.\" -*- coding: UTF-8 -*- .\" Copyright (c) 1996-2004 Andries Brouwer .\" Copyright (C) 2006-2012 Karel Zak .\" .\" This page is somewhat derived from a page that was .\" (c) 1980, 1989, 1991 The Regents of the University of California .\" and had been heavily modified by Rik Faith and myself. .\" (Probably no BSD text remains.) .\" Fragments of text were written by Werner Almesberger, Remy Card, .\" Stephen Tweedie and Eric Youngdale. .\" .\" This is free documentation; you can redistribute it and/or .\" modify it under the terms of the GNU General Public License as .\" published by the Free Software Foundation; either version 2 of .\" the License, or (at your option) any later version. .\" .\" The GNU General Public License's references to "object code" .\" and "executables" are to be interpreted as the output of any .\" document formatting or typesetting system, including .\" intermediate and printed output. .\" .\" This manual is distributed in the hope that it will be useful, .\" but WITHOUT ANY WARRANTY; without even the implied warranty of .\" MERCHANTABILITY or FITNESS FOR A PARTICULAR PURPOSE. See the .\" GNU General Public License for more details. .\" .\" You should have received a copy of the GNU General Public License along .\" with this program; if not, write to the Free Software Foundation, Inc., .\" 51 Franklin Street, Fifth Floor, Boston, MA 02110-1301 USA. .\" .\"******************************************************************* .\" .\" This file was generated with po4a. Translate the source file. .\" .\"******************************************************************* .TH MOUNT 8 "sierpień 2015 " util\-linux "Administracja systemem" .SH NAZWA mount \- montuje system plików .SH SKŁADNIA \fBmount\fP [\fB\-h\fP|\fB\-V\fP] .LP \fBmount\fP [\fB\-l\fP] [\fB\-t\fP \fItyp_systemu\fP] .LP \fBmount \-a\fP [\fB\-fFnrsvw\fP] [\fB\-t\fP \fItyp\-systemu\fP] [\fB\-O\fP \fIlista\-opcji\fP] .LP \fBmount\fP [\fB\-fnrsvw\fP] [\fB\-o\fP \fIopcje\fP] \fIurządzenie\fP|\fIpunkt\-montowania\fP .LP \fBmount\fP [\fB\-fnrsvw\fP] [\fB\-t\fP \fItyp\-systemu\fP\fB]\fP [\fB\-o\fP \fIopcje\fP] \fIurz◈dzenie punkt\-montowania\fP .LP \fBmount\fP \fB\-\-bind\fP|\fB\-\-rbind\fP|\fB\-\-move\fP \fIstary\-katalog nowy\-katalog\fP .LP \fBmount\fP \fB\-\-make\-\fP{\fBshared\fP|\fBslave\fP|\fBprivate\fP|\fBunbindable\fP|\fBrshared\fP|\fBrslave\fP|\fBrprivate\fP|\fBrunbindable\fP} \fIpunkt\-montowania\fP .SH OPIS All files accessible in a Unix system are arranged in one big tree, the file hierarchy, rooted at \fI/\fP. These files can be spread out over several devices. The \fBmount\fP command serves to attach the filesystem found on some device to the big file tree. Conversely, the \fBumount\fP(8) command will detach it again. The filesystem is used to control how data is stored on the device or provided in a virtual way by network or other services. Standardowa postać polecenia \fBmount\fP to: .RS \fBmount \-t\fP\fI typ urządzenie katalog\fP .RE This tells the kernel to attach the filesystem found on \fIdevice\fP (which is of type \fItype\fP) at the directory \fIdir\fP. The option \fB\-t \fP\fItype\fP is optional. The \fBmount\fP command is usually able to detect a filesystem. The root permissions are necessary to mount a filesystem by default. See section "Non\-superuser mounts" below for more details. The previous contents (if any) and owner and mode of \fIdir\fP become invisible, and as long as this filesystem remains mounted, the pathname \fIdir\fP refers to the root of the filesystem on \fIdevice\fP. Jeśli podano jedynie urządzenie lub katalog, na przykład: .RS .sp \fBmount /katalog\fP .sp .RE then \fBmount\fP looks for a mountpoint (and if not found then for a device) in the \fI/etc/fstab\fP file. It's possible to use the \fB\-\-target\fP or \fB\-\-source\fP options to avoid ambiguous interpretation of the given argument. For example: .RS .sp \fBmount \-\-target /punkt_montowania\fP .sp .RE Ten sam system plików można zamontować kilka razy, a w niektórych przypadkach (np. sieciowe systemy plików) może być zamontowany wielokrotnie nawet w tym samym punkcie montowania. Polecenie \fBmount\fP nie implementuje żadnych zasad kontrolujących to zachowanie. Jest to zadanie jądra i zwykle zależy od danego sterownika systemu plików. Wyjątkiem jest \fB\-\-all\fP \- w tym przypadku wszystkie już zamontowane systemy plików zostaną zignorowane (więcej informacji w opisie tej opcji). .SS "Wypisywanie montowań" Tryby wypisywania są utrzymywane tylko dla wstecznej kompatybilności. Aby uzyskać spójniejsze i dające się konfigurować wyjście, proszę korzystać z \fBfindmnt\fP(8), \fBw szczególności w swoich skryptach\fP. Proszę zauważyć, że znaki kontrolne w nazwach punktów montowania są zastępowane znakiem "?". Poniższe polecenie wypisze wszystkie zamontowane systemy plików (typu \fItyp\fP): .RS .sp \fBmount \fP[\fB\-l\fP] [\fB\-t \fP\fItyp\/\fP] .sp .RE Opcja \fB\-l\fP ujmuje w zestawieniu również etykiety. Patrz niżej. .SS "Wskazywanie urządzenia i systemu plików" Większość urządzeń jest wskazywanych przez nazwę pliku (specjalnego urządzenia blokowego), jak np. \fI/dev/sda1\fP, lecz istnieją inne możliwości. Na przykład w wypadku montowania NFS, \fIurządzenie\fP może wyglądać tak: \fIknuth.cwi.nl:/katalog\fP. .PP The device names of disk partitions are unstable; hardware reconfiguration, and adding or removing a device can cause changes in names. This is the reason why it's strongly recommended to use filesystem or partition identifiers like UUID or LABEL. Currently supported identifiers (tags): .RS .TP LABEL=\fIetykieta\fP Identyfikator systemu plików czytelny dla człowieka. Zob. również \fB\-L\fP. .TP UUID=\fIuuid\fP Uniwersalny, unikatowy identyfikator systemu plików. UUID składa się zwykle z liczb szesnastkowych oddzielonych minusem. Zob. też \fB\-U\fP. .sp Proszę zauważyć, że \fBmount\fP(8) używa UUID\-ów jako łańcuchów. UUID\-y z wiersza poleceń lub \fBfstab\fP(5) nie są konwertowane do wewnętrznej reprezentacji binarnej. Litery w reprezentacji łańcucha UUID powinny być małymi literami. .TP PARTLABEL=\fIetykieta\fP Human readable partition identifier. This identifier is independent on filesystem and does not change by mkfs or mkswap operations It's supported for example for GUID Partition Tables (GPT). .TP PARTUUID=\fIuuid\fP Partition universally unique identifier. This identifier is independent on filesystem and does not change by mkfs or mkswap operations It's supported for example for GUID Partition Tables (GPT). .TP ID=\fIid\fP Hardware block device ID as generated by udevd. This identifier is usually based on WWN (unique storage identifier) and assigned by the hardware manufacturer. See \fBls /dev/disk/by\-id\fP for more details, this directory and running udevd is required. This identifier is not recommended for generic use as the identifier is not strictly defined and it depends on udev, udev rules and hardware. .RE .sp The command \fBlsblk \-\-fs\fP provides an overview of filesystems, LABELs and UUIDs on available block devices. The command \fBblkid \-p \fP provides details about a filesystem on the specified device. Proszę nie zapomnieć o tym, że nie ma gwarancji, że etykiety i UUID\-y są faktycznie unikalne, szczególnie jeśli kopiuje się, współdzieli lub przenosi urządzenie. Polecenie \fBlsblk \-o +UUID,PARTUUID\fP pozwoli na zweryfikowanie unikalności UUID\-ów w bieżącym systemie. The recommended setup is to use tags (e.g.\& \fBUUID=\fP\fIuuid\fP) rather than \fI/dev/disk/by\-{label,uuid,id,partuuid,partlabel}\fP udev symlinks in the \fI/etc/fstab\fP file. Tags are more readable, robust and portable. The \fBmount\fP(8) command internally uses udev symlinks, so the use of symlinks in \fI/etc/fstab\fP has no advantage over tags. For more details see \fBlibblkid\fP(3). The \fIproc\fP filesystem is not associated with a special device, and when mounting it, an arbitrary keyword\(emfor example, \fIproc\fP\(emcan be used instead of a device specification. (The customary choice \fInone\fP is less fortunate: the error message `none already mounted' from \fBmount\fP can be confusing.) .SS "Pliki /etc/fstab, /etc/mtab i /proc/mounts" Plik \fI/etc/fstab\fP (zobacz \fBfstab\fP(5)), może zawierać wiersze opisujące, jakie urządzenia gdzie są zazwyczaj montowane i przy użyciu jakich opcji. Domyślne położenie pliku \fBfstab\fP(5) można przesłonić opcją wiersza poleceń \fB\-\-fstab\fP \fIścieżka\fP (więcej szczegółów poniżej). .LP Polecenie .RS .sp \fBmount \-a\fP [\fB\-t\fP \fItyp\fP] [\fB\-O\fP \fIlista\-opcji\fP] .sp .RE (zwykle podawane w skryptach startowych) powoduje zamontowanie wszystkich systemów plików (danego typu) wymienionych w \fIfstab\fP, poza tymi, których wpisy zawierają słowo kluczowe \fBnoauto\fP. Podanie opcji \fB\-F\fP spowoduje, że \fBmount\fP się rozdzieli na kilka procesów, tak że systemy plików będą montowane równocześnie. .LP Podczas montowania systemu plików wymienionego w \fIfstab\fP lub \fImtab\fP, wystarczy podać w wierszu poleceń tylko nazwę urządzenia lub tylko punkt montowania. .sp The programs \fBmount\fP and \fBumount\fP traditionally maintained a list of currently mounted filesystems in the file \fI/etc/mtab\fP. The support for regular classic \fI/etc/mtab\fP is completely disabled at compile time by default, because on current Linux systems it is better to make \fI/etc/mtab\fP a symlink to \fI/proc/mounts\fP instead. The regular \fImtab\fP file maintained in userspace cannot reliably work with namespaces, containers and other advanced Linux features. If the regular \fImtab\fP support is enabled, then it's possible to use the file as well as the symlink. .sp Jeśli nie poda się argumentów do \fBmount\fP, wypisywana jest lista zamontowanych systemów plików. .sp Aby przesłonić opcje montowania z \fI/etc/fstab\fP konieczne jest użycie opcji \fB\-o\fP: .RS .sp \fBmount\fP\fI urządzenie\fP|\fIkatalog \fP\fB\-o\fP\fI opcje\fP .sp .RE and then the mount options from the command line will be appended to the list of options from \fI/etc/fstab\fP. This default behaviour can be changed using the \fB\-\-options\-mode\fP command\-line option. The usual behavior is that the last option wins if there are conflicting ones. .sp Program \fBmount\fP nie odczytuje pliku \fI/etc/fstab\fP jeśli podano \fIurządzenie\fP (lub LABEL, UUID, ID, PARTUUID lub PARTLABEL) oraz \fIkatalog\fP. Na przykład, aby zamontować urządzenie \fBfoo\fP w \fB/katalogu\fP: .RS .sp \fBmount /dev/foo /katalog\fP .sp .RE This default behaviour can be changed by using the \fB\-\-options\-source\-force\fP command\-line option to always read configuration from \fIfstab\fP. For non\-root users \fBmount\fP always reads the \fIfstab\fP configuration. .SS "Montowanie przez zwykłych użytkowników" Tradycyjnie, tylko superużytkownik może montować systemy plików. Jednak jeśli \fIfstab\fP w danym wierszu zawiera opcję \fBuser\fP, to każdy może zamontować odpowiadający temu wpisowi system plików. .LP Tak więc, jeśli mamy wiersz .RS .sp \fB/dev/cdrom /cd iso9660 ro,user,noauto,unhide\fP .sp .RE to dowolny użytkownik może zamontować system plików iso9660 umieszczony na włożonym CD\-ROM\-ie, posługując się poleceniem .PP .RS \fBmount /cd\fP .sp .RE Note that \fBmount\fP is very strict about non\-root users and all paths specified on command line are verified before \fIfstab\fP is parsed or a helper program is executed. It's strongly recommended to use a valid mountpoint to specify filesystem, otherwise \fBmount\fP may fail. For example it's a bad idea to use NFS or CIFS source on command line. .PP Since util\-linux 2.35, \fBmount\fP