.\" -*- coding: UTF-8 -*- .\"******************************************************************* .\" .\" This file was generated with po4a. Translate the source file. .\" .\"******************************************************************* .TH qmail\-getpw 8 .SH NAZWA qmail\-getpw \- podaje adresy użytkowników .SH SKŁADNIA \fBqmail\-getpw\fP \fIlokalny\fP .SH OPIS W systemie \fBqmail\fP każdy użytkownik zarządza pokaźną tablicą lokalnych adresów. \fBqmail\-getpw\fP znajduje użytkownika, który zarządza poszczególnymi adresami \fIlokalnymi\fP. Wypisuje sześć porcji informacji, a każda porcja zakończona jest znakiem NUL: \fIużytkownik\fP; \fIuid\fP; \fIgid\fP; \fIkatalogdomowy\fP; \fIkreska\fP i \fIdod\fP. Nazwa konta użytkownika to \fIużytkownik\fP; dziesiętne wartości UID i GID użytkownika to \fIuid\fP i \fIgid\fP; katalog domowy użytkownika to \fIkatalogdomowy\fP; a wiadomość kierowana do \fIlokalnego\fP będzie obsługiwana przez \fIkatalogdomowy\fP\fB/.qmail\fP\fIkreskadod\fP. W przypadku kłopotów \fBqmail\-getpw\fP wychodzi, zwracając niezerowy kod błędu bez wypisywania czegokolwiek. \fBOSTRZEŻENIE:\fP Funkcja systemowa \fBgetpwnam\fP, będąca sercem \fBqmail\-getpw\fP, nie jest z natury pewna: zawodzi przy tymczasowych błędach i nieistniejących użytkownikach. Przyszłe wersje \fBgetpwnam\fP powinny zwracać ETXTBSY, by wskazać na błędy tymczasowe, i ESRCH, by wskazać na użytkowników, którzy nie istnieją. .SH REGUŁY \fBqmail\-getpw\fP rozważa, czy konto należy do użytkownika, używając pliku \fB/etc/passwd\fP. By stwierdzić, że tak jest w istocie: (1) konto musi mię niezerowy numer UID, (2) musi istnieć katalog domowy użytkownika (i musi on być widoczny dla \fBqmail\-getpw\fP) i wreszcie (3) katalog domowy musi należeć do właściciela konta. \fBqmail\-getpw\fP ignoruje nazwy kont zawierające duże litery. \fBqmail\-getpw\fP zakłada też, że wszystkie nazwy kont są krótsze niż 32 znaki. \fBqmail\-getpw\fP daje każdemu użytkownikowi kontrolę nad podstawowym adresem \fIużytkownika\fP i wszystkimi adresami w formie \fIużytkownik\fP\fB\-\fP\fIcokolwiek\fP. Gdy \fIlokalny\fP jest zapisane jako \fIużytkownik\fP, pola \fIkreska\fP i \fIdod\fP są oba puste. Gdy \fIlokalny\fP jest zapisane jako \fIużytkownik\fP\fB\-\fP\fIcokolwiek\fP, pole \fIkreska\fP jest myślnikiem, a \fIdod\fP jest \fIczymkolwiek\fP. \fIużytkownik\fP może być zapisany przy użyciu dowolnej kombinacji dużych i małych liter na początku \fIlokalnego\fP. Łapacz każdego użytkownika, \fBalias\fP, kontroluje wszystkie pozostałe adresy. W tym przypadku \fIdod\fP jest \fIlokalnym\fP, a \fIkreska\fP myślnikiem. Można przeciążyć wszystkie decyzje programu \fBqmail\-getpw\fP używając mechanizmu \fBqmail\-users\fP, który się sprawdza, jest bardzo komfortowy i o wiele szybszy niż \fBqmail\-getpw\fP. .SH "ZOBACZ TAKŻE" qmail\-users(5), qmail\-lspawn(8) .SH TŁUMACZENIE Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Paweł Wilk i Robert Luberda . Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z .UR https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html GNU General Public License w wersji 3 .UE lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI. Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres .MT manpages-pl-list@lists.sourceforge.net .ME .