.\" -*- coding: UTF-8 -*-
.de dT
.ds Dt \\$2
..
.\" GNU grep man page
.dT Time-stamp: 2018-05-11
.\" Update the above date whenever a change to either this file or
.\" grep.c's 'usage' function results in a nontrivial change to the man page.
.\" In Emacs, you can update the date by running 'M-x time-stamp'
.\" after you make a change that you decide is nontrivial.
.\" It is no big deal to forget to update the date.
.
.\"*******************************************************************
.\"
.\" This file was generated with po4a. Translate the source file.
.\"
.\"*******************************************************************
.TH GREP 1 \*(Dt "GNU grep 3.3" "Polecenia użytkownika"
.
.if !\w|\*(lq| \{\
.\" groff an-old.tmac does not seem to be in use, so define lq and rq.
. ie \n(.g \{\
. ds lq \(lq\"
. ds rq \(rq\"
. \}
. el \{\
. ds lq ``
. ds rq ''
. \}
.\}
.
.if !\w|\*(la| \{\
.\" groff an-ext.tmac does not seem to be in use, so define the parts of
.\" it that are used below. For a copy of groff an-ext.tmac, please see:
.\" https://git.savannah.gnu.org/cgit/groff.git/plain/tmac/an-ext.tmac
.\" --- Start of lines taken from groff an-ext.tmac
.
.\" Check whether we are using grohtml.
.nr mH 0
.if \n(.g \
. if '\*(.T'html' \
. nr mH 1
.
.
.\" Map mono-width fonts to standard fonts for groff's TTY device.
.if n \{\
. do ftr CR R
. do ftr CI I
. do ftr CB B
.\}
.
.\" groff has glyph entities for angle brackets.
.ie \n(.g \{\
. ds la \(la\"
. ds ra \(ra\"
.\}
.el \{\
. ds la <\"
. ds ra >\"
. \" groff's man macros control hyphenation with this register.
. nr HY 1
.\}
.
.\" Start URL.
.de UR
. ds m1 \\$1\"
. nh
. if \\n(mH \{\
. \" Start diversion in a new environment.
. do ev URL-div
. do di URL-div
. \}
..
.
.
.\" End URL.
.de UE
. ie \\n(mH \{\
. br
. di
. ev
.
. \" Has there been one or more input lines for the link text?
. ie \\n(dn \{\
. do HTML-NS ""
. \" Yes, strip off final newline of diversion and emit it.
. do chop URL-div
. do URL-div
\c
. do HTML-NS
. \}
. el \
. do HTML-NS "\\*(m1"
\&\\$*\"
. \}
. el \
\\*(la\\*(m1\\*(ra\\$*\"
.
. hy \\n(HY
..
.
.
.\" Start email address.
.de MT
. ds m1 \\$1\"
. nh
. if \\n(mH \{\
. \" Start diversion in a new environment.
. do ev URL-div
. do di URL-div
. \}
..
.
.
.\" End email address.
.de ME
. ie \\n(mH \{\
. br
. di
. ev
.
. \" Has there been one or more input lines for the link text?
. ie \\n(dn \{\
. do HTML-NS ""
. \" Yes, strip off final newline of diversion and emit it.
. do chop URL-div
. do URL-div
\c
. do HTML-NS
. \}
. el \
. do HTML-NS "\\*(m1"
\&\\$*\"
. \}
. el \
\\*(la\\*(m1\\*(ra\\$*\"
.
. hy \\n(HY
..
.\" --- End of lines taken from groff an-ext.tmac
.\}
.
.hy 0
.
.SH NAZWA
grep, egrep, fgrep, rgrep \- wypisuje wiersze pasujące do wzorca
.
.SH SKŁADNIA
\fBgrep\fP [\fIOPCJA\fP.\|.\|.]\& \fIWZORCE\fP [\fIPLIK\fP.\|.\|.]
.br
\fBgrep\fP [\fIOPCJA\fP.\|.\|.]\& \fB\-e\fP \fIWZORCE\fP \&.\|.\|.\& [\fIPLIK\fP.\|.\|.]
.br
\fBgrep\fP [\fIOPCJA\fP.\|.\|.]\& \fB\-f\fP \fIPLIK_WZORCOWY\fP \&.\|.\|.\&
[\fIPLIK\fP.\|.\|.]
.
.SH OPIS
\fBgrep\fP szuka \fIWZORCÓW\fP w każdym z \fIPLIKÓW\fP. \fIWZORZEC\fP może być jeden lub
kilka, oddzielonych znakiem nowej linii, a \fBgrep\fP wypisze każdą linię,
która pasuje do wzorca.
.PP
\fIPLIK\fP \fB\-\fP oznacza standardowe wejście. Jeśli nie podano \fIPLIKU\fP,
rekursywnie wyszukiwanie sprawdza obecny katalog roboczy, a nierekursywne
wyszukiwanie czyta ze standardowego wejścia.
.PP
Dodatkowo, programy wariantowe \fBegrep\fP, \fBfgrep\fP and \fBrgrep\fP są zupełnie
tym samym, co \fBgrep\ \-E\fP, \fBgrep\ \-F\fP, and \fBgrep\ \-r\fP. Te warianty są
już zdeprecjonowane, ale działają nadal w celu zachowania kompatybilności
wstecznej.
.
.SH OPCJE
.SS "Standardowe informacje programu"
.TP
\fB\-\^\-help\fP
Wyświetla komunikat pomocy i wychodzi.
.TP
\fB\-V\fP, \fB\-\^\-version\fP
Wyświetla numer wersji \fBgrep\fP i wychodzi.
.SS "Wybór dopasowań"
.TP
\fB\-E\fP, \fB\-\^\-extended\-regexp\fP
Interpretuje \fIWZORCE\fP jako rozszerzone wyrażenie regularne (ERE, patrz
niżej).
.TP
\fB\-F\fP, \fB\-\^\-fixed\-strings\fP
Interpretuje \fIWZORCE\fP jako określone łańcuchy, a nie jako wyrażenia
regularne.
.TP
\fB\-G\fP, \fB\-\^\-basic\-regexp\fP
Interpretuje \fIWZORCE\fP jako podstawowe wyrażenie regularne (BRE, patrz
niżej). Jest to zachowanie domyślne.