does not exit when user permissions are inadequate according to libmount's internal security rules. Instead, it drops suid permissions and continues as regular non\-root user. This behavior supports use\-cases where root permissions are not necessary (e.g., fuse filesystems, user namespaces, etc). .PP Szczegóły opisuje \fBfstab\fP(5). Tylko użytkownik, który zamontował system plików może ponownie go odmontować. Jeżeli zachodzi potrzeba, by odmontowywać mógł każdy, w odpowiednim wierszu \fIfstab\fP należy zamiast \fBuser\fP wpisać \fBusers\fP. Opcja \fBowner\fP przypomina opcję \fBuser\fP, poza tym, że dany użytkownik musi być właścicielem odpowiedniego pliku specjalnego. Jest przydatna np. w przypadku \fI/dev/fd\fP jeśli skrypt zgłoszeniowy (login script) czyni danego użytkownika korzystającego z konsoli właścicielem tego urządzenia. Opcja \fBgroup\fP jest podobna, z tym ograniczeniem, że użytkownik musi być członkiem grupy pliku specjalnego. .SS "Operacja montowania przez podpięcie (ang. bind mount)" Remount part of the file hierarchy somewhere else. The call is: .RS .br \fBmount \-\-bind\fP \fIstary\-katalog nowy\-katalog\fP .RE lub za pomocą tego wpisu \fIfstab\fP: .RS .br \fB/\fP\fIstary\-katalog\fP \fB/\fP\fInowy\-katalog\fP \fBnone bind\fP .RE Po tym wywołaniu ta sama zawartość jest dostępna w dwóch miejscach. Ważne jest zrozumienie, że w wirtualnym systemie plików jądra (VFS) operacja ta nie tworzy żadnego węzła gorszego sortu, czy specjalnego typu. Jest to jedynie inny sposób na dołączenie systemu plików. Informacja o tym, że system plików został podpięty za pomocą "bind" nie jest nigdzie przechowywana. \fIStary\-katalog\fP i \fInowy\-katalog\fP są niezależne od siebie, a \fIstary\-katalog\fP może być odmontowany. One can also remount a single file (on a single file). It's also possible to use a bind mount to create a mountpoint from a regular directory, for example: .RS .br \fBmount \-\-bind foo foo\fP .RE The bind mount call attaches only (part of) a single filesystem, not possible submounts. The entire file hierarchy including submounts can be attached a second place by using: .RS .br \fBmount \-\-rbind\fP \fIstary\-katalog nowy\-katalog\fP .RE Note that the filesystem mount options maintained by the kernel will remain the same as those on the original mount point. The userspace mount options (e.g., _netdev) will not be copied by \fBmount\fP and it's necessary to explicitly specify the options on the \fBmount\fP command line. Since util\-linux 2.27 \fBmount\fP(8) permits changing the mount options by passing the relevant options along with \fB\-\-bind\fP. For example: .RS .br \fBmount \-o bind,ro foo foo\fP .RE Opcja ta nie jest obsługiwana przez jądro Linux, jest zaimplementowana w przestrzeni użytkownika przez dodatkowe przemontowanie za pomocą wywołania systemowego \fBmount\fP(2). To rozwiązanie nie jest nierozdzielne (atomowe). Alternatywnym (klasycznym) sposobem utworzenia montowania przez podpięcie, tylko do odczytu, jest operacja przemontowania np.: .RS .br \fBmount \-\-bind\fP \fIstary\-katalog nowy\-katalog\fP .br \fBmount \-o remount,bind,ro\fP \fIstary\-katalog nowy\-katalog\fP .RE Proszę zauważyć, że tego typu montowanie utworzy punkt montowania tylko do odczytu (wpis VFS), ale oryginalny superblok systemu plików wciąż będzie zapisywalny, tzn. \fIstary\-katalog\fP będzie zapisywalny, a \fInowy\-katalog\fP tylko do odczytu. It's also possible to change nosuid, nodev, noexec, noatime, nodiratime and relatime VFS entry flags via a "remount,bind" operation. The other flags (for example filesystem\-specific flags) are silently ignored. It's impossible to change mount options recursively (for example with \fB\-o rbind,ro\fP). Since util\-linux 2.31, \fBmount\fP ignores the \fBbind\fP flag from \fI/etc/fstab\fP on a \fBremount\fP operation (if "\-o remount" is specified on command line). This is necessary to fully control mount options on remount by command line. In previous versions the bind flag has been always applied and it was impossible to re\-define mount options without interaction with the bind semantic. This \fBmount\fP(8) behavior does not affect situations when "remount,bind" is specified in the \fI/etc/fstab\fP file. .SS "Operacja przenoszenia" Move a \fBmounted tree\fP to another place (atomically). The call is: .RS .br \fBmount \-\-move\fP \fIstary\-katalog nowy\-katalog\fP .RE Spowoduje to pojawienie się zawartości, która wcześniej znajdowała się w \fIstarym\-katalogu\fP, dostępnej w \fInowym\-katalogu\fP. Fizyczne położenie plików nie zmienia się. Proszę zauważyć, że \fIstary\-katalog\fP musi być punktem montowania. Proszę zauważyć, że przeniesienie punktu montowania leżącego pod współdzielonym punktem montowania jest nieprawidłowe i niewspierane. Proszę użyć \fBfindmnt \-o TARGET,PROPAGATION\fP aby sprawdzić bieżące flagi propagacji. .SS "Współdzielone operacje na poddrzewach" Since Linux 2.6.15 it is possible to mark a mount and its submounts as shared, private, slave or unbindable. A shared mount provides the ability to create mirrors of that mount such that mounts and unmounts within any of the mirrors propagate to the other mirror. A slave mount receives propagation from its master, but not vice versa. A private mount carries no propagation abilities. An unbindable mount is a private mount which cannot be cloned through a bind operation. The detailed semantics are documented in \fIDocumentation/filesystems/sharedsubtree.txt\fP file in the kernel source tree; see also \fBmount_namespaces\fP(7). Obsługiwane są następujące operacje: .RS .nf \fBmount \-\-make\-shared \fP\fIpunkt\-montowania\fP \fBmount \-\-make\-slave \fP\fIpunkt\-montowania\fP \fBmount \-\-make\-private \fP\fIpunkt\-montowania\fP \fBmount \-\-make\-unbindable \fP\fIpunkt\-montowania\fP .fi .RE Następujące polecenia pozwalają na rekursywną zmianę typu wszystkich montowań pod danym punktem montowania. .RS .nf \fBmount \-\-make\-rshared \fP\fIpunkt\-montowania\fP \fBmount \-\-make\-rslave \fP\fIpunkt\-montowania\fP \fBmount \-\-make\-rprivate \fP\fIpunkt\-montowania\fP \fBmount \-\-make\-runbindable \fP\fIpunkt\-montowania\fP .fi .RE \fBmount\fP(8) \fBnie odczytuje\fP \fBfstab\fP(5) gdy żądana jest operacja \fB\-\-make\-\fP*. Wszystkie potrzebne informacje trzeba podać w wierszu polecenia. Note that the Linux kernel does not allow changing multiple propagation flags with a single \fBmount\fP(2) system call, and the flags cannot be mixed with other mount options and operations. Since util\-linux 2.23 the \fBmount\fP command can be used to do more propagation (topology) changes by one mount(8) call and do it also together with other mount operations. This feature is EXPERIMENTAL. The propagation flags are applied by additional \fBmount\fP(2) system calls when the preceding mount operations were successful. Note that this use case is not atomic. It is possible to specify the propagation flags in \fBfstab\fP(5) as mount options (\fBprivate\fP, \fBslave\fP, \fBshared\fP, \fBunbindable\fP, \fBrprivate\fP, \fBrslave\fP, \fBrshared\fP, \fBrunbindable\fP). Na przykład: .RS .nf \fBmount \-\-make\-private \-\-make\-unbindable /dev/sda1 /foo\fP .fi .RE jest tym samym co: .RS .nf \fBmount /dev/sda1 /foo\fP \fBmount \-\-make\-private /foo\fP \fBmount \-\-make\-unbindable /foo\fP .fi .RE .SH "OPCJE WIERSZA POLECEŃ" Pełny zestaw opcji używanych przy wywoływaniu \fBmount\fP jest ustalany przez pobranie opcji dla danego systemu plików z \fIfstab\fP, a następnie zastosowanie wszelkich opcji podanych argumentem \fB\-o\fP, a na koniec opcji \fB\-r\fP lub \fB\-w\fP, o ile istnieją. Polecenie \fBmount\fP nie przekazuje wszystkich opcji wiersza poleceń do programów pomocniczych \fB/sbin/mount.\fP\fIprzyrostek\fP. Interfejs pomiędzy \fBmount\fP i programami pomocniczymi opisano poniżej, w rozdziale \fBZEWNĘTRZNE PROGRAMY POMOCNICZE\fP. .sp Opcje wiersza poleceń, dostępne do polecenia \fBmount\fP to: .TP \fB\-a\fP,\fB \-\-all\fP Mount all filesystems (of the given types) mentioned in \fIfstab\fP (except for those whose line contains the \fBnoauto\fP keyword). The filesystems are mounted following their order in \fIfstab\fP. The \fBmount\fP command compares filesystem source, target (and fs root for bind mount or btrfs) to detect already mounted filesystems. The kernel table with already mounted filesystems is cached during \fBmount \-\-all\fP. This means that all duplicated \fIfstab\fP entries will be mounted. .sp Opcję \fB\-\-all\fP można użyć również do operacji ponownego montowania (przemontowania). W takim przypadku wszystkie filtry (\fB\-t\fP i \fB\-O\fP) są stosowane do tablicy już zamontowanych systemów plików. .sp Od wersji 2.35, opcji wiersza poleceń \fB\-o\fP można użyć do modyfikacji parametrów montowania z \fIfstab\fP (zob. też \fB\-\-options\-mode\fP). .sp Proszę zauważyć, że złą praktyką jest używanie \fBmount \-a\fP do sprawdzenia \fIfstab\fP. Zalecane jest korzystanie w zamian z \fBfindmnt \-\-verify\fP. .TP \fB\-B\fP,\fB \-\-bind\fP Montuje ponownie poddrzewo w innym miejscu (tak, że jego zawartość jest dostępna w obu miejscach). Patrz wyżej w rozdziale \fBMontowanie z podpięciem (bind)\fP. .TP \fB\-c\fP,\fB \-\-no\-canonicalize\fP Nie normalizuje ścieżek. Polecenie montowania domyślnie normalizuje wszystkie ścieżki (z wiersza poleceń lub \fBfstab\fP). Opcja może być użyta razem z \fB\-f\fP do już znormalizowanych ścieżek absolutnych. Opcja jest przeznaczona dla programów pomocniczych wywołujących \fBmount \-i\fP. Zdecydowanie nie zaleca się korzystania z tej opcji przy normalnych operacjach montowania. .sp Proszę zauważyć, że \fBmount\fP(8) nie przekazuje tej operacji do programów pomocniczych \fB/sbin/mount.\fP\fItyp\fP. .TP \fB\-F\fP,\fB \-\-fork\fP (Used in conjunction with \fB\-a\fP.) Fork off a new incarnation of \fBmount\fP for each device. This will do the mounts on different devices or different NFS servers in parallel. This has the advantage that it is faster; also NFS timeouts proceed in parallel. A disadvantage is that the order of the mount operations is undefined. Thus, you cannot use this option if you want to mount both \fI/usr\fP and \fI/usr/spool\fP. .IP "\fB\-f\fP, \fB\-\-fake\fP" Powoduje wykonywanie wszystkiego poza faktycznym wywołaniem funkcji systemowej. Jeśli nie jest to oczywiste: "udaje" to montowanie systemu plików. W połączeniu z flagą \fB\-v\fP przydaje się do ustalenia, co usiłuje zrobić polecenie \fBmount\fP. Może być też używana do dodawania wpisów dla urządzeń, które zamontowano wcześniej z opcją \fB\-n\fP. Opcja \fB\-f\fP sprawdza istnienie rekordu w \fI/etc/mtab\fP i zawodzi, jeśli rekord już istnieje (w przypadku zwykłych, nieudawanych montowań, to sprawdzenie jest wykonywane przez jądro). .IP "\fB\-i, \-\-internal\-only\fP" Nie wywołuje programu pomocniczego \fB/sbin/mount.