje a następnie usuwa pliki o nazwie \fBcore\fP w katalogu \fB/tmp\fP i jego podkatalogach. Proszę zauważyć, że będzie to działać niepoprawnie jeśli którakolwiek z nazw plików zawiera znaki nowej linii lub spacji. .P \fBfind /tmp \-name core \-type f \-print0 | xargs \-0 /bin/rm \-f\fP .fi Wyszukuje a następnie usuwa pliki o nazwie \fBcore\fP w katalogu \fB/tmp\fP i jego podkatalogach. Nazwy plików są przetwarzane w taki sposób, że nazwy plików lub katalogów zawierające znaki spacji lub nowej linii są poprawnie obsługiwane. .P \fBfind /tmp \-depth \-name core \-type f \-delete\fP .fi Wyszukuje a następnie usuwa pliki o nazwie \fBcore\fP w katalogu \fB/tmp\fP i jego podkatalogach. Robi to jednak w sposób bardziej efektywny niż w poprzednim przykładzie (ponieważ nie używa \fBfork\fP(2) i \fBexec\fP(2), żeby uruchomić \fBrm\fP i nie potrzebuje dodatkowego procesu \fBxargs\fP). .P .nf \fBcut \-d: \-f1 < /etc/passwd | sort | xargs echo\fP .fi Tworzy zwięzła listę\ wszystkich użytkowników systemu. .SH "KOD ZAKOŃCZENIA" \fBxargs\fP zwraca następujące kody wyjścia: .nf 0, gdy polecenie zakończyło się sukcesem 123, jeżeli którekolwiek wywołanie polecenia zakończyło się z kodem wyjścia 1\-125 124, jeżeli polecenie zakończyło się z kodem wyjścia 255 125, jeżeli polecenie zostało zakończone przez sygnał 126, jeżeli polecenie nie mogło być uruchomione 127, jeżeli polecenie nie zostało znalezione 1, jeżeli wystąpił inny błąd .fi .P Kody zakończenia większe od 128 są używane przez powłokę do wskazania, że program został zabity przez sygnał. .SH "ZGODNOŚĆ ZE STANDARDAMI" Według stanu na wersję\ 4.2.9 programu GNU xargs, domyślnie \fBxargs\fP nie używa logicznego znacznika końca pliku. Standard POSIX (IEEE Std 1003.1, edycja 2004) na to pozwala. .P Opcje \fB\-l\fP i \fB\-i\fP pojawiają się w wersji standardu POSIX z roku 1997, ale brak ich w wersji z roku 2004. Dlatego powinno się używać zamiast nich opcji \- odpowiednio \- \fB\-L\fP i \fB\-I\fP. .P The \-o option is an extension to the POSIX standard for better compatibility with BSD. .P Standard POSIX pozwala implementacjom na stosowanie limitu rozmiaru argumentów funkcji \fBexec\fP. Limit ten może wynosić tylko 4096 bajtów, włączając w to rozmiar środowiska. Przenośne skrypty nie mogą polegać na tym, że większa wartość jest obsługiwana. Jednakże nie znamy żadnej implementacji, w której to ograniczenie jest tak małe. Można użyć opcja \fB\-\-show\-limits\fP, aby wyświetlić ograniczenia mające zastosowanie do bieżącego systemu. .SH "ZOBACZ TAKŻE" \fBfind\fP(1), \fBlocate\fP(1), \fBlocatedb\fP(5), \fBupdatedb\fP(1), \fBfork\fP(2), \fBexecvp\fP(3), \fBkill\fP(1), \fBsignal\fP(7), Pełna dokumentacja dla programu \fBxargs\fP jest utrzymywana jako podręcznik Texinfo. Jeśli programy \fBinfo\fP oraz \fBxargs\fP "są właściwie zainstalowane, polecenie \fBinfo xargs\fP powinno udostępnić kompletny podręcznik. .SH PRAWA\ AUTORSKIE Copyright \(co 1990\-2019 Free Software Foundation, Inc. Licencja GPLv3+: GNU GPL w wersji 3 lub późniejszej . .br Jest to wolne oprogramowanie: można je zmieniać i rozpowszechniać. Nie ma ŻADNEJ\ GWARANCJI, w granicach określonych przez prawo. .SH BŁĘDY Opcja \fB\-L\fP nie jest kompatybilna z opcją\ \fB\-I\fP, choć najprawdopodobniej powinna być. .P Nie jest możliwe używanie \fBxargs\fP w sposób całkowicie bezpieczny, ponieważ zawsze istnieje dziura czasowa pomiędzy utworzeniem listy plików wejściowych i użyciem tej listy przez polecenia, które \fBxargs\fP wykonuje. Jeśli inni użytkownicy mają dostęp do systemu, to mogą zmienić stan systemu plików podczas tej dziury czasowej, tak żeby wymusić na poleceniach uruchomianych przez \fBxargs\fP wykonywanie akcji na plikach, które nie były zamierzone. Bardziej szczegółową dyskusję dotyczącą tego i podobnych problemów można znaleźć w rozdziale "Security Considerations" dokumentacji texinfo pakietu findutils. Opcja \fB\-execdir\fP polecenia \fBfind\fP często może stanowić bardziej bezpieczną alternatywę. Podczas używania opcji \fB\-I\fP każda przeczytana linia wejściowa jest wewnętrznie buforowana. Oznacza to, że istnieje górne ograniczenie długości linii wejściowych akceptowanych przez \fBxargs\fP z opcją\ \fB\-I\fP. Aby ominąć to ograniczenie można użyć opcji \fB\-s\fP do zwiększenia rozmiaru bufora używanego przez \fBxargs\fP oraz można także użyć dodatkowego wywołania \fBxargs\fP, by zapewnić, że bardzo długie linie się nie pojawią. Na przykład: .P \fBjakieśpolecenie | xargs \-s 50000 echo | xargs \-I '{}' \-s 100000 rm '{}'\fP .P Powyższe pierwsze wywołanie \fBxargs\fP nie ma ograniczenia na długość linii wejściowej, ponieważ nie używa opcji \fB\-i\fP. Drugie wywołanie \fBxargs\fP ma takie ograniczenia, ale zapewniliśmy, że nigdy nie wystąpi linia dłuższa niż obsługiwana. Nie jest to idealne rozwiązanie. Zamiast tego opcja \fB\-i\fP nie powinna wymuszać ograniczenia na długość linii \(em dlatego też ten opis pojawia się w rozdziale BŁĘDY. Problem nie występuje jeśli wejście pochodzi z programu \fBfind\fP(1), ponieważ wypisuje on tylko jedną nazwę pliku w linii. .P Najlepszą drogą do zgłoszenia błędu jest użycie formularza na stronie https://savannah.gnu.org/bugs/?group=findutils. Możliwe jest wówczas śledzenie postępu naprawiania błędu. Pozostałe komentarze dotyczące \fBxargs\fP(1) i ogólne, dotyczące pakietu findutils, można wysyłać na listę dyskusyjną \fIbug\-findutils\fP. Aby się na nią zapisać, proszę wysłać e\-mail do \fIbug\-findutils\-request@gnu.org\fP. .SH TŁUMACZENIE Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Łukasz Kowalczyk i Robert Luberda . Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z .UR https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html GNU General Public License w wersji 3 .UE lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI. Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres .MT manpages-pl-list@lists.sourceforge.net .ME .