.TP
\fB\-P\fP, \fB\-\^\-perl\-regexp\fP
Interpretuje \fBWZORCE\fP jako wyrażenie regularne kompatybilne z Perlem
(PCRE). Jest to opcja wysoce eksperymentalna, połączenie z opcjami \fB\-z\fP
(\fB\-\^\-null\-data\fP) oraz \fBgrep \-P\fP może ostrzegać o jeszcze niewdrożonych
funkcjach.
.SS "Kontrola dopasowania"
.TP
\fB\-e\fP\fIWZORCE\fP,\fB \-\^\-regexp=\fP\fIWZORCE\fP
Używa \fIWZORCE\fP jako wzorca. Jeżeli ta opcja została użyta wielokrotnie lub
jest połączona z opcją \fB\-f\fP (\fB\-\^\-file\fP), szuka wszystkich podanych
wzorców. Ta opcja może być użyta do ochrony wzorców rozpoczynających się
znakiem "\-".
.TP
\fB\-f\fP\fI PLIK\fP,\fB \-\^\-file=\fP\fIPLIK\fP
Pobiera wzorce z \fIPLIKU\fP, po jednym na wiersz. Jeżeli ta opcja została
użyta wielokrotnie lub jest połączona z opcją \fB\-e\fP (\fB\-\^\-regexp\fP), szuka
wszystkich podanych wzorców. Pusty plik zawiera zero wzorców, więc nie
pasuje do niczego.
.TP
\fB\-i\fP, \fB\-\^\-ignore\-case\fP
Ignoruje różnicę wielkości liter, tak by znaki, które różnią się tylko
wielkością pasowały do siebie.
.TP
\fB\-v\fP, \fB\-\^\-invert\-match\fP
Odwraca sens dopasowania, wybierając linie niepasujące.
.TP
\fB\-w\fP, \fB\-\^\-word\-regexp\fP
Wybiera tylko te wiersze, w których dopasowane wzorce tworzą całe
słowa. Przeprowadzany test polega na tym, że dopasowany podłańcuch musi albo
znajdować się na początku wiersza, albo być poprzedzony znakiem nietworzącym
słowa. Podobnie, musi albo znajdować się na końcu wiersza, albo musi
następować po nim znak nietworzący słowa. Znakami tworzącymi słowa są
litery, cyfry i znak podkreślenia. Ta opcja nie da żadnego efektu, jeżeli
\fB\-x\fP również został uściślony.
.TP
\fB\-x\fP, \fB\-\^\-line\-regexp\fP
Wybiera tylko te dopasowania, które dokładnie pasują do całego wiersza. W
przypadku wzoru wyrażenia regularnego, ma to taki sam skutek, jak
umieszczenie całego wyrażenia w nawiasach i otoczenie go \fB^\fP oraz \fB$\fP.
.TP
\fB\-y\fP
Przestarzały synonim \fB\-i\fP.
.SS "Ogólna kontrola wyniku"
.TP
\fB\-c\fP, \fB\-\^\-count\fP
Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego, dla każdego pliku wejściowego,
wypisuje liczbę pasujących wierszy. Z opcją \fB\-v\fP, \fB\-\^\-invert\-match\fP
(patrz niżej), liczy wiersze niepasujące.
.TP
\fB\-\^\-color\fP[\fB=\fP\fIKIEDY\fP], \fB\-\^\-colour\fP[\fB=\fP\fIKIEDY\fP]
Otacza pasujące (niepuste) łańcuchy, pasujące wiersze, wiersze kontekstu,
nazwy plików, numery wierszy, offset bajtowy oraz separatory (dla pól i grup
w wierszach kontekstu) znakami odpowiadającymi za wyświetlanie kolorów w
terminalu. Kolory są zdefiniowane przez zmienną środowiskową
\fBGREP_COLORS\fP. Przestarzała zmienna środowiskowa \fBGREP_COLOR\fP jest wciąż
obsługiwana, ale jej ustawienia nie mają pierwszeństwa. Parametr \fIKIEDY\fP
może przyjmować wartości: \fBnever\fP, \fBalways\fP i \fBauto\fP.
.TP
\fB\-L\fP, \fB\-\^\-files\-without\-match\fP
Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego wypisuje nazwę każdego pliku, z
którego normalnie nie wypisano by żadnego wyniku. Przeszukiwanie zakończy
się na pierwszym pasującym wyniku.
.TP
\fB\-l\fP, \fB\-\^\-files\-with\-matches\fP
Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego wypisuje nazwę każdego pliku, z
którego normalnie wypisanoby wynik. Przeszukiwanie zakończy się na pierwszym
pasującym wyniku.
.TP
\fB\-m\fP\fI LICZBA\fP,\fB \-\^\-max\-count=\fP\fILICZBA\fP
Zatrzymuje odczytywanie pliku po \fILICZBIE\fP pasujących wierszy. Jeśli
wejście jest standardowym wejściem ze zwykłego pliku, a \fILICZBA\fP pasujących
wierszy jest wyjściem, \fBgrep\fP upewnia się przed zakończeniem działania, że
standardowe wejście jest ustawione zaraz za ostatnim pasującym wierszem,
niezależnie od obecności końcowych wierszy kontekstu. Umożliwia to
wywołującemu procesowi wznowienie wyszukiwania. Jeśli \fBgrep\fP zatrzyma się
po \fILICZBIE\fP pasujących wierszy, nie wyświetla końcowych wierszy
kontekstu. Jeżeli podano także opcję \fB\-c\fP lub \fB\-\^\-count\fP, \fBgrep\fP nie
wyświetla liczby większej niż \fILICZBA\fP. Jeśli podano również opcję \fB\-v\fP
lub \fB\-\^\-invert\-match\fP, to \fBgrep\fP zatrzymuje wyświetlanie po wypisaniu
\fILICZBY\fP niepasujących wierszy.
.TP
\fB\-o\fP, \fB\-\^\-only\-matching\fP
Wyświetla tylko pasujące (niepuste) części pasującego wiersza, każda w
osobnym wierszu.
.TP
\fB\-q\fP, \fB\-\^\-quiet\fP, \fB\-\^\-silent\fP
Po cichu, nie wyświetla niczego na standardowe wyjście. Przeszukiwanie
zakończy się na pierwszym pasującym wierszu ze statusem zero, nawet jeśli
wykryto błąd. Patrz również opcje \fB\-s\fP lub \fB\-\^\-no\-messages\fP.
.TP
\fB\-s\fP, \fB\-\^\-no\-messages\fP
Ignoruje błędy spowodowane przez nieistniejące lub nieczytelne pliki.