\fP\fIsystem\-plików\fP, nawet jeśli istnieje. .TP \fB\-L\fP,\fB \-\-label \fP\fIetykieta\fP Montuje partycję posiadającą podaną \fIetykietę\fP. .TP \fB\-l\fP,\fB \-\-show\-labels\fP Dokłada etykiety do wyjścia wypisywanego przez mount. Żeby opcja ta mogła działać, \fBmount\fP musi mieć prawo odczytu urządzania dyskowego (np. suid root). Można ustawić taką etykietę dla ext2, ext3 lub ext4 za pomocą narzędzia \fBe2label\fP(8), zaś dla XFS \- stosując \fBxfs_admin\fP(8) lub dla reiserfs używając \fBreiserfstune\fP(8). .TP \fB\-M\fP,\fB \-\-move\fP Przenosi poddrzewo w inne miejsce. Patrz powyżej w podrozdziale \fBOperacja przenoszenia\fP. .TP \fB\-n\fP,\fB \-\-no\-mtab\fP Montuje bez zapisywania w \fI/etc/mtab\fP. Jest to niezbędne na przykład gdy \fI/etc\fP znajduje się na systemie plików tylko do odczytu. .TP \fB\-N\fP,\fB \-\-namespace \fP\fIpn\fP Perform the mount operation in the mount namespace specified by \fIns\fP. \fIns\fP is either PID of process running in that namespace or special file representing that namespace. .sp \fBmount\fP(8) switches to the mount namespace when it reads \fI/etc/fstab\fP, writes \fI/etc/mtab\fP (or writes to \fI/run/mount\fP) and calls the \fBmount\fP(2) system call, otherwise it runs in the original mount namespace. This means that the target namespace does not have to contain any libraries or other requirements necessary to execute the \fBmount\fP(2) call. .sp Więcej informacji można znaleźć w podręczniku \fBmount_namespaces\fP(7). .TP \fB\-O\fP,\fB \-\-test\-opts \fP\fIopcje\fP Ogranicza grupę systemów plików do której stosowana jest opcja \fB\-a\fP. Podobnie jak \fB\-t\fP, z tym wyjątkiem, że \fB\-O\fP jest bezużyteczna bez opcji \fB\-a\fP. Na przykład polecenie: .RS .RS .sp \fBmount \-a \-O no_netdev\fP .sp .RE montuje wszystkie systemy plików z wyjątkiem posiadających podaną opcją \fI_netdev\fP w polu opcji pliku \fI/etc/fstab\fP. Różni się od \fB\-t\fP tym, że każda opcja jest dopasowywana dokładnie; a podanie \fBno\fP na początku jednej opcji, nie neguje pozostałych. Opcje \fB\-t\fP i \fB\-O\fP łączą swe działanie; to jest polecenie .RS .sp \fBmount \-a \-t ext2 \-O _netdev\fP .sp .RE montuje wszystkie systemy plików ext2 z opcją _netdev, a nie wszystkie systemy które są albo typu ext2, albo mają podaną opcją _netdev. .RE .TP \fB\-o\fP,\fB \-\-options \fP\fIopcje\fP Używa podanej opcji montowania. Argument \fIopcje\fP jest listą rozdzieloną przecinkami. Na przykład: .RS .RS .sp \fBmount LABEL=moj_dysk \-o noatime,nodev,nosuid\fP .sp .RE Aby dowiedzieć się więcej, proszę zapoznać się z rozdziałami \fBOPCJE MONTOWANIA NIEZALEŻNE OD SYSTEMU PLIKÓW\fP i \fBOPCJE MONTOWANIA SPECYFICZNE DLA RÓŻNYCH SYSTEMÓW PLIKÓW\fP. .RE .TP \fB\-\-options\-mode \fP\fItryb\fP Controls how to combine options from \fIfstab\fP/\fImtab\fP with options from the command line. \fImode\fP can be one of \fBignore\fP, \fBappend\fP, \fBprepend\fP or \fBreplace\fP. For example, \fBappend\fP means that options from \fIfstab\fP are appended to options from the command line. The default value is \fBprepend\fP \-\- it means command line options are evaluated after \fIfstab\fP options. Note that the last option wins if there are conflicting ones. .TP \fB\-\-options\-source \fP\fIsource\fP Source of default options. \fIsource\fP is a comma\-separated list of \fBfstab\fP, \fBmtab\fP and \fBdisable\fP. \fBdisable\fP disables \fBfstab\fP and \fBmtab\fP and disables \fB\-\-options\-source\-force\fP. The default value is \fBfstab,mtab\fP. .TP \fB\-\-options\-source\-force\fP Używa opcji z \fIfstab\fP/\fImtab\fP nawet gdy podano zarówno \fIurządzenie\fP jak i \fIkatalog\fP. .TP \fB\-R\fP,\fB \-\-rbind\fP Montuje ponownie poddrzewo wraz ze wszystkimi ewentualnymi montowaniami znajdującymi się poniżej, w innym miejscu (tak, że jego zawartość jest dostępna w obu miejscach). Patrz wyżej w podrozdziale \fBMontowania z podbięciem (bind)\fP. .TP \fB\-r\fP,\fB \-\-read\-only\fP Montuje system plików w trybie tylko do odczytu. Synonimem jest \fB\-o ro\fP. .sp Proszę zauważyć że, w zależności od systemu plików, stanu i zachowania jądra, system może wciąż zapisywać na urządzenie. Na przykład ext3 lub ext4 będzie odświeżał swój dziennik, jeśli system plików jest zaśmiecony. Aby zapobiec takiemu typowi dostępu do zapisu, można zamontować system plików ext3 lub ext4 z opcją montowania \fBro,noload\fP lub ustawić urządzenie blokowe w trybie tylko do odczytu, patrz polecenie \fBblockdev\fP(8). .TP \fB\-s\fP Toleruje nieodpowiednie opcje montowania, zamiast kończyć pracę niepowodzeniem. Powoduje to ignorowanie opcji montowania, które nie są obsługiwane przez dany system plików. Nie wszystkie systemy plików rozpoznają tę opcję. Obecnie jest ona rozpoznawana jedynie przez program pomocniczy \fBmount.nfs\fP. .TP \fB\-\-source\fP\fI urządzenie\fP Jeśli podano tylko jeden argument dla polecenia montowania, to może on zostać zinterpretowany jako cel (punkt montowania) lub źródło (urządzenie). Ta opcja pozwala jawnie zdefiniować, że argument jest źródłem montowania. .TP \fB\-\-target\fP\fI katalog\fP Jeśli podano tylko jeden argument dla polecenia montowania, to może on zostać zinterpretowany jako cel (punkt montowania) lub źródło (urządzenie). Ta opcja pozwala jawnie zdefiniować, że argument jest celem montowania. .TP \fB\-\-target\-prefix\fP\fI katalog\fP Prepend the specified directory to all mount targets. This option can be used to follow \fIfstab\fP, but mount operations are done in another place, for example: .RS .RS .sp \fBmount \-\-all \-\-target\-prefix /chroot \-o X\-mount.mkdir\fP .sp .RE mounts all from system \fIfstab\fP to \fI/chroot\fP, all missing mountpoint are created (due to X\-mount.mkdir). See also \fB\-\-fstab\fP to use an alternative \fIfstab\fP. .RE .TP \fB\-T\fP,\fB \-\-fstab \fP\fIścieżka\fP Określa alternatywny plik \fIfstab\fP. Jeśli \fIścieżka\fP jest katalogiem, to pliki w katalogu są sortowane za pomocą \fBstrverscmp\fP(3); pliki zaczynające się od "."\& lub nieposiadające rozszerzenia \fI\&.fstab\fP są ignorowane. Można podać tę opcję więcej niż jeden raz. Jest ona właściwie przeznaczona dla skryptów chroot i initramfs, gdy podawana jest dodatkowa konfiguracja poza standardową konfiguracją systemu. .sp Proszę zauważyć, że \fBmount\fP(8) nie przekazuje opcji \fB\-\-fstab\fP programom pomocniczym \fB/sbin/mount.\fP\fItyp\fP, co oznacza, że alternatywne pliki \fIfstab\fP będą dla nich niewidoczne. Nie jest to problemem przy normalnych montowaniach, ale montowania wykonywane przez użytkownika (nie roota) zawsze wymagają \fIfstab\fP w celu weryfikacji jego uprawnień. .TP \fB\-t\fP,\fB \-\-types\fP\fI typ_systemu_plików\fP Argument opcji \fB\-t\fP określa typ systemu plików. To, jakie typy systemów plików są obecnie obsługiwane, zależy od jądra. Pełną listę można uzyskać sprawdzając pliki \fI/proc/filesystems\fP i \fI/lib/modules/$(uname \-r)/kernel/fs\fP. Najpopularniejsze typy to: ext2, ext3, ext4, xfs, btrfs, vfat, sysfs, proc, nfs i cifs. .sp Programy \fBmount\fP i \fBumount\fP obsługują podtypy systemów plików. Podtypy są definiowane przyrostkiem ".podtyp". Przykładowo "fuse.sshfs". Zalecane jest używanie notacji podtypów zamiast dodawać jakieś przedrostki do źródła montowania (np. "sshfs#example.com" jest przestarzałe). Bez podania opcji \fB\-t\fP lub gdy podany jest typ \fBauto\fP, \fBmount\fP postara się odgadnąć właściwy typ. Mount używa biblioteki blkid do tego celu; jeśli nie zwróci to niczego, co wygląda znajomo, \fBmount\fP postara się odczytać plik \fI/etc/filesystems\fP lub, jeśli on nie istnieje \fI/proc/filesystems\fP. Wszystkie wypisane tam typy zostaną wypróbowane, z wyjątkiem tych oznaczonych jako "nodev" (np. \fIdevpts\fP, \fIproc\fP i \fInfs\fP). Jeśli \fI/etc/filesystems\fP kończy się wierszem z pojedynczą *, mount odczyta później plik \fI/proc/filesystems\fP. Podczas tych prób, wszystkie typy systemów plików będę montowane z opcją montowania \fBsilent\fP. .sp Typ \fBauto\fP może być przydatny do montowanych przez użytkownika dyskietek. Utworzenie pliku \fI/etc/filesystems\fP przydaje się do zmiany kolejności rozpoznawania (np. do próbowania vfat przed msdos lub ext3 przez ext2) lub w przypadku stosowania modułu autoloadera. .sp Można podać więcej niż jeden typ, w postaci listy rozdzielonej przecinkami do opcji \fB\-t\fP jak również jako wpis \fI/etc/fstab\fP. Lista typów systemów plików do opcji \fB\-t\fP może być poprzedzona słowem \fBno\fP aby określić systemy plików, na których żadna akcja nie powinna być wykonywana. Przedrostek \fBno\fP nie działa przy wpisach w \fI/etc/fstab\fP. .sp Przedrostek \fBno\fP może być przydatny przy opcji \fB\-a\fP. Na przykład polecenie .RS .RS .sp \fBmount \-a \-t nomsdos,smbfs\fP .sp .RE montuje wszystkie systemy plików poza tymi, które są typu \fImsdos\fP lub \fIsmbfs\fP. .sp Dla większości typów, jedyne, co robi program \fBmount\fP, to po prostu wywołuje funkcję systemową \fBmount\fP(2), i nie jest tu wymagana żadna szczegółowa wiedza o danym systemie plików. Jednakże dla kilku typów (jak np. nfs, nfs4, cifs, smbfs, ncpfs) konieczny jest niezaplanowany kod. Systemy plików nfs, nfs4, cifs, smbfs i ncpfs mają osobny program montujący. Żeby umożliwić jednolite traktowanie wszystkich typów, \fBmount\fP wywołany z typem \fItyp\fP uruchamia program \fB/sbin/mount.\fP\fItyp\fP (jeśli takowy istnieje). Ponieważ rozmaite wersje programu \fBsmbmount\fP mają różne konwencje wywołań, być może \fB/sbin/mount.smb\fP będzie musiał być skryptem powłoki, który dobierze właściwe wywołanie. .RE .TP \fB\-U\fP,\fB \-\-uuid \fP\fIuuid\fP Montuje partycję posiadającą podany \fIuuid\fP. .TP \fB\-v\fP,\fB \-\-verbose\fP Tryb szczegółowy (verbose). .TP \fB\-w\fP,\fB \-\-rw\fP,\fB \-\-read\-write\fP Mount the filesystem read/write. Read\-write is the kernel default and the \fBmount\fP default is to try read\-only if the previous mount syscall with read\-write flags on write\-protected devices of filesystems failed. .sp Synonimem jest \fB\-o rw\fP. Proszę zauważyć, że podanie \fB\-w\fP w wierszu polecenia wymusza na \fBmount\fP pominięcie próby zamontowania w trybie tylko do odczytu na nośnikach zabezpieczonych przed zapisem lub w przypadku systemów plików już zamontowanych w trybie tylko do odczytu. .TP \fB\-V\fP,\fB \-\-version\fP Wyświetla informacje o wersji i kończy działanie. .TP \fB\-h\fP,\fB \-\-help\fP Wyświetla ten tekst i kończy pracę. .SH "OPCJE MONTOWANIA NIEZALEŻNE OD SYSTEMU PLIKÓW" Część opcji jest przydatna tylko wówczas, gdy znajdują się w pliku \fI/etc/fstab\fP. Część tych opcji może zostać domyślnie włączona lub wyłączona przez jądro systemu. Aby sprawdzić bieżące ustawienia, proszę sprawdzić opcje w \fI/proc/mounts\fP. Proszę zauważyć, że istnieją również domyślne opcje montowania charakterystyczne dla poszczególnych systemów plików (zob. np. wynik \fBtune2fs \-l\fP dla systemów plików extN). Poniższe opcje dotyczą dowolnego montowanego systemu plików (choć nie każdy z systemów plików faktycznie je honoruje, np. opcja \fBsync\fP obecnie wpływa tylko na ext2, ext3, ext4, fat, vfat, ufs i xfs): .TP \fBasync\fP Wszelkie operacje wejścia/wyjścia dla tego systemu plików powinny być wykonywane asynchronicznie (patrz również opcja \fBsync\fP). .TP \fBatime\fP Nie używa funkcji \fBnoatime\fP, w związku z czym czas dostępu i\-węzła jest kontrolowany przez wartość domyślną jądra. Patrz również opis opcji montowania \fBrelatime\fP i \fBstrictatime\fP. .TP \fBnoatime\fP Nie wykonuje aktualizacji czasu dostępu w i\-węźle położonym na tym systemie plików (np. w celu uzyskania szybszego dostępu do bufora wiadomości, co przyspiesza działanie serwerów grup dyskusyjnych). Działa to dla wszystkich typów i\-węzłów (również katalogów), co implikuje \fB\%nodiratime\fP. .TP \fBauto\fP System plików może być montowany opcją \fB\-a\fP. .TP \fBnoauto\fP Dany system plików może być montowany tylko wprost (np. opcja \fB\-a\fP nie spowoduje jego zamontowania). .TP .na \fBcontext=\fP\fIkontekst\fP, \fBfscontext=\fP\fIkontekst\fP, \fBdefcontext=\fP\fIkontekst\fP i \fB\%rootcontext=\fP\fIkontekst\fP .ad Opcja \fBcontext=\fP jest przydatna podczas montowania systemów plików, które nie obsługują atrybutów rozszerzonych, takich jak dyskietki lub dyski twarde sformatowane w VFAT lub systemy które zwykle nie działają pod SELinuksem, takie jak dyski sformatowane w ext3 lub ext4 ze stacji roboczej nie używającej