.\" -*- coding: UTF-8 -*-
.\" Copyright (c) 1983, 1991 The Regents of the University of California.
.\" and Copyright (C) 2009, 2010, 2014, 2015, Michael Kerrisk <mtk.manpages@gmail.com>
.\" All rights reserved.
.\"
.\" SPDX-License-Identifier: BSD-4-Clause-UC
.\"
.\" @(#)setregid.2 6.4 (Berkeley) 3/10/91
.\"
.\" Modified Sat Jul 24 09:08:49 1993 by Rik Faith <faith@cs.unc.edu>
.\" Portions extracted from linux/kernel/sys.c:
.\" Copyright (C) 1991, 1992 Linus Torvalds
.\" May be distributed under the GNU General Public License
.\" Changes: 1994-07-29 by Wilf <G.Wilford@ee.surrey.ac.uk>
.\" 1994-08-02 by Wilf due to change in kernel.
.\" 2004-07-04 by aeb
.\" 2004-05-27 by Michael Kerrisk
.\"
.\"*******************************************************************
.\"
.\" This file was generated with po4a. Translate the source file.
.\"
.\"*******************************************************************
.TH setreuid 2 "5 lutego 2023 r." "Linux man\-pages 6.03"
.SH NAZWA
setreuid, seteuid \- ustawia rzeczywisty i/lub efektywny identyfikator
użytkownika lub grupy
.SH BIBLIOTEKA
Standardowa biblioteka C (\fIlibc\fP, \fI\-lc\fP)
.SH SKŁADNIA
.nf
\fB#include <unistd.h>\fP
.PP
\fBint setreuid(uid_t \fP\fIruid\fP\fB, uid_t \fP\fIeuid\fP\fB);\fP
\fBint setregid(gid_t \fP\fIrgid\fP\fB, gid_t \fP\fIegid\fP\fB);\fP
.fi
.PP
.RS -4
Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz \fBfeature_test_macros\fP(7)):
.RE
.PP
\fBsetreuid\fP(), \fBsetregid\fP():
.nf
.\" || _XOPEN_SOURCE && _XOPEN_SOURCE_EXTENDED
_XOPEN_SOURCE >= 500
|| /* Od glibc 2.19: */ _DEFAULT_SOURCE
|| /* glibc <= 2.19: */ _BSD_SOURCE
.fi
.SH OPIS
\fBsetreuid\fP() ustawia rzeczywisty i efektywny identyfikator użytkownika
procesu wywołującego.
.PP
Podanie wartości \-1 dla rzeczywistego lub efektywnego ID użytkownika wymusza
na systemie pozostawienie tego ID niezmienionym.
.PP
Nieuprzywilejowane procesy mogą jedynie ustawić efektywny identyfikator
użytkownika na identyfikatory użytkownika: rzeczywisty, efektywny lub
zachowany set\-user\-ID.
.PP
Nieuprzywilejowani użytkownicy mogą ustawić ustawić jedynie rzeczywisty
identyfikator użytkownika na identyfikatory użytkownika: rzeczywisty lub
efektywny.
.PP
Jeśli rzeczywisty ID użytkownika jest ustawiony (tj. \fIruid\fP nie jest równy
\-1) lub efektywny ID użytkownika jest ustawiany na wartość różną od
poprzedniego rzeczywistego ID użytkownika, to zachowanemu set\-user\-ID
zostanie nadana wartość nowego efektywnego ID użytkownika.
.PP
Zupełnie analogicznie \fBsetregid\fP() ustawia rzeczywisty i efektywny
identyfikator grupy bieżącego procesu, a wszystko powyżej nadal obowiązuje
po zmianie słowa \[Bq]użytkownik\[rq] na \[Bq]grupa\[rq].
.SH "WARTOŚĆ ZWRACANA"
Po pomyślnym zakończeniu zwracane jest zero. Po błędzie zwracane jest \-1 i
ustawiane \fIerrno\fP, wskazując błąd.
.PP
\fIUwaga\fP: są przypadki, gdy \fBsetreuid\fP() może zawieść nawet wówczas, gdy
wywołujący ma UID 0. Pominięcie sprawdzenia zwrotu niepowodzenia z
\fBsetreuid\fP() jest poważnym zagrożeniem bezpieczeństwa.
.SH BŁĘDY
.TP
\fBEAGAIN\fP
Wywołanie mogłoby zmienić rzeczywisty UID wywołującego (tzn. \fIruid\fP nie
pasowałby do rzeczywistego UID wywołującego), lecz wystąpiło tu tymczasowe
niepowodzenie w przydzieleniu niezbędnych struktur danych jądra.