.SS "Kontrola przedrostków w wierszu wyjścia"
.TP
\fB\-b\fP, \fB\-\^\-byte\-offset\fP
Wypisuje przed każdym wierszem wyjścia jego, liczony od 0, offset bajtowy w
pliku wejściowym. Jeśli użyto opcji \fB\-o\fP (\fB\-\^\-only\-matching\fP), wyświetla
offset samej pasującej części.
.TP
\fB\-H\fP, \fB\-\^\-with\-filename\fP
Wyświetla nazwę pliku dla każdego dopasowania. Jest to domyślne ustawienia,
jeśli jest więcej niż jeden plik do przeszukania.
.TP
\fB\-h\fP, \fB\-\^\-no\-filename\fP
Odwołuje poprzedzanie wyjścia nazwami plików. Jest to ustawienie domyślne,
jeśli jest tylko jeden plik (lub standardowe wejście) do przeszukania.
.TP
\fB\-\^\-label=\fP\fIETYKIETA\fP
Wyświetla wejście, które w rzeczywistości pochodzi ze standardowego wejścia,
jako wejście pochodzące z pliku \fIETYKIETA\fP. Jest to szczególnie przydatne w
implementacji narzędzi takich jak \fBzgrep\fP np. \fBgzip \-cd foo.gz | grep
\-\^\-label=foo \-H coś\fP. Patrz też: opcja \fB\-H\fP.
.TP
\fB\-n\fP, \fB\-\^\-line\-number\fP
Poprzedza każdy wiersz wyjścia, liczonym od 1, numerem wiersza z pliku
wejściowego.
.TP
\fB\-T\fP, \fB\-\^\-initial\-tab\fP
Upewnia się, że pierwszy znak wiersza zawartości zależy od tabulacji, dzięki
czemu wyrównanie tabulacji wygląda normalnie. Jest to użyteczne z opcjami,
które poprzedzają swoje wyjście jakąś zawartością: \fB\-H\fP, \fB\-n\fP i \fB\-b\fP. Aby
zwiększyć prawdopodobieństwo, że wiersze z danego pliku będą się zaczynać w
tej samej kolumnie, numer wiersza i offset bajtowy (jeśli jest obecny)
zostanie wyświetlony z najmniejszą szerokością pola.
.TP
\fB\-u\fP, \fB\-\^\-unix\-byte\-offsets\fP
Wyświetla offsety bajtowe w stylu uniksowym. Przełącznik ten powoduje, że
\fBgrep\fP wyświetla offsety bajtowe tak, jakby był plikiem tekstowym typu
uniksowego tzn. bez znaków CR (powrót karetki). Da to rezultaty identyczne
jak uruchomienie \fBgrep\fPa na systemie uniksowym. Opcja ta nie wywołuje
żadnego efektu, chyba że użyto także opcji \fB\-b\fP; nie ma też żadnego efektu
na platformach innych niż MS\-DOS i MS Windows.
.TP
\fB\-Z\fP, \fB\-\^\-null\fP
Zamiast znaku, który normalnie występuje po nazwie pliku, wypisuje bajt
zerowy (ASCII \fBNUL\fP). Na przykład, \fBgrep \-lZ\fP wypisuje po nazwie pliku
bajt zerowy, zamiast, jak zwykle, znak nowego wiersza. Opcja ta powoduje, że
wyjście jest jednoznaczne, nawet przy nazwach plików zawierających
niecodzienne znaki, jak znak nowego wiersza. Może być wykorzystywana z
poleceniami typu: \fBfind \-print0\fP, \fBperl \-0\fP, \fBsort \-z\fP i \fBxargs \-0\fP,
umożliwiając przetwarzanie plików o dowolnych nazwach, nawet zawierających
znaki nowego wiersza.
.SS "Kontrola wierszy z kontekstem"
.TP
\fB\-A\fP\fI LICZBA\fP,\fB \-\^\-after\-context=\fP\fILICZBA\fP
Wyświetla \fILICZBĘ\fP wierszy z kontekstem, następujących po dopasowanych
wierszach. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz
zawierający separator grupy (\fB\-\^\-\fP). Nie działa z opcją \fB\-o\fP lub
\fB\-\^\-only\-matching\fP, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie.
.TP
\fB\-B\fP\fI LICZBA\fP,\fB \-\^\-before\-context=\fP\fILICZBA\fP
Wyświetla \fILICZBĘ\fP wierszy z kontekstem, poprzedzających dopasowane
wiersze. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz
zawierający separator grupy (\fB\-\^\-\fP). Nie działa z opcją \fB\-o\fP lub
\fB\-\^\-only\-matching\fP, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie.
.TP
\fB\-C\fP\fI LICZBA\fP,\fB \-\fP\fILICZBA\fP,\fB \-\^\-context=\fP\fILICZBA\fP
Wyświetla \fILICZBĘ\fP wierszy z kontekstem. Pomiędzy ciągłymi grupami
dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (\fB\-\^\-\fP). Nie
działa z opcją \fB\-o\fP lub \fB\-\^\-only\-matching\fP, wyświetlane jest wówczas
również ostrzeżenie.
.SS "Wybór plików i katalogów"
.TP
\fB\-a\fP, \fB\-\^\-text\fP
Przetwarza plik binarny tak, jakby był on plikiem tekstowym; jest to
odpowiednik opcji \fB\-\^\-binary\-files=text\fP.
.TP
\fB\-\^\-binary\-files=\fP\fITYP\fP
Jeżeli dane lub metadane pliku wskazują na to, że zawiera on dane binarne,
zakłada, że jest on typu \fITYP\fP. Bajty nietekstowe oznaczają dane binarne;
są to albo niepoprawnie zakodowane znaki, albo bajty wejściowe null, kiedy
opcja \fB\-z\fP nie została użyta.
.IP
Domyślny \fITYP\fP to \fBbinary\fP, więc kiedy \fBgrep\fP wykryje, że plik zawiera
dane binarne, zatrzymuje dalsze wyjście. Zamiast tego wyświetla albo
jednowierszową wiadomość (jeżeli plik binarny się zgadza) lub zupełnienic,
jeżeli nie ma dopasowania.
.IP
Jeżeli \fITYPEM\fP jest \fBwithout\-match\fP, to kiedy grep wykryje, że plik
zawiera dane binarne, zakłada, że reszta pliku nie pasuje. Jest to
odpowiednik opcji \fB\-I\fP.