SELinuksa. Można również użyć opcji \fBcontext=\fP na systemach plików, którym się nie ufa, takich jak dyskietki. Pomaga również w kompatybilności z systemami plików obsługującymi xattr na wcześniejszych wersjach jądra 2.4.. Nawet gdy xattr są obsługiwane, można zawsze oszczędzić czas nie etykietując każdego pliku, a przypisując całemu dyskowi jeden kontekst bezpieczeństwa. Często używaną opcją w przypadku nośników wymiennych jest \fBcontext="system_u:object_r:removable_t"\fP. Dwiema innymi opcjami są \fBfscontext\fP i \fBdefcontext=\fP, przy czym wykluczają one opcję \fBcontext=\fP. Oznacza to, że można użyć razem fscontext i defcontext, ale żadnej nie można użyć z context. Opcja \fBfscontext=\fP działa ze wszystkimi systemami plików, niezależnie od ich obsługi xattr. Opcja fscontext ustawia nadrzędną etykietę systemu plików na określony kontekst bezpieczeństwa. Etykieta systemu plików jest oddzielona od poszczególnych etykiet plików. Reprezentuje cały system plików w celu określonego typu sprawdzeń uprawnień, takich jak podczas montowania lub tworzenia pliku. Poszczególne etykiety pliku są wciąż pobierane z xattrs z samych plików. Opcja context w rzeczywistości ustawia zsumowany kontekst udostępniany przez fscontext, poza podawaniem samej etykiety poszczególnych plików. Można ustawić domyślny kontekst bezpieczeństwa do plików bez etykiety, przy użyciu opcji \fBdefcontext=\fP. Przesłania ona wartość ustawioną przez zasady (politykę) do plików bez etykiety i wymaga systemu plików obsługującego etykietowanie xattr. Opcja \fBrootcontext=\fP pozwala na jawne podanie etykiety głównego i\-węzła systemu plików przez tym, zanim ten system plików lub i\-węzeł stanie się widoczny dla przestrzeni użytkownika. Może być to przydatne przy wykorzystaniu bezdyskowego Linuksa. Proszę zauważyć, że jądro odrzuca żądania przemontowania, które zawierają opcję context, \fBnawet\fP gdy nie różni się ona od bieżącego kontekstu. \fBUwaga: wartość \fP\fIcontext\fP\fB może zawierać przecinki\fP, ale musi być wówczas odpowiednio cytowana, ponieważ w przeciwnym wypadku \fBmount\fP(8) zinterpretuje przecinki jako separatory pomiędzy punktami montowań. Proszę nie zapomnieć, że powłoka usunie cytowanie, dlatego \fBkonieczne jest podwójne cytowanie\fP np.: .RS .RS .sp .nf \fBmount \-t tmpfs none /mnt \-o \e\fP \fB\ \ 'context="system_u:object_r:tmp_t:s0:c127,c456",noexec'\fP .fi .sp .RE Aby dowiedzieć się więcej, proszę zapoznać się z \fBselinux\fP(8). .RE .TP \fBdefaults\fP Używa opcji domyślnych: \fBrw\fP, \fBsuid\fP, \fBdev\fP, \fBexec\fP, \fBauto\fP, \fBnouser\fP i \fBasync\fP. Proszę zauważyć, że rzeczywisty zestaw domyślnych opcji montowania zależy od jądra i typu systemu plików. Więcej szczegółów na początku tego rozdziału. .TP \fBdev\fP Interpretuje specjalne urządzenia blokowe i znakowe na danym systemie plików. .TP \fBnodev\fP Nie interpretuje specjalnych urządzeń blokowych ani znakowych na systemie plików. .TP \fBdiratime\fP Aktualizuje czas dostępu katalogu zapisany w i\-węźle w danym systemie plików. Tak jest domyślnie. (Ta opcja jest ignorowana, gdy ustawiono \fBnoatime\fP). .TP \fBnodiratime\fP Aktualizuje czas dostępu katalogu zapisany w i\-węźle w danym systemie plików (ta opcja jest dorozumiana, gdy ustawiono \fBnoatime\fP). .TP \fBdirsync\fP Aktualizacja wszystkich katalogów w systemie plików powinna być wykonywana synchronicznie. Dotyka to następujących wywołań systemowych: creat, link, unlink, symlink, mkdir, rmdir, mknod i rename. .TP \fBexec\fP Zezwala na uruchamianie plików binarnych. .TP \fBnoexec\fP Nie zezwala na bezpośrednie wywołanie plików binarnych w zamontowanym systemie plików. .TP \fBgroup\fP Pozwala na zamontowanie tego systemu plików przez zwykłego użytkownika, jeśli jedna z grup tego użytkownika pasuje do grup urządzenia. Opcja ta implikuje opcje \fBnosuid\fP, i \fBnodev\fP (chyba że są przesłaniane przez następne opcje, jak w linii \fBgroup,dev,suid\fP). .TP \fBiversion\fP Przy każdej modyfikacji i\-węzła zwiększane jest pole i_version. .TP \fBnoiversion\fP Nie zwiększa pola i\-węzła i_version. .TP \fBmand\fP Pozwala na ściśle egzekwowane blokady w systemie plików. Patrz \fBfcntl\fP(2). .TP \fBnomand\fP Nie pozwala na ściśle egzekwowane blokady w systemie plików. .TP \fB_netdev\fP System plików znajduje się na urządzeniu wymagającym połączenia sieciowego (używane aby zapobiec montowania przez system takich systemów plików, dopóki sieć nie zostanie włączona w systemie). .TP \fBnofail\fP Nie informuje o błędach urządzenia, jeśli ono nie istnieje. .TP \fBrelatime\fP Aktualizuje czas dostępu i\-węzła relatywnie do czasu modyfikacji lub zmiany. Czas dostępu jest aktualizowany tylko wówczas, jeśli poprzedni czas dostępu był wcześniejszy od bieżącego czasu modyfikacji lub zmiany (podobne do \fB\%noatime\fP, ale nie psuje aplikacji \fBmutt\fP i innych, które potrzebują informacji o tym, czy plik zostać przeczytany od czasu jego ostatniej modyfikacji). Od Linuksa w wersji 2.6.30, jądro używa domyślnie zachowania udostępnianego przez tę opcję (chyba że podano \fBnoatime\fP), a opcja \fBstrictatime\fP jest wymagana, aby uzyskać tradycyjny sposób działania. Dodatkowo, od tej wersji Linuksa, czas ostatniego dostępu pliku jest aktualizowany zawsze, jeśli wynosi więcej niż 1 dzień. .TP \fBnorelatime\fP Nie używa funkcji \fBrelatime\fP. Patrz również opcja montowania \fBstrictatime\fP. .TP \fBstrictatime\fP Pozwala na jawne żądanie pełnych aktualizacji atime. Umożliwia jądru na domyślne używanie \fBrelatime\fP lub \fBnoatime\fP, ale wciąż pozwala warstwie użytkownika na przesłonięcie tych opcji. Aby dowiedzieć się więcej o domyślnych, systemowych opcjach montowania należy zapoznać się z \fI/proc/mount\fP. .TP \fBnostrictatime\fP Używa domyślnego zachowania jądra dotyczącego aktualizowania czasów dostępu i\-węzłów. .TP \fBlazytime\fP Aktualizuje czasy (atime, mtime, ctime) wyłącznie w wersji i\-węzła pliku przechowywanej w pamięci. Opcja ta zdecydowanie ogranicza zapisy do tablicy i\-węzłów, jeśli czynione są częste, losowe zapisy do wstępnie zaalokowanych plików. Znaczniki czasu przechowywane na dysku są aktualizowane tylko wtedy, gdy: .RS .IP \- 2 i\-węzeł musi być zaktualizowany w związku ze zmianą niezwiązaną ze znacznikami czasu .IP \- aplikacja wykorzystuje \fBfsync\fP(2), \fBsyncfs\fP(2) lub \fBsync\fP(2) .IP \- przywrócony (po usunięciu) i\-węzeł jest wyrzucany z pamięci .IP \- minęło ponad 24 godziny od czasu zapisania i\-węzła na dysk. .RE .sp .TP \fBnolazytime\fP Nie używa funkcji lazytime. .TP \fBsuid\fP Honoruje bity lub właściwości plików set\-user\-ID i set\-group\-ID przy wykonywaniu programów z tego systemu plików. .TP \fBnosuid\fP Do not honor set\-user\-ID and set\-group\-ID bits or file capabilities when executing programs from this filesystem. .TP \fBsilent\fP Włącza flagę "cicho". .TP \fBloud\fP Wyłącza flagę "cicho". .TP \fBowner\fP Pozwala każdemu zwykłemu użytkownikowi na zamontowanie i odmontowanie systemu plików, jeśli jest on właścicielem urządzenia. Opcja ta implikuje opcje \fBnosuid\fP, i \fBnodev\fP (chyba że są przesłaniane przez następne opcje, jak w linii \fBowner,dev,suid\fP). .TP \fBremount\fP Usiłuje ponownie zamontować już zamontowany system plików. Często używane do zmiany flag montowania systemu, szczególnie aby umożliwić zapis na systemach tylko do odczytu. Nie zmienia urządzenia ani punktu montowania. Operacja przemontowywania razem z flagą \fBbind\fP ma specjalną semantykę. Patrz powyżej w podrozdziale \fBOperacja montowania przez podpięcie (ang. bind mount)\fP. Funkcja ponownego montowania przestrzega standardowego sposobu, w jaki polecenie \fBmount\fP działa z opcjami z \fIfstab\fP. Oznacza to, że polecenie \fBmount\fP nie odczytuje \fIfstab\fP (lub \fImtab\fP) wyłącznie wtedy, jeśli podano zarówno \fIurządzenie\fP jak \fIkatalog\fP. .sp .in +4 \fBmount \-o remount,rw /dev/foo /katalog\fP .in .sp Po tym wywołaniu wszystkie stare opcje montowania są zastępowane, a arbitralne rzeczy z \fIfstab\fP (lub \fImtab\fP) są ignorowane, z wyjątkiem opcji loop=, która jest tworzona i zarządzana wewnętrznie przez polecenie mount. .sp .in +4 \fBmount \-o remount,rw /katalog\fP .in .sp Po tym wywołaniu mount odczytuje \fIfstab\fP i łączy te opcje z opcjami podanymi w wierszu poleceń (\fB\-o\fP). Jeśli we \fIfstab\fP nie będzie podanego punktu montowania, to dopuszczalne jest przemontowanie z niezdefiniowanego źródła. .sp \fBmount\fP allows the use of \fB\-\-all\fP to remount all already mounted filesystems which match a specified filter (\fB\-O\fP and \fB\-t\fP). For example: .sp .in +4 \fBmount \-\-all \-o remount,ro \-t vfat\fP .in .sp remounts all already mounted vfat filesystems in read\-only mode. Each of the filesystems is remounted by "mount \-o remount,ro /dir" semantic. This means the \fBmount\fP command reads \fIfstab\fP or \fImtab\fP and merges these options with the options from the command line. .TP \fBro\fP Montuje system plików w trybie tylko do odczytu. .TP \fBrw\fP Montuje system plików w trybie odczytu i zapisu. .TP \fBsync\fP Wszystkie operacje wejścia/wyjścia systemu plików powinny być wykonywane synchroniczne. W\ przypadku nośników z ograniczoną liczbą cykli zapisu (np. niektórych napędów flash) \fB"sync\fP może spowodować skrócenie trwałości nośnika. .TP \fBuser\fP Pozwala na zamontowanie tego systemu plików przez zwykłego użytkownika. Nazwa montującego użytkownika jest zapisywana do pliku \fImtab\fP (lub prywatnego pliku libmount w \fI/run/mount\fP w systemach bez zwykłego \fImtab\fP), więc może on ponownie odmontować system plików. Opcja ta implikuje opcje \fBnoexec\fP, \fBnosuid\fP, i \fBnodev\fP (chyba że są przesłaniane przez następne opcje, jak w linii \fBuser,exec,dev,suid\fP). .TP \fBnouser\fP Zabrania zwykłemu użytkownikowi montowania systemu plików. Tak jest domyślnie, przy czym nie implikuje to żadnych innych opcji. .TP \fBusers\fP Pozwala każdemu użytkownikowi na zamontowanie i odmontowanie tego systemu plików, nawet gdy zamontował go inny, zwykły użytkownik. Opcja ta implikuje opcje \fBnoexec\fP, \fBnosuid\fP, i \fBnodev\fP (chyba że są przesłaniane przez następne opcje, jak w linii \fBuser,exec,dev,suid\fP). .TP \fBX\-*\fP All options prefixed with "X\-" are interpreted as comments or as userspace application\-specific options. These options are not stored in user space (e.g., \fImtab\fP file), nor sent to the mount.\fItype\fP helpers nor to the \fBmount\fP(2) system call. The suggested format is \fBX\-\fP\fIappname\fP.\fIoption\fP. .TP \fBx\-*\fP The same as \fBX\-*\fP options, but stored permanently in user space. This means the options are also available for \fBumount\fP or other operations. Note that maintaining mount options in user space is tricky, because it's necessary use libmount\-based tools and there is no guarantee that the options will be always available (for example after a move mount operation or in unshared namespace). Proszę zauważyć, że przed util\-linux v2.30 opcje x\-* nie były utrzymywane przez libmount, ani przechowywane w przestrzeni użytkownika (czyli odpowiadały aktualnej opcji X\-*), jednak ze względu na rosnącą liczbę zastosowań (w initrd, systemd itp.) funkcjonalność ta została rozszerzona, utrzymując działanie istniejących konfiguracji \fIfstab\fP bez konieczności dokonywania zmian. .TP \fBX\-mount.mkdir\fP[\fB=\fP\fItryb\fP\fB]\fP Allow to make a target directory (mountpoint) if it does not exit yet. The optional argument \fImode\fP specifies the filesystem access mode used for \fBmkdir\fP(2) in octal notation. The default mode is 0755. This functionality is supported only for root users or when mount executed without suid permissions. The option is also supported as x\-mount.mkdir, this notation is deprecated since v2.30. .TP \fBnosymfollow\fP Do not follow symlinks when resolving paths. Symlinks can still be created, and \fBreadlink\fP(1), \fBreadlink\fP(2), \fBrealpath\fP(1) and \fBrealpath\fP(3) all still work properly. .SH "OPCJE MONTOWANIA SPECYFICZNE DLA RÓŻNYCH SYSTEMÓW PLIKÓW" This section lists options that are specific to particular filesystems. Where possible, you should first consult filesystem\-specific manual pages for details. Some of those pages are listed in the following table. .TS lb lb l l. Filesystem(s) Manual page btrfs \fBbtrfs\fP(5) cifs \fBmount.cifs\fP(8) ext2, ext3, ext4 \fBext4\fP(5) fuse \fBfuse\fP(8) nfs \fBnfs\fP(5) tmpfs \fBtmpfs\fP(5) xfs \fBxfs\fP(5) .TE .PP Proszę zauważyć, że niektóre z powyższych podręczników mogą być dostępne dopiero po zainstalowaniu odpowiednich narzędzi. .PP The following options apply only to certain filesystems. We sort them by filesystem. All options follow the \fB\-o\fP flag. .PP .