.TP
\fBEAGAIN\fP
\fIruid\fP nie pasuje do rzeczywistego UID wywołującego, a to wywołanie
spowodowałoby przekroczenie limitu zasobów \fIRLIMIT_NPROC\fP wywołującego
przez liczbę procesów należących do rzeczywistego ID użytkownika \fIruid\fP. Od
Linuksa 3.1 błąd ten już się nie pojawia (lecz solidne aplikacje powinny
dokonywać jego sprawdzenia); zob. opis \fBEAGAIN\fP w \fBexecve\fP(2).
.TP
\fBEINVAL\fP
Jeden lub więcej docelowych identyfikatorów użytkownika lub grupy jest
nieprawidłowych w tej przestrzeni użytkownika.
.TP
\fBEPERM\fP
Proces wywołujący nie jest uprzywilejowany (w Linuksie: nie ma wymaganego
przywileju (ang. capability) w swojej przestrzeni nazw użytkownika:
\fBCAP_SETUID\fP w przypadku \fBsetreuid\fP() albo \fBCAP_SETGID\fP w przypadku
\fBsetregid\fP()), a zażądano zmian innych niż (i) zamiana efektywnego ID
użytkownika (grupy) z rzeczywistym lub (ii) ustawienie jednej z tych
wartości na podstawie drugiej, lub (iii) ustawienie efektywnego ID
użytkownika (grupy) na podstawie wartości zachowanego set\-user\-ID
(zapisanego set\-group\-ID).
.SH STANDARDY
POSIX.1\-2001, POSIX.1\-2008, 4.3BSD (\fBsetreuid\fP() i \fBsetregid\fP() pojawiły
się pierwotnie w 4.2BSD).
.SH UWAGI
Ustawianie efektywnego ID użytkownika (grupy) na podstawie zachowanego
set\-user\-ID (zapisanego set\-group\-ID) jest możliwe poczynając od Linuksa
1.1.37 (1.1.38).
.PP
POSIX.1 nie określa wszystkich zmian identyfikatorów użytkownika, które
Linux dopuszcza w przypadku procesów nieuprzywilejowanych. Dla
\fBsetreuid\fP(), efektywny ID użytkownika może zostać ustawiony na identyczny
jak rzeczywisty ID użytkownika lub zapisany set\-user\-ID i nie jest
określone, czy proces nieuprzywilejowany może ustawić rzeczywisty ID
użytkownika na rzeczywisty ID użytkownika, efektywny ID użytkownika lub
zapisany set\-user\-ID. Dla \fBsetregid\fP(), rzeczywisty ID grupy może zostać
zmieniony na wartość rzeczywistego ID grupy lub zapisanego
set\-group\-ID. Dokładne detale tego, jakie zmiany identyfikatorów są możliwe,
różnią się między implementacjami.
.PP
POSIX.1 nie określa wpływu, jaki mają te wywołania na zapisany set\-user\-ID i
zapisany set\-group\-ID.
.PP
.\"
Oryginalne, linuksowe wywołania \fBsetreuid\fP() i \fBsetregid\fP() obsługiwały
tylko 16\-bitowe identyfikatory użytkownika i grupy. Następnie w Linuksie 2.4
dodano \fBsetreuid32\fP() i \fBsetregid32\fP(), obsługujące 32\-bitowe
identyfikatory. Funkcje opakowujące \fBsetreuid\fP() i \fBsetregid\fP()
biblioteki glibc obsługują te warianty wywołań w różnych wersjach jądra w
sposób przezroczysty dla użytkownika.
.SS "Różnice biblioteki C/jądra"
Na poziomie jądra, identyfikatory użytkownika i grupy są atrybutami
przynależnymi wątkowi. Jednak POSIX wymaga, aby wszystkie wątki procesu
dzieliły te same poświadczenia. Implementacja wątkowania NPTL obsługuje
wymagania POSIX za pomocą funkcji opakowujących dla różnych wywołań
systemowych zmieniających UID\-y i GID\-y procesów. Te funkcje opakowujące (w
tym te dla \fBsetreuid\fP() i \fBsetregid\fP()) wykorzystują technikę opartą na
sygnałach aby zapewnić, że gdy jeden wątek zmieni swe poświadczenia,
wszystkie inne wątki procesu również to uczynią. Więcej szczegółów w
podręczniku \fBnptl\fP(7).
.SH "ZOBACZ TAKŻE"
\fBgetgid\fP(2), \fBgetuid\fP(2), \fBseteuid\fP(2), \fBsetgid\fP(2), \fBsetresuid\fP(2),
\fBsetuid\fP(2), \fBcapabilities\fP(7), \fBcredentials\fP(7), \fBuser_namespaces\fP(7)
.PP
.SH TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są:
Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>,
Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl>
i
Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
.
.PP
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach
licencji można uzyskać zapoznając się z
.UR https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html
GNU General Public License w wersji 3
.UE
lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
.PP
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy
dyskusyjnej
.MT manpages-pl-list@lists.sourceforge.net
.ME .