.IP
Jeżeli \fITYPEM\fP jest \fBtext\fP, to \fBgrep\fP przetwarza plik binarny tak, jakby
był on plikiem tekstowym; jest to odpowiednik opcji \fB\-a\fP.
.IP
Kiedy \fItyp\fP to \fBbinary\fP, \fBgrep\fP może traktować bajty nietekstowe jako
zakończenia wierszy nawet bez opcji \fB\-z\fP. To oznacza, że wybór między
\fBbinary\fP a \fBtext\fP może wpływać na to, czy wzorzec pasuje do pliku. Na
przykład, kiedy \fItypem\fP jest \fBbinary\fP, to wzorzec \fBq$\fP może zgadzać się z
\fBq\fP, po którym niespodziewanie następuje bajt null, nawet jeśli te wzorce
nie pasują do siebie, kiedy \fItypem\fP jest \fBtext\fP. I odwrotnie, kiedy
\fItype\fP to \fBbinary\fP, wzorzec \fB.\&\fP może nie zgadzać się z bajtem null.
.IP
\fIOstrzeżenie:\fP Opcja \fB\-a\fP może zwrócić binarny śmietnik, co może mieć
nieprzyjemne skutki, jeżeli wyjściem jest terminal, a sterownik terminala to
wszystko zinterpretuje jako komendy. Z drugiej jednak strony, czytając
pliki, których kodowanie tekstu pozostaje nieznane, może być użytecznym
użycie \fB\-a\fP lub ustawienie \fBLC_ALL='C'\fP w środowisku, aby znaleźć więcej
dopasowań, nawet jeśli ich bezpośrednie wyświetlenie byłoby niebezpieczne.
.TP
\fB\-D\fP\fI DZIAŁANIE\fP,\fB \-\^\-devices=\fP\fIDZIAŁANIE\fP
Jeśli plik wejściowy jest urządzeniem, FIFO lub gniazdem, używa \fIDZIAŁANIA\fP
do przetworzenia go. Domyślnym \fIDZIAŁANIEM\fP jest \fBread\fP, co znaczy, że
urządzenia są odczytywane dokładnie tak samo, jak gdyby były zwykłymi
plikami. Jeśli wartością \fIDZIAŁANIA\fP jest \fBskip\fP, to urządzenia są po
cichu pomijane.
.TP
\fB\-d\fP\fI DZIAŁANIE\fP,\fB \-\^\-directories=\fP\fIDZIAŁANIE\fP
Jeśli plik wejściowy jest katalogiem, używa \fIDZIAŁANIA\fP do przetworzenia
go. Domyślnym \fIDZIAŁANIEM\fP jest \fBread\fP, tzn. odczytywanie katalogów
dokładnie tak samo, jak gdyby były zwykłymi plikami. Jeśli wartością
\fIDZIAŁANIA\fP jest \fBskip\fP, to urządzenia są po cichu pomijane. Jeśli
\fIDZIAŁANIEM\fP jest \fBrecurse\fP, odczytywane są rekurencyjnie wszystkie pliki
w danym katalogu, podążając za dowiązaniami symbolicznymi wyłącznie wtedy,
gdy zostały podane w wierszu polecenia. Jest to równoważne podaniu opcji
\fB\-r\fP.
.TP
\fB\-\^\-exclude=\fP\fIWZORZEC\fP
Pomija jakiekolwiek pliki z przyrostkiem nazwy, który zgadza się ze
\fIWZORCEM\fP używając dopasowania wieloznacznego; przyrostek nazwy jest albo
całą nazwą pliku, albo dowolnym sufiksem występującym po \fB/\fP oraz przed
non\-\fB/\fP. Przy wyszukiwaniu rekurencyjnym, pomija jakikolwiek podplik,
którego bazowa nazwa zgadza się z \fIWZORCEM\fP; nazwa bazowa jest częścią po
ostatnim \fB/\fP. Wzorzec może wykorzystywać \fB*\fP, \fB?\fP albo \fB[\fP.\|.\|.\fB]\&\fP
jako wieloznaczniki oraz \fB\e\fP, aby zacytować wieloznacznik lub odwrócony
ukośnik.
.TP
\fB\-\^\-exclude\-from=\fP\fIPLIK\fP
Pomija pliki, których nazwa pasuje do któregoś ze wzorców odczytanego z
\fIPLIKU\fP (używając masek, opisanych w opcji \fB\^\-exclude\fP).
.TP
\fB\-\^\-exclude\-dir=\fP\fIWZORZEC\fP
Pomija jakiekolwiek katalogi z przyrostkiem nazwy, który zgadza się ze
\fIWZORCEM\fP. Przy wyszukiwaniu rekurencyjnym, pomija jakiekolwiek
podkatalogi, których bazowa nazwa zgadza się ze \fIWZORCEM\fP. Ignoruje
wszystkie powtarzające się ukośniki we \fIWZORCU\fP.
.TP
\fB\-I\fP
Przetwarza plik binarny tak, jakby nie zawierał pasujących danych, jest to
równoważne opcji \fB\-\^\-binary\-files=without\-match\fP.
.TP
\fB\-\^\-include=\fP\fIWZORZEC\fP
Przeszukuje jedynie pliki, których nazwy pasują do \fIWZORCA\fP (używając masek
opisanych w opcji \fB\-\^\-exclude\fP).
.TP
\fB\-r\fP, \fB\-\^\-recursive\fP
Czyta rekurencyjnie wszystkie pliki pod każdym katalogiem, podążając za
dowiązaniami symbolicznymi tylko jeśli zostały podane w wierszu
polecenia. Proszę zauważyć, że jeżeli nie jest dany żaden argument operacji,
grep przeszukuje katalog roboczy. Jest to równoważne opcji \fB\-d recurse\fP.
.TP
\fB\-R\fP, \fB\-\^\-dereference\-recursive\fP
Czyta rekurencyjnie wszystkie pliki pod każdym katalogiem. Podąża za każdym
dowiązaniem symbolicznym, w odróżnieniu od \fB\-r\fP.
.SS "Inne opcje"
.TP
\fB\-\^\-line\-buffered\fP
Używa buforowania wierszy wyjścia. Użycie tej opcji może spowodować niższą
wydajność.