\" What options are supported depends a bit on the running kernel. Further information may be available in filesystem\-specific files in the kernel source subdirectory \fIDocumentation/filesystems\fP. .SS "Opcje montowania do adfs" .TP \fBuid=\fP\,\fIwartość\fP i \fBgid=\fP\,\fIwartość\fP Ustawia właściciela i grupę plików w danym systemie plików (domyślnie: uid=gid=0). .TP \fBownmask=\fP\,\fIwartość\fP i \fBothmask=\fP\,\fIwartość\fP Ustawia maskę praw dla, odpowiednio, uprawnień 'właściciela' i uprawnień \&'innych' ADFS\ (domyślnie, odpowiednio: 0700 i 0077). Zobacz także \fI/usr/src/linux/Documentation/filesystems/adfs.rst\fP. .SS "Opcje montowania do affs" .TP \fBuid=\fP\,\fIwartość\fP i \fBgid=\fP\,\fIwartość\fP Ustawia właściciela i grupę korzenia systemu plików (domyślnie: uid=gid=0, lecz opcje \fBuid\fP lub \fBgid\fP bez podanej wartości pobierają UID i GID bieżącego procesu). .TP \fBsetuid=\fP\,\fIwartość\fP i \fBsetgid=\fP\,\fIwartość\fP Ustawia właściciela i grupę wszystkich plików. .TP \fBmode=\fP\fIwartość\fP Ustawia prawa wszystkich plików na \fIwartość\fP & 0777, nie zważając na oryginalne prawa. Dodaje prawa przeszukiwania dla katalogów, które mają prawo odczytu. Wartość jest podawana ósemkowo. .TP \fBprotect\fP Nie dopuszcza do zmian w bitach ochrony systemu plików. .TP \fBusemp\fP Ustawia UID i GID korzenia systemu plików na UID i GID punktu montowania, aż do pierwszego sync lub umount, a potem kasuje tę opcję. Dziwne... .TP \fBverbose\fP Wypisuje informację o każdym pomyślnym montowaniu. .TP \fBprefix=\fP\fInapis\fP Przedrostek używany przed nazwą wolumenu, przy podążaniu za dowiązaniem. .TP \fBvolume=\fP\fInapis\fP Przedrostek (długości najwyżej 30), używany przed '/' przy podążaniu za dowiązaniem symbolicznym. .TP \fBreserved=\fP\fIwartość\fP (Domyślnie: 2.) Liczba nieużytkowanych bloków na początku urządzenia. .TP \fBroot=\fP\fIwartość\fP Podaje jawnie lokalizację bloku korzenia (root block). .TP \fBbs=\fP\fIwartość\fP Podaje rozmiar bloku. Dozwolone wartości to 512, 1024, 2048, 4096. .TP \fBgrpquota\fP|\fBnoquota\fP|\fBquota\fP|\fBusrquota\fP Opcje te są przyjmowane, lecz są ignorowane (jednakże narzędzia limitów dyskowych (quota) mogą reagować na takie łańcuchy w \fI/etc/fstab\fP). .SS "Opcje montowania do debugfs" .\" or just /debug .\" present since 2.6.11 System plików debugfs jest pseudosystemem, montowanym tradycyjnie w \fI/sys/kernel/debug\fP. Z jądrem w wersji 3.4 debugfs ma następujące opcje: .TP \fBuid=\fP\fIn\fP\fB, gid=\fP\fIn\fP Ustawia właściciela i grupę wszystkich punktów montowania. .TP \fBmode=\fP\fIwartość\fP Ustawia tryb punktu montowania. .SS "Opcje montowania do devpts" devpts jest pseudosystemem plików, tradycyjnie montowanym w \fI/dev/pts\fP. W celu uzyskania pseudoterminala, proces otwiera \fI/dev/ptmx\fP. Jest mu wówczas udostępniany numer pseudoterminala; podporządkowany pseudoterminal jest dostępny jako \fI/dev/pts/\fP. .TP \fBuid=\fP\,\fIwartość\fP i \fBgid=\fP\,\fIwartość\fP Ustawia właściciela lub grupę nowotworzonych PTY według zadanych wartości. Jeśli nie podano żadnych, to zostaną nadane UID i GID procesu tworzącego. Na przykład, jeśli mamy grupę tty o GID=5, to \fBgid=5\fP spowoduje, że nowo tworzone PTY będą należeć do grupy tty. .TP \fBmode=\fP\fIwartość\fP Nadaje trybowi nowo tworzonych PTY zadaną wartość. Domyślnie jest to 0600. Wartość \fBmode=620\fP i \fBgid=5\fP powoduje, że dla nowo utworzonych PTY będzie domyślnie "mesg y". .TP \fBnewinstance\fP Tworzy prywatną instancję systemu plików devpts tak, że wskaźniki pty zaalokowane w tej nowej kopii są niezależne od wskaźników utworzonych w innych instancjach devpts. Wszystkie montowania devpts bez opcji \fBnewinstance\fP współdzielą ten sam zestaw wskaźników pty (np. tryb legacy). Każde zamontowanie devpts z opcją \fBnewinstance\fP tworzy prywatny zestaw wskaźników pty. Opcja jest używana głównie do obsługi kontenerów, w jądrze Linux, od wersji 2.6.29. Co więcej, ta opcja jest poprawna jedynie, jeśli w konfiguracji jądra włączono CONFIG_DEVPTS_MULTIPLE_INSTANCES. Aby użyć tej opcji w sposób efektywny, \fI/dev/ptmx\fP musi być dowiązaniem symbolicznym do \fIpts/ptmx\fP. Proszę zapoznać się z plikiem \fIDocumentation/filesystems/devpts.txt\fP w kodzie źródłowym jądra Linux, aby dowiedzieć się więcej. .TP \fBptmxmode=\fP\fIwartość\fP Ustawia tryb nowego węzła urządzenia \fIptmx\fP w systemie plików devpts. Z obsługą wielu instancji devpts (patrz powyżej: opcja \fBnewinstance\fP), każda kopia posiada prywatny węzeł \fIptmx\fP w katalogu głównym systemu plików devpts (z reguły \fIdev/pts/ptmx\fP). W celu uzyskania kompatybilności ze starszymi wersjami jądra, domyślnym trybem nowego węzła \fIptmx\fP jest 0000. \fBptmxmode=\fP\fIwartość\fP określa bardziej przydatny tryb dla nowego węzła \fIptmx\fP i jest wysoce zalecany, gdy podana jest opcja \fBnewinstance\fP. Opcja została zaimplementowana jedynie w wersjach jądra Linux poczynając od 2.6.29. Co więcej, opcja ta jest poprawna jedynie, jeśli w konfiguracji jądra włączono CONFIG_DEVPTS_MULTIPLE_INSTANCES. .SS "Opcje montowania do fat" (Uwaga: \fIfat\fP nie jest odrębnym rodzajem systemu plików, ale wspólną częścią systemów plików \fImsdos\fP, \fIumsdos\fP i \fIvfat\fP.) .TP \fBblocksize=\fP{\fB512\fP|\fB1024\fP|\fB2048\fP} Ustawia rozmiar bloku (domyślnie 512). Opcja jest przestarzała. .TP \fBuid=\fP\,\fIwartość\fP i \fBgid=\fP\,\fIwartość\fP Ustawia właściciela i grupę wszystkich plików (domyślnie: UID i GID bieżącego procesu). .TP \fBumask=\fP\fIwartość\fP Ustawia umask (maskę bitową praw, które \fBnie\fP występują). Domyślnie używany jest umask bieżącego procesu. Wartość podawana jest ósemkowo. .TP \fBdmask=\fP\fIwartość\fP Ustawia umask ustawiany wyłącznie do katalogów. Domyślnie używany jest umask bieżącego procesu. Wartość podawana jest ósemkowo. .TP \fBfmask=\fP\fIwartość\fP Ustawia umask ustawiany wyłącznie do zwykłych plików. Domyślnie używany jest umask bieżącego procesu. Wartość podawana jest ósemkowo. .TP \fBallow_utime=\fP\fIwartość\fP Opcja kontroluje sprawdzanie uprawnień mtime/atime .RS .TP \fB20\fP Jeśli bieżący proces jest w grupie identyfikatora grupy pliku, można zmienić pieczątkę czasową. .TP \fB2\fP Inny użytkownicy mogą zmieniać pieczątkę czasową. .PP Wartość domyślna jest ustawiana z opcji "dmask" (jeśli katalog jest zapisywalny, to dozwolone jest również \fButime\fP(2) np.\& \s+3~\s0dmask & 022) Zwykle \fButime(2)\fP sprawdza czy bieżący proces jest właścicielem pliku lub czy posiada właściwość \fBCAP_FOWNER\fP. Jednak systemy plików FAT nie posiadają na dysku UID ani GID, więc zwykłe sprawdzenie jest zbyt mało elastyczne. Opcja jest remedium na tę sytuację. .RE .TP \fBcheck=\fP\fIwartość\fP Można wybrać trzy stopnie ścisłości: .RS .TP \fBr\fP[\fBelaxed\fP] Akceptowane i równoważne sobie są zarówno wielkie, jak i małe litery. Części długich nazw są obcinane (np. \fIverylongname.foobar\fP staje się \fIverylong.foo\fP), początkowe i wtrącone spacje są akceptowane jako każda część nazwy (nazwy i rozszerzenia). .TP \fBn\fP[\fBormal\fP] Podobnie jak "relaxed", lecz wiele znaków specjalnych (jak *, ?, <, spacje, itp.) jest odrzucanych. Tak jest domyślnie. .TP \fBs\fP[\fBtrict\fP] Jak "normal", lecz nazwy które zawierają długie części i znaki specjalne, które czasem są używane pod Linuksem, lecz nie są akceptowane przez MS\-DOS (+, = itp.) są odrzucane. .RE .TP \fBcodepage=\fP\fIwartość\fP Ustawia stronę kodową do konwersji znaków krótkiej nazwy w systemach plików FAT i VFAT. Domyślnie stosowana jest strona kodowa 437. .TP \fBconv=\fP\fItryb\fP Przestarzała opcja, może zwrócić błąd lub zostać zignorowana. .TP \fBcvf_format=\fP\fImoduł\fP Wymusza na sterowniku stosowanie modułu CVF (Compressed Volume File) cvf_\fImoduł\fP zamiast automatycznego wykrywania. Jeżeli jądro obsługuje kmod, to opcja cvf_format=xxx steruje także ładowaniem na żądanie modułu CVF. Ta opcja jest przestarzała. .TP \fBcvf_option=\fP\fIopcja\fP Opcja przekazywana do modułu CVF. Ta opcja jest przestarzała. .TP \fBdebug\fP Włącza flagę \fIdebug\fP. Wypisana zostanie wersja i lista parametrów systemu plików (te dane wypisywane są też jeśli parametry są niespójne). .TP \fBdiscard\fP Jeśli ustawione, powoduje wydawanie poleceń discard/TRIM na urządzeniu blokowym, gdy bloki są zwalniane. Jest to przydatne w przypadku urządzeń SSD i alokowania elastycznego/"rzadkiego" w jednostkach LUN. .TP \fBdos1xfloppy\fP Jeśli ustawione, używa domyślnej, zapasowej konfiguracji BIOS Parameter Block, w zależności od rozmiaru danego urządzenia. Te statyczne parametry przyjmują domyślne wartości DOS\-a 1.x dla dyskietek i obrazów dyskietek 160 kiB, 180 kiB, 320 kiB i 360 kiB. .TP \fBerrors=\fP{\fBpanic\fP|\fBcontinue\fP|\fBremount\-ro\fP} Określa zachowanie FAT przy błędach krytycznych: panika, kontynuacja bez żadnej akcji, lub przemontowanie w tryb tylko do odczytu (tak jest domyślnie). .TP \fBfat=\fP{\fB12\fP|\fB16\fP|\fB32\fP} Określa fat 12\-, 16\- lub 32\-bitowy. To przesłania procedurę automatycznego wykrywania typu FAT. Używaj ostrożnie! .TP \fBiocharset=\fP\fIwartość\fP Zestaw znaków używany do konwersji między znakami 8\-bitowymi a 16\-bitowymi znakami Unikodu. Domyślnym jest iso8859\-1. Długie nazwy plików są przechowywane na dysku w formacie Unicode. .TP \fBnfs=\fP{\fBstale_rw\fP|\fBnostale_ro\fP} Tę opcję należy włączyć przy eksporcie systemu plików FAT przez NFS. \fBstale_rw\fP: Opcja ta zarządza indeksem (buforem) i\-węzłów katalogów używanych przez kod związany z nfs do usprawnienia wyszukiwań. Operacja pełnoplikowe (odczyt/zapis) przez NFS są obsługiwane, ale przy usuwaniu bufora na serwerze NFS może to powodować fałszywe błędy \fBESTALE\fP. \fBnostale_ro\fP: Ta opcja bazuje na numerze i\-węzła i uchwycie pliku w położeniu pliku na dysku we wpisie katalogu FAT. Zapewnia to, że nie zostanie zwrócone \fBESTALE\fP po usunięciu pliku z bufora i\-węzła. Jednak skutkuje to również tym, że operacja takie jak zmiana nazwy, utworzenie i usunięcie (unlink) może spowodować, że uchwyty plików wskazujące na jakiś plik zaczną wskazywać na inny, powodując potencjalnie uszkodzenie danych. Z tego powodu, opcja ta montuje jednocześnie system plików jako tylko do odczytu. Aby zachować kompatybilność wsteczną, akceptowana jest również opcja "\-o nfs", która daje \fBstale_rw\fP. .TP \fBtz=UTC\fP Opcja wyłącza konwersję pieczątek czasowych pomiędzy czasem lokalnym (używanym przez Windows na FAT) i UTC (używanym wewnętrznie przez Linuksa). Jest to przydatne szczególnie podczas montowania urządzeń (np. aparatów cyfrowych), które są ustawione na UTC, aby uniknąć pułapki związanej z czasem lokalnym. .TP \fBtime_offset=\fP\fIminuty\fP Ustawia przesunięcie do przeliczania pieczątek czasowych pomiędzy czasem lokalnym z FAT na UTC, tj. liczba \fIminut\fP zostanie odjęta od każdej pieczątki czasowej, aby przeliczyć ją do czasu UTC używanego wewnętrznie przez Linuksa. Jest to przydatne, gdy strefa czasowa ustawiana przez jądro za pomocą \fBsettimeofday\fP(2) nie pokrywa się ze strefą czasową systemu plików. Proszę zauważyć, że ta opcja wciąż nie da prawidłowych pieczątek czasowych w przypadkach korzystania z czasu letniego – w innym ustawieniu czasu letniego wystąpi godzina różnicy. .TP \fBquiet\fP Włącza flagę \fIquiet\fP (cicho). Próby chown lub chmod nie zwracają błędów, chociaż się nie udają. Używaj ostrożnie! .TP \fBrodir\fP FAT ma atrybut ATTR_RO (tylko do odczytu). W systemie Windows atrybut ten w przypadku katalogu zostanie zignorowany i jest używany tylko przez aplikacje, w dodatku jako flaga (np. jest ustawiany dla folderów skonfigurowanych przez użytkownika). Jeśli atrybut ATTR_RO ma służyć jako flaga "tylko do odczytu" nawet dla katalogów, proszę ustawić tę opcję. .TP \fBshowexec\fP Jeśli ustawiona, bit wykonywalności pliku jest dozwolony tylko, jeśli część rozszerzenia nazwy jest jedną z .EXE, .COM lub .BAT. Domyślnie nie ustawiona. .TP \fBsys_immutable\fP Jeśli ustawiona, atrybut ATTR_SYS w FAT jest obsługiwany jak flaga IMMUTABLE w Linuksie. Domyślnie nie ustawiona. .TP \fBflush\fP Jeśli ustawiona, system plików będzie starał się opróżnić bufory na dysk wcześniej niż zwykle. Domyślnie nie ustawione. .TP \fBusefree\fP Używa wartości "wolnych klastrów" ("free clusters"), przechowywanej w FSINFO. Jest ona używana do pozyskania liczby wolnych klastrów bez skanowania dysku. Nie jest ona jednak domyślnie używana, ponieważ ostatnie wersje Windows niekiedy nie aktualizują jej poprawnie. W przypadku przekonania, że wartość owych "wolnych klastrów" w FSINFO jest poprawna, używając tej opcji można zapobiec skanowaniu dysku. .TP \fBdots\fP, \fBnodots\fP, \fBdotsOK=\fP[\fByes\fP|\fBno\fP] Różne bezmyślne próby wymuszenia konwencji Uniksa lub DOS\-u na systemie plików FAT. .SS "Opcje montowania do hpfs" .TP \fBcreator=\fP\fIcccc\fP\fB, type=\fP\fIcccc\fP Ustawia wartości creator/type pokazywane przez MacOS\-owy Finder, używane do tworzenia nowych plików. Domyślne wartości: "????". .TP \fBuid=\fP\fIn\fP\fB, gid=\fP\fIn\fP Ustawia właściciela i grupę wszystkich plików (domyślnie: UID i GID bieżącego procesu). .TP \fBdir_umask=\fP\fIn\fP\fB, file_umask=\fP\fIn\fP\fB, umask=\fP\fIn\fP Ustawia umask, używany do wszystkich katalogów, wszystkich zwykłych plików lub wszystkich plików i katalogów. Domyślnie jest to umask bieżącego procesu). .TP \fBsession=\fP\fIn\fP Ustawia sesję CD\-ROM\-u do zamontowania. Domyślnie, decyzja jest pozostawiana sterownikowi CD\-ROM\-u. Opcja nie powiedzie się, jeśli urządzeniem będzie coś innego niż CD\-ROM. .TP \fBpart=\fP\fIn\fP Wybiera numer partycji n z urządzenia. Ma sens tylko w przypadku CD\-ROM\-ów. Domyślnie, tablica partycji nie jest w ogóle przetwarzana. .TP \fBquiet\fP Nie informuje o nieprawidłowych opcjach montowania. .SS "Opcje montowania do hpfs" .TP \fBuid=\fP\,\fIwartość\fP i \fBgid=\fP\,\fIwartość\fP Ustawia właściciela i grupę wszystkich plików (domyślnie: UID i GID bieżącego procesu). .TP \fBumask=\fP\fIwartość\fP Ustawia umask (maskę bitową praw, które \fBnie\fP występują). Domyślnie używany jest umask bieżącego procesu. Wartość podawana jest ósemkowo. .TP \fBcase=\fP{\fBlower\fP|\fBasis\fP} Konwertuje wszystkie nazwy plików na małe litery lub pozostawia bez zmian (domyślnie: \fBcase=lower\fP). .TP \fBconv=\fP\fItryb\fP Przestarzała opcja, może zwrócić błąd lub zostać zignorowana. .TP \fBnocheck\fP Nie przerywa montowania gdy zawiodą pewne kontrole spójności. .SS "Opcje montowania do iso9660" ISO 9660 jest standardem opisującym strukturę systemu plików na CD\-ROM\-ach (system ten jest również wykorzystywany na niektórych płytach DVD; patrz również system plików \fIudf\fP). Normalne nazwy plików \fIiso9660\fP pojawiają się w formacie 8.3 (tzn. występują DOS\-owe ograniczenia długości nazw plików), a w dodatku wszystkie znaki pisane są wielkimi literami. Poza tym nie ma pola właściciela, ochrony, liczby dowiązań, zastrzeżeń dla urządzeń znakowych/blokowych, itd. Rozszerzeniem iso9660 jest Rock Ridge, który udostępnia wszystkie te uniksopodobne właściwości. Najprościej mówiąc, dla każdego wpisu katalogowego istnieją w nim rozszerzenia, które uzupełniają wszystkie informacje. Gdy używane jest Rock Ridge, system plików jest nieodróżnialny od normalnego uniksowego systemu plików (poza tym, że jest tylko do odczytu, oczywiście). .TP \fBnorock\fP Wyłącza korzystanie z rozszerzeń Rock Ridge, nawet jeśli są dostępne. Zob.\& \fBmap\fP. .TP \fBnojoliet\fP Wyłącza korzystanie z rozszerzeń Joliet firmy Microsoft, nawet jeśli są dostępne. Zob.\& \fBmap\fP. .TP \fBcheck=\fP{\fBr\fP[\fBelaxed\fP]|\fBs\fP[\fBtrict\fP]} Z \fBcheck=relaxed\fP, nazwa pliku przed dokonywaniem podglądu jest najpierw przekształcana na małe litery. Prawdopodobnie ma to znaczenie tylko razem z \fBnorock\fP i \fBmap=normal\fP. (Domyślnie: \fBcheck=strict\fP.) .TP \fBuid=\fP\,\fIwartość\fP i \fBgid=\fP\,\fIwartość\fP Nadaje wszystkim plikom systemu plików wskazany identyfikator użytkownika i grupy, być może przesłaniając informacje znalezione w rozszerzeniach Rock Ridge. (Domyślnie: \fBuid=0,gid=0\fP.) .TP \fBmap=\fP{\fBn\fP[\fBormal\fP]|\fBo\fP[\fBff\fP]|\fBa\fP[\fBcorn\fP]} Dla wolumenów typu innego niż Rock Ridge, normalna translacja nazwy odwzorowuje wielkie litery ASCII na małe, porzuca kończące `;1' i zamienia `;' na `.'. Z \fBmap=off\fP nie jest dokonywana konwersja nazw. Zobacz \fBnorock\fP. (Domyślnie: \fBmap=normal\fP.) \fBmap=acorn\fP jest podobne do \fBmap=normal\fP, ale stosuje także rozszerzenia Acorn, jeśli występują. .TP \fBmode=\fP\fIwartość\fP For non\-Rock Ridge volumes, give all files the indicated mode. (Default: read and execute permission for everybody.) Octal mode values require a leading 0. .TP \fBunhide\fP Pokazuje również pliki ukryte i powiązane (jeśli zwykłe pliki i pliki powiązane lub ukryte mają te same nazwy plików, może to uczynić zwykłe pliki niedostępnymi). .TP \fBblock=\fP{\fB512\fP|\fB1024\fP|\fB2048\fP} Ustawia rozmiar bloku we wskazanym wolumenie. (Domyślnie: \fBblock=1024\fP.) .TP \fBconv=\fP\fItryb\fP Przestarzała opcja, może zwrócić błąd lub zostać zignorowana. .TP \fBcruft\fP Jeśli starszy bajt długości pliku zawiera inne śmieci, warto ustawić tę opcję montowania, aby był ignorowany. Powoduje to, że maksymalny rozmiar pliku nie może być większy niż 16\ MB. .TP \fBsession=\fP\fIx\fP Wybiera numer sesji na CD wielosesyjnych. .TP \fBsbsector=\fP\fIxxx\fP Sesja zaczyna się od sektora xxx. .LP Poniższe opcje są takie same jak do vfat i podawanie ich ma sens tylko przy używaniu płyt zakodowanych przy użyciu rozszerzeń Joliet firmy Microsoft. .TP \fBiocharset=\fP\fIwartość\fP Zestaw znaków używany do konwersji z 16\-bitowych znaków Unikodu na CD do 8\-bitowych znaków. Domyślnie jest to iso8859\-1. .TP \fButf8\fP Konwertuje 16\-bitowe znaki Unikodu na CD do UTF\-8. .SS "Opcje montowania do jfs" .TP \fBiocharset=\fP\fInazwa\fP Zestaw znaków, używany do konwersji z Unikodu do ASCII. Domyślnie konwersja nie jest przeprowadzana. Proszę użyć \fBiocharset=utf8\fP w celu tłumaczeń UTF\-8. Opcja wymaga ustawienia CONFIG_NLS_UTF8 w pliku jądra \fI.config\fP. .TP \fBresize=\fP\fIwartość\fP Zmienia wielkość woluminu do \fIwartość\fP bloków. JFS obsługuje jedynie powiększanie woluminu, nie zmniejszanie go. Opcja jest prawidłowa tylko podczas ponownego montowania, gdy wolumin jest zamontowany do odczytu i zapisu. Słowo kluczowe \fBresize\fP bez wartości, powiększy wolumin do pełnego rozmiaru partycji. .TP \fBnointegrity\fP Nie zapisuje do dziennika. Głównym użyciem tej opcji jest możliwość uzyskania wyższej wydajności przy przywracaniu woluminu z kopii zapasowej. Integralność woluminu nie jest gwarantowana, jeśli system zostanie nieprawidłowo zamknięty. .TP \fBintegrity\fP Domyślne. Zapisuje zmiany metadanych do dziennika. Można użyć tej opcji do ponownego zamontowania woluminu, gdy wcześniej użyto opcji \fBnointegrity\fP, w celu przywrócenia normalnego zachowania. .TP \fBerrors=\fP{\fBcontinue\fP|\fBremount\-ro\fP|\fBpanic\fP} Definiuje zachowanie przy napotkaniu błędu (albo ignoruje błędy, zaznaczając tylko system plików jako błędny i kontynuując, albo ponownie montuje system plików na tylko do odczytu, albo panikuje i zatrzymuje system). .TP \fBnoquota\fP|\fBquota\fP|\fBusrquota\fP|\fBgrpquota\fP Opcje te są przyjmowane, lecz ignorowane. .SS "Opcje montowania do msdos" Zobacz opcje do fat. Jeśli system plików \fImsdos\fP wykryje niespójność, zgłasza błąd i ustawia system plików na tylko do odczytu. System plików może być znowu dostępny do zapisu przez ponowne zamontowanie. .SS "Opcje montowania do ncpfs" Tak jak przy \fInfs\fP, implementacja \fIncpfs\fP oczekuje binarnego argumentu (\fIstruct ncp_mount_data\fP) funkcji systemowej mount. Argument ten jest konstruowany przez \fBncpmount\fP(8), a bieżąca wersja \fBmount\fP (2.12) nic nie wie o ncpfs. .SS "Opcje montowania do ntfs" .TP \fBiocharset=\fP\fInazwa\fP Zestaw znaków stosowany przy zwracaniu nazw plików. W przeciwieństwie do VFAT, NTFS eliminuje nazwy zawierające znaki nie dające się przekształcić. Przestarzałe. .TP \fBnls=\fP\fInazwa\fP Nowa nazwa dla opcji zwanej wcześniej \fIiocharset\fP. .TP \fButf8\fP Do konwersji nazw plików stosuje UTF\-8. .TP \fBuni_xlate=\fP{\fB0\fP|\fB1\fP|\fB2\fP} Dla 0 (lub "no" albo "false") nie używa specjalnych kodowań nieznanych znaków Unikodu. Dla 1 (lub "yes" albo "true") lub 2 używa 4\-bajtowych sekwencji specjalnych w stylu vfat zaczynających się od ":". Liczba 2 oznacza kodowanie little\-endian, a 1 \- kodowanie big\-endian, z odwróconymi bajtami. .TP \fBposix=[0|1]\fP Jeśli jest włączone (posix=1), to system plików rozróżnia wielkie i małe litery. Nazwy zastępcze 8.3 są przedstawiane jako dowiązania twarde, a nie pomijane. Ta opcja jest przestarzała. .TP \fBuid=\fP\,\fIwartość\fP, \fBgid=\fP\,\fIwartość\fP i \fBumask=\fP\,\fIwartość\fP Ustawia prawa plików dla danego systemu. Wartość umask powinna być podana ósemkowo. Domyślnie właścicielem plików jest root i nikt inny nie może ich czytać. .SS "Opcje montowania do overlay" Od Linuksa 3.18 pseudosystem plików overlay implementuje łączone montowanie dla innych systemów plików. Overlay łączy dwa systemy plików – \fBgórny\fP i \fBdolny\fP. Gdy jakaś nazwa istnieje w obu systemach plików, widoczny jest obiekt z górnego, a obiekt z dolnego jest albo ukryty, albo, w przypadku katalogów, łączony z górnym obiektem. Dolnym system plików może być dowolny, obsługiwany przez Linuksa system plików. Nie musi być on zapisywalny. Dolny system plików może być nawet kolejnym systemem typu overlay. Górny system plików zwykle jest zapisywalny i jeśli tak jest, musi obsługiwać tworzenie rozszerzonych atrybytów trusted.