.TP
\fB\-U\fP, \fB\-\^\-binary\fP
Traktuje plik(i) jako binarne. Domyślnie, w MS\-DOS i MS\-Windows, \fBgrep\fP
zgaduje, czy plik zawiera tekst lub dane binarne, jak zostało to opisane
przy opcji \fB\-\^\-binary\-files\fP. Jeśli \fBgrep\fP zdecyduje, że plik jest
tekstowy, usuwa znaki CR (powrót karetki) z oryginalnej zawartości pliku (po
to, żeby wyrażenia regularne z \fB^\fP i \fB$\fP działały poprawnie). Podanie
\fB\-U\fP wyłącza tę analizę powodując, że wszystkie pliki są odczytywane i
przekazywane mechanizmowi dopasowującemu dosłownie; jeśli plik jest plikiem
tekstowym z parami CR/LF na końcu wierszy, spowoduje to, że niektóre
wyrażenia regularne nie zadziałają. Opcja ta nie działa na platformach
innych niż MS\-DOS i MS\-Windows.
.TP
\fB\-z\fP, \fB\-\^\-null\-data\fP
Traktuje dane wejściowe i wyjściowe jako sekwencje wierszy zakończonych
bajtem zerowym (znak ASCII NUL) zamiast znakiem końca wiersza. Podobnie jak
opcje \fB\-Z\fP lub \fB\-\^\-null\fP, ta opcja może być używana z programami takimi
jak \fBsort \-z\fP, aby przetworzyć nazwy plików o dowolnych nazwach.
.
.SH "WYRAŻENIA REGULARNE"
Wyrażenie regularne to wzorzec opisujący zbiór łańcuchów. Wyrażenia
regularne są budowane analogicznie do wyrażeń arytmetycznych, przez
zastosowanie do połączenia mniejszych wyrażeń, rozmaitych operatorów.
.PP
Program \fBgrep\fP rozumie trzy różne wersje składni wyrażeń regularnych:
"podstawową" (BRE), "rozszerzoną" (ERE) i "perlową" (PCRE). W GNU \fBgrep\fP
nie ma różnicy w funkcjonalności pomiędzy składniami podstawową i
rozszerzoną. W innych implementacjach, podstawowe wyrażenia regularne są
uboższe. Poniższy opis stosuje się do rozszerzonych wyrażeń regularnych;
różnice w stosunku do wyrażeń podstawowych podsumowano na końcu. Wyrażenia
regularne kompatybilne z Perlem dają dodatkowe funkcjonalności,
udokumentowane w podręcznikach systemowych pcresyntax(3) i pcrepattern(3),
lecz działają tylko jeśli w systemie jest dostępne PCRE.
.PP
Podstawowymi "cegiełkami" są wyrażenia regularne pasujące do pojedynczego
znaku. Większość znaków, w tym wszystkie litery i cyfry są wyrażeniami
regularnymi pasującymi do samych siebie. Każdy metaznak mający specjalne
znaczenie może być zacytowany przez poprzedzenie go odwrotnym ukośnikiem.
.PP
Kropka \fB.\&\fP pasuje do każdego pojedynczego znaku. Nie jest określone czy
pasuje ona do błędu kodowania.
.SS "Klasy znakowe i wyrażenia klamrowe"
\fIWyrażenie klamrowe\fP jest listą znaków zawartych pomiędzy \fB[\fP a
\fB]\fP. Pasuje do każdego pojedynczego znaku na tej liście. Jeśli pierwszy
znak z listy jest daszkiem \fB^\fP, to wyrażenie pasuje do każdego pojedynczego
znaku \fInie\fP znajdującego się na liście; nie jest określone czy pasuje do
błędu kodowania. Na przykład, wyrażenie regularne \fB[0123456789]\fP pasuje do
każdej pojedynczej cyfry.
.PP
W obrębie wyrażenia klamrowego, \fIwyrażenie zakresowe\fP składa się z dwóch
znaków rozdzielonych minusem. Pasuje do pojedynczego znaku, który mieści się
między tymi dwoma znakami, łącznie z nimi, używając ustawień językowych
(locale) określających kolejność i zestaw znaków. Na przykład, w domyślnych
ustawieniach locale C, \fB[a\-d]\fP jest odpowiednikiem \fB[abcd]\fP. Wiele
ustawień regionalnych sortuje znaki w kolejności słownikowej, i \fB[a\-d]\fP nie
jest wtedy z reguły odpowiednikiem \fB[abcd]\fP, może być na przykład
równoważne \fB[aBbCcDd]\fP (dla języka polskiego: \fB[aąbcćd]\fP \- tłum.). Aby
uzyskać tradycyjną interpretację wyrażeń zakresowych, można użyć locale C,
przypisując zmiennej środowiskowej \fBLC_ALL\fP wartość \fBC\fP.
.PP
Istnieją predefiniowane, nazwane klasy znakowe, których można używać
wewnątrz wyrażeń klamrowych. Posiadają opisowe nazwy w języku angielskim i
są to: \fB[:alnum:]\fP (litery i cyfry), \fB[:alpha:]\fP (litery), \fB[:cntrl:]\fP
(znaki kontrolne), \fB[:digit:]\fP (cyfry), \fB[:graph:]\fP ([:alnum:] i
[:punct:]), \fB[:lower:]\fP (małe litery), \fB[:print:]\fP ([:graph:] i spacja),
\fB[:punct:]\fP (znaki przestankowe), \fB[:space:]\fP (białe znaki), \fB[:upper:]\fP
(duże litery) i \fB[:xdigit:]\fP (znaki szesnastkowe). Na przykład
\fB[[:alnum:]]\fP zawiera zestaw liter i cyfr zależnych od aktualnych ustawień
językowych. W ustawieniach locale C i kodowaniu znaków ASCII, jest to
odpowiednik \fB[0\-9A\-Za\-z]\fP. Proszę zauważyć, że nawiasy kwadratowe w nazwach
klas są częścią nazw symbolicznych i muszą być umieszczone dodatkowo, oprócz
pary nawiasów ograniczającej samą listę. Większość metaznaków traci swoje
szczególne znaczenie wewnątrz wyrażeń klamrowych. Aby umieścić tam dosłowny
znak \fB]\fP, należy go umieścić jako pierwszy. Podobnie, dosłowny \fB^\fP, może
się znaleźć gdziekolwiek poza pierwszym miejscem. W końcu, dosłowny \fB\-\fP
musi się znaleźć na końcu.