* oraz zapewniać prawidłowe d_type w odpowiedziach readdir; z tego powodu NFS jest nieodpowiedni. Overlay tylko o odczytu z dwóch systemów plików będących tylko do odczytu może korzystać z dowolnego typu systemu plików. Opcje \fBlowerdir\fP i \fBupperdir\fP są łączone do połączone katalogu za pomocą: .RS .br .nf \fBmount \-t overlay overlay \e\fP \fB\-olowerdir=/dolny,upperdir=/gorny,workdir=/katal\-rob /poloczone\fP .fi .br .RE .TP \fBlowerdir=\fP\fIkatalog\fP Dowolny system plików, nie musi być zapisywalny. .TP \fBupperdir=\fP\fIkatalog\fP Katalog górny jest zwykle na zapisywalnym systemie plików. .TP \fBworkdir=\fP\fIkatalog\fP Katalog roboczy musi być pustym katalogiem na tym samym systemie plików, co katalog górny. .SS "Opcje montowania do reiserfs" Reiserfs jest systemem plików z dziennikiem. .TP \fBconv\fP Mówi wersji 3.6 oprogramowania reiserfs, aby zamontowała wersję 3.5 systemu plików, używając formatu 3.6 dla nowo utworzonych plików. Ten system plików nie będzie już zgodny z wersją 3.5 narzędzi reiserfs. .TP \fBhash=\fP{\fBrupasov\fP|\fBtea\fP|\fBr5\fP|\fBdetect\fP} Wybiera funkcję mieszającą (haszującą) do znajdowania plików w katalogach. .RS .TP \fBrupasov\fP Funkcja haszująca autorstwa Yury Yu.\& Rupasova. Jest szybka i zachowuje lokalizację, mapując nazwy plików bliskie w porządku leksykograficznym na bliskie sobie wartości funkcji. Z powodu wysokiego prawdopodobieństwa kolizji w haszowaniu, ta opcja nie powinna być używana. .TP \fBtea\fP Funkcja Davis\-Meyera zaimplementowana przez Jeremy'ego Fitzhardinge'a. Używa mieszania permutującego bity w nazwie pliku. Wykazuje dużą losowość wyników i teoretycznie małe prawdopodobieństwo kolizji. Może być używana, jeżeli funkcja r5 powoduje błędy EHASHCOLLISION. .TP \fBr5\fP Zmodyfikowana wersja funkcji rupasov. Używana domyślnie i jest najlepszym wyborem, jeżeli system plików nie zawiera dużych katalogów i niezwykłych nazw plików. .TP \fBdetect\fP Powoduje, że \fImount\fP wykryje, która funkcja mieszająca jest używana, sprawdzając właśnie montowany system plików, i zapisze tę informację w superbloku systemu reiserfs. Ta opcja jest użyteczna przy pierwszym montowaniu systemu plików o starym formacie. .RE .TP \fBhashed_relocation\fP Stroi mechanizm przydzielania bloków. Może powodować w pewnych okolicznościach poprawienie wydajności systemu. .TP \fBno_unhashed_relocation\fP Stroi mechanizm przydzielania bloków. Może powodować w pewnych okolicznościach poprawienie wydajności systemu. .TP \fBnoborder\fP Wyłącza algorytm przydzielania granicznego wymyślony przez Yury'ego Yu.\& Rupasova. Może powodować w pewnych okolicznościach poprawienie wydajności systemu. .TP \fBnolog\fP Wyłącza dziennik. Może w pewnych sytuacjach spowodować nieznaczne podniesienie wydajności systemu kosztem utracenia szybkiego odzyskiwania danych po krachu systemu. Nawet jeśli ta opcja jest włączona, reiserfs wciąż przeprowadza wszystkie operacje związane z dziennikiem, ale go nie zapisuje. Prace przy implementacji opcji \fInolog\fP wciąż trwają. .TP \fBnotail\fP Domyślnie reiserfs przechowuje małe pliki i `końcówki plików' bezpośrednio w swoim drzewie. Jest to zachowanie mylące dla niektórych narzędzi użytkowych takich jak \fBLILO\fP(8). Ta opcja wyłącza pakowanie plików do drzewa. .TP \fBreplayonly\fP Powtarza transakcje zapisane w dzienniku, ale nie montuje systemu plików. Głównie używane przez \fIreiserfsck\fP. .TP \fBresize=\fP\fIliczba\fP Opcje remontowania, która pozwala na rozszerzenie partycji reiserfs. Z tą opcją reiserfs przyjmuje, że na urządzeniu jest \fIliczba\fP bloków. Opcja jest używana z urządzeniami zarządzanymi przez menedżera logicznych woluminów (LVM). Istnieje specjalne narzędzie \fIresizer\fP, które można pobrać z \fIftp://ftp.namesys.com/pub/reiserfsprogs\fP. .TP \fBuser_xattr\fP Włącza rozszerzone atrybuty użytkownika (Extended User Attributes). Patrz strona podręcznika \fBattr\fP(1). .TP \fBacl\fP Włącza listy kontroli dostępu (Acces Control Lists) POSIX. Patrz strona podręcznika \fBacl\fP(5). .TP \fBbarrier=none\fP / \fBbarrier=flush\fP Wyłącza/włącza wykorzystanie barier zapisu w kodzie dziennikowania. barrier=none wyłącza, a barrier=flush włącza (domyślnie). Opcja wymaga stosu wejścia/wyjścia zdolnego obsłużyć bariery; jeśli reiserfs otrzyma błąd przy zapisie barier wyłączy bariery ponownie, wypisując ostrzeżenie. Bariery zapisu wymuszają poprawną kolejność wpisów dziennika na dysku, czyniąc ulotne bufory zapisu dysku bezpieczne w użyciu, z pewnym obniżeniem wydajności. Jeśli dyski mają w jakiś sposób zabezpieczone zasilanie, to wyłączenie barier może w bezpieczny sposób poprawić wydajność. .SS "Opcje montowania do ubifs" UBIFS jest systemem plików flash, którzy działa na woluminach UBI. Proszę zauważyć, że \fBatime\fP nie jest obsługiwane i jest zawsze wyłączone. .TP Nazwa urządzenia może zostać podana jako .PP .RS \fBubiX_Y\fP numer urządzenia UBI \fBX\fP, numer woluminu \fBY\fP .TP \fBubiY\fP numer urządzenia UBI \fB0\fP, numer woluminu \fBY\fP .TP \fBubiX:NAZWA\fP numer urządzenia UBI \fBX\fP, wolumin o nazwie \fBNAZWA\fP .TP \fBubi:NAZWA\fP numer urządzenia UBI \fB0\fP, wolumin o nazwie \fBNAZWA\fP .RE .PP Zamiast \fB:\fP można użyć separatora \fB!\fP. .TP Dostępne są następujące opcje montowania: .TP \fBbulk_read\fP Włącza bulk\-read. Odczyt z wyprzedzeniem VFS jest wyłączony, ponieważ zwalnia on system plików. Bulk\-Read jest wewnętrzną optymalizacją. Część pamięci flash może czytać szybciej, jeśli dane są odczytywane za jednym razem, zamiast przy użyciu kilku żądań odczytu. Na przykład OneNAND może wykonać "read\-while\-load" gdy czyta więcej niż jedną stronę NAND. .TP \fBno_bulk_read\fP Nie wykonuje bulk\-read. Tak jest domyślne. .TP \fBchk_data_crc\fP Sprawdza sumy kontrolne CRC\-32 danych. Tak jest domyślnie. .TP \fBno_chk_data_crc\fP. Nie sprawdza sum kontrolnych CRC\-32 danych. Z tą opcją system plików nie sprawdza sum kontrolnych CRC\-32 danych, lecz sprawdza je w celu wewnętrznej informacji indeksowania. Opcja wpływa jedynie na odczyt, nie na zapis. Sumy CRC\-32 są obliczane zawsze podczas zapisu danych. .TP \fBcompr=\fP{\fBnone\fP|\fBlzo\fP|\fBzlib\fP} Wybiera domyślny tryb kompresji używany podczas zapisywania nowych plików. Nadal da się odczytać skompresowane pliki, jeśli montowanie będzie wykonane z opcją \fBnone\fP. .SS "Opcje montowania do udf" UDF is the "Universal Disk Format" filesystem defined by OSTA, the Optical Storage Technology Association, and is often used for DVD\-ROM, frequently in the form of a hybrid UDF/ISO\-9660 filesystem. It is, however, perfectly usable by itself on disk drives, flash drives and other block devices. See also \fIiso9660\fP. .TP \fBuid=\fP Make all files in the filesystem belong to the given user. uid=forget can be specified independently of (or usually in addition to) uid= and results in UDF not storing uids to the media. In fact the recorded uid is the 32\-bit overflow uid \-1 as defined by the UDF standard. The value is given as either which is a valid user name or the corresponding decimal user id, or the special string "forget". .TP \fBgid=\fP Make all files in the filesystem belong to the given group. gid=forget can be specified independently of (or usually in addition to) gid= and results in UDF not storing gids to the media. In fact the recorded gid is the 32\-bit overflow gid \-1 as defined by the UDF standard. The value is given as either which is a valid group name or the corresponding decimal group id, or the special string "forget". .TP \fBumask=\fP Mask out the given permissions from all inodes read from the filesystem. The value is given in octal. .TP \fBmode=\fP If mode= is set the permissions of all non\-directory inodes read from the filesystem will be set to the given mode. The value is given in octal. .TP \fBdmode=\fP If dmode= is set the permissions of all directory inodes read from the filesystem will be set to the given dmode. The value is given in octal. .TP \fBbs=\fP Set the block size. Default value prior to kernel version 2.6.30 was 2048. Since 2.6.30 and prior to 4.11 it was logical device block size with fallback to 2048. Since 4.11 it is logical block size with fallback to any valid block size between logical device block size and 4096. For other details see the \fBmkudffs\fP(8) 2.0+ manpage, sections \fBCOMPATIBILITY\fP and \fBBLOCK SIZE\fP. .TP \fBunhide\fP Pokazuje pliki, które inaczej byłyby ukryte. .TP \fBundelete\fP Pokazuje usunięte pliki na na listach. .TP \fBadinicb\fP Embed data in the inode. (default) .TP \fBnoadinicb\fP Don't embed data in the inode. .TP \fBshortad\fP Use short UDF address descriptors. .TP \fBlongad\fP Use long UDF address descriptors. (default) .TP \fBnostrict\fP Wyłącza ustawianie ścisłej zgodności. .TP \fBiocharset=\fP Set the NLS character set. This requires kernel compiled with CONFIG_UDF_NLS option. .TP \fButf8\fP Ustawia zestaw znaków UTF\-8. .SS "Mount options for debugging and disaster recovery" .TP \fBnovrs\fP Ignore the Volume Recognition Sequence and attempt to mount anyway. .TP \fBsession=\fP Select the session number for multi\-session recorded optical media. (default= last session) .TP \fBanchor=\fP Przesłania położenie standardowego zakotwiczenia (anchor). (Domyślnie: 256) .TP \fBlastblock=\fP Ustawia ostatni blok systemu plików. .SS "Unused historical mount options that may be encountered and should be removed" .TP \fBuid=ignore\fP Ignored, use uid= instead. .TP \fBgid=ignore\fP Ignored, use gid= instead. .TP \fBvolume=\fP Unimplemented and ignored. .TP \fBpartition=\fP Unimplemented and ignored. .TP \fBfileset=\fP Unimplemented and ignored. .TP \fBrootdir=\fP Unimplemented and ignored. .SS "Opcje montowania do ufs" .TP \fBufstype=\fP\fIwartość\fP UFS jest systemem plików szeroko wykorzystywanym w różnych systemach operacyjnych. Problem stanowią różnice pomiędzy implementacjami. Cechy niektórych z nich są nieudokumentowane, tak więc trudno rozpoznać automatycznie typ ufs. Z tego powodu użytkownik musi określić typ ufs za pomocą opcji montowania. Możliwe wartości to: .RS .TP \fBold\fP Stary format ufs, jest to typ domyślny, tylko do odczytu (proszę nie zapomnieć podać opcji \-r). .TP \fB44bsd\fP Dla systemów plików utworzonych przez system typu BSD (NetBSD, FreeBSD, OpenBSD). .TP \fBufs2\fP Używane w FreeBSD 5.x obsługiwanego jako do odczytu i zapisu. .TP \fB5xbsd\fP Synonim do ufs2. .TP \fBsun\fP Do systemów plików utworzonych przez SunOS lub Solaris na komputerze Sparc. .TP \fBsunx86\fP Do systemów plików utworzonych przez Solaris na x86. .TP \fBhp\fP Do systemów plików utworzonych przez HP\-UX, tylko do odczytu. .TP \fBnextstep\fP Do systemów plików utworzonych przez NeXTStep (na stacji roboczej NeXT) (obecnie tylko do odczytu). .TP \fBnextstep\-cd\fP Do CD\-ROM\-ów NextStep (block_size == 2048), tylko do odczytu. .TP \fBopenstep\fP Do systemów plików utworzonych przez OpenStep (obecnie tylko do odczytu). Ten sam typ systemów plików jest również używany przez Mac OS X. .RE .TP \fBonerror=\fP\fIwartość\fP Ustala zachowanie w przypadku błędu: .RS .TP \fBpanic\fP Jeśli napotkano błąd, powoduje panikę jądra. .TP [\fBlock\fP|\fBumount\fP|\fBrepair\fP] Te opcje montowania teraz nic nie robią: po napotkaniu błędu wypisują tylko komunikat na konsoli. .RE .SS "Opcje montowania do umsdos" Zobacz opcje do msdos. Opcja \fBdotsOK\fP jest jawnie ubijana przez \fIumsdos\fP. .SS "Opcje montowania do vfat" Przede wszystkim, rozpoznawane są wszystkie opcje do \fIfat\fP. Opcja \fBdotsOK\fP jest jawnie ubijana przez \fIvfat\fP. Ponadto istnieją .TP \fBuni_xlate\fP Tłumaczy nieobsługiwane znaki Unikodu na specjalne sekwencje unikowe. To umożliwia wykonywanie kopii zapasowych i odtwarzanie plików o nazwach, utworzonych ze znakami Unikodu. Bez tej opcji, w wypadku braku możliwości konwersji używane jest '?'