.SS "Początek i koniec wiersza"
Znak daszka \fB^\fP i dolara \fB$\fP są metaznakami, które pasują odpowiednio do
łańcucha pustego na początku i końcu wiersza.
.SS "Ukośnik i wyrażenia specjalne"
Symbole \fB\e<\fP i \fB\e>\fP oznaczają pusty łańcuch odpowiednio na
początku i końcu słowa. Symbol \fB\eb\fP pasuje do pustego łańcucha na krawędzi
słowa, zaś \fB\eB\fP pasuje do ciągu pustego zakładając, że \fInie\fP jest na
krawędzi słowa. Symbol \fB\ew\fP jest synonimem \fB[_[:alnum:]]\fP, z kolei \fB\eW\fP
jest synonimem \fB[^_[:alnum:]]\fP.
.SS Powtarzanie
Po wyrażeniach regularnych mogą się znajdować jeden lub kilka operatorów
powtórzenia:
.PD 0
.TP
\fB?\fP
Poprzedzający element jest opcjonalny i dopasowany co najwyżej jeden raz.
.TP
\fB*\fP
Poprzedzający element będzie dopasowany zero lub więcej razy.
.TP
\fB+\fP
Poprzedzający element będzie dopasowany jeden lub więcej razy.
.TP
\fB{\fP\fIn\fP\fB}\fP
Poprzedzający element pasuje dokładnie \fIn\fP razy.
.TP
\fB{\fP\fIn\fP\fB,}\fP
Poprzedzający element pasuje \fIn\fP lub więcej razy.
.TP
\fB{,\fP\fIm\fP\fB}\fP
Poprzedzający element pasuje co najwyżej \fIm\fP razy. Jest to rozszerzenie
GNU.
.TP
\fB{\fP\fIn\fP\fB,\fP\fIm\fP\fB}\fP
Poprzedzający element pasuje co najmniej \fIn\fP razy, ale nie więcej niż \fIm\fP
razy.
.PD
.SS Suma
Dwa wyrażenia regularne można ze sobą złączyć; do wynikowego wyrażenia
regularnego pasuje każdy łańcuch utworzony przez złączenie dwóch
podłańcuchów, które odpowiednio pasują do złączonych wyrażeń.
.SS Alternatywa
Dwa wyrażenia regularne można połączyć operatorem wrostkowym \fB|\fP; do
wynikowego wyrażenia regularnego pasuje dowolny łańcuch pasujące do jednego
bądź do drugiego z podwyrażeń.
.SS "Kolejność wykonywania"
Powtarzanie ma priorytet na sumowaniem, które z kolei ma priorytet nad
alternatywą. Całe wyrażenie regularne można ująć w nawiasy, celem
unieważnienia reguł priorytetowych. W ten sposób zostanie utworzone
podwyrażenie.
.SS "Odwołania zwrotne i podwyrażenia"
Odwołanie zwrotne \fB\e\fP\fIn\fP\&, gdzie \fIn\fP jest cyfrą pasującą do podłańcucha
dopasowanego poprzednio przez \fIn\fP\-te podwyrażenie wyrażenia regularnego,
ujęte w nawiasy.
.SS "Podstawowe i rozszerzone wyrażenia regularne"
W podstawowych wyrażeniach regularnych metaznaki \fB?\fP, \fB+\fP, \fB{\fP, \fB|\fP,
\fB(\fP i \fB)\fP tracą swoje szczególne znaczenie; zamiast nich należy używać
wersji z odwrotnym ukośnikiem: \fB\e?\fP, \fB\e+\fP, \fB\e{\fP, \fB\e|\fP, \fB\e(\fP oraz
\fB\e)\fP.
.
.SH "ZMIENNE ŚRODOWISKOWE"
Zachowanie \fBgrep\fPa można zmienić poniższymi zmiennymi środowiskowymi.
.PP
Ustawienia regionalne (locale) dla kategorii \fBLC_\fP\fIfoo\fP są określane przez
sprawdzanie trzech zmiennych środowiska, \fBLC_ALL\fP, \fBLC_\fP\fIfoo\fP, \fBLANG\fP; w
tej kolejności. Pierwsza z tych zmiennych, która jest ustawiona, określa
locale. Na przykład, jeśli \fBLC_ALL\fP nie jest ustawiona, ale \fBLC_MESSAGES\fP
jest ustawiona na \fBpt_BR\fP, to dla kategorii \fBLC_MESSAGES\fP używane są
ustawienia brazylijskiej odmiany portugalskiego. Jeśli żadna z powyższych
zmiennych nie jest ustawiona, katalog locale nie jest zainstalowany, lub
\fBgrep\fP nie został skompilowany z obsługą języka narodowego (NLS), to
używane są locale C. Dostępne locale można sprawdzić komendą \fBlocale \-a\fP.
.TP
\fBGREP_OPTIONS\fP
Ta zmienna uściśla domyślne opcje, które mają zostać umieszczone przed
wszystkimi opcjami jawnymi. Jako, że powoduje to problemy z pisaniem
skryptów przenośnych, ta funkcja zostanie usunięta w przyszłym wydaniu
\fBgrep\fP oraz sam \fBgrep\fP ostrzega o tym, kiedy zostaje użyta. W zamian
proszę używać aliasów bądź skryptów.
.TP
\fBGREP_COLOR\fP
Ta zmienna określa kolor używany do podświetlenia dopasowanego (niepustego)
tekstu. Jest przestarzała, lecz wciąż obsługiwana; powinno się obecnie
używać \fBGREP_COLORS\fP. Możliwości \fBmt\fP, \fBms\fP i \fBmc\fP zmiennej
\fBGREP_COLORS\fP mają nad nią priorytet. Zmienna może określać jedynie kolor
używany do podświetlania pasującego, niepustego tekstu w pasującym wierszu
(wybranym, jeśli nie podano opcji \fB\-v\fP albo wierszu kontekstu jeśli ją
wpisano). Domyślnym ustawieniem jest \fB01;31\fP, czyli pogrubiony, czerwony
tekst na domyślnym tle terminala.