. Znakiem unikowym jest ':', ponieważ na systemie vfat jest w innych wypadkach nieprawidłowy. Sekwencja specjalna, która byłaby użyta dla znaku u, gdzie u jest znakiem Unikodu to: ':', (u & 0x3f), ((u>>6) & 0x3f), (u>>12). .TP \fBposix\fP Pozwala, by dwa pliki miały nazwy różniące się tylko wielkością liter. Ta opcja jest przestarzała. .TP \fBnonumtail\fP Zanim zacznie próbować \fInazwa~nr.roz\fP najpierw próbuje zrobić krótką nazwę bez numeru kolejnego. .TP \fButf8\fP UTF8 jest systemem plików bezpiecznego 8\-bitowego kodowania Unikodu, który jest wykorzystywany przez konsolę. Tą opcją można go włączyć dla danego systemu plików lub wyłączyć za pomocą utf8=0, utf8=no lub utf8=false. Jeśli zostanie ustawione `uni_xlate', UTF8 jest wyłączane. .TP \fBshortname=\fP\fItryb\fP Definiuje zachowanie w przypadku tworzenia i wyświetlania nazw plików mieszczących się w schemacie 8.3 znaków. Jeśli istnieje długa nazwa pliku, będzie zawsze preferowanym sposobem wyświetlania. Istnieją cztery \fItryb\fPy: .RS .TP \fBlower\fP Wymusza na krótkiej nazwie wyświetlanie jej za pomocą małych liter; przechowuje długą nazwę, gdy nie wszystkie litery krótkiej nazwy są wielkie. .TP \fBwin95\fP Wymusza na krótkiej nazwie wyświetlanie jej za pomocą wielkich liter; przechowuje długą nazwę, gdy nie wszystkie litery krótkiej nazwy są wielkie. .TP \fBwinnt\fP Wyświetla krótką nazwę bez zmian; przechowuje długą nazwę, gdy nie wszystkie litery krótkiej nazwy są wielkie lub nie wszystkie są małe. .TP \fBmixed\fP Wyświetla krótką nazwę bez zmian; przechowuje długą nazwę, gdy nie wszystkie litery krótkiej nazwy są wielkie. Ten tryb jest domyślny od Linuksa 2.6.32. .RE .SS "Opcje montowania do usbfs" .TP \fBdevuid=\fP\,\fIuid\fP i \fBdevgid=\fP\,\fIgid\fP i \fBdevmode=\fP\,\fItryb\fP Ustawia właściciela i grupę i tryb plików w plikach urządzeń systemu plików usbfs (domyślnie: uid=gid=0, mode=0644). Tryb jest podany ósemkowo. .TP \fBbusuid=\fP\,\fIuid\fP i \fBbusgid=\fP\,\fIgid\fP i \fBbusmode=\fP\,\fItryb\fP Ustawia właściciela i grupę i tryb plików w katalogach szyny (bus) systemu plików usbfs (domyślnie: uid=gid=0, mode=0555). Tryb podany jest ósemkowo. .TP \fBlistuid=\fP\,\fIuid\fP i \fBlistgid=\fP\,\fIgid\fP i \fBlistmode=\fP\,\fItryb\fP Ustawia właściciela i grupę i tryb pliku \fIdevices\fP (domyślnie: uid=gid=0, mode=0444). Tryb jest podany ósemkowo. .SH "DM\-VERITY SUPPORT (experimental)" The device\-mapper verity target provides read\-only transparent integrity checking of block devices using kernel crypto API. The \fBmount\fP command can open the dm\-verity device and do the integrity verification before on the device filesystem is mounted. Requires libcryptsetup with in libmount (optionally via dlopen). If libcryptsetup supports extracting the root hash of an already mounted device, existing devices will be automatically reused in case of a match. Mount options for dm\-verity: .TP \fBverity.hashdevice=\fP\,\fIścieżka\fP Path to the hash tree device associated with the source volume to pass to dm\-verity. .TP \fBverity.roothash=\fP\,\fIhex\fP Hex\-encoded hash of the root of \fIverity.hashdevice\fP Mutually exclusive with \fIverity.roothashfile.\fP .TP \fBverity.roothashfile=\fP\,\fIścieżka\fP Path to file containing the hex\-encoded hash of the root of \fIverity.hashdevice.\fP Mutually exclusive with \fIverity.roothash.\fP .TP \fBverity.hashoffset=\fP\,\fIofset\fP If the hash tree device is embedded in the source volume, \fIoffset\fP (default: 0) is used by dm\-verity to get to the tree. .TP \fBverity.fecdevice=\fP\,\fIścieżka\fP Path to the Forward Error Correction (FEC) device associated with the source volume to pass to dm\-verity. Optional. Requires kernel built with CONFIG_DM_VERITY_FEC. .TP \fBverity.fecoffset=\fP\,\fIofset\fP If the FEC device is embedded in the source volume, \fIoffset\fP (default: 0) is used by dm\-verity to get to the FEC area. Optional. .TP \fBverity.fecroots=\fP\,\fIwartość\fP Parity bytes for FEC (default: 2). Optional. .TP \fBverity.roothashsig=\fP\,\fIścieżka\fP Path to pkcs7 signature of root hash hex string. Requires crypt_activate_by_signed_key() from cryptsetup and kernel built with CONFIG_DM_VERITY_VERIFY_ROOTHASH_SIG. For device reuse, signatures have to be either used by all mounts of a device or by none. Optional. .PP Supported since util\-linux v2.35. .PP For example commands: .sp .RS .nf \fBmksquashfs /etc /tmp/etc.squashfs\fP \fBdd if=/dev/zero of=/tmp/etc.hash bs=1M count=10\fP \fBveritysetup format /tmp/etc.squashfs /tmp/etc.hash\fP \fBopenssl smime \-sign \-in \-nocerts \-inkey private.key \e\fP \fB\-signer private.crt \-noattr \-binary \-outform der \-out /tmp/etc.p7\fP \fBmount \-o verity.hashdevice=/tmp/etc.hash,verity.roothash=,\e\fP \fBverity.roothashsig=/tmp/etc.p7 /tmp/etc.squashfs /mnt\fP .fi .RE .sp create squashfs image from /etc directory, verity hash device and mount verified filesystem image to /mnt. The kernel will verify that the root hash is signed by a key from the kernel keyring if roothashsig is used. .SH "LOOP\-DEVICE SUPPORT" Kolejnym możliwym typem jest montowanie poprzez urządzenie loop. Na przykład, polecenie .RS .sp \fBmount /tmp/disk.img /mnt \-t vfat \-o loop=/dev/loop3\fP .sp .RE ustawi urządzenie loop \fI/dev/loop3\fP tak, aby odpowiadał plikowi \fI/tmp/disk.img\fP, a następnie zamontuje to urządzenie w \fI/mnt\fP. Jeśli nie podano jawnie urządzenia loop (tylko opcję \fB\-o loop\fP), to \fBmount\fP spróbuje znaleźć jakieś nieużywane urządzenie loop i użyć je, na przykład .RS .sp \fBmount /tmp/disk.img /mnt \-o loop\fP .sp .RE Polecenie \fBmount\fP \fBautomatycznie\fP tworzy urządzenie loop ze zwykłego pliku, jeśli nie podano systemu plików lub system plików jest znany libblkid, na przykład: .RS .sp \fBmount /tmp/disk.img /mnt\fP .sp \fBmount \-t ext4 /tmp/disk.img /mnt\fP .sp .RE Ten typ montowań zna trzy opcje, \fBloop\fP, \fBoffset\fP i \fBsizelimit\fP, które są tak naprawdę opcjami do \fB\%losetup\fP(8) (opcje te mogą być używane oprócz opcji specyficznych dla danego systemu plików). Od Linuksa 2.6.25 obsługiwane jest samozniszczenie urządzeń loop, co oznacza, że każde urządzenie loop przydzielone przez \fBmount\fP zostanie zwolnione przez \fBumount\fP niezależnie od \fI/etc/mtab\fP. Można również zwolnić urządzenie loop ręcznie, przy użyciu \fBlosetup \-d\fP lub \fBumount \-d\fP. Since util\-linux v2.29, \fBmount\fP re\-uses the loop device rather than initializing a new device if the same backing file is already used for some loop device with the same offset and sizelimit. This is necessary to avoid a filesystem corruption. .SH "KOD ZAKOŃCZENIA" \fBmount\fP has the following exit status values (the bits can be ORed): .TP \fB0\fP sukces .TP \fB1\fP nieprawidłowe wywołanie lub uprawnienia .TP \fB2\fP błąd systemu (brak pamięci, niemożność wykonania fork, nie ma więcej urządzeń loop) .TP \fB4\fP wewnętrzny błąd \fBmount\fP .TP \fB8\fP przerwanie przez użytkownika .TP \fB16\fP problemy podczas zapisu lub blokowania /etc/mtab .TP \fB32\fP niepowodzenie montowania .TP \fB64\fP cześć montowań powiodła się Polecenie \fBmount \-a\fP zwraca 0 (wszystkie się powiodły), 32 (wszystkie nie powiodły się) lub 64 (część się powiodła, a część nie). .SH "ZEWNĘTRZNE PROGRAMY POMOCNICZE" Składnia zewnętrznych programów pomocniczych mount jest następująca: .sp .in +4 \fB/sbin/mount.\fP\fIsuffix\fP \fIspec dir\fP [\fB\-sfnv\fP] [\fB\-N\fP \fInamespace\fP] [\fB\-o\fP \fIoptions\fP] [\fB\-t\fP \fItype\fP\fB.\fP\fIsubtype\fP] .in .sp gdzie \fItyp\fP jest typem systemu plików, a opcje \fB\-sfnvoN\fP mają to samo znaczenie, co standardowe opcje mount. Opcja \fB\-t\fP jest używana do systemów plików z obsługa podtypów (np. \fB/sbin/mount.fuse \-t fuse.sshfs\fP). Polecenie \fBmount\fP nie przekazuje opcji montowania \fBunbindable\fP, \fBrunbindable\fP, \fBprivate\fP, \fBrprivate\fP, \fBslave\fP, \fBrslave\fP, \fBshared\fP, \fBrshared\fP, \fBauto\fP, \fBnoauto\fP, \fBcomment\fP, \fBx\-*\fP, \fBloop\fP, \fBoffset\fP, ani \fBsizelimit\fP do programów pomocniczych mount.. Wszystkie inne opcje są w postaci listy (rozdzielonej przecinkami) przekazanej jako argument do opcji \fB\-o\fP. .SH ŚRODOWISKO .IP LIBMOUNT_FSTAB=<ścieżka> przesłania domyślne położenie pliku \fIfstab\fP (ignorowane dla suid) .IP LIBMOUNT_MTAB=<ścieżka> przesłania domyślne położenie pliku \fImtab\fP (ignorowane dla suid) .IP LIBMOUNT_DEBUG=all włącza komunikaty debugowania biblioteki libmount .IP LIBBLKID_DEBUG=all włącza wyjście debugowania libblkid .IP LOOPDEV_DEBUG=all włącza wyjście debugowania konfiguracji urządzenia loop .SH PLIKI See also "\fBThe files /etc/fstab, /etc/mtab and /proc/mounts\fP" section above. .TP 18n \fI/etc/fstab\fP tabela systemów plików .TP \fI/run/mount\fP libmount private runtime directory .TP \fI/etc/mtab\fP table of mounted filesystems or symlink to \fI/proc/mounts\fP .TP \fI/etc/mtab\s+3~\s0\fP lock file (unused on systems with \fImtab\fP symlink) .TP \fI/etc/mtab.tmp\fP temporary file (unused on systems with \fImtab\fP symlink) .TP \fI/etc/filesystems\fP lista systemów plików do wypróbowania .SH HISTORIA Polecenie \fBmount\fP pojawiło się w wersji 5 AT&T UNIX. .SH BŁĘDY Jest możliwe, że uszkodzony system plików spowoduje załamanie systemu. .PP Some Linux filesystems don't support \fB\-o sync \fPand\fB \-o dirsync\fP (the ext2, ext3, ext4, fat and vfat filesystems \fIdo\fP support synchronous updates (a la BSD) when mounted with the \fBsync\fP option). .PP Opcja \fB\-o remount\fP może nie być w stanie zmienić parametrów montowania (np. wszystkie parametry \fIext2fs\fP, poza \fBsb\fP, dają się zmieniać przy ponownym montowaniu, lecz nie można zmienić \fBgid\fP czy \fBumask\fP dla \fIfatfs\fP). .PP Zdarza się, że pliki \fI/etc/mtab\fP i \fI/proc/mounts\fP nie odpowiadają sobie, na systemach ze zwykłym plikiem \fImtab\fP. Pierwszy plik opiera się wyłącznie na opcjach poleceń mount, a zawartość drugiego zależy również od jądra i innych ustawień (np. na zdalnym serwerze NFS – w szczególnych przypadkach, polecenie mount może dawać niepewne informacje o punkcie montowania NFS; plik \fI/proc/mounts\fP zawiera z reguły pewniejsze informacje). Jest to kolejny powód do zastąpienia pliku \fImtab\fP dowiązaniem symbolicznym do pliku \fI/proc/mounts\fP. .PP Checking files on NFS filesystems referenced by file descriptors (i.e.\& the \fBfcntl\fP and \fBioctl\fP families of functions) may lead to inconsistent results due to the lack of a consistency check in the kernel even if the \fBnoac\fP mount option is used. .PP Opcja \fBloop\fP używana razem z opcjami \fBoffset\fP lub \fBsizelimit\fP może nie powieść się, gdy używa się starszych jąder, a polecenie \fBmount\fP nie może potwierdzić, że rozmiar urządzenia blokowego został skonfigurowany zgodnie z żądaniem. Można to obejść wywołując ręcznie polecenie \fBlosetup\fP przed wywołaniem polecenia \fBmount\fP już ze skonfigurowanym urządzeniem blokowym. .SH AUTORZY .nf Karel Zak .fi .SH "ZOBACZ TAKŻE" .na \fBlsblk\fP(1), \fBmount\fP(2), \fBumount\fP(2), \fBfilesystems\fP(5), \fBfstab\fP(5), \fBnfs\fP(5), \fBxfs\fP(5), \fBmount_namespaces\fP(7) \fBxattr\fP(7) \fBe2label\fP(8), \fBfindmnt\fP(8), \fBlosetup\fP(8), \fBmke2fs\fP(8), \fBmountd\fP(8), \fBnfsd\fP(8), \fBswapon\fP(8), \fBtune2fs\fP(8), \fBumount\fP(8), \fBxfs_admin\fP(8) .ad .SH DOSTĘPNOŚĆ Polecenie mount jest częścią pakietu util\-linux i jest dostępne pod adresem https://www.kernel.org/pub/linux/utils/util\-linux/. .PP .SH TŁUMACZENIE Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys , Andrzej Krzysztofowicz , Michał Kułach i Robert Luberda . .PP Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z .UR https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html GNU General Public License w wersji 3 .UE lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI. .PP Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej .MT manpages-pl-list@lists.sourceforge.net .ME .