.TP
\fBGREP_COLORS\fP
Określa kolory i inne atrybuty użyte do podświetlania różnych części
wyniku. Jej wartością jest lista możliwości, oddzielonych dwukropkami, która
domyślnie wygląda następująco:
\fBms=01;31:mc=01;31:sl=:cx=:fn=35:ln=32:bn=32:se=36\fP, z pominiętymi
wartościami logicznymi \fBrv\fP i \fBne\fP (tzn. ustawionymi na
fałsz). Obsługiwane możliwości to:
.RS
.TP
\fBsl=\fP
Podciąg SGR dla całego wybranego wiersza (tzn. pasującego, jeśli nie podano
opcji \fB\-v\fP lub niepasującego w przeciwnym wypadku). Jeśli jednak wartość
logiczna \fBrv\fP i opcja wiersza poleceń \fB\-v\fP zostały podane, to będzie on
dotyczył w zamian kontekstu pasujących wierszy. Domyślnie jest pusta
(tzn. ustawiona jest domyślna para kolorów terminala).
.TP
\fBcx=\fP
Podciąg SGR dla wszystkich wierszy kontekstu (tzn. niepasujących wierszy,
jeśli nie podano opcji \fB\-v\fP lub pasujących w przeciwnym wypadku). Jeśli
jednak wartość logiczna \fBrv\fP i opcja wiersza poleceń \fB\-v\fP zostały podane,
to będzie on dotyczył w zamian wybranych, niepasujących wierszy. Domyślnie
jest pusta (tzn. ustawiona jest domyślna para kolorów terminala).
.TP
\fBrv\fP
Wartość logiczna, która odwraca znaczenie możliwości \fBsl=\fP i \fBcx=\fP, kiedy
podano opcję wiersza poleceń \fB\-v\fP. Domyślnie jest ustawiona na fałsz
(tzn. możliwość jest pominięta).
.TP
\fBmt=01;31\fP
Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w dowolnym pasującym wierszu
(tzn. wybranego wiersza, jeśli nie podano opcji wiersza poleceń \fB\-v\fP lub
wiersza kontekstu w przeciwnym wypadku). Ustawienie go jest odpowiednikiem
podania \fBms=\fP i \fBmc=\fP z tą samą wartością. Domyślnie jest to czerwony,
pogrubiony tekst na aktualnym tle wiersza.
.TP
\fBms=01;31\fP
Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w wybranym wierszu (jest
używana tylko jeśli nie podano opcji wiersza poleceń \fB\-v\fP). Efekt
możliwości \fBsl=\fP (lub \fBcx=\fP w przypadku \fBrv\fP) pozostaje
aktywny. Domyślnie jest to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle
wiersza.
.TP
\fBmc=01;31\fP
Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w wierszu kontekstu (jest
używana tylko jeśli podano opcję wiersza poleceń \fB\-v\fP). Efekt możliwości
\fBcx=\fP (lub \fBsl=\fP w przypadku \fBrv\fP) pozostaje aktywny. Domyślnie jest to
czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle wiersza.
.TP
\fBfn=35\fP
Podciąg SGR do nazw plików poprzedzających wszystkie wiersze
zawartości. Domyślnie jest to purpurowy tekst na domyślnym tle terminala.
.TP
\fBln=32\fP
Podciąg SGR do numerów wierszy poprzedzających wszystkie wiersze
zawartości. Domyślnie, jest to zielony tekst na domyślnym tle terminala.
.TP
\fBbn=32\fP
Podciąg SGR do offsetu bajtowego poprzedzającego wszystkie wiersze
zawartości. Domyślnie, jest to zielony tekst na domyślnym tle terminala.
.TP
\fBse=36\fP
Podciąg SGR do separatorów wstawianych pomiędzy wybranymi polami wiersza
(\fB:\fP), pomiędzy polami wierszy kontekstu (\fB\-\fP i pomiędzy grupami
przyległych wierszy, jeśli wybrano niezerowy kontekst (\fB\-\^\-\fP). Domyślnie
jest to cyjanowy tekst na domyślnym tle terminala.
.TP
\fBne\fP
Wartość logiczna, która zapobiega czyszczeniu końca wiersza przy użyciu
sekwencji Erase in Line (EL) to Right (\fB\e\33[K\fP) za każdym razem, gdy
kończy pokolorowany wpis. Jest to wymagane na terminalach, które nie
obsługują EL. Wartość jednak potrzebna na terminalach, dla których możliwość
logiczna \fBback_color_erase\fP (\fBbce\fP) nie ma zastosowania, gdy wybrane
kolory podświetlenia nie zmieniają tła, gdy EL jest zbyt wolne bądź powoduje
znaczne migotanie. Domyślnym ustawieniem jest fałsz (tzn. możliwość jest
pominięta).
.PP
Proszę zauważyć, że wartości logiczne nie posiadają części
"\fB=\fP.\|.\|.\&". Są one domyślne pominięte (tzn. fałszywe) i stają się
prawdziwe, jeśli zostaną podane.
.PP
Proszę zapoznać się z rozdziałem Select Graphic Rendition (SGR) w
dokumentacji używanego terminala tekstowego, aby dowiedzieć się jakie są
dozwolone wartości oraz poznać ich znaczenie. Te wartości podciągów są
liczbami całkowitymi w systemie dziesiętnym i mogą być łączone
średnikami. Program \fBgrep\fP zajmuje się łączeniem rezultatu w kompletną
sekwencję SGR (\fB\e33[\fP.\|.\|.\fBm\fP). Najczęściej używane wartości to: \fB1\fP \-
pogrubienie, \fB4\fP \- podkreślenie, \fB5\fP \- miganie, \fB7\fP \- odwrócenie kolorów,
\fB39\fP \- domyślny kolor tła, od \fB30\fP do \fB37\fP \- kolory tekstu, od \fB90\fP do
\fB97\fP \- kolory tekstu w trybie 16 kolorów, od \fB38;5;0\fP do \fB38;5;255\fP \-
kolory tekstu w trybie 88 i 256 kolorów, \fB49\fP \- domyślny kolor tła, od
\fB40\fP do \fB47\fP kolory tła, od \fB100\fP do \fB107\fP \- kolory tła w trybie 16
kolorów i od \fB48;5;0\fP do \fB48;5;255\fP \- kolory tła w trybie 88 i 256
kolorów.
.RE
.TP
\fBLC_ALL\fP, \fBLC_COLLATE\fP, \fBLANG\fP
Zmienne określające ustawienia regionalne dla kategorii \fBLC_COLLATE\fP, która
wyznacza kolejność sortowania używaną do interpretowania wyrażeń
zakresowych, takich jak \fB[a\-z]\fP.
.TP
\fBLC_ALL\fP, \fBLC_CTYPE\fP, \fBLANG\fP
Te zmienne ustawiają locale dla kategorii \fBLC_CTYPE\fP, od której zależą typy
znaków, np. które są znakami białymi. Ta kategoria również ustala kodowanie
znaków, czyli to, czy tekst jest zakodowany w UTF\-8, ASCII czy jakiejkolwiek
innej stronie kodowej. W locale C lub POSIX, każdy znak jest zakodowany jako
pojedynczy bajt, więc każdy bajt jest poprawnym znakiem.
.TP
\fBLC_ALL\fP, \fBLC_MESSAGES\fP, \fBLANG\fP
Zmienne określające ustawienia regionalne dla kategorii \fBLC_MESSAGES\fP,
która wyznacza język, używany przez \fBgrep\fPa do wyświetlania
komunikatów. Domyślne locale C używają wiadomości w amerykańskiej odmianie
angielskiego.
.TP
\fBPOSIXLY_CORRECT\fP
Jeśli jest ustawiona, to \fBgrep\fP zachowuje się zgodnie z wymaganiami normy
POSIX; w przeciwnym razie \fBgrep\fP działa bardziej jak inne programy
GNU. POSIX wymaga, by opcje, które występują po nazwach plików były
traktowane jak nazwy plików; domyślnie zaś, opcje takie są przesuwane na
początek listy argumentów i traktowane jak opcje. Ponadto, POSIX wymaga, by
nierozpoznane opcje były zgłaszane jako "nielegalne" ("illegal"), ale
ponieważ tak naprawdę nie naruszają one prawa, domyślnie zgłaszane są jako
"nieprawidłowe" ("invalid"). \fBPOSIXLY_CORRECT\fP wyłącza także
\fB_\fP\fIN\fP\fB_GNU_nonoption_argv_flags_\fP, opisane poniżej.
.TP
\fB_\fP\fIN\fP\fB_GNU_nonoption_argv_flags_\fP
\fIN\fP jest tu numerycznym identyfikatorem procesu \fBgrep\fPa. Jeśli \fIi\fP\-tym
znakiem wartości tej zmiennej środowiska jest \fB1\fP, to \fIi\fP\-ty argument
przekazany do \fBgrep\fPa nie jest uważany za opcję, nawet jeśli na nią
wygląda. Powłoka może umieścić tę zmienną w środowisku dla każdego polecenia
jakie uruchamia, podając, które argumenty są wynikiem rozwinięcia nazw
plików i dlatego nie powinny być traktowane jako opcje. Zachowanie to jest
dostępne tylko z biblioteką GNU C i tylko wtedy, gdy nie ustawiono
\fBPOSIXLY_CORRECT\fP.
.
.SH "KOD ZAKOŃCZENIA"
Typowo, statusem wyjściowym jest 0 przy zaznaczonym wierszu, 1, gdy nic nie
jest zaznaczone oraz 2, jeżeli wystąpił błąd. Jednakże, jeżeli \fB\-q\fP,
\fB\-\^\-quiet\fP lub \fB\-\^\-silent\fP zostało użyte oraz zaznaczono wiersz,
statusem wyjściowym będzie 0, nawet jeśli wystąpił błąd.
.
.SH PRAWA\ AUTORSKIE
Copyright 1998\(en2000, 2002, 2005\(en2018 Free Software Foundation, Inc.
.PP
Jest to wolne oprogramowanie; warunki rozpowszechniania znajdują się w
źródle programu. NIE ma gwarancji, nawet PRZYDATNOŚCI\ HANDLOWEJ czy
PRZYDATNOŚCI DO OKREŚLONEGO CELU.
.
.SH BŁĘDY
.SS "Zgłaszanie błędów"
Email bug reports to
.MT bug\-grep@gnu.org
the bug\-reporting address
.ME .
An
.UR https://lists.gnu.org/mailman/listinfo/bug\-grep
email archive
.UE
and a
.UR https://debbugs.gnu.org/cgi/pkgreport.cgi?package=grep
bug tracker
.UE
are available.
.SS "Znane błędy"
Duże liczniki powtórzeń w konstrukcji \fB{\fP\fIn\fP\fB,\fP\fIm\fP\fB}\fP mogą spowodować,
że \fBgrep\fP zużyje mnóstwo pamięci. Oprócz tego, pewne inne niejasne
wyrażenia regularne wymagają czasu i przestrzeni rosnącej wykładniczo i mogą
spowodować, że \fBgrep\fPowi zabraknie pamięci.
.PP
Odwołania zwrotne są bardzo powolne i mogą wymagać czasu rosnącego
wykładnicza.
.
.SH "ZOBACZ TAKŻE"
.SS "Zwykłe strony man"
\fBawk\fP(1), \fBcmp\fP(1), \fBdiff\fP(1), \fBfind\fP(1), \fBgzip\fP(1), \fBperl\fP(1),
\fBsed\fP(1), \fBsort\fP(1), \fBxargs\fP(1), \fBzgrep\fP(1), \fBread\fP(2), \fBpcre\fP(3)
\fBpcresyntax\fP(3), \fBpcrepattern\fP(3), \fBterminfo\fP(5), \fBglob\fP(7),
\fBregex\fP(7).
.SS "Podręcznik programisty POSIX"
\fBgrep\fP(1p).
.SS "Pełna dokumentacja"
Pełna instrukcja jest dostępna pod
.UR https://www.gnu.org/software/grep/manual/
. Jeśli programy \fBinfo\fP i
\fBgrep\fPsą poprawnie zainstalowane na Twojej stronie, komenda
.IP
\fBinfo grep\fP
.PP
powinno dać dostęp do pełnego podręcznika.
.
.SH UWAGI
.\" Work around problems with some troff -man implementations.
Niniejsza strona podręcznika jest utrzymywana jedynie częściowo \- pełna
dokumentacja jest często aktualniejsza.
.br
.
.\" Format for Emacs-maintained Dt string defined at this file's start.
.\" Local variables:
.\" time-stamp-format: "%:y-%02m-%02d"
.\" End:
.SH TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są:
Gwidon S. Naskrent ,
Wojtek Kotwica ,
Michał Kułach
i
Jakub Klimczak
.
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach
licencji można uzyskać zapoznając się z
.UR https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html
GNU General Public License w wersji 3
.UE
lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres
.MT
manpages-pl-list@lists.sourceforge.